تکنیک های دفاع شخصی برای زنان
در عصری که به نظر می رسد آمار جرم و جنایت رو به رشد است و از کنترل خارج شده، جای تعجب نیست که زنان هم در کلاس های دفاع شخصی شرکت کنند. اغلب فرض می کنیم که شرکت کنندگان در کلاس های دفاع شخصی اطلاعاتی لازم برای دفاع از خود را فرا می گیرند، اما واقعیت چیز دیگریست، مایه تاسف است که خیلی ها در کلاس های دفاع شخصی چیزهایی به مراتب ترسناک تر از چیزی که لازم است، یاد می گیرند. آنها می خواهند حس امنیت کاذبی داشته باشند.
زنانی که در کلاس های دفاع شخصی شرکت می کنند اغلب سنین بین 30 تا 50 سال هستند. با این حال راه برای زنانی که سنین کمتری دارند و می خواهند دفاع شخصی یاد بگیرند باز است. در ادامه به توضیح 5 نکته کامل در مورد دفاع شخصی می پردازیم:
مرور کلی
چون بسیاری از مربیان دفاع شخصی، در یک رشته رزمی دیگر مشغول کار هستند کم تر پیش می آید که با شاگردان خود ارتباط نزدیکی داشته باشند و با آنها تمرین کنند. مربیان باید آگاه باشند که بیشتر شرکت کنندگان نگران حضور در کلاس های دفاع شخصی می باشند و باید سعی کنند این نگرانی ها را رفع کنند. هدف اصلی مربیان باید از بین بردن ترس دانش آموزان باشد. به این ترتیب برنامه کامل و منظمی برای این کار داشته باشند.
هنگامی که شرکت کنندگان به درک کاملی از آنچه آموزش داده می شود می رسند، می دانند که چه چیزی از آنها انتظار می رود. مربیان و دانش آموزان می توانند با کار کردن در کنار هم به حداکثر نتایج برسند.
در طول کلاس ، جزئیات کوچک می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. مربیان باید به دانش آموزان اجازه تعامل با یکدیگر را بدهند و آنها را برای رسیدن به اهدافشان تشویق کنند و در مورد اهداف فردی دانش آموزان با آن ها گفتگو و بحث کنند. مربیان باید خوش برخورد باشند و به هر کدام از سوال هایی که ممکن است برای دانش آموزان پیش بیاید پاسخ دهند. زنان تحت تاثیر هنرهای رزمی قرار نمی گیرند بنابراین مربیان باید محتاط باشند و بیش از حد سخت گیری نکنند.
مفاهیم
بسیاری از دوره های دفاع شخصی بیهوده و بی اثر می باشند، زیرا نکات و تکنیک ها از نظر فنی آموزش داده می شوند نه از نظر مفهومی. اغلب دانش آموزان می توانند این تکنیک ها را در کلاس از یکدیگر تقلید کنند. اما آنها نمی دانند که چه استدلال و دلیلی پشت این نکات وجود دارد. آنها باید بدانند که در چه شرایطی می توانند از این تکنیک ها استفاده کنند.
یک روش موثر برای آموزش مفاهیم اساسی و نه تکنیک های خاص، وجود دارد. بدیهی است که شرکت کنندگان نکاتی را که یاد می گیرند باید استدلال و دلیل آن را هم فرا بگیرند، با این کار یادگیری برای آنها آسان تر شده و راحت تر می توانند این تکنیک ها را به خاطر بسپارند.
مربیان می توانند آموزش را با معرفی دو اسل اساسی آغاز کنند. اولین اصل در خط مرکزی است. شرکت کنندگان باید درک کنند که سرعت، قدرت و تمرکز زیاد به راحتی از طریق استفاده از نظریه مرکزی بدست می آیند. اصل دوم شامل چرخش، گشتاورد و محور است. دفاع شخصی به شما یاد می دهد که چگونه می توانید با یک چرخش ساده بیشترین نیرو را تولید کنید.
یکی دیگر از مفهوم های حیاتی، انفجاری بودن است. در حالی که هنرمندان رزمی به فریاد زدن در طی تمرینات عادت کرده اند، اکثر شرکت کنندگان در دوره های دفاع شخصی ترجیح می دهند که همراه هر حرکتی فریاد بزنند. به همین دلیل مدرسان باید زمان بیشتری برای توضیح ضرورت استفاده از کیاپ اختصاص دهند. دانش آموزان نیاز به درک رابطه بین الگوی تنفس و حالت ذهنی خود هستند. آنها باید تنفس خود را کنترل کنند و آهسته و عمیق نفس بکشند و آرامش خود را حفظ کنند. این کار در تصمیم گیری عقلانی آنها موثر می باشد.
اهداف
همانطور که گفتیم شرکت کنندگان باید درک روشنی از الگوهای تنفسی و مکانیک بدنی خود داشته باشند. در حال حاضر شروع آموزش جنبه های فیزیکی برای دفاع از خود مناسب است. قبل از آموزش شروع به بررسی روش های و نکات مختلف کنید. باید بدانید که چه کاری باید انجام دهید و قدرت تصمیم گیری خود را افزایش دهید. باید قبل از هر چیزی هدف خود را تعیین کنید و برای رسیدن به آن همه تلاشتان را بکنید.
تکنیک
آموزش تکنیک های رزمی می تواند بزرگترین چالش برای مربیان باشد. برای از میان برداشتن این چالش، چند قانون برای اطمینان از یادگیری این مهارت ها وجود دارد.
اولین قانون این است که تکنیک ها را با روشی ساده که قابل درک باشد آموزش داده شود. قانون دوم این است که سعی کنید تکنیک های واقع بینانه به آنها آموزش دهید به طوری که حس امنیت کاذب در آنها به وجود نیاید. یکی از اشتباهات بزرگ در آموزش، بیش از حد پیچیده کردن تکنیک ها می باشد. بسیاری از مربیان برای آموزش تکنیک ها آنها را طوری انجام می دهند که ابهت و فرز بودن خود را نشان دهند این کار برای دانش آموز هیچ منفعتی ندارد.
برخی از حملات مخرب تا حد زیادی ساده هستند. مانند حمله با کف دست، حمله با نوک انگشت، مشت زدن، لگد زدن و حمله با آرنج.
زنان در یک دوره آموزشی دفاع شخصی باید حرکات ساده را یاد بگیرند، مانند ضربه به ساق پا که می تواند درد زیادی در مهاجم ایجاد کند. باید به طور مداوم به شرکت کنندگان در دوره آموزشی تدکر داده شود که هدف این کلاس ها دفاع از خود می باشد نه چیز دیگری.
فقط برخی از تکنیک ها در دفاع شخصی کارایی دارند. تکنیک های تهاجمی باید دور ریخته شوند. باید سعی کنید هنگامی که در موقعیت های خطرناکی گرفتار شدید احساسات خود را کنترل کرده و ترس خود را دور بریزید. ترس و اضطراب یک عنضر فلج کننده برای شما می باشند و باعث می شوند که شما نتوانید بهترین عملکرد خود را داشته باشید.
این خطرناک است که فرض کنیم یک فرد با شرکت در یک کلاس دفاع شخصی دیگر می تواند هر نوع حمله ای را دفع کند. شرایطی که در کلاس هستید با شرایط بیرون فرق دارد و شما به خیلی از چیزها آگاهی ندارید.پس همیشه سعی کنید خود را از درگیری ها دور نگه دارید.
هنگامی که آموزش یک دوره دفاع شخصی کوتاه مدت است، تکنیک های خاص آموزش داده نمی شوند. از جمله ضربات به سر، قفل مچ دست و ضربات رفت و برگشتی.
در حالی که دانش آموزان ممکن است قادر به انجام این حرکات در یک محیط کنترل شده باشند، ممکن است در موقعیت های دیگر و زمانی که تحت فشار هستند طوری دیگر رفتار کنند. مربیان باید به خاطر داشته باشند که آموزش تکنیک های تاثیر گذار ممکن است در کلاس درس جذاب باشد و دانش آموزان آنها را در محیط های دیگر و برای اهداف دیگر انجام دهند.
راهنمایی
با فرض این که یک دوره دفاع شخصی شامل هشت جلسه است، مربیان می توانند از جلسات آخر را به کار روی مهارت های جسمانی و رفع مشکلات دانش آموزان اختصاص دهند و اعتماد به نفس و جسارت آنها را تقویت کنند. تکرار و تمرین تکنیک های گفته شده یکی از راههای موفقیت در دفاع شخصی می باشد. در اتمام دوره، گواهی پایان دوره به شرکت کنندگان داده می شود.
