آموزش دفاع شخصی در اصفهان

سیستم دفاع شخصی کاربردی

سیستم دفاع شخصی کاربردی

آموزش دفاع شخصی در اصفهان

آموزش تخصصی پیشرفته ترین سیستم دفاع شخصی
آموزش دوره دفاع شخصی چاقو
آموزش مبارزات آزاد و مبارزه با چاقو
آموزش حرفا ای بدنسازی رزمی و آمادگی برای مسابقات
آموزش تمامی سلاح های سرد رزمی و دفاع انها در یک موقعیت تهاجمی
آموزش سلاح های سرد نظامی تونفا و باتوم
آموزش سیستم کالی کمبت
آموزش کامل چاقوی کارامبیت
آموزش کامل تکنیکهای قفل مفاصل در هر موقعیتی
آموزش از صفر تا حرفه ای و قهرمانی و مربیگری
ارائه احکام معتبر فدراسیونی
توسط مربی و داور رسمی دفاع شخصی و سلاح های سرد
با من حرفه ای شوید....
09044068017

۸۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آموزش دفاع شخصی بانوان در اصفهان» ثبت شده است

با استفاده از نکات و مهارت هایی که در این مقاله توضیح می دهیم و با تمرین کردن آن ها توانایی دفاع از خود را افزایش می دهید.
 

1- علت درگیری. درگیری فیزیکی با طرف مقابل باید آخرین انتخاب و راه چاره شما باشد. سعی کنید با روش های مختلف از ایجاد درگیری فیزیکی جلوگیری کنید. همچنین نباید شما اولین کسی باشید که حمله می کنید. همانطور که از نام آن پیداست دفاع شخصی فقط برای دفاع از خود می باشد نه حمله به دیگران.

 

 

2- اگر باز طرف کوتاه نیامد و خواست که با شما درگیر شود، موضع و گارد مناسبی انتخاب کنید. بدن خود را آماده کنید و شانه راست خود را به سمت جلو ببرید(البته به وضعیت شما بستگی دارد و امکان دارد شانه چپ شما جلو باشد). دست خود را برای محافظت از خود در سمت جلو بالا  برده و مشت کنید.نباید دست شما بیش از حد پایین باشد که نتوانید در مقابل ضرباتی که به سر شما میزند زود واکنش نشان دهید، همچنین دست خود را بیش از اندازه بالا نگه ندارید که دید شما را مسدود کند. دست تان باید تا اندازه ای بالا باشد که بتوانید در برابر ضربات از سر خود محافظت کنید.

 

 

3-  بدانید که چگونه یک حمله را دفع کنید. برای جلوگیری از برخورد مشت با استفاده از دست باز و فشار مشت خود، ضربه ای که به سمت شما وارده شده است را از مسیر خود منحرف کنید تا به جاهای حساس بدن ازجمله سر، معده و یا کشاله برخورد نکند.

 

 

4- انجام حمله متقابل. دستان خود را نزدیک به هم نگه ندارید. سعی کنید آن ها را از هم باز کنید به طوری که مانند یک حرف C  بزرگ به نظر برسد. باید دست شما به قدری باز باشد که هم بتوانید مشت بزنید و هم گردن حریف را با آن بگیرید. همچنین می توانید با استفاده از ضربات پا به طرف مقابل صدمه بزنید. پایی که می خواهید با آن ضربه بزنید باید رو به عقب باشد و همچنین سرعت آن به قدری زیاد باشد که نتواند پای شما را بگیرد.

 

 

5- نحوه مشت کردن دست را بدانید. این نکته ممکن است که یک چیز بیهوده و پیش پا افتاده به نظر برسد، اما دانستن اینکه چطور دست خود را مشت کنید و ضربه بزنید از آسیب دیدگی شما جلوگیری می کند. مشت شما باید چسبیده و محکم به هم باشد. چهار انگشت شما باید در زیر و انگشت شستتان روی آنها قرار گیرد (با توجه به تصویر). هیچ وقت انگشت شست خود را زیر سایر انگشتان قرار ندهید چون اگر ضربه محکمی وارد کنید امکان شکستگی انگشت شما وجود دارد. اگر انگشت های دست شما به هم چسبیده و محکم مشت شده باشند ضربه بیشتری به حریف وارد می کند. همچنین به یاد داشته باشید که هنگام زدن مشت، مچ دست شما راست باشد.

 

6- مشت شدید به طرف قسمت راست بینی مهاجم. با انجام این کار او درد شدیدی احساس می کند و شما می توانید از این فرصت استفاده کنید و خود را از آن محل دور کنید. اگر مجبور شدید که از خودتان دفاع کنید، ابتدا ضربات سبکی به حریف وارد کنید، شاید با این کار کوتاه بیاید. اگر خواست که با شما درگیر شود، می توانید ضربات خود را به صورت صعودی محکم تر کنید.

 

 

7- اگر از پشت شما را محکم بغل کرد و دست خود را دور قفسه سینه شما حلقه کرد می توانید با آرنج خود به صورت یا گردن او ضربه بزنید. تا سست شود و شما فرصت داشته باشید که خود را از آن وضعیت خلاص کنید. برای درک بهتر می توانید به تصویر بالا نگاه کنید. اگر طرف مقابل چاقو یا هر سلاح دیگری داشت باید اولویت شما این باشد که این سلاح را از دست او بیاندازید.

 

8- از محیط اطراف خود آگاه باشید. معمولا بیشتر کسانی که صدمه می بینند از اطراف به آنها ضربه وارد شده است. ممکن است درگیری در هر محیطی صورت بگیرد. امکان دارد در خیابان باشد، یا در یک محله آرام و یا شبی تاریک، به همین دلیل باید به محیط پیرامون خود توجه داشته باشید که هنگام درگیری، نفر دیگری از پشت به شما ضربه نزند.

 

9- داشتن حالت تدافعی.  اگر کسی به شما نزدیک شد، او را با فشار کف دست تان از خود دور کنید. یکی دیگر ار عوامل بازدارنده در درگیری ها این است که ژستی که می گیرید طوری باشد که قوی به نظر برسید همچنین محکم باشید و اعتماد به نفس زیادی داشته باشید. آرام باشید و از حریف تان با صدای بلند بپرسید که از شما چه چیزی می خواهد و انگیزه و هدفش از این کار چیست؟ با این کار شما می توانید طرف مقابل را تا حدی آرام کنید و جدیت او را برای درگیری بسنجید. اگراو به سوالات شما پاسخ داد سعی کنید او را آرام کنید و با صحبت کردن با او مصالحه کنید. یکی دیگر از نکات کلیدی در اینگونه شرایط این است که شما هم در این شرایط بتوانید خود را کنترل کنید و زود از کوره در نروید.

 

برای یادگیری اصولی و حرفه ای دفاع از خود تماس بگیرید

من می توانم بهانه های شما را برای اینکه چرا امروز وقت کافی برای ورزش کردن ندارید را حدس بزنم( از اینکه متاهل هستم، کار می کنم، به خاطر مراقبت از بچه هایم وقت ندارم و..). نکته این است که اگر شما بخواهید بهانه های زیادی وجود دارد. آیا شما به دنبال بهانه هایی هستید که امروز آن را توجیه کنید و فردا حسرت آن را بخورید؟ همیشه زمانی برای ورزش وجود دارد اما شما باید برای پیدا کردن آن تلاش کنید.
 

1- هر روز 15 دقیقه زودتر بیدار شوید
من می دانم که 15 دقیقه خواب کمتر، زمان زیادی است به خصوص در صبح، اما آنچه مهمتر است: دستیابی به اهداف تناسب اندام خود با 15 دقیقه خواب کمتر است. در طول این 15 دقیقه شما می توانید 5 دقیقه حرکات کششی برای بیدار شدن ماهیچه ها و 10 دقیقه به پیاده روی اختصاص دهید. مسلما این یک تمرین کامل نیست اما می تواند یک شروع امیدوار کننده باشد.

 

 

2- خاموش کردن تلویزیون
برای بسیاری از افراد زمان کاری از 9 صبح تا 5 بعد ازظهر می باشد. بهترین زمان برای ورزش کردن بعد از اتمام کار است. می دانیم که این کار چندان آسانی نیست، به خصوص اگر بچه ها در خانه در کنار شما باشند، یا شما در حال استراحت روی نیمکت دراز کشیده باشید و مشغول تماشای تلویزیون باشید و یا اینکه سرگرم پخت و پز باشید.

آیا بعد ازظهر خود را صرف دیدن برنامه مورد علاقه تان در تلویزیون می کنید؟ می توانید آن را ضبط کنید و شب به آن نگاه کنید. آیا باید در درس بچه هایتان به آن ها کمک کنید؟ به آنها بگویید که بیشتر روی درسشان تمرکز کنند و کمک به آنها را به بعد از ورزش خود موکول کنید. آیا شما باید آشپزی کنید؟ می توانید شب قبل آن را درست کنید.

 

 

3- تنظیم یادآوری بر روی گوشی خود
گاهی اوقات به علت مشغله کاری که دارید ممکن است که زمان ورزش خود را فراموش کنید. از قبل تاریخ و زمانی که می خواهید ورزش کنید در گوشی خود در قسمت یاد آورها تنظیم کنید. این کار به شما کمک می کند که هر روز به طور منظم مشغول تمرین باشید و از فراموش کردن آن هراسی نداشته باشید. همچنین شما می توانید از این یادآورها برای ارزیابی خود در یک دوره زمانی استفاده کنید.

 

 

4- تقسیم تمرین خود به جلسات کوچکتر  
لازم نیست که هر روز به طور متوالی 45 دقیقه مدام ورزش کنید. اگر احساس می کنید 45 دقیقه خیلی زیاد است می توانید آن را به 3 جلسه 15 دقیقه ای تبدیل کنید. می توانید 15 دقیقه اول را در صبح و بعد از بیدا شدن از خواب انجام دهید، 15 دقیقه دومی را در بعد از ظهر و 15 دقیقه آخر را در آخر وقت انجام دهید. همچنین می توانید 10 دقیقه را در صبح و 30 دقیقه را در بعداظهر انجام دهید. می توانید هر ترکیب دیگری با توجه به وضعیت خود انتخاب کنید.

 

 

5- چیزی را که دوست دارید انجام دهید
این کار به 2 دلیل مهم است، اول اینکه اگر زمانی که در خانه یا باشگاه مشغول کار هستید و احساس بی حوصلگی می کنید، سعی می کنید که آن را به زمان دیگری موکول کنید و برای انجام دادن آن بهانه می آورید. نکته دوم این است که کاری که شما آن را دوست داشته باشید و برای انجام آن انگیزه داشته باشید آن را ادامه خواهید داد و به نتایج خوب آن دست خواهید یافت.

دیدن DVD های آموزشی تنها راه برای ورزش کردن نیست، شما می توانید به انجام رقص زومبا، پیلاتیز و یا یوگا بپردازید.

 

 

6- آین کار آسانتر از آن است که شما فکر می کنید
آیا تلاش برای پیدا کردن 30 دقیقه وقت در روز برای ورزش کردن امکان پذیر نیست؟ می توانید 10 دقیقه از وقت تان را در صبح و 20 دقیقه دیگر را در بعداظهر به آن اختصاص دهید. تقویم خود را باز کنید و برنامه زمانی خود را برای 2 هفته آینده تنظیم کنید، انجام این کار تنها 5 دقیقه زمان می برد. اگر به کار خود علاقه مند باشید می توانید بسیاری از موانع پیش رو را برطرف کنید.

شاید تصمیم گرفته باشید که به یک کلاس هنرهای رزمی بروید اما در انتخاب آن مردد هستید که چه نوع هنررزمی را انتخاب کنید. در این مقاله به صورت مرحله به مرحله به شما یاد می دهیم که بهترین هنر رزمی باتوجه به وضعیت جسمانی و روحی شما چه رشته ای می باشد.
 

1- تنظیم بودجه. برخی از هنرهای رزمی برای تهیه تجهیزات مورد نیاز به بودجه زیادی احتیاج دارند. برای مثال، تهیه مجموعه وسایل کندو در سطح بالا به 1000 دلار آمریکا نیاز دارد. در حالی که کاراته تنها به یک لباس سفید پنبه ای نیاز دارد. پس قبل از انتخاب هر رشته رزمی به بودجه مورد نیاز آن دقت کنید و رشته ای را انتخاب کنید که با بودجه شما همخوانی داشته باشد.

 

 

2- تعیین هدف نهایی خود در آن رشته. معمولا 4 دسته از اهداف وجود دارد که در زیر آن ها را نام می بریم:

انجام ورزش رزمی برای بهره مندی از مزایای سلامتی و تناسب اندام.
انجام مهارت های رزمی برای رسیدن به نظم و انضباط شخصی.
انجام دادن آن به عنوان بخشی از میراث و سنت های فرهنگی در صد یا هزاران سال پیش.
انجام هنرهای رزمی برای شرکت در مسابقات ورزشی.

 

 

3- یک سبک از هنرهای رزمی را انتخاب کنید. ممکن است که یک سبک سخت را انتخاب کنید، مانند موی تای(تایلندی) و یا بوکس غربی، سبک نیمه سخت مانند تکواندو یا هاپکیدو(کره ای)، یا سبک های آسانی مانند آیکیدو (ژاپنی) و یا یکی ازسبک های کونگ فو (چینی)، و یا سبکی که در آن گلاویز می شوند مانند جیوجیتسو (برزیلی) و هنرهای رزمی غربی (اروپایی). آیا می خواهید با حریف خود در داخل یک رینگ مسابقه دهید و یا به مطالعه سنت های هنر رزمی یک فرهنگ خاص بپردازید و یا خود را برای دفاع در مقابل حملاتی که در زندگی واقعی صورت می گیرند آماده کنید؟

روش های آموزشی بسیار متفاوت هستند، و بیشتر مدارس هنرهای رزمی بر روی یک جنبه خاص تمرکز می کنند. هر مدرسه رزمی تلاش می کند که شما را به یک رزمی کار موفق در رشته ای که در آن کار می کنید تبدیل شوید.

 

 

4- تشخیص محدودیت های فیزیکی خود. اگر شما مسن هستید و قابلیت انعطاف زیادی ندارید، ووشو (چینی) احتمالا برای شما مناسب نباشد. اما تای چی (چینی) ممکن است بهترین گذینه برای شما باشد. می دانیم که هنرهای رزمی مانند کاراته و تکواندو ممکن است برای فیزیک و بنیه بدنی کوچک مناسب نباشند. سبک گلاویز شدن جودو، آیکیدو یا جیوجوتسو، در حالی که به سبک مبارزه هنرهای رزمی نزدیک هستند، بر روی تکنیک و قدرت برای پیشرفت در آن ها تمرکز می کنند. به همین ترتیب سبک های رزمی چینی بیشتر بر روی تکنیک تمرکز می کنند و به قد و وزن وابسته نیستند.

 

 

5- مزایای فرهنگی خود را در نظر بگیرید. اگر شما به فرهنگ خاصی علاقه دارید و به آن احترام می گذارید، با استفاده از آن هنر رزمی می توانید چیزهای بیشتری در مورد آن فرهنگ یاد بگیرید و یک تجربه بزرگ کسب کنید.

 

 

6- تاثیر آن هنر رزمی را در خود در نظر بگیرید. برای مثال هنر رزمی مدرن مانند "کراو ماگا"، بازسازی شده هنر رزمی غربی "آرما" می باشد که در کلاس هایی به سربازان با تجربه و افسران پلیس آموزش داده می شود. اگر شما می خواهید که زمان زیادی را صرف شرکت در کلاس های سبک های مختلف رزمی برای یادگیری دفاع شخصی بکنید، بهتر است که به یک کلاس هنرهای رزمی ترکیبی بروید.

 

 

7- در مورد زمان شروع هنر رزمی تصمیم بگیرید. قبل از انتخاب رشته رزمی مورد نظر خود، بهتر است چند جلسه ای به باشگاه بروید و به عنوان یک تماشاگر بنشینید و به تمرین های آنها نگاه کنید تا ببینید از آن خوشتان می آید یا نه، وقتی از نزدیک با آن آشنا شدید آنوقت می توانید زمان شروع کلاس خود را تعیین کنید.

 

 

8- تحقیق کنید که آیا آن سبک رزمی متناسب با شخصیت شما است یا نه؟ اگر شما به دنبال یادگیری هنرهای رزمی به صورت عملی هستید باید از مرحله مبتدی شروع به کار کرده و به صورت مرحله به مرحله پیش برود. همچنین باید تحقیق کنید که آن سبک رزمی با شخصیت شما همخوانی دارد یا نه. مثلا در بعضی از سبک های رزمی باید روحیه تهاجمی و خشنی داشته باشید و بعضی دیگر آرام باشید.

 

 

9- شرایط مربی را بررسی کنید. در مورد درجه و گواهی مربیگری او تحقیق کنید. همچنین بهتر است در موارد زیر هم اطلاعاتی داشته باشید:

زیر نظر چه کسی آموزش دیده است؟
چه مدت است که مشغول مربیگری است؟
چه مدت است که هنررزمی را شروع کرده است؟
آیا به عنوان یک مربی هیچ تجربه ای دارد، یا فقط یک رزمی کار زرنگ است؟

 

 

10- هر هفته مدت زمان خاصی را به کار در این رشته رزمی اختصاص دهید. مانند بیشتر ورزش های دیگر یادگیری هنرهای رزمی مستلزم تلاش و تمرین فراوانی می باشد. شما می توانید فرم های آن را در خانه هم تمرین کنید. اگر تمرین خود را فقط به کلاس محدود کنید، پیشرفت خاصی عایدتان نخواهد شد. باید در کلاس یاد بگیرید و در خانه تمرین کنید.

در یک شب آرام در شهر خود مشغول پیاده روی هستید، مردی به شما نزدیک می شود و قبل از آنکه چیزی بفهمید با یک چاقو به شما حمله می کند. در این شرایط چه باید کرد؟
در یک مجله هنرهای رزمی خواندم که متخصصان دفاع شخصی می توانند انواع ضد حمله را انجام دهند. ممکن است در دنیای واقعی حملاتی که به شما صورت می گیرد بسیار متفاوت با آنچه در باشگاه رزمی آموخته اید باشد. به همین دلیل باید قبل از انتخاب کلاس دفاع شخصی ، در مورد آن به خوبی تحقیق کنید که آیا می تواند در دنیای واقعی به کارتان بیاید یا نه؟

راب پینکوس می گوید زمانی که مورد حمله قرار گرفتید با آرامش و هوشیاری سریع واکنش نشان دهید و از حمله او به عنوان ضد حمله برای خود استفاده کنید .باید سعی کنید که دستی که با چاقو به طرف شما می آید را از مسیر خود منحرف کنید و از اندام های حیاتی بدن خود دور کنید. این کار باعث می شود که مهاجم تعادل خود را از دست دهد و خطر برای مدت کوتاهی از شما دور شود. وقتی که او می خواهد که تعادل خود را حفظ کند شما باید دست به کار شوید و از این فرصت به نفع خود استفاده کنید. در آن هنگام اولویت شما این است که خود را از چاقویی که به طرف تان گرفته شده دور کنید و چاقو را از دست او بیرون بکشید. برای این کار شما باید ضرباتی به دست و بازوی او وارد کنید تا دستش سست شود و چاقو از دستانش به زمین بیفتد تا آن را بردارید.

در مواقعی که مهاجم خیلی به شما نزدیک شده و باهم گلاویز شده اید، وقتی که او سعی می کند با چاقو شما را زخمی کند و شما با دستان خود جلوی این کار را گرفته اید اگر چاقو از دستش افتاد سعی کنید فورا آن را با پای خود به گوشه ای برتاپ کنید تا حداقل از خطرات چاقو مصون بمانید.

 

راب پینکوس ادامه می دهد: همانطور که می دانید  با هر مهارت حرکات پیچیده ، هنگامی که شما آن را با سرعت و تحت فشار انجام می دهید طرف مقابل گیج شده و شما در یک چشم بهم زدن می توانید چاقو را از او بربایید.

در عصری که به نظر می رسد آمار جرم و جنایت رو به رشد است و از کنترل خارج شده، جای تعجب نیست که زنان هم در کلاس های دفاع شخصی شرکت کنند. اغلب فرض می کنیم که شرکت کنندگان در کلاس های دفاع شخصی اطلاعاتی لازم برای دفاع از خود را فرا می گیرند، اما واقعیت چیز دیگریست، مایه تاسف است که خیلی ها در کلاس های دفاع شخصی چیزهایی به مراتب ترسناک تر از چیزی که لازم است، یاد می گیرند. آنها می خواهند حس امنیت کاذبی داشته باشند.
 

زنانی که در کلاس های دفاع شخصی شرکت می کنند اغلب سنین بین 30 تا 50 سال هستند. با این حال راه برای زنانی که سنین کمتری دارند و می خواهند دفاع شخصی یاد بگیرند باز است. در ادامه به توضیح 5 نکته کامل در مورد دفاع شخصی می پردازیم:

 

 

مرور کلی
چون بسیاری از مربیان دفاع شخصی، در یک رشته رزمی دیگر مشغول کار هستند کم تر پیش می آید که با شاگردان خود ارتباط نزدیکی داشته باشند و با آنها تمرین کنند. مربیان باید آگاه باشند که بیشتر شرکت کنندگان نگران حضور در کلاس های دفاع شخصی می باشند و باید سعی کنند این نگرانی ها را رفع کنند. هدف اصلی مربیان باید از بین بردن ترس دانش آموزان باشد. به این ترتیب برنامه کامل و منظمی برای این کار داشته باشند.

هنگامی که شرکت کنندگان به درک کاملی از آنچه آموزش داده می شود می رسند، می دانند که چه چیزی از آنها انتظار می رود. مربیان و دانش آموزان می توانند با کار کردن در کنار هم به حداکثر نتایج برسند.

در طول کلاس ، جزئیات کوچک می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. مربیان باید به دانش آموزان اجازه تعامل با یکدیگر را بدهند و آنها را برای رسیدن به اهدافشان تشویق کنند و در مورد اهداف فردی دانش آموزان با آن ها گفتگو و بحث کنند. مربیان باید خوش برخورد باشند و به هر کدام از سوال هایی که ممکن است برای دانش آموزان پیش بیاید پاسخ دهند. زنان تحت تاثیر هنرهای رزمی قرار نمی گیرند بنابراین مربیان باید محتاط باشند و بیش از حد سخت گیری نکنند.

 

 

مفاهیم
بسیاری از دوره های دفاع شخصی بیهوده و بی اثر می باشند، زیرا نکات و تکنیک ها از نظر فنی آموزش داده می شوند نه از نظر مفهومی. اغلب دانش آموزان می توانند این تکنیک ها را در کلاس از یکدیگر تقلید کنند. اما آنها نمی دانند که چه استدلال و دلیلی پشت این نکات وجود دارد. آنها باید بدانند که در چه شرایطی می توانند از این تکنیک ها استفاده کنند.

یک روش موثر برای آموزش مفاهیم اساسی و نه تکنیک های خاص، وجود دارد. بدیهی است که شرکت کنندگان نکاتی را که یاد می گیرند باید استدلال و دلیل آن را هم فرا بگیرند، با این کار یادگیری برای آنها آسان تر شده و راحت تر می توانند این تکنیک ها را به خاطر بسپارند.

مربیان می توانند آموزش را با معرفی دو اسل اساسی آغاز کنند. اولین اصل در خط مرکزی است. شرکت کنندگان باید درک کنند که سرعت، قدرت و تمرکز زیاد به راحتی از طریق استفاده از نظریه مرکزی بدست می آیند. اصل دوم شامل چرخش، گشتاورد و محور است. دفاع شخصی به شما یاد می دهد که چگونه می توانید  با یک چرخش ساده بیشترین نیرو را تولید کنید.

یکی دیگر از مفهوم های حیاتی، انفجاری بودن است. در حالی که هنرمندان رزمی به فریاد زدن در طی تمرینات عادت کرده اند، اکثر شرکت کنندگان در دوره های دفاع شخصی ترجیح می دهند که همراه هر حرکتی فریاد بزنند. به همین دلیل مدرسان باید زمان بیشتری برای توضیح ضرورت استفاده از کیاپ اختصاص دهند. دانش آموزان نیاز به درک رابطه بین الگوی تنفس و حالت ذهنی خود هستند. آنها باید تنفس خود را کنترل کنند و آهسته و عمیق نفس بکشند و آرامش خود را حفظ کنند. این کار در تصمیم گیری عقلانی آنها موثر می باشد.

 

 

اهداف
همانطور که گفتیم شرکت کنندگان باید درک روشنی از الگوهای تنفسی و مکانیک بدنی خود داشته باشند. در حال حاضر شروع آموزش جنبه های فیزیکی برای دفاع از خود مناسب است. قبل از آموزش شروع به بررسی روش های و نکات مختلف کنید. باید بدانید که چه کاری باید انجام دهید و قدرت تصمیم گیری خود را افزایش دهید. باید قبل از هر چیزی هدف خود را تعیین کنید و برای رسیدن به آن همه تلاشتان را بکنید.

 

 

تکنیک
آموزش تکنیک های رزمی می تواند بزرگترین چالش برای مربیان باشد. برای از میان برداشتن این چالش، چند قانون برای اطمینان از یادگیری این مهارت ها وجود دارد.

اولین قانون این است که تکنیک ها را با روشی ساده که قابل درک باشد آموزش داده شود. قانون دوم این است که سعی کنید تکنیک های واقع بینانه به آنها آموزش دهید به طوری که حس امنیت کاذب در آنها به وجود نیاید. یکی از اشتباهات بزرگ در آموزش، بیش از حد پیچیده کردن تکنیک ها می باشد. بسیاری از مربیان برای آموزش تکنیک ها آنها را طوری انجام می دهند که ابهت و فرز بودن خود را نشان دهند این کار برای دانش آموز هیچ منفعتی ندارد.

برخی از حملات مخرب تا حد زیادی ساده هستند. مانند حمله با کف دست، حمله با نوک انگشت، مشت زدن، لگد زدن و حمله با آرنج.

زنان در یک دوره آموزشی دفاع شخصی باید حرکات ساده را یاد بگیرند، مانند ضربه به ساق پا که می تواند درد زیادی در مهاجم ایجاد کند. باید به طور مداوم به شرکت کنندگان در دوره آموزشی تدکر داده شود که هدف این کلاس ها دفاع از خود می باشد نه چیز دیگری.

فقط برخی از تکنیک ها در دفاع شخصی کارایی دارند. تکنیک های تهاجمی باید دور ریخته شوند. باید سعی کنید هنگامی که در موقعیت های خطرناکی گرفتار شدید احساسات خود را کنترل کرده و ترس خود را دور بریزید. ترس و اضطراب یک عنضر فلج کننده برای شما می باشند و باعث می شوند که شما نتوانید بهترین عملکرد خود را داشته باشید.

این خطرناک است که فرض کنیم یک فرد با شرکت در یک کلاس دفاع شخصی دیگر می تواند هر نوع حمله ای را دفع کند. شرایطی که در کلاس هستید با شرایط بیرون فرق دارد و شما به خیلی از چیزها آگاهی ندارید.پس همیشه سعی کنید خود را از درگیری ها دور نگه دارید.

هنگامی که آموزش یک دوره دفاع شخصی کوتاه مدت است، تکنیک های خاص آموزش داده نمی شوند. از جمله ضربات به سر، قفل مچ دست و ضربات رفت و برگشتی.

در حالی که دانش آموزان ممکن است قادر به انجام این حرکات در یک محیط کنترل شده باشند، ممکن است در موقعیت های دیگر و زمانی که تحت فشار هستند طوری دیگر رفتار کنند. مربیان باید به خاطر داشته باشند که آموزش تکنیک های تاثیر گذار ممکن است در کلاس درس جذاب باشد و دانش آموزان آنها را در محیط های دیگر و برای اهداف دیگر انجام دهند.

 

 

راهنمایی
با فرض این که یک دوره دفاع شخصی شامل هشت جلسه است، مربیان می توانند از جلسات آخر را به کار روی مهارت های جسمانی و رفع مشکلات دانش آموزان اختصاص دهند و اعتماد به نفس و جسارت آنها را تقویت کنند. تکرار و تمرین تکنیک های گفته شده یکی از راههای موفقیت در دفاع شخصی می باشد. در اتمام دوره، گواهی پایان دوره به شرکت کنندگان داده می شود.

گاهی اوقات بسیاری از مردم ار من می خواهند که به آنها فقط کاتا یا مبارزه را آموزش دهم. آنها می خواهند مانند انتخاب میوه که آن را گلچین می کنند من هم فقط چیزهای خاص را به آنها یاد دهم و اصرار دارند که از من که مربی کاراته همستم بهتر می دانند که چه چیزی را و چه وقتی به آنها آموزش دهم. کاتا و مبارزه شدیدا یکپارچه هستند و من بر این باورم که هردوی آنها باید همراه هم آموزش داده شوند.
وقتی می بینم که کسی برای مسابقات کاراته در هر دو بخش کاتا و مبارزه شرکت می کند خیلی خوشحال می شوم.در حالی این باور رایج است که کاتا و کاراته از هم جدا هستند ولی حقیقت این است که در مبارزات کاراته از حرکات کاتا استفاده می شود. کاتا روال مشترکی با حرکات ژیمناستیک دارد و اگر شما می خواهید برنامه های کاربردی را از آنها یاد بگیرید به شما پیشنهاد می کنم که به کلاس جوجیتسو بروید نه کلاس کاراته.

 

حقیقت این است که شما با استفاده از سه تکنیک می توانید در مبارزات کاراته برنده شوید. شما می توانید در مسابقات کاتا بدون اینکه با کسی درگیر شوید برنده باشید. این دو فعالیت به طور کامل از هم جدا هستند و مهارت و توانایی های متفاوتی می خواهند. ممکن است کسی در یکی از آنها استعداد داشته باشد اما در دیگری بی استعداد باشد. حال این سوال پیش می آید که چرا شما باید هردوی آن را یاد بگیرید؟

 

کاراته یک ورزش است.در این رشته ورزشی دو نوع مسابقه وجود دارد:

کاتا (شما باید حرکات را به ترتیب و روال خاصی انجام دهید)
مبارزه (دو نفر با هم مبارزه می کنند و از تکنیک هایی استفاده می کنند که در ادامه توضیح خواهیم داد)

 

واما شاید این سوال برای شما پیش آید که واقعا کاتا چیست؟

کاتا مجموعه ای از حرکات و تکنیکهای تهاجمی و دفاعی است که به شکل نوعی رقص موزون به نظر میرسد. وقتی یک کاتا به خوبی اجرا میشود در واقع نظم درونی و هنر اجرا کننده را نشان میدهد.
کاتاها به وسیله اساتید بزرگ کاراته طراحی و ابداع شده اند تا با تمرین مدام، کاراته کار را قادر سازد در یک زمان با هشت حریف مبارزه کند.البته بدون به هم خوردن تعادل لازم و حالت بدن تا به راحتی بتواند ضربات فلج کننده یا کشنده را به حریف وارد کند.

بسیاری از مربیان و استادان قدیمی کاراته بر این باور بودند که " همه چیز در کاتا نهفته است" و دائما یادآوری می کردند که بدون کاتا، کاراته نیز وجود ندارد.

 

با فراگیری کاتا تمام موارد لازم درباره کاراته واقعی به شما آموخته می شود. در مسابقات هر کاراته کار حرفه ای باید توانایی نشان دادن مفهوم و معنی هر حرکتی اعم از یک ضربه داچی یا تنفس را دارا باشد. یک کاتا کار خوب، کسی است که بتواند با کیفیت عالی، اجرای ضربات و حرکت، این پیام را به داوران منتقل کند که او چقدر خوب و حرفه ای کاتا را اجرا کرده یا در واقع مبارزه کرده است.کاتا در میان اولین آموزش های هر شخصی در کلاس کاراته می باشد. بزرگترین عامل در تشخیص میزان مهارت واقعی یک کاراته کار چگونگی اجرای کاتا توسط او است.

 

هر کاتا حدوداً از ۲۰ تا ۷۰ حرکت (چرخش و گام برداشتن) تشکیل شده که با همراهی انواع ضربات دست و پا انجام می‌شوند. بسیاری از کاتاها بر اساس تعداد حرکات‌شان نام‌گذاری شده‌اند. کاربرد کاتا خیلی بیشتر از آن است که فکر می کنیم. برای اینکه یک کاراته کار موفق شویم و بتوانیم مبارزات خوبی انجام دهیم نباید کاتا را فراموش کنیم. برای مثال وقتی که از استیو آرنیل اولین مرد 100 کمیته این سوال پرسیده شد که چطور توانستی در مبارزات موفق شوی در پاسخ گفت که روزی شش ساعت به تمرین کاتا پرداخته است.

 

یادگیری کاراته بدون آگاهی از روش آن ، مانند این است که بخواهیم بدون آن که شلیک کنیم، کاربرد سلاحی را بیاموزیم و یا بدون آنکه وارد زمین مسابقه شویم از شرایط آن مطلع گردیم

 

برای این که کاتا،ارزش حقیقی و واقعی خود را برای کاراته کار داشته باشد، حرکات هر کاتا می بایستی مورد مطالعه وبررسی قرار گیرد و تمامی این حرکات عملا مورد تجزیه قرار می گیرند. دید گاه خوب وعملی برای دستیابی به چنین حالتی این است که فرد آنقدر تمرین کند تا حرکات پای او به صورت طبیعی وخودکار جابجا شود. با انجام چنین روشی، فرد قادر خواهد بود که زاویه وریتم حرکات پای خود را به راحتی تغییر دهد. به این ترتیب می تواند درک وفهم کامل تری نسبت به توانایی های خود داشته باشد.

 

بیشتر کاتاها با یک تکنیک دفاعی شروع شده و تقریباٌ تمام آنها با دفاع خاتمه می یابد و حقیقتی که در جمله معروف استاد فوناکوشی نهفته است که می گوید :"در کاراته هرگز اولین حمله وجود ندارد"

هنگامی که انسان ها در ابتدا شروع به یادگیری هنرهای رزمی کردند از آن لذت نمی بردند. به این ترتیب برای ورزش، تفریح، سرگرمی و حتی زنده ماندن از هر وسیله ای که در دسترس بود استفاده می کردند. به این ترتیب مبارزه با سلاح اغلب زودتر از مبارزه با دست خالی آموزش داده می شد. حتی گاهی مبارزه با دست خالی را هم نادیده می گرفتند.

در این مقاله سعی داریم سلاح های موجود در ورزش های رزمی کنونی را برسی کنیم.

هر شخصی دلیلی برای پیوستن از هنرهای رزمی دارد.ما نیز در این مقاله سعی می کنیم مردم را تشویق کنیم که به هنرهای رزمی و رشته مورد علاقه خود بروند و به درک تئوری از سیستم هنرهای رزمی برسند تا با استفاده از پتانسیلی که در خود دارند بتوانند به نتیجه دلخواه برسند.

 

بحث ما در مورد این است که مهمترین ویژگی های یک مبارز خوب که منجر به پیشرفت و پیروزی او می شود را پیدا کنیم:

    سطح و توانایی های ذهنی او
    سطح توانایی های فیزیکی او
    توانایی های فنی

اولین و مهمترین اهمیت استفاده از سلاح در ورزش های رزمی یادگیری شیوه استفاده از آن سلاح می باشد (یک جنگجوی خوب با داشتن یک چاقوی تیز می تواند حریف خود را شکست دهد). جنبه های فنی مبارزه اگر بیشتر از جنبه های ذهنی نباشد کمتر از آن نیست.

یک راه و روش مشخص برای مبارزه با سلاح وجود دارد اما برای یک رزمی کار آموزش ندیده تقریبا غیر ممکن است که بتواند با تکیه بر توانایی های ذهنی خود به موفقیت برسد( این مورد شمل مبارزه با دست خالی نمی شود).

 

 

تفاوت های فنی در دنیای سلاح های رزمی

 

مبارزه با دست خالی یک تکنیک است. در مبارزه بدون سلاح ما می توانیم از دست و پاهای خود برای جلوگیری از حمله استفاده کنیم و یا ممکن است اجازه دهیم ضربه ای به ما برخورد کند تا بتوانیم موقعیت را جوری کنیم که در واکنش بدترین ضربه را به او بزنیم.در حالی که در هنرهای رزمی با سلاح این امکان وجود ندارد.چون امکان دارد برخورد یک ضربه با سلاح کار شما را تمام کند.

در مبارزات با سلاح می توان از ابزاری مثل چاقو، شمشیر، پنجه بکس و یا حتی سنگ استفاده کرد که با برخورد هر کدام از این ها با بدن ممکن است قسمتی از بدن شکسته یا مجروح شود. برای استفاده از سلاح در مبارزه باید نقاط ضعیف و حساس را پیدا کرده و ضرباتی به آنجا وارد کنیم.

با توجه به تفاوت های فیزیکی که در مبارزه با سلاح ها وجود دارد ولی باز هم یکی از نکات مهم، داشتن توانایی در حرکات رزمی بدون سلاح می باشد تا بتوانید آنها را با حرکات سلاح خود ترکیب کنید.

 

در اغلب موارد، اولین هدف یک فرد غیر مسلح هنگام مبارزه با یک فرد مسلح خنثی کردن سلاح می باشد. هدف اصلی در این وضعیت این است که اسلحه را به زور از دست بیاندازید. این باور که بهترین دفاع حمله است همیشه درست از آب در نمی آید مگر زمانی که حریفتان سلاح داشته باشد و بخواهید او را خلع سلاح کنید.

در هنرهای رزمی با سلاح قدرت نیز اهمیت دارد اما نه به اندازه هنرهای رزمی بدون سلاح. ما می توانیم با داشتن یک سلاح کوچک و ساده ضربات مرگباری را به حریف وارد کنیم.

سرعت و چابکی یکی از خصوصیات مهم هنرهای رزمی با سلاح می باشد.حرکات و ضربات شما باید سریع و دقیق باشند چرا که هیچ جایی برای اشتباه وجود ندارد.

 

 

همانطور که می دانید از هر ۱۰ نفر رزمی کار ۱ نفر سلاح های رزمی را کار کرده است و آن ۹ نفر دیگر فقط رزمی کار هستند.

مروزه اکثر افراد که سلاح های رزمی را کار می کنند همه روی نمایشات با سلاح های رزمی کار می کنند و آن سلاح مربوطه را خوب چرخش می دهد ولی وقتی از او می پرسید برای کدام نقطه بدن این کار اجرا می شود یا اینکه چگونه با یک نفر توسط این سلاح که در دستت است مبارزه باید کرد نمی داند و جوابی ندارد که بدهد.

 

نمایشات و فرم ها در سلاح های رزمی بسیار خوب و مفید است ولی به شرطی که مبارزه کردن با آن سلاح رزمی را هم کار کنید تا در هر شرایط بتوانید از آن استفاده کنید.

سلاح های رزمی خیلی زیاد هستند مانند سلاح های دو فکی مثل نانچاکو سه فکی مثل سانچاکو بلند مثل چوب، نیزه ، پودائو ریسکی مثل شلاق، طناب توپی، کمربند خشک و برنده مثل شمشیر سامورائی کوتاه و جفتی مثل اسکریما، چوب کوتاه، تونفا و خیلی دیگر که بسیار زیاد هستند. هر کدام با یکدیگر تفاوت دارند، مثلاً شمشیر سامورائی و دائو هر دو شمشیر و برنده هستند ولی در شمشیر سامورائی قدرت کوبش و برش با تمرکز بیشتری زده می شود اما در دائو حرکات بسیار نرم و سرعتی زده می شود. یا سلاحی مانند شلاق برش می دهد و سوزش بالایی دارد و روی بدن یا شی جایش تا مدت ها می ماند ولی طناب توپی خورد می کند و شکستگی بجا می گذارد، پس هر کدام با یکدیگر با اینکه در یک دسته هستند با هم تفاوت زیادی دارند و نقاط مثبتی برای خودشان دارند.

 

سلاح های رزمی بسیار زیاد هستند و علاوه بر آنها از هر چیزی می توان به عنوان یک سلاح رزمی استفاده کرد مانند یک خودکار، کمربند شلوار، کیف زنانه، بند کفش و غیره که اینها هم برای خودشان یک دسته جدا را تشکیل می دهند.

 

شما باید این را بدانید که برای یادگیری شما باید سلاح ها را به ترتیب یاد بگیرید که در بدن شما جا بگیرد. مثلاً اول از سلاحی مانند نانچاکو شروع کنید که جزء سلاح های دوفکی می باشد و تقریباً کل بدن را با خودش به حرکت در می آورد و با دورانی که دارد تمام بالا تنه و پایین تنه را به هم ربط می دهد بعد می توانید به سراغ یک سلاح بلند مانند چوب بلند بروید که هم قد خودتان باشد تا شما را برای سلاح هایی مانند نیزه و کوان دائو و غیره آماده کند بعد دیگر به ترتیب سراغ جفت نانچاکو، چاقو، اسکریما تونفا، شمشیر سامورائی، زنجیر و غیره بروید چون که آمادگی اولیه را در بدن خود به وجود آورده اید.

1ـ یک مبارز به هیچ گروهی تعلق ندارد:گرچه او برای انجام هنرهای رزمی نهاد یا موسسه ای خاص دارد اماسعی میکند تا تکنیک هایی را از سایر سبکها برداشت نموده و مجموعه ای مرکب برای خود ایجاد کند.

 

2ـ یک جنگجو باید ساده بگیرد:تکنیکهای او باید بر مهارت های کلی حرکتی وابسته باشد.اگر حرکتی بد و پیچیده انجام شود شکست حتمی است.تکنیکهای ساده که سریعتر و تند تر اجرا میشود او را زنده نگه میدارد.

 

3ـ مبارزی که خوب تمرین میکند بهتر میجنگد:هرچه با تلاشی بیشتر به تمرین بپردازید مبارزه ای ساده تر خواهید داشت.تمرین زیاد تنها باتمرین واقعی در صحنه های برخورد واقعی حاصل میشود  پس هر وقت که خسته شدی فوری تمرین را ول نکنید.

 

4- یک مبارزه در لباسی تمرین میکند که با همان نیز مبارزه واقعی دارد:او باید با لباسی تمرین که میبایست در طی یک مبارزه واقعی پوشیده باشد چه ان لباس لباس کار باشد جین باشد یا لباس خانه باشد تفاوتی ندارد.اگر عضو تیم است باید با تمام ابزار لازم که در ماموریتحمل میکند تمرین کند.

 

5 یک مبارز باید دارای وضعیت روحی مثبتی باشد:او بااین شعارها اشناست گفته هایی که این موضوع را القا میکند که همتای او هرگز تسلیم نمیشود.هر که شهامت دارد پیروز است.

 

6ـ یک مبارز انعطاف پذیر است: در تمرین و مبارزه او هرگز فقط کاری را که دلش میخواهد انجام نمیدهد بلکه خود را با محیط و تغیرات مبارزه وقف میدهد.

 

7- یک مبارز همه چیز را ارزیابی میکند:او همواره تکنیک ها و تاکتیک های خود را میسنجد و مسایل را زیر سوال میبرد و به دنبال راهایی میگردد تا اطلاعات خود را افزایش دهد.او هرگز نمیگوید این راه تنها راه چاره است.

 

8- یک مبارز وضعیت فیزیکی خود را به خوبی حفظ میکند:اگرچه عقل او نخستین سلاح وی محسوب میشود ولی با این وجود میداند که حفظ ترکیب و تناسب اندام به او کمک خواهد کرد که تکنیکهای خود را به موقع اجرا کند.اعتماد به نفس خود را افزایش دهد و نیروی تبحر خود را تقویت نماید

 

9- یک مبارز یک حرفه ای ارام و موقر است:او ساده باقی میماند.به خود نمی نازد.او صرفا به مبارزه به عنوان بخشی ضروری در شغل خود مینگرد

 

10- یک مبارز هرگز تعلیمات خود را متوقف نمیکند:او همیشه درپی یافتن روشها و تکنیکهای برتر است حتی اگر هزینه ای را نیز متحمل شود.شاید امکان برخورد در نوع شغل یا زندگی خصوصی وی وجود داشته باشد در هر حال او باید مثل یک اسفنج باشد و هر طرح خوب اموزشی را جذب کند.اما به قول مربی مون بسیاری در فکر پیروزی هستند اما تنها تعداد بسیاری معدودی میل به اماده سازی خود برای پیروزی دارند

ممکن است برای تمرین رزمی خود علاوه بر باشگاه تمرینات شخصی نیز داشته باشید ، ممکن است با دوستان باشگاه خود خارج از باشگاه نیز تمرین کنید ، اما مطمئناً تمرین شما در هر مقطعی پیرو و وابسته به میزان تاثیر پذیری شما در باشگاه و حین تمرین در حضور استاد و همرزمان دیگر است و اعتماد به نفس شما در تمامی زمانهای تمرینی و مسابقات نیز از میزان موفقیت شما در باشگاه رزمی سرچشمه می گیرد .
نتیجه اینکه نیاز است تا به زمان تمرینی خود در باشگاه و نوع تمرین خود در آن بیشتر حساس شوید و نکته هایی را فرا بگیرید تا از این زمان و مکان یعنی زمان تمرینات رزمی خود در باشگاه نهایت استفاده را ببرید .
نکات زیر به شما کمک خواهد کرد تا پیشرفت قابل توجهی در پیشرفت و استفاده بهینه از زمان کلاس رزمی خود در باشگاه داشته باشید :


 

 


1-به طور منظم به کلاس بروید:
وقتی کلاس شروع می شود، تنبلی نکنید و مستقیم به کلاس بروید. نیمی از فلسفه ی ورزشهای رزمی نظم است که در کلاس به دست می آید. در غیر این صورت از همان آغاز محکوم به شکست هستید.

2- همیشه بهترینتان را در معرض نمایش بگذارید:
هرگز هیچ چیزی را کمتر از تلاش خود نپذیرید. شما برای حضور در کلاس های رزمی هزینه پرداخت می نمایید پس پول خود را بیهوده هدر ندهید و وقت خویش را در آموزش با کم کاری تلف نکنید.

3- یک یار تمرینی عالی پیدا کنید:
هیچ چیز بدتر از این نیست که به کلاس بروید و سپس مجبور شوید با کسی که نمی خواهد آنجا باشد جفت و جور شوید. یک یار خوب پیدا کنید که در اهداف و ارزشهایتان هم فکر و سهیم باشد و مطمئن شوید که هر دو می دانید که در هر فرصتی با هم تمرین خواهید کرد.

4- اهداف خاصی را برای خود در نظر بگیرید:
لیست اهداف خویش را بنویسید و هر روز یا حداقل هر ماه آنها را نگاه کنید.

5- یادداشتی از آن چه که در هر کلاس انجام داده اید بنویسید:
درست است که این کار کمی سخت است اما اگر تنها همین یک مورد را کاملا از روی صداقت انجام دهید شخصا می توانم تضمین کنم که به طور چشمگیری پیشرفت خواهید کرد. هیچ چیز با ارزش تر از این نیست که نوشته یا یادداشتی از آن چه در هر کلاس انجام داده اید را نگه دارید تا بتوانید به هدف تان ادامه دهید و همچنین به شما کمک می کند چیزهایی را که یاد گرفته اید و  جاهایی را که به رشد و پیشرفت نیاز دارید بشناسید.

6- از یادداشت هایتان استفاده مفید کنید:
یادداشت کاربرد چندانی ندارد مگر این که آن چه را که نوشته اید بار دیگر بخوانید و سپس پاسخ هایی را برای هر سوالی که از هر درس دارید پیدا کنید.

7- اگر چیزی را نمی فهمید سوال کنید:
شما مشتری هستید، به استاد خود پول می دهید تا با کیفیتی هر چه بهتر به شما آموزش دهد. اگر چیزی را نمی فهمید از سوال کردن نترسید. هر استاد خوبی برای پاسخ دادن به سوال بیشتر از هر چیز دگر باید خوشحال شود، این که چقدر ممکن است این سوالات در نظر دیگران ناچیز بیاید مهم نیست.

8- برای درک کلی مطلب و موضوع در هر کلاس تلاش کنید:
بیشتر اساتید خوب موضوع یا هدف کلی ای دارند که در هر کلاس با دقت به آن می پردازند. از طریق مفهوم و محتوای هر درس و با درک این که چطور هر موضوع و محتوای آن به کلیت درس مربوط می شود و نیز با درک مفهوم کلی هر کلاس به بینش های بسیار بزرگتری می توانید دست پیدا کنید.

 

برای اینکه ضربه پا همراه با سرعت، قدرت و دقت بیشتری انجام شود باید بدن خود را با سرعت به طور کامل حرکت دهید و این امر نیازمند انعطافپذیری زیاد و حرکات کشششی روزانه میباشد.

بسیاری از هنرجویان سبکهای مختلف رزمی دچار این اشتباه میشوند که کشش قسمتهای بالائی وپائینی بدن را جداگانه انجام میدهند و برای بهبود ضربات پای خود اهمیت قائل نمیشوند. در حقیقت برای استفاده از حداکثر قدرت باید ضربه پا را با تمام بدن وارد کنید و این بدان معناست که شما باید از تمامی اجزاء بدن استفاده نمائید و آن را مورد حرکات کششی قرار دهید.

یک نرمش خوب مستلزم حرکات چرخشی و دورانی مفاصل است. به طور سرعتی و نرم ،کمر، قوزک پا، شانه ها، مچ، کفل و زانوهای خود را بچرخانید. هنگام اجرای حرکات کششی پایه قبل از تمرین، حرکات پرشی و چرخشی را که موجب کشیدگی ماهیچه ها و تاندونها میشود انجام دهید. دیگر حرکات  مفید پیش از تمرین شامل چرخاندن دستها و پاها از طریق حرکات کامل کنترلی با سرعتی آهسته میباشد. انجام ضربات دورانی و مستقیم پا به سمت جلو، پهلو، پشت و همچنین ضربات هلالی داخل و خارج پا موجب افزایش حرکات شده و جریان خون را به تمام نقاط بدن هدایت میکند.

هرگز به این فکر نیافتید که ماهیچها ی را به طور جداگانه بکشید تمام قسمتهای بدن شما باید با هم کار کنند. به علاوه به دلیل اینکه بدن نمیتواند جدا از فکر و ذهن باشد شما باید فکر و ذهن خود را آزاد و انعطاف پذیر نگه دارید تا بتوانید از انعطاف بدن نیز استفاده کنید. برای ایجاد قدرت، بدن باید کاملاً راحت باشد و وقتی تحت فشار ذهنی و فکری هستید، بدن نمی تواند راحت و آزاد باشد. در نظر داشته باشید که در یک مبارزه واقعی برای شما  فرصتهائی وجود دارد که از مشت و پاهای خود برای ضربه زدن استفاده کنید و  بدون داشتن بدن آماده و فکر انعطاف پذیر، شما این فرصتها را از دست خواهید داد و شما مبارزه را خواهید باخت.

اولین هدف هنرجویان افزایش قدرت انفجاری در ضربات پایه جلو، و ضربههای دورانی پا و ضربه پا از پهلو میباشد.

متأسفانه بسیاری از مردم سالها آموزش دیده اند و هنوز نمیتوانند به حداکثر قدرت دست پیدا کنند زیرا آنها ضربات پا را به اشتباه آموزش دیده اند. بدون اصول و قواعد صحیح هرگز پیشرفت حاصل نخواهد شد.

بنابراین ارزش دارد، آنها را به طور صحیح دوباره فرا گیرند.

هنگام تمرین ضربه پا به جلو از پاهای خود هم زمان استفاده کنید تا به  حریف ضربه را وارد نمائید. زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید و بدن خود را به سمت جلو بکشید تا ضربه را وارد نموده و پای خود را جمع کنید.  همیشه در تمرین ضربه را تا حد ممکن بالا بزنید سپس در بالاترین نقطه ضربه حداکثر قدرت و سرعت خود را به کار بندید. هنگام ضربه زدن به هدف، کفل خود را به سمت خارج پرتاب کنید و برای وارد آوردن ضربه از این قسمت استفاده کنید. هنگامی که به سمت جلو حرکت میکنید پای ستون به طور طبیعی به سمت خارج و زاویه ۴۵ درجه قرار میگیرد و حرکت ضربه کفل باعث میشود به سمت عقب تکیه نمائید و ستون فقرات حالت هلالی شکل بگیرد.


در اجرای لگد از پهلو باید در برابر هدف عمودی بایستید و زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید به سمت جلو یا کنار سپس پای خود را باز کنید و بر روی پای ستون زاویه ۹۰ تشکیل دهید. لگن خود را به سمت جلو هدایت کنید و با انتهای پای خود به هدف ضربه بزنید. هنگام ضربه زدن به پای عقب تکیه کنید اما نسبت به هدف چرخش نکنید. بسیاری از هنرجویان قدرت انفجاری خود را با انجام چرخش لگن به سمت داخل محدود می کنند .


 در یک مبارزه برای هر ضربه خود را بر روی یک حالت محدود نکنید. برای مثال در اجرای ضربه از پهلو خود را برای استفاده از تمام پا، پاشنه، کف پا و پنجه بسته به بهترین حالت مقتضی آماده  کنید.

هنگام ضربه زدن باید از تمام بدن خود استفاده کنید. شما باید تمام بدن را بکشید و با انرژی تمام در جهت ضربه آن را هدایت کنید. تمام بدن شما باید یک خط قدرت غیرمنقطع باشد. هرگز به ایجاد انرژی تنها با پاهای خود فکر نکنید. عملکرد پاها مانند محوری است که به یک چرخ متصل است که با قدرت وارده نه از ناحیه پاها بلکه از حرکت چرخشی کمر و پای ستون به حرکت در میآید. بدن شما باید مانند شلاق حرکت کند:

قدرت ایجاد شده توسط پیچیدن و پای ستون از طریق پا به حرکت درآمده و در حالت انفجاری به هدف برخورد کند.