6 نکته ساده برای کمتر خوردن

حذف کالری اضافی برای کاهش وزن و سلامتی شما مفید می باشد. اما تغییر عادات غذایی می تواند سخت و چالش بر انگیز باشد. رژیم های غذایی شدید می توانند برای یک یا دو هفته کار کنند اما نتایج پایداری ندارند. برای رسیدن به کاهش وزن پایدار باید سعی کنید عادات خود را در بلند مدت تغییر دهید.

در این مقاله به ارائه راهنمایی های ساده ای می پردازیم که می توانند به شما در تغییر عادات غذایی تان کمک کنند و باعث کمتر غذا خوردن شما شوند تا در نهایت منجر به کاهش وزن شما شود.
 

به آرامی غذا بخورید و در هنگام غذا خوردن کار دیگری انجام ندهید
اکثر مردم عادت کرده اند در وقتی که غذا می خورند مشغول کار دیگری مانند گشت و گذار در اینترنت، تماشای فیلم و ... می شوند. عده زیادی هم وقتی که سرکار می روند ترجیح می دهند که غذای خود را در بین راه و هنگام رانندگی بخورند. این کار باعث می شود که بر روی غذا و مقداری که خورده اید تمرکز نداشته باشید و بیشتر از چیزی که لازم دارید، می خورید.تمرکز بر روی وعده های غذایی و موادی که در غذا هستند می تواند خوردن شما را لذت بخش تر کند و در نهایت منجر به کاهش میل شما شود.

همچنین خوردن غذا به آرامی باعث می شود که معده سیگنال هایی برای مغز ارسال کند که معده پرشده است. زمانی که شما بیش از حد سریع غذا می خورید، قبل از آنکه معده این سیگنال ها را به مغز بفرستد شما مقدار زیادی غذا خورده اید. همچنین آهسته غذا خوردن باعث می شود که شما طعم واقعی غذا را بچشید و از خوردن آن احساس لذت بکنید.

 

استفاده از بشقاب های کوچک
خوردن غذا در یک بشقاب کوچکتر به ما کمک می کند که به مغز کلک بزنیم و مغز احساس کند که یک بشقاب بزرگ غذا خورده اید. استفاده از بشقاب های بزرگ باعث می شود که شما فضای بیشتری برای گذاشتن غذا در آن داشته باشید. کوچک کردن ظروف غذا خوری باعث می شود بدون آنکه احساس کنید که رژیم غذایی گرفته اید از مقدار غذای خود بکاهید.

 

آب بنوشید
معده گنجایش محدودی دارد. وقتی که شما هنگام غذا خوردن آب یا سایر مایعات می نوشید، باعث می شود که فضای زیادی از معده شما پر شود و معده سیگنال هایی به مغز می فرستد که در حال سیر شدن هستید. اگر می خواهید غذای کمتری بخورید قبل از شورع غذا یک لیوان آب بنوشید.

 

در هر وعده غذایی پروتئین بخورید
مطالعات زیادی نشان داده است که مصرف پروتئین در وعده های غذایی به خصوص صبحانه باعث می شود که ما احساس سیر بودن داشته باشیم و در طول روز کمتر بخوریم. پروتئین دارای بالاترین مواد مغذی است و مصرف آن باعث می شود که احساس صیری کنیم.

به جای آنکه مصرف پروتئین را به یک وعده غذایی محدود کنید، سعی کنید در هر وعده غذایی به طور متوسط 30 گرم پروتئین بخورید. این کار به حفظ حجم عضلانی شما هم کمک می کند.

 
استفاده نکردن از مواد غذایی  برای جنبه های عاطفی
کالری اضافی می تواند یک منبع خوب برای احساس آسایش و راحتی ما باشد، یا زمانی که در یک موقعیت استرس زا قرار داریم، سعی می کنیم با خوردن غذا خود را آرام کنیم.

اما به یاد داشته باشید که مواد غذایی برای حمایت عاطفی طراحی نشده اند، در حالی که خیلی ها از آن چنین استفاده ای می کنند. از خود بپرسید که چرا در در حالی که گرسنه نیستید دارید غذا می خورید؟ یافتن جایگزین های سالم به شما کمک می کنند که زمانی که چنین احساساتی داشتید چطور بتوانید خود را کنترل کنید.

 

خوردن مواد غذایی واقعی
بسیاری از رژیم های غذایی یا غذاهای فرآوری شده حاوی مواد شیمیایی هستند که می توانند در سلامتی ما اثرات منفی داشته باشند. آنها همچنین می توانند با سیگنالینگ به مغز، احساس رضایت از خوردن آن غذاها را برای ما  ایجاد کنند. به جای خوردن مواد غذایی با طعم مصنوعی سعی کنید از مواد غذایی طبیعی استفاده کنید. این کار باعث می شود که هم از جنبه های سلامتی آن بهره مند شوید و هم از خوردن آن احساس رضایت واقعی کنید.

در مورد استرس چه می دانید

استرس واکنشی است که در فرد در اثر حضور عامل دیگری به وجود می‌آید و قوای فرد را برای روبه‌رو شدن با آن بسیج می‌کند و ارگانیزم (یا موجود زنده) حالت آماده‌باش پیدا می‌کند. تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید، ازدواج، مرگ نزدیکان و وجود یک بیماری با اهمیت در خانواده از جمله عوامل بیرونی رهاسازی فشارعصبی هستند. استرس می تواند در موارد خاص هیجان انگیز باشد و همچنین می تواند محرک و مفید باشد. با این حال استرس دشمن عمومی شماره یک برای سلامتی ما می باشد و به وضوح به بیماریهای زیر مرتبط می باشد:

آسم
اختلالات پوستی
کمر درد
زخم معده
بیماری های قلبی عروقی
آرتریت روماتویید
دیابت
فشار خون بالا
اختلالات قاعدگی
میگرن
استرس همچنین مقاومت و عملکرد سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری های شایع مانند سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش می دهد.  و در پیشرفت برخی سرطان ها نقش دارد. استرس باعث می شود ما بیشتر از سن خود به نظر برسیم. و باعث تشدید اختلالات روانی و عاطفی می شود.

 

زمانی که به ما استرس وارد می شود چه اتفاقی می افتد؟
 

در نظر بگرید که شما در مقابل جانور درنده ای گیر کرده اید که می خواهد به شما حمله کند و از شما به عنوان یک وعده غذایی استفاده کند. در چنین حالتی باید واکنش سریع انجام داده و از محدوده خطر فرار کنید. اگرچه امروزه امکان خورده شدن توسط یک جانور وحشی تا حد زیادی کاهش یافته است،  اما هنوز بدن در موقعیت های استرس زا واکنش نشان می دهد.  مثلا زمانی که در ترافیک هستید یا در محل کارتان با رئیس تان مجادله می کنید.

 

نشانه های استرس
کم حوصلگی، سردرد، تغییر ضربان قلب، خستگی جسمی، خشم و پرخاشگری، بی خوابی، فشار در سینه، اختلال گوارشی، سوزش معده، عرق کردن، خشکی دهان، بی‌اشتهایی، داغ شدن و یا سرد شدن بدن، غمگینی، لرزش بدن، میل به سیگار، از دست دادن تمرکز، احساس سرگیجه، تغییر تنفس، تکرر ادرار، کم شدن حافظه، دردهای بدنی پراکنده، آه کشیدن، تمایل به تنهایی، آشفتگی، التهاب، سرخ شدن پوست صورت و...

 

 

تغیرات درونی
زمانی که به ما استرس وارد می شود بدن فورا واکنش نشان می دهد. در اینجا برخی از چیزهایی که اتفاق می افتند عبارتند از :

 

آدرنالین آزاد شده در جریان خون باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شدید شده بنابراین باعث تشدید وضعیت رگ های خونی می شود.
 

در افراد مبتلا به آسم باعث تنفس سطحی و کم عمق می شود.
 

 در مواقع اضطراری  جریان خون را ازسطح پوست به بخش هایی از بدن  مانند ارگان های داخلی و مغز که نیاز به انرژی بیشتری دارند منتقل می کد. بنابراین باعث می شود که رنگ ما پریده و در دراز مدت پوست مواد مغزی را از دست بدهد.
 

 

تمایل خون به لخته شدن را در کسانی که مبتلا به بیماری های شریانی هستند افزایش می دهد.
 

اسید هیدروکلریک بیش از مقدار مورد نیاز در معده ترشح می شود و باعث زخم معده می شود.
 

منجر به درد گردن و شانه و سردردهای شدید می شود.
 

تمام ارگان های داخلی مانند طحال، کبد، مغز، قلب و غیره بیشتر از مقدار مورد نیاز خود انرژی مصرف می کنند و مقدار زیادی از جریان خون، اکسیژن و مواد مغذی هدر می رود.
 

حتی بی اهمیت ترین اتفاقات نیز می توانند  باعث ایجاد  یک حالت اضطراب و تنش عصبی در بدن ما شوند. به همین دلیل باعث می شود که کل سیستم جسمی و روحی ما به تدریج انرژی خود را از دست دهد. قلب به طور مداوم  و به سرعت درحال تپیدن است و آدرنالین هم سریع وارد جریان خون می شود و باعث می شود که عضلات بدن متشنج شده و رگ های خونی تنگ تر شده و فشار زیادی به آنها وارد شود. به همین دلیل استرس زیاد باعث می شود که به سادگی بیمار شویم و در بعضی مواقع می تواند کشنده باشد.

 

 

چطوری با استرس مقابله کنیم ؟
 

بعضی از ورزش های شرقی مانند یوگا، چی گونگ و تای چی باعث می شود که بتوانیم به اعصاب خود مسلط شویم و استرس خود را کنترل کنیم. از تای چی و برخی از انواع از چی گونگ به عنوان حرکت مدیتیشن استفاده کنیم. یکی از ملزومات کلیدی برای مدیتیشن و یوگا این است که به آرامی و منظم نفس بکشیم. هنگامی که نفس های آرام و عمیقی بکشیم باعث می شود که اکسیژن بیشتری به مغز برسد و ذهن ما آرامتر شود. استفاده از ورزش های ذهنی مانند یوگا، مدیتیشن و تای چی باعث می شود که ذهن ما آرام تر شده و در مقابله با سختی ها و مشکلات بتوانیم استرس خود را کنترل کنیم. به همین دلیل این ورزش ها را با نام پادزهرهای استرس نام می برند.

چگونه کار با نانچیکو را یاد بگیریم؟

آیا شما یک رزمی کار هستید یا فقط فیلم های بروس لی را دوست دارید، یادگیری و استفاده از نانچیکو تفریح و سرگرمی ارزشمند و مفیدی است. عده زیادی به آن علاقه دارند اما نمی دانند از کجا شروع کنند و باید چکار کنند. در این مقاله مراحل یادگیری نانچیکو را به ترتیب توضیح می دهیم.
 

1- خرید یک نانچیکو. نانچیکو از دو دسته تشکیل شده است که به وسیله طناب یا زنجیری به هم متصل شده اند. برای خرید آن می توانید به سایت فروشگاه هنرهای رزمی مراجعه کنید و نانچیکوی مورد نظرتان را خریداری کنید. توصیه من این است که اگر تا به حال با نانچیکو کار نکرده اید نوع پلاستیکی آن را بخرید و بعد که در استفاده از آن مهارت پیدا کردید می توانید نوع چوبی یا فلزی آن را بخرید. چون کار با نانچیکو خطرناک است و اگر به آن مسلط نباشید احتمال دارد که به خودتان صدمه بزنید.

 

 

2- شروع آهسته. نباید توقع داشته باشید که در مدت خیلی کمی به راحتی بتوانید آن را یاد بگیرید و مثل حرفه ای ها با آن کار کنید. در ابتدا حرکات شما کند است و نمی توانید با سرعت زیادی آن را به دور خود به چرخش دربیاورید. اول باید بتوانید آن را مثل عدد 8 بچرخانید. بعد از مدتی که تسلط شما افزایش یافت سرعت حرکات شما نیز افزایش می یابد.

 

 

3- چند حرکت ساده را یاد بگیرید. شما باید یاد بگیرید که با استفاده از نانچیکو حرکاتی مانند عدد8، حرکات زیر بغل، حرکت آن به چپ و راست، حرکت به دور کمر و شیوه توقف آن را یاد بگیرید. هنگامی که شما این حرکات ساده را یاد گرفتید می توانید به تدریج مسائل پیچیده و سخت تری را نیز انجام دهید. یکی دیگر از روش های یادگیری، استفاده از کتاب های آموزشی نانچیکو می باشد. هنرمندان رزمی برای صدها سال از آن استفاده کرده اند.

 

 

4- انجام یا ابداع حرکات پیچیده تر. وقتی که شما به مطالعه کتاب های مربوط به نانچیکو می پردازید و یا فیلم های آموزشی را مشاهده می کنید، باید قادر باشید این حرکات را با هم ادغام کرده و حرکتی جدید درست کنید. حتی باید نحوه پرتاب و گرفتن مجدد نانچیکو را یاد بگیرید.

 

 

5- ارتقاء به چوب. میدانید که فوم سریع و سبک است، شما باید خود را برای چالش های بزرگ تر آماده کنید. تفاوت بین چوب و فوم در وزن آن ها است. شما باید از وزن های سبک شروع کرده و به مرور زمان آن را افزایش دهید. وقتی که کار با نانچیکو را یاد گرفتید و توانستید حرکات را به سرعت انجام دهید، می توانید کم کم به چوب روی آورید و یک نانچیکوی چوبی برای تمرین انتخاب کنید.

 

 

نکته ها
همیشه هر حرکت را به آرامی یاد بگیرید، پس از آن به تدریج سرعت دست خود را افزایش دهید. هنگامی که برای اولین بار با نانچیکو کار می کنید سعی نکنید با سرعت زیاد از آن استفاده کنید. زیرا نانچیکو می تواند صدمات و ضربات سنگینی به شما وارد کند.
 

در کار کردن با آن قاطع و سریع باشید تا بتوانید آن را به دور بدن خود حرکت دهید.
 

قبل از آنکه با آن کار کنید دامنه حرکت خود را تعیین کنید.
 

 

سعی کنید با نانچیکو شبیه یک عضو از بدن خود رفتار کنید و آن را جزئی از خود بدانید. با اینکار تسلط شما بر آن افزایش می یابد.
 

هشدارها
افرادی که از اختلالات مفصل و یا سندرم مچ دست رنج می برند باید از کار کردن با آن پرهیز کنند و سعی کنند ورزش هایی مانند تای چی را انجام دهند.
 

به یاد داشته باشید که نانچیکو یک اسباب بازی نیست. از آن می توان در دفاع شخصی و ورزش های رزمی استفاده کرد.
 

احتمال اینکه با نانچیکو به دوست خود یا کس دیگری آسیب بزنید وجود دارد. در این صورت کمک های اولیه را انجام دهید.
 

خرید و همراه داشتن نانچیکوی چوبی در بعضی از کشورها ممنوع و غیر قانونی می باشد. همیشه قبل از خرید و همراه داشتن آن در منطقه ای دیگر سعی کنید قوانین محلی آن منطقه را بخوانید تا دچار مشکل نشوید.
 

چگونه شروع به یادگیری هنرهای رزمی ترکیبی کنیم؟

هنرهای رزمی ترکیبی (MMA)، یک شیوه مبارزه ای با" تماس کامل" هستند. همچنین با نام های "مبارزه در قفس" یا "نبرد نهایی" شناخته شده هستند. از ویژگی های اصلی MMA ترکیب هیجان انگیزی از تکنیک های ایستادن ثابت، گلاویز شدن و حالت نشسته می باشد. همچنین به طیف وسیعی از افراد اجازه می دهد که برای مبارزه و رقابت آموزش ببینند.
MMA یک ورزش سرگرم کننده می باشد و از انجام دادن و یا دیدن آن احساس بی حوصلگی نمی کنید. اگر شما علاقه مند و مشتاق هستید که آن را امتحان کنید، ویا اینکه دست کم بفهمید برای شما خوب است یا نه، به احتمال زیاد از انجام دادن آن لذت می برید.

 

 

1- چگونگی شروع MMA. آیا می خواهید در قفس یا بر روی رینگ مبارزه کنید؟ آیا می خواهید یک تمرین خوب انجام دهید و مهارت های اساسی مبارزه را یاد بگیرید؟ آیا شما عمدتا در محیط های مختلف مجبور می شوید با یک نفر دست به یخه شوید؟ اگرچه شما همیشه می توانید نظر خود را تغییر دهید، اما قبل از آنکه مشغول به آموزش آن شوید بهتر است که هدف نهایی خود از یاد گیری آن را مشخص کنید. شما می توانید در انتخاب یا محدودیت های خاصی که دارید از راهنمایی های دیگران نیز بهره ببرید. هر یک از زمینه های هنری زیر به صورت وسیعی در MMA دخیل هستند:

 

کاراته، موی تای تایلندی، جودو، کشتی کج، جوجیت سو
تکنیک ها و حرکات رایج و مفید در MMA عبارتند از: بوکس، کیک بوکسینگ، ضربات پا، ضربات زانو، نشستن، حرکات دست و پا.
 

 

2- صحبت با افرادی که در MMA مسلط هستند. ممکن است که از دیدن افرادی که حرکات و تکنیک های MMA را به راحتی انجام می دهند شگفت زده شوید. این افراد می توانند اطلاعات مفیدی در مورد این رشته به شما بدهند. بعضی از باشگاه ها بسیار جدی هستند، و رزمی کاران را در سطوح آماتور و حرفه ای آموزش می دهند در حالی که باشگاه های دیگر آرام هستند.

 

 

3- به مشاهده چند کلاس و باشگاه بروید. بیشتر باشگاه های معتبر اجازه نشستن و دیدن تمرینات را به شما می دهند. همچنین شما می توانید  روش های تدریس و تعامل بین رزمی کاران را از نزدیک ببینید. اگر از دیدن آن خوشتان آمد، از مربی کلاس بخواهید که اجازه دهد تا شما مدتی به صورت آزمایشی زیر نظر او تمرین کنید. این کار برای ارزیابی توانایی های شما توسط مربی مهم می باشد.

 

 

4- گرفتن لوازم مورد نیاز. شما به لباس و تجهیزات حفاظتی نیاز دارید.

برای لباس ورزشی مردان تمایل به پوشیدن شورت و تی شرت دارند، در حالی که زنان از سوتین و شورت ورزشی استفاده می کنند.
 

از لحاظ ابزار محافظتی، لازم است که مردان از بیضه بند استفاده کنند. همچنین استفاده از محافظ دندان نیز در طول مبارزه الزامی است. نحوه گذاشتن محافظ دهان خیلی مهم است، پس اگر در گذاشتن آن دچار مشکل شدید سعی کنید که از دیگران کمک بخواهید.
 

 

5- شرکت در کلاس های ابتدایی. احتمالا عصبی می شوید و می خواهید کلاس را ترک کنید، اما هیچ نیازی نیست که این احساس را داشته باشید. همه به نوبه خود زمانی مثل شما مبتدی بوده و در این کلاس های مقدماتی شرکت کرده اند. پس نباید دید بدی نسبت به این موضوع داشته باشید و سعی کنید تمرکز خود را بر روی آموزش معطوف کنید.

 

آرامش. بزرگترین اشتباهی که افراد تازه کار انجام می دهند این است که نمی توانند آرام باشند. این فکر که شما یک روزه بتوانید همه چیز را یاد بگیرید اشتباه و غیر منطقی است. برای بدست آوردن هر چیزی باید تلاش و پشتکار داشته باشید. و انتظار های بیجا از خود نداشته باشید.
 

 

6- تمرکز بر روی تنفس صحیح. در مواردی که دچار مجادله و کشمکش می شوید، و یا زمانی که آماده نیستید مشت یا ضربه ای به شما وارد می شود احتمالا قفسه سینه شما آماده نباشد و شما در تنفس دچار مشکل می شوید. بسیاری از افراد در اینگونه شرایط ریتم تنفسشان تغییر کرده و باعث می شود که اکسیژن کافی وارد بدن آن ها نشود. در این موارد باید نفس های عمیق و آرامی داشته باشید. در این مورد می توانید با مربی خود صحبت کرده و راه های تنفس صحیح را در واکنش به این تغییرات یاد بگیرید.

 

 

7- گوش کردن. به همه چیز مخصوصا به جزئیات کوچک گوش کنید. آنچه که شما باید یاد بگیرید مبتنی بر تکنیک است. اگر روشی که در ابتدا یاد می گیرید درست نباشد، در انجام تکنیک ها و مهارت های مبارزه دچار مشکل می شوید.بسیاری از افراد هنگامی که به صحبت های مربی گوش می دهند فقط کار اصلی را در ذهن خود تجسم می کنند و به جزئیات هیچ توجهی ندارند. شما باید سعی کنید که اینگونه نباشید و تک تک صحبت های مربی را به خاطر داشته باشید و آن ها را بکار بگیرید.

 

 

8- شناخت محدودیت های خود. به عنوان یک یادگیرنده، شناخت محدودیت های خود، نقطه ضعف به شمار نمی آید. اگر فراتر از توانایی خود کار کنید ممکن است دچار آسیب دیدگی شوید و قادر به ادامه تمرین MMA نباشید. بسیاری از تکنیک های MMA می توانند درد و آسیب جدی ایجاد کنند.

 

مجموعه ای از سلاح ها برای دفاع از خود

یک ضرب المثل قدیمی می گوید: " ترک حیاط خود برابر پیدا کردن هفت دشمن". مهم نیست که در هنرهای رزمی چقدر مهارت دارید، اگر آماده نباشید و گارد نگرفته باشید آسیب می بینید. بهترین کار این است که همیشه در حالت آمادگی قرار داشته باشید.

 
مجموعه ای از اشیاء و ابزار کشنده در محیط پیرامون و خیابان وجود دارند که اگر با آنها روبرو شوید بسیار خطرناک و حتی کشنده می باشند. با دانستن طرز استفاده از آنها می توانید در برابر حملات از خود محافظت کنید تا آسیبی به شما وارد نشود. عده ای از ابزار ها که می توان از آن ها به عنوان سلاح استفاده کرد عبارتند از: چاقو، شمشیر، میله آهنی، ابزار های چند کاره و سلاح های پرتابی که در ادامه در مورد هر کدام از آنها توضیحاتی ارائه می دهیم.

 

 

استفاده از دست به عنوان سلاح: ابزار کنترل
دست معمول ترین سلاحی می باشد که همیشه در اختیار شما است و در هر جایی می توانید از آن برای دفاع از خود استفاده کنید.از جمله کارهایی که با دست می توان انجام داد عبارتند از: مشت زدن، مسدود کردن، گرفتن، و غیره. استفاده از دست ها زمانی که با هم گلاویز شده اید و فاصله کمی از هم دارید و نمی توانید از سلاح دیگری استفاده کنید بهترین گذینه می باشد. استفاده دست به عنوان سلاح به دو زیر شاخه اصلی تقسیم می شود: تقویت و کنترل حملات.با استفاده از گذینه اول که تقویت می باشد ضربات قدرتمند تری خواهید زد و با استفاده از کنترل می توانید در مواقعی که گلاویز شده اید بتوانید کارهایی مثل قفل کردن را انجام دهید.

 

 

چاقو
چاقو به دلیل اینکه می توان آسان آن را با خود حمل کرد و از آن استفاده کرد یکی از سلاح های محبوب می باشد. به راحتی پنهان می شود، بسیار مطمئن است و با استفاده از آموزش های خاصی می توان طوری از آن استفاده کرد که مبارزه را به نفع خود به پایان برسانید. استفاده از این سلاح در مواقعی که به حریفتان نزدیک هستید کاربرد دارد. در ساده ترین سطح دو نوع از حمله با چاقو وجود دارد: بریدن و پرتاب کردن. در مورد اول که بریدن می باشد باعث خونریزی می شود و می تواند آسیب های جدی ایجاد کند. موثرترین کاربرد حملات با چاقو استفاده از عنصر غافلگیری می باشد.

 

 

شمشیر و ابزارهای تیز
شمشیر سلاحی دراز و تیغه دار می باشد که می تواند هم در حملات تهاجمی و هم در دفاع مورد استفاده قرار بگیرد. هیچ چیز ترسناک تر از کسی نیست که ابزاری دراز و به تیزی تیغ ریش تراشی در دست داشته باشد و بداند که چگونه از آن استفاده کند. حتی یک شمشیر ارزان قیمت هم می تواند در صورت استفاده صحیح از آن، آسیب گسترده ای را وارد کند. تقریبا هر ضربه قدرتمند با شمشیر می تواند حریف را از کار انداخته و حتی کشنده باشد.

یکی از مزیت های خوب شمشیر نسبت به چاقو این است که برعکس چاقو نیاز نیست برای استفاده از آن زیاد به نفر مقابل نزدیک شوید. با آموزش خوب می توانید بدون اینکه هیچ آسیبی به شما وارد شود طرف مقابل را در کمترین زمان از کار بیاندازید و خطر را از بین ببرید. با استفاده از شمشیر می توانید حملات طرف مقابل را هم دفع کنید.

 

 

اجسام سنگین
به وسیله اجسام سنگین می توان ضرباتی به حریف وارد کرد. آن ها را می توان در هر نقطه ای یافت، در صندوق عقب خودروتان (جک، کپسول آتش نشانی، آچار فرانسه)، در کنار جاده(چوب، سنگ)، بر روی میزی که مشغول غذا خوردن هستید(بطری، لیوان، یا بشقاب) و یا حتی در پشت میز کار(منگنه سوراخ کن و یا تلفن). این ابزار به سه دسته تقسیم می شوند. ابزارهای ضخیم و بدون نوک، ابزارهای خارجی و ابزارهای تخصصی.

ابزار های ضخیم و بدون نوک ابزارهایی مانند لوله یا چوب بیس بال می باشند. سلاح های خارجی سلاح هایی هستند که یک سر آن چکش کاری شده باشد مانند تبر و کلنگ. ابزارهای تخصصی ابزاری هستند که برای استفاده بهینه از آن نیاز به مهارت خاصی می باشد. از بین ابزار رزمی درجه اول می توان به تونفا و سای اشاره کرد. انواع سلاح هایی مانند باتوم های تاکتیکی طوری طراحی شده اند که قابلیت حمل و مخفی شدن را داشته باشند.

 

 

ابزارهای چند کاربره
این نوع سلاح ها ابزاری قابل انعطاف هستند مانند شلاق، زنجیر و نانچاکو. با استفاده از آنها به سرعت می توان به حریف آسیب زد و اگر مهارت کافی داشته باشید می توان به عنوان سلاح تهاجمی موثری مورد استفاده قرار گیرند. سلاح های چند عنصره دارای ویژگی های خوبی می باشند به طوری که می توان از آن ها هنگامی که در حال حرکت هستید استفاده کنید. اگر این سلاح ها در دست افراد غیر ماهری قرار گیرد می تواند برای آنها نیز خطرناک باشد و به خود آسیب بزنند.

 

 

سلاح های پرتابی
این سلاح ها از طریق هوا و با نیروی شما پرتاب می شوند، از جمله قهوه داغ، سنگ، توپ، بطری، پیکان، دارت، نیزه  و گلوله. بسته به نوع پرتاب شما، این سلاح ها می توانند به هر نقطه ای و با هر شدتی پرتاب شوند.می توان از آب داغ، کمان، سلاح گرم، اسپری شیمیایی، آتش خاموش کن و دیگر مایعات، حمله کننده را منحرف یا از کار انداخت. سلاح های گرم مدرن به طور کلی می توانند به عنوان اسلحه، تفنگ، یا تفنگ ساچمه ای طبقه بندی شوند. اکثر اسلحه ها به آسانی پنهان می شوند، قابلیت مانور بیشتری دارند و از آنها می توان برای دفاع از خود استفاده کرد. از تفنگ می توان برای اهداف نظامی، ورزشی و شکار نیز استفاده کرد.

 

 

سلاح های غیر معمول برای دفاع
تقریبا هر چیزی را می توان به عنوان یک سلاح استفاده کرد، از جمله مایعات بدن، حیوانات، وسایل نقلیه، و مواد منفجره. پاتوژن های حمل شونده با خون مانند HIV / AIDS ،هپاتیت C، و سل می توانند از طریق سرنگ به عنوان یک سلاح مورد استفاده قرار گیرند و یا از طریق روابط جنسی، آب دهان، و زخم باز انتقال یابند. گاهی اوقات حیوانی مانند سگ به شما حمله می کند که ممکن است از هر سلاحی  برای شما خطرناک تر باشد. تفکر سریع و شناخت راههای نجات از دست حیوانات می باشند و می توانند جان شما را در هنگام مقابله با حیوانات نجات دهند. وسایل نقلیه می توانند صدمات قابل توجهی به انسان وارد کنند، به ویژه در هنگامی که دارای سرعت زیادی باشند. اگر شما در حال دویدن به دنبال یک وسیله نقلیه می باشید باید خیلی محتاط باشید.

نگرش مثبت برای کسب کمربند مشکی

آموزش هنرهای رزمی می تواند بسیار چالش انگیز باشد. این یک فرآیند طولانی می باشد که نه تنها شامل یادگیری روش های مبارزه می باشد بلکه به یادگیری زبان بدن، تنفس، و حرکت  نیز کمک می کند که شامل دو فرآیند فیزیکی و روانی می باشد. انجام تمرینات زیاد و سنگین، قدرت بدنی، استقامت و انعطاف پذیری لازم برای رسیدن به کمربند سیاه را به شما می دهد. در بسیاری از رزمی کاران، فرآیند های روانی نیز به چالش کشیده می شوند. هر کسی می تواند به کمربند مشکی دست یابد، البته به شرطی که روشی درست و منظم را برای یادگیری انتخاب کند.

 

اکثر مردم تا زمانی که با یک چالش بزرگ دست و پنجه نرم نکنند به محدودیت های خود توجه نمی کنند. حتی چالش های مهمی مانند رسیدن به کمربند سیاه اگر چشم انداز و دید خوبی به آن نداشته باشیم کاری فوق العاده دشوار می باشد. به نظر شما کدام سخت تر است: یادگیری ضربات مشت، ضربات پا و گلاویز شدن به طور متمرکز یا تمرین راه رفتن برای کسی که بر اثر یک تصادف فلج شده است؟

داشتن افکار مثبت به ما کمک می کند که بتوانیم بر بیشتر موانع غلبه کنیم، در حالی که افکار منفی مانع رسیدن شما به هدفتان می شود. در این جا چند نمونه را برای شما مثال می آوریم:

 

به علت یک بیماری نادر مادرزادی، "کایل مینارد" با نقص عضو متولد شد. اندام های او از آزنج و زانو به پایین قطع شده بودند. با وجود نداشتن دست و پا، او نگذاشت که این وضعیت در رسیدن به هدفی که در زندگی دارد تداخل ایجاد کند. او آموخت که چطوری غذا بخورد، چگونه بنویسد و چگونه تایپ کند. در نوزده سالگی در مدرسه توانست رتبه اول کشتی را کسب کند. بعد از آن یک رکورد جهانی جدید در وزنه برداری ثبت کرد. آقای مینارد نمونه ای از کسانی است که محدودیت های فیزیکی او نتوانستند که در رسیدن به هدفش مانعی ایجاد کنند.
 

 

"آرمسترانگ "، دوچرخه سوار افسانه ای در سال 1996 دچار بیماری سرطان بیضه شد. مانند بسیاری از بیماران سرطانی، برای درمان آن به عمل جراحی و شیمی درمانی رویی آورد. با این حال او نه تنها در مسابقات توردو فرانس در سال 1999 به پیروزی رسید بلکه در 7 مسابقه پیاپی دیگر نیز به مقام قهرمانی رسید.
 

 

"سوزان بوچر" یکی از معروفترین ورزشکاران آلاسکا بود. او در مسابقاتی که تا آن زمان فقط مردها انجام می دادند شرکت کرد و توانست موفق به کسب طولانی ترین مسافت با سورتمه در جهان شود. او توانست بر مشکلاتی از جمله: شرایط خسته کننده، دمای پایین، طوفان های برف ، یخچال های یخی و حیات وحش خطرناک آن غلبه کند و مسافت بین انکوریج تا آلاسکا را که 1730 کیلومتر بود را بدون مشکل بپیماید. او با توجه به بیماری هایی که داشت توانست در طول عمر خود به 17 مقام قهرمانی دست پیدا کند و به دلیل مبارزه با بیماری خود نشان شجاعت دریافت کرد.
 

در طول پیاده روی معمول در سال 2003، "آرون رالستون" ناگهان پایش لیز خورد و به ته دره ای سقوط کرد و دستش بین یک تخته سنگ بزرگ گیر کرد. پس از شش روز گیر افتادن در بین سنگ ها، او برای نجات خود مجبور شد که با استفاده از چاقوی نه چندان تیزی که داشت بازوی خود را قطع کند و پس از 10 کیلومتر پیاده روی توانست خود را به یک منطقه مسکونی برساند. این داستان فوق العاده ای از بقا نشان می دهد که یک فرد با انگیزه، برای رسیدن به هدف خود هر کاری انجام می دهد.
 

تعیین اهداف برای کسب کمربند سیاه
کسب کمربند سیاه با توجه به این چالش ها بسیار ناچیز است. با این حال کار آسانی نیست. برای موفق شدن نیاز به یک نگرش مثبت که در آن موفقیت خود را تجسم کنید دارید. شما باید هدف خود را برای ورود به دنیای هنرهای رزمی بدانید و بتوانید اهداف کوتاه مدت و بلند مدتی برای خود تعیین کنید و برای رسیدن به آن ها برنامه خاصی داشته باشید.

برای شروع راه، ایده خوبی است که لیستی از دست آوردهایی که توانسته اید کسب کنید تهیه کنید. این دست آورد ها می توانند شامل: موفقیت های ورزشی یا علمی، موفقیت های شخصی و یا حرفه ای و یا هر چیزی باشد که شما برای رسیدن به آن تلاش کرده اید. آگاهی از اینکه شما قبلا توانسته اید بر چالش های دیگری در زندگی تان غلبه کنید می تواند برای شما دلگرم کننده باشد که می توانید در هنرهای رزمی هم به موفقیت دست یابید.

همچنین مهم است که متوجه باشید که کسب کمربند مشکی، یک مرحله مهم و به یاد ماندنی در زندگی رزمی و ورزشی شما می باشد. همچنین به یاد داشته باشید که کسب کمربند مشکی نقطه پایانی برای رشته رزمی شما نمی باشد و یادگیری شما تا زمانی که خودتان بخواهید از باشگاه خارج شوید ادامه دارد.

سلاح های رزمی چین باستان

هنرهای رزمی در چین بیش از 5000 سال قدمت دارد. همانطور که انواع مختلفی از سلاح ها تکامل یافته اند، مواد و فنون ساخت آنها نیز تغییر کرده اند. سلاح های ابتدایی از سنگ ساخته می شد و بعد ها مس، برنج و در نهایت آهن که فوق العاده قوی بود جایگزین سنگ شدند. اکنون مردم مطالعه خاصی بر روی سلاح های رزمی باستانی انجام نمی دهند چون معتقد اند که در این دوره و با پیشرفت تکنولوژی و ساخت سلاح های جدید استفاده از آن ها بی معنی است. مثلا تفنگ، به راحتی قابل استفاده است و پتانسیل بالای برای کشتن افراد دارد. یکی دیگر از دلایل دوری مردم از سلاح های رزمی باستانی این است که استادان واجد شرایط خیلی کمی وجود دارند که هنوز با آن سلاح ها آشنایی داشته و نحوه کار با آنها را آموزش دهند. همچنین کسب مهارت استفاده از سلاح های رزمی، نیازمند صبر، حوصله و پشتکار زیادی می باشد. در جامعه امروزه، تعداد کمی از مردم مایل به صرف انرژی  و وقت لازم برای یادگیری استفاده از سلاح های رزمی چینی می باشند.
 

مطالعه و تمرین بر روی سلاح های چینی، مانند هر هنر رزمی دیگر، ارزشی فراتر از یادگیری تکنیک های آن دارد. مطالعه بر روی آنها از ارزشی تاریخی نیز برخوردار است، چون این نوع هنر 5000 سال قدمت دارد و همراه فرهنگ انسانی تکامل یافته است. همچنین از ارزش هنری نیز برخوردار می باشند. مانند یک رقصنده خوب، یک رزمی کار باید بتواند بر روی کل بدن خود کنترل داشته باشد. یکی دیگر از ارزش های آن، جنبه سلامتی است که برای ما دارد.

 

یادگیری کار با سلاح های چینی نیاز به آموزش های فیزیکی گسترده ای دارد تا بدن را قادر سازد که قوی و هماهنگ باشد. البته از آنها نیز می توان برای دفاع شخصی نیز استفاده کرد. سلاح های رزمی برای مقاصد دفاعی ساخته شده بودند. تمرین با آنها شما را قادر می سازد که زمان واکنش شما کمتر شده و قابلیت مانور سریعی داشته باشید. ارزش اخلاقی به عنوان مهمترین جنبه از هنر سلاح های رزمی هنوز باقی مانده است. رزمی کاران باید صبر و شکیبایی، پشتکار و تواضع را یاد بگیرند. با سعی و کوشش و فداکاری، می توانید اعتماد به نفس و قدرت درونی خود را تقویت کنید.

 
طبقه بندی سلاح های چینی
در چین باستان، سلاح ها تا حد زیادی متفاوت بودند. این تغییرات ناشی از تفاوت در نواحی جغرافیایی، ویژگی های فیزیکی رزمی کاران، فرهنگ، سبک زندگی محلی و اهداف خاص استفاده از آن ها بود. یک رزمی کار باید علاوه بر شناخت سلاح های چینی، تفاوت آن ها را نیز درک کند. کلمه سلاح به چینی "Bingqi" می باشد که معنی آن "ابزار سرباز" است. همچنین Bing به معنی "سلاح های بلند" و " Duan Bing " به معنی سلاح های کوتاه است. اصطلاح دیگری که معمولا توسط چینی مورد استفاده قرار Wuqi  است که به معنای "ابزار رزمی"  یا "سلاح های رزمی"  می باشد. در طول تاریخ 5000  ساله سلاح های رزمی، سبک، شکل، مواد و روش ساخت آن از یک سلسله به سلسله دیگر تغییر کرده است. در مدت یک سلسله، که برخی از آنها800  سال به طول انجامیده اند، تعداد بیشماری از سلاح های چینی تکامل یافته اند.

 

برای مشخص کردن بسیاری از این سلاح ها، هجده نوع از سلاح ها از جمله بلند، کوتاه، بسیار کوتاه، نرم و پرتابی انتخاب شدند. یک رزمی کار خوب باید بر این سلاح ها تسلط داشته باشد و یا هجده نوع از تکنیک های رزمی را یاد بگیرد.

 

مشکلاتی برای یک طبقه بندی نسبتا ساده از سلاح های چینی وجود دارد. اول اینکه سلاح های مشابه می توانند نام های مختلف در سلسله های مختلف داشته باشند و دوم اینکه یک سلاح با تغییر در طراحی بسیار جزئی اغلب یک نام جدید دریافت کرده است  و بلاخره اینکه بسیاری از سلاح های باستانی شناخته شده اند اما ساختار دقیق آنها هنوز در ابهام باقی مانده است.

 

 

نمونه ای از مشکلات گفته شده را توضیح می دهیم:

 سلاح FA از سلسله "هان" به عنوان یکی از 18 سلاح در نظر گرفته شد. اما FA احتمالا یک استراتژی جنگی بوده تا یک سلاح رزمی واقعی.
Jue یک سلاح سوراخ دار بود اما امروزه دیگر وجود ندارد.
Huan به معنی "حلقه" به کلاس سلاح های بلند تعلق دارد اما شکل آن چندان به این کلاس نمی خورد.
Ben به عنوان ابزاری مشتق شده از " تیشه صاف کن"  که توسط نجاران مورد استفاده قرار می گرفت شناخته می شد، اما جزئیات ساختار آن هنوز مشخص نیست.
 

 

سلاح ها و استراتژی های مبارزه
استراتژی مبارزه، یک عامل تعیین کننده در جنگ و مبارزات بود. و یک رابطه جدایی ناپذیر با سلاح داشت. برخی از این سلاح ها برای یک استراتژی جدید ابداع شدند. برای مثال قلاب شمشیر و سپر برای حمله به پاهای اسب در سلسله Song طراحی شد. همچنین از سپر برای دفع حملات دشمن استفاده می شد.

بسیاری از این سلاح و استراتژی ها در جنگ های بزرگ بوجود آمدند و پس از آن در مبارزات شخصی نیز مورد استفاده قرار گرفتند. استفاده از هر سلاح نیازمند تکنیک های منحصر به فردی است. در دوران باستان، منجنیق هایی که سنگ های بزرگ و سنگین را پرتاب می کردند به عنوان اولین سلاح مورد استفاده قرار می گرفتند.

پس از اختراع باروت، از گلوله توپ به جای سنگ به عنوان سلاح پرتابی استفاده می کردند. نه تنها این گلوله ها قادر به طی کردن مسافت بیشتری بودند بلکه قدرت تخریب بیشتری داشتند و باعث ایجاد رعب و وحشت در بین نیروهای دشمن می شدند.

 

شمشیر انتخاب رزمی کاران
یک رزمی کار با استفاده از سلاح کوتاه و سبک تر و با تکیه بر سرعت و توانایی های خود می تواند ضربات سنگینی به دشمن وارد کند. چنانچه در یک محدوده نزدیک به حریف قرار گرفتیم، استفاده از سلاح های بلند کارایی چندانی ندارد و برای ما مانعی ایجاد می کند. تاریخچه چین باستان سرشار از جنگ هایی بوده که به کشتارهای وحشتناک منجر شده اند. در این جنگ ها از طیف وسیعی از سلاح های رزمی که نقش مهمی در توسعه مبارزه در چین داشتند استفاده می شد.

چینی های باستان بیش از 3000 سال پیشرو در علوم "متالوژی" بودند. آنها آلیاژ هایی را کشف کردند و با تحقیق و آزمایش بر روی آن ها توانستند سلاح هایی درست کنند. در آن دوران کشف یک آلیاژ جدید برای ساخت شمشیر به اندازه کشف انرژی اتمی در دوران مدرن با اهمیت بود. متاسفانه اطلاعات بسیار کمی در مورد همه سلاح ها وجود دارد.

 

چینی های باستان شمشیر را به عنوان محبوب ترین و مهمترین سلاح رزمی می شناختند، به همین دلیل شمشیر توسط امپراتوران، شاعران و دانشمندان به طور یکسان مورد توجه قرار می گرفت. کنفسیوس، لی تای و بای شاعر معروف در سلسله تانگ از جمله کسانی بودند که به آن توجه خاصی داشتند.

تسلط بر تکنیک های پیچیده مبارزه با شمشیر بسیار دشوار است و به مهارت خاصی نیاز دارد که آن هم با تمرین و پشتکار بدست می آید. شمشیر دارای طرح و شکلی زیبا می باشد، ولی زیبایی فیزیکی آن به تنهایی دلیلی بر تمایز بین سایر سلاح ها و شمشیر نمی باشد. کلید حفاظت از شمشیر در طول تاریخ این واقعیت است که مورد علاقه امپراتوران و هنرمندان رزمی کار قرار گرفته است.  به دلیل حمل ساده و سبک بودن آن علاوه بر مردان در بین زنان هم محبوبیت زیادی پیدا کرد.

10 قانون kenpo که هر رزمی کار باید بداند

برای چند دهه Kenpo به عنوان یکی از موثرترین و مشهورترین هنر رزمی در غرب مشهور بود و چند صد سال قبل از آن آسیایی ها از انجام دادن آن ورزش لذت می بردند. بخش اعظم این موفقیت را می توان به مجموعه ای از اصول مبارزه که از طریق تلاش های اساتید که معنی آن را "محاکمه با آتش " میدانستند نسبت داد. در این مقاله به تشریح 10 تا از قوانین مهم این ورزش که همه رزمی کاران Kenpo باید آن را بدانند خواهیم پرداخت.

 

1- دایره و خط

اولین قانون از قوانین Kenpo به این صورت است که اگر حریفتان قصد حمله به شما را داشت باید با استفاده از پاهایتان بدن خود را بچرخانید به  طوری که در امتداد آن یک دایره را تشکیل دهید. شما باید بازوها و دستان خود را به صورت یک الگوی دایره ای برای منحرف کردن نیروی جلو رونده قرار دهید.
هنگامی که حریفتان به روش دایره ای به شما حمله کرد شما هم باید فورا با روش خطی با آن مقابله کنید. همانطور که دایره می تواند بر خط غلبه کند، خط نیز می تواند بر دایره چیره شود.

 
2- حمله اول

این اصل دارای معانی مختلفی است، اول اینکه نشان می دهد Kenpo در درجه اول یک هنر قابل توجه است. در این ورزش 70 درصد از دست و 30 درصد از پا استفاده می شود. اما شما می توانید این نسبت را با توجه به شرایط و ساختار بدنی خود تغییر دهید.
معنای دوم این است که اگر یک رویارویی اجتناب ناپذیر است شما نباید منتظر این باشید که حریفتان پا پیش بزارد و حمله اول را انجام دهد. شما باید یک ضربه پا، مشت و ضربات آرنج و زانو را به او وارد کنید. شما باید به طور مکرر و پی در پی به او ضرباتی وارد کنید تا زمانیکه او از پای در  می آید.
دوره آموزشی Kenpo شامل تعداد زیادی از تکنیک های دست و پنجه و پرتاب است. اما تحقیقات نشان می دهد که فقط 25 درصد این ضربات به حریف برخورد می کند.

 
3- حملات چند گانه

Kenpo متفاوت تر از بسیاری از سبک های کاراته می باشد و به شما می آموزد که چگونه ضرباتی سریع و پشت سر هم از راست و چپ و بالا و پایین به حریف وارد کنیم. بنابراین لازم نیست که همراه هر ضربه یا حرکت فریاد بزنید چون باعث می شود که انرژی زیادی از دست بدهیم. ضربات اول و دوم شما باید طوری زده شوند که طرف مقابل گیج شود و ضربات سوم و چهارم باید قدرتی زده شود.
به یاد داشته باشید که اصل Kenpo این است که نخست حریف خود را می سنجید سپس به او حمله می کنید.

 
4- اهداف

اگر شما تا به حال به گرفتن یک سوراخ در دیوار افتاده اید آیا می توانید با استفاده از یک تکه کاغذ ، سنگ و یا یک میخ 2*4 آن را پر کنید؟ پاسخ واضح است. و به همین دلیل اهداف نرم قابل توجه طرفداران  Kenpo است. هیچ کس با ضربه زدن به کشاله ران پای او نمی شکند. در ژاپن از makiwara برای تشدید ضربات دست استفاده می شود. و در تایلند مبارزان تایلندی موی تای ساق پای خود را با ضربه زدن به درختان موز قوی می کنند. در Kenpo آموزش های متفاوتی در مورد اینکه با کمترین مقاومت کمترین درد را داشته باشیم داده می شود. همچنین هدف قرار دادن صورت، بینی، گردن، معده، کشاله ران و دنده ها آموزش داده می شود.

 
5- ضربات پا

لگد زدن با پا در kenpo  زیاد رایج نیست. بسیاری از ضربات چرخشی که زده می  شوند جنبه نمایشی دارند. مبارزان kenpo  کشاله ران خود را در برابر ضربات حریف قرار می دهند.از آنجا که ضربه زدن به بالا تنه نیاز به تمرکز زیادی دارد شما باید برای مسلط شدن به آن تمرینات زیادی را انجام دهید. با ضربه زدن به پایین تنه حریف می توانید تعادل او را به هم بزنید و حتی پای او را بشکنید.

 
6- مسدود نکردن

Kenpo  به حرکت و زمان اهمیت می دهد از همین رو برای جلو گیری از ضربه خوردن به شما می آموزد که حرکاتی را انجام دهید. دفاع پیشرفته در هنرهای رزمی آموزش داده می شود. به این ترتیب مبارزه برای کمربند قهوه ای و بالاتر انجام می شود.با این حال نیازمندیم که به سطح بالاتری از مهارت دست یابیم. داشتن مقدار قابل توجهی از  تجربه کافی به شما کمک می کند تا در مقابل ضربات و حملات مقاومت کنید.

 
7- بازده و تغییر مسیر

زمانی که حریفتان به سختی به شما حمله می کند شما باید به نرمی پاسخ او را بدهبد.اگر او در حملات نرم ضعیف است شما باید حملات سنگینی به او بکنید. آیکیدو شامل تکنیک های بسیاری است که در اصل بر اصل بازده تکیه داده است. در اغلب سیستم های کاراته مسدود کردن حریف بسیار سخت است و در بعضی مواقع نه تنها مهاجم بلکه مسدود کننده هم آسیب می بیند. هدایت نیز اهمیت زیادی دارد. Kenpo  به شما می آموزد که برای دفع حمله حریف پای خود را به سمت او بچرخانید.

 
8- تحرک

تحرک ممکن است ساده ترین اصل kenpo  باشد که نشان می دهد مقابله با یک هدف در حال حرکت سخت تر از یک هدف ثابت می باشد. Kenpo  می آموزد که سه نوع از مبارزان وجود دارند : مجسمه یا کسی که تحرک کمی دارد و عقب نشینی نخواهد کرد.دونده یا کسی که به طرف حریف خود هجوم می برد.خرد کن یا کسی که منتظر می ماند و در موقع مناسب واکنش مناسبی انجام می دهد. اگر شما هر یک از این ها هستید باید مراقب باشید چون حرکات شما قابل پیش بینی هستند و در نتیجه توان شکست شما را دارند. شما باید فراتر از این ها عمل کنید و سعی کنید که هر سه نوع را با هم ادغام کنید تا بتوانید نسبت به حریف خود برتری داشته باشید.

 
9- انعطاف پذیری

قانون انعطاف پذیری قانون بقا است .یکی از خصوصیات بارز kenpo این است که خود را با شخصیت و روح و روان شما سازگار می کند. اگر در حالت ایستاده قد شما 4 فون و 10 اینچ است یکی از نقاط قوت شما  این است که در ضربات پا تمرکز کافی داشته باشید. استادان قدیمی kenpo  به این نکته تاکید داشتند که برای حفط بقا باید از تمام آموخته های خود به نحو احسن استفاده کنید.هر کسی دارای ویژگی های منحصر به فردی است که می تواند کمک فراوانی به او بکند.

 
10- روح  جنگجویی

 اصل نهایی kenpo  از دو جزء اساسی تشکیل شده است: داخلی و خارجی. سگ هار ممکن است یک تهدید جدی برای شما باشد اما آن فقط  دارای جزء خارجی از روح جنگجو است. درونی این است که حیوان فکر نمی کند. برای داشتن یک روح جنگجو کامل شما باید در داخل وحشی باشید و در داخل آرام آرام.
جنگ جویان سامورایی بر این عقیده بودند که هر روز، روز خوبی برای مردن است. این بدان معنا نیست که آنها به دنبال مرگ بودند در مقابل آنها می خواستند زندگی خود را حفظ کنند. آنها می دانستند که اگر با ترس و دلهره مشغول مبارزه شوند به احتمال زیاد می بازند و جراحات شدیدی به آنها وارد می شود.آنها می دانستند که در مبارزات واقعی جایی برای اشتباه کردن نیست و کوچکترین اشتباه ممکن است به قیمت جانشان تمام شود.

چگونه آدرنالین خود را در هنرهای رزمی کنترل کنیم؟

آدرنالین می تواند یک ابزار عالی برای دفاع از خود در هنرهای رزمی باشد. همچنین می تواند به شما کمک کند که بتوانید با ضربات سخت و سهمگین مقابله کنید. آدرنالین می تواند هنگامی که قصد حمله به حریفتان را دارید شما را تهاجمی و جسورتر نشان دهد. اما داشتن آدرنالین جنبه های منفی نیز دارد. می تواند میدان دید شما را محدود کند، در شنوایی شما تاثیر داشته باشد( مثلا دستورات و راهنمایی هایی که مربی شما در کنار رینگ به شما توصیه می کند را نمی شنوید) و شما مجبور باشید برای بردن حریف تان انرژی بیشتر از آنچه که مورد نیاز است را مصرف کنید.

در اینجا قدرت تصمیم گیری ازفرد گرفته خواهد شد چراکه نشانه های مداوم استرس در بدن فرصت واکنش را از فرد گرفته و اگر برخوردی مناسب با این وضعیت صورت نگیرد ، فرد وارد دور تسلسل شده و نشانه های ایجاد شده در بدن و عدم مقابله مناسب باعث تخلیه انرژی شده و منجر به افزایش تنش و استرس می گردد.

وقتی کسی به یکی از ورزش های رزمی می رود باید یاد بگیرد که چگونه واکنش بدن و آدرنالین خود را کنترل کند. اگر شما که یک تازه کار هستید با یکی دیگر از رزمی کاران که مدت زیادی است مشغول تمرینات رزمی است مبارزه کنید جدا از تکنیک و توانایی هایی که دارید او خیلی بهتر می تواند آدرنالین خود را کنترل و بر استرس خود غلبه کند.

 در اینجا چند نکته را که می توانند در کنترل واکنش های بدن و سطح آدرنالینی که ترشح می کنید به شما کمک کنند را توضیح می دهیم:

 
تنفس

آموزش نگه داشتن جریان نفس. اگر شما در حال مبارزه یا آموزش هستید ، نفس خود را بیرون دهید. بسیاری از مردم تمایل دارند که نفس خود را نگه دارند و یا کوتاه کنند. بسیاری از مردم وقتی که تحت فشار هستند تنفس سریعی دارند. وقتی که در حال مبارزه یا تمرین هستید سعی کنید از راه بینی نفس های عمیقی بکشید تا ریه های شما پر از هوا شوند. این کار به شما کمک می کند که اکسیژن بیشتری به مغزتان برسد و راحت تر بتوانید تمرکز کرده و بر شرایط بحرانی غلبه کنید.

 
آرامش روانی

اگر شما در بین درگیری ها و مبارزاتتان  لحظه ای مکث کنید می تواند برای شما خیلی مفید باشد. با استفاده از این مکث خود را جمع و جور کرده و به آرامش روانی خوبی دست می یابید. راه های مختلفی برای این کار وجود دارند. شما می توانید از عدد 10 تا یک را به صورت معکوس شمارش کنید. می توانید یک تصویر آرام بخش را در جلو چشمان خود تصور کنید.  در اوقات استراحت بین راند ها چشمان خود را برا مدتی ببندید. این کار به شما کمک می کند که تمرکز خود را بازیابید و و کارایی شما افزایش یابد.

 
کلمات و عبارات  درمانی

یکی دیگر از روش های بدست آوردن کنترل آدرنالین استفاده از کلمات و عبارات درمانی و مفید است که یاد می گیرید به صورت آرام با دیگران معاشرت کنید. شما می توانید با ایجاد مدیتیشن کوتاه ارتباط ذهنی مفیدی با دیگران داشته باشید. نگران نباشید، چشمانتان را ببندید و با صدای بلند و یا در ذهن خود کلماتی را بیان کنید، نفس های عمیقی بکشید و به خود مسلط باشید.

 

این موارد به شما کمک می کنند که بر واکنش های شیمیایی بدن خود مسلط باشید و آدرنالین خود را کنترل کنید. بعضی اوقات ممکن است که این موارد را فراموش کنید. در ابتدا حتی در یک محیط آموزشی هم ممکن است که زمان زیادی برای تسلط بر خود و کنترل آدرنالین لازم داشته باشید. اما با انجام تمرینات زیاد و تکرار آنها به مرور زمان این مدت زمان هم کاهش می یابد. برای اینکه زودتر به نتیجه برسید شما باید خود را در حالت آدرنالیزه قرار دهید. تکنیک های یاد شده علاوه بر ورزش و هنرهای رزمی می توانند در زندگی روزمره هم به ما کمک کنند و استرس ما را کاهش دهند

نحوه کنترل آدرنالین در هنرهای رزمی و دفاع شخصی

 

آدرنالین توسط غدد فوق کلیوی در بدن ما تولید می شود. زمانی که بدن، شرایط روحی و جسمی را با استرس بالا را تجربه می کند آدرنالین آزاد می شود که باعث تحریک انوع فعالیت های بدن از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و افزایش جریان اکسیژن در ریه ها می شود. آدرنالین می تواند برای افزایش سطح عملکرد خود در ورزش یا دفاع شخصی مورد استفاده قرار گیرد، شما را سریع تر و قوی تر می کند و باعث می شود کمتر تحت تاثیر درد قرار بگیرید. همچنین شما را قادر می سازد  که بتوانید به سرعت اطلاعات را مورد پردازش قرار داده و سریع تر به تهدیدات پاسخ دهید. هر کسی واکنش های مختلفی در موقعیت های استرس زا دارد و مقدار آدرنالین ترشح شده در هر شخصی متفاوت می باشد.

در این مقاله به برسی این واکنش ها و اینکه چطوری می توانیم این واکنش ها را در هنرهای رزمی و دفاع شخصی به نفع خود تغییر دهیم می پردازیم:

 
مقابله یا گریز

زمانی که در موقعیت های استرس زا قرار می گیریم به طور ناخودآگاه تغییراتی در ما بوجود می آورند. در مواقعی که به نظر می رسد به درگیری ختم می شود، بعضی از افراد به احتمال زیاد درگیر می شوند و بعضی دیگر به دلیل خجالتی بودن دوری می کنند. واکنشی که در یک درگیری انجام می دهید لزوما درست یا غلط نیست. بسته به شرایط، هر دو صورت می تواند مفید یا مضر باشد. بعضی ها می گویند اگر قادر به استفاده از هنرهای رزمی در یک وضعیت بالقو، خشونت آمیز و یا نزاع خیابانی هستید، شما باید تهاجمی باشید.

کسانی که خجالتی هستند و تمایل دارند که از درگیری ها دوری کنند، زمانی که بر روی تشک مبارزه قرار میگیرند چهره ای پر اضطراب و استرس دارند. هنگامی که آنها در مبارزه ضربه ای از حریف خوردند ممکن است تمایل به پوشش داشته باشند، چشمان خود را دور از حریف خود،  بسته یا کوچک می کنند. کسانی که از عادت مبارزه برخوردار هستند ضربات برگشتی را به صورت جسورانه تری می زنند. در این شکل از مبارزه اندازه و قدرت در مقابل تکنیک در هنرهای رزمی مورد بحث قرار میگیرد.

 
چگونگی واکنش در درگیری ها

 
تصورات شما

سریعترین راه برای تعامل با آدرنالین، استفاده از تصورات خود است. ذهن ابزاری قدرتمند است و می تواند ما را به انجام کارهای شگفت انگیز ترغیب کند. بسیاری از مردم در هنگام درگیری ها بیشتر تمایل دارند درگیر شوند تا اینکه  پا به فرار بگذارند. هنگامی که کسانی برای آموزش هنرهای رزمی پیش من می آیند به آنها می گویم که هنرهای رزمی را برای دفاع از خود یاد بگیرند نه برای ایجاد درگیری و نزاع های خیابانی. ابتدا به این چیز فکر کنید که اگر به درگیری نپردازید چه اتفاقی برایتان پیش می آید؟ آیا او به شما حمله می کند یا اینکه کاری به کارتان ندارد.

قدرت تخیل کار متفاوتی انجام می دهد. در هنرهای رزمی شما می توانید با استفاده از قدرت ذهن و تخیل خود خیلی از چیزها را مقایسه، پیش بینی و برسی کنید.

 

 
تمرین جسمانی

برای افزایش واکنش و تسلط در مبارزات خود، شما باید با واکنش های بدن که منجر به ترشح آدرنالین می شوند آشنا شوید. بیشتر آنها برای شما آشنا هستند. بدن هر کس واکنش متفاوتی به آدرنالین دارد. در بعضی ها باعث می شود که چشمانشان تنگ و کوچک شود و در بعضی ها ممکن است شنوایی شان کمتر شود. در برخی موارد وقتی مغز بر روی تهدیدی که وجود دارد، تمرکز می کند و نتواند خیلی از چیزهای دور و بر خود را ثبت کند. برای مثال وقتی کسانی که بر روی رینگ در حال مبارزه هستند وقتی که مربی به آنها دستورات و راهنمایی هایی می دهد به خاطر تمرکزی که بر روی مبارزه و حریف خود دارند صدای مربی خود را نمی شنود. برخی از موقعیت ها برای عده ای به آرامی و برای عده ای دیگر به تندی سپری می شود. بسیاری از مردم تجربه های فیزیکی خود را بعد از فروکش کردن آدرنالین فراموش می کنند.

در زیر تعدادی از شکل های آموزشی است که می تواند آدرنالین را افزایش دهد:

 
آموزش احساس ناراحتی

هنگام برسی واکنش های خود به آدرنالین، این ایده خوبی برای شروع در سطوح پایین تر است. در صورتی که چیزی باعث این می شود که در آموزش های خود احساس ناراحتی کنید احتمالا جای خوبی برای شروع است. اگر شما از ضربه خوردن می ترسید از یک محافط  دهان و دندان استفاده کنید. برخی از مردم هنگامی که در اضطراب شدیدی قرار گرفته اند هجوم آدرنالین را تجربه کرده اند. نمایش در کلاس یا در یک محفل آموزشی بزرگ،  راه خوبی برای برسی واکنش های آدرنالین است.

 
آموزش در زندگی

شما به طور طبیعی زمانی که با خانواده تان هستید سطح بالاتری از استرس را تجربه می کنید، هنگامی که یک شخص به یک سطح از توانایی می رسد که می تواند آموزش زندگی خود را با خیال راحت انجام دهد. این چیزی است که اجازه می دهد آن ها یاد بگیرند که چگونه با استفاده از مهارت های خود در شرایط استرس زا بهتر عمل کنند.

 
آموزش استرس بالا

در بعضی از سبک ها در هنرهای رزمی مانند ریو و جوجیتسو می توانیم در مبارزات به سطوح بالاتری از استرس دست بیابیم که شامل مبارزه در حمله های متعدد 2 در 1، 3 در 1 و سایر حالات مشابه استرس زا در مبارزه می باشد. برخی از قوانین برای ایمنی بیشتر وجود دارند، مانند حملات به پشت سر، گلو، ستون فقرات، کلیه ها، و زانو. ورزشکاران باید از کلاه ایمنی، محافظ دهان، محافظ کشاله ران و محافظ ساق پا استفاده کنند. یک مربی همیشه باید در کلاس باشد  تا در صورت نیاز و برای جلوگیری از صدمات احتمالی،  کمک ها و راهنمایی های لازم را ارائه دهد و محیط آموزشی امنی را ایجاد کند. توصیه می کنم که زیر نظر مربیانی که واجد شرایط هستند و مدرک مربی گری دارند فعالیت کنید. پلیس و آتش نشان ها از جمله شغل هایی هستند که با استرس زیادی روبرو هستند. روش هایی مانند پرواز یک فرد در سطح پایین یک هلی کوپتر که توسط یک تسمه آویزان شده است تا به دیگران کمک کند استرس خیلی زیادی به انسان وارد می کند.

 

بدیهی است که افراد سطح تحمل مختلفی نسبت به استرس دارند. افرادی که خود را بیشتر در موقعیت های خطرناک قرار می دهند (مانند کسی که در زیر هلی کوپتر آویزان است) دارای اعتماد به نفس بیشتری می باشند. پس سعی کنید که با آموزش های پله ای میزان کنترل خود به استرس و ترشح آدرنالین را افزایش دهید.