آموزش دفاع شخصی در اصفهان

سیستم دفاع شخصی کاربردی

سیستم دفاع شخصی کاربردی

آموزش دفاع شخصی در اصفهان

آموزش تخصصی پیشرفته ترین سیستم دفاع شخصی
آموزش دوره دفاع شخصی چاقو
آموزش مبارزات آزاد و مبارزه با چاقو
آموزش حرفا ای بدنسازی رزمی و آمادگی برای مسابقات
آموزش تمامی سلاح های سرد رزمی و دفاع انها در یک موقعیت تهاجمی
آموزش سلاح های سرد نظامی تونفا و باتوم
آموزش سیستم کالی کمبت
آموزش کامل چاقوی کارامبیت
آموزش کامل تکنیکهای قفل مفاصل در هر موقعیتی
آموزش از صفر تا حرفه ای و قهرمانی و مربیگری
ارائه احکام معتبر فدراسیونی
توسط مربی و داور رسمی دفاع شخصی و سلاح های سرد
با من حرفه ای شوید....
09044068017

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کلاس دفاع شخصی بانوان» ثبت شده است

حذف کالری اضافی برای کاهش وزن و سلامتی شما مفید می باشد. اما تغییر عادات غذایی می تواند سخت و چالش بر انگیز باشد. رژیم های غذایی شدید می توانند برای یک یا دو هفته کار کنند اما نتایج پایداری ندارند. برای رسیدن به کاهش وزن پایدار باید سعی کنید عادات خود را در بلند مدت تغییر دهید.


در این مقاله به ارائه راهنمایی های ساده ای می پردازیم که می توانند به شما در تغییر عادات غذایی تان کمک کنند و باعث کمتر غذا خوردن شما شوند تا در نهایت منجر به کاهش وزن شما شود.
 

به آرامی غذا بخورید و در هنگام غذا خوردن کار دیگری انجام ندهید
اکثر مردم عادت کرده اند در وقتی که غذا می خورند مشغول کار دیگری مانند گشت و گذار در اینترنت، تماشای فیلم و ... می شوند. عده زیادی هم وقتی که سرکار می روند ترجیح می دهند که غذای خود را در بین راه و هنگام رانندگی بخورند. این کار باعث می شود که بر روی غذا و مقداری که خورده اید تمرکز نداشته باشید و بیشتر از چیزی که لازم دارید، می خورید.تمرکز بر روی وعده های غذایی و موادی که در غذا هستند می تواند خوردن شما را لذت بخش تر کند و در نهایت منجر به کاهش میل شما شود.

همچنین خوردن غذا به آرامی باعث می شود که معده سیگنال هایی برای مغز ارسال کند که معده پرشده است. زمانی که شما بیش از حد سریع غذا می خورید، قبل از آنکه معده این سیگنال ها را به مغز بفرستد شما مقدار زیادی غذا خورده اید. همچنین آهسته غذا خوردن باعث می شود که شما طعم واقعی غذا را بچشید و از خوردن آن احساس لذت بکنید.

 

استفاده از بشقاب های کوچک
خوردن غذا در یک بشقاب کوچکتر به ما کمک می کند که به مغز کلک بزنیم و مغز احساس کند که یک بشقاب بزرگ غذا خورده اید. استفاده از بشقاب های بزرگ باعث می شود که شما فضای بیشتری برای گذاشتن غذا در آن داشته باشید. کوچک کردن ظروف غذا خوری باعث می شود بدون آنکه احساس کنید که رژیم غذایی گرفته اید از مقدار غذای خود بکاهید.

 

آب بنوشید
معده گنجایش محدودی دارد. وقتی که شما هنگام غذا خوردن آب یا سایر مایعات می نوشید، باعث می شود که فضای زیادی از معده شما پر شود و معده سیگنال هایی به مغز می فرستد که در حال سیر شدن هستید. اگر می خواهید غذای کمتری بخورید قبل از شورع غذا یک لیوان آب بنوشید.

 

در هر وعده غذایی پروتئین بخورید
مطالعات زیادی نشان داده است که مصرف پروتئین در وعده های غذایی به خصوص صبحانه باعث می شود که ما احساس سیر بودن داشته باشیم و در طول روز کمتر بخوریم. پروتئین دارای بالاترین مواد مغذی است و مصرف آن باعث می شود که احساس صیری کنیم.

به جای آنکه مصرف پروتئین را به یک وعده غذایی محدود کنید، سعی کنید در هر وعده غذایی به طور متوسط 30 گرم پروتئین بخورید. این کار به حفظ حجم عضلانی شما هم کمک می کند.

 
استفاده نکردن از مواد غذایی  برای جنبه های عاطفی
کالری اضافی می تواند یک منبع خوب برای احساس آسایش و راحتی ما باشد، یا زمانی که در یک موقعیت استرس زا قرار داریم، سعی می کنیم با خوردن غذا خود را آرام کنیم.

اما به یاد داشته باشید که مواد غذایی برای حمایت عاطفی طراحی نشده اند، در حالی که خیلی ها از آن چنین استفاده ای می کنند. از خود بپرسید که چرا در در حالی که گرسنه نیستید دارید غذا می خورید؟ یافتن جایگزین های سالم به شما کمک می کنند که زمانی که چنین احساساتی داشتید چطور بتوانید خود را کنترل کنید.

 

خوردن مواد غذایی واقعی
بسیاری از رژیم های غذایی یا غذاهای فرآوری شده حاوی مواد شیمیایی هستند که می توانند در سلامتی ما اثرات منفی داشته باشند. آنها همچنین می توانند با سیگنالینگ به مغز، احساس رضایت از خوردن آن غذاها را برای ما  ایجاد کنند. به جای خوردن مواد غذایی با طعم مصنوعی سعی کنید از مواد غذایی طبیعی استفاده کنید. این کار باعث می شود که هم از جنبه های سلامتی آن بهره مند شوید و هم از خوردن آن احساس رضایت واقعی کنید.

می خواهید دفاع شخصی یاد بگیرید؟ تصمیم گرفته اید که به یک باشگاه بروید؟ این مقاله را بخوانید و اطلاعاتی را که برای انتخاب هنر های رزمی لازم دارید به دست آورید.
 

 -1انتخاب رشته رزمی : همه چیز به آن بستگی دارد که شما چه می خواهید؟ شما می خواهید به آرامی تکنیک های دفاع شخصی را یاد گرفته و تا زمانی که نتوانید اجرای درست یکی یکی آن ها را انجام دهید به دنبال دیگری نروید، یا اینکه می خواهید زود پیشرفت کرده و به زودی در مبارزات شرکت کنید و اشتباهات خود را در طول یادگیری تصحیح کنید؟ انتخاب شما بستگی به سن و وضعیت فیزیکی شما دارد .

 

 -2 انتخاب باشگاه ورزشی :  کدام مدرسه یا باشگاه؟ چند پارامتر برای انتخاب باشگاه ورزشی وجود دارد. شما همین الان می توانید به راحتی از اینترنت اطلاعات زیادی در این مورد کسب می کنید. این مسئله بسیار مهم است که چه سبک و استادی را برای تمرین انتخاب کنید.

 

 -3 صبور باشید : از آنجا که هنر های رزمی در مورد قدرت نیست لازم نیست که زیاد به خود فشار بیاورید. تحمل کردن، کلید موفقیت است. ابتدا شما می توانید در مبارزات دو نفره شرکت کنید و ممکن است سرانجام در آخر یک تنه در مقابل 10 نفر قرار بگیرید. پس آرام باشید و برنامه های بلند مدت را دنبال کنید تا عملکرد بهتری داشته باشید.

 

 -4  گذشته را به یاد آورید : هدف اصیل هنر های رزمی این بود که افراد در برابر حمله ی مهاجمان حتی تا سر حد مرگ از خود دفاع کنند اما امروزه بسیاری از افراد این هدف را تغییر داده اند. هدف حقیقی زنده ماندن در برابر تلاش افرادی است که می خواهند شما را شکست دهند.

 

 -5نقش استاد خود را دریابید : استاد شما دوست،محرک و یا بدترین دشمن شماست. او باید شما را تا آن سوی ظرفیت هایتان ببرد و هرگز از تمرین و مبارزه با شما دست نکشد. از او کمک بخواهید ولی سعی نکنید او را منحصرا برای خود نگه دارید زیرا افراد دیگری هم مثل شما از وی تقاضای کمک دارند. راهکارهای او را به خاطر بسپارید و به کار بگیرید و فراموش نکنید که تجربه اش از شما بیشتر است و حتی قبل از اینکه شما به مدرسه ی او بروید، او استاد بوده است.

 

 -6  به باشگاه احترام بگذارید : در باشگاه نه کسی بازی می کند و نه کسی گیج بازی در می آورد به خصوص وقتی که استاد مشغول صحبت کردن است . با احترام گذاشتن به محیط باشگاه در واقع به دوستان خود احترام گذاشته اید. همیشه قبل از تدریس در محیط باشگاه حضور یابید.

 

 -7 پیشرفت بقیه را درک کنید : هدف شما از تمرین در باشگاه ممکن از هدف دیگران هم نباشد. در باشگاه بچه هایی هستند که شاید تنها بخواهند قدرت خود را افزایش دهند و یا با حرکات رزمی پیش دوستان خود هنرنمایی کنند. جوانانی هستند که از غرور و درندگی خود مایه می گذارند و افرادی مسن هستند که تنها به دنیال یادگیری تکنیک ها هستند. پس شما با هر مدل هنرآموزی برخورد می کنید. اگر مربی فردی کارآزموده باشد فورا دسته های متفاوت هنرجویان را از هم جدا می کند و هر دسته را به هدف مشخص خودش هدایت می کند. در باشگاه به افرادی که برای جلب توجه کار می کنند و هدفشان خودی نیست اعتنا قائل نشوید .

 

 -8طرز فکر درستی را برای خود انتخاب کنید : شما باید بیشتر نفس بکشید، باید عرق بریزید، خسته شوید و حتی جراحت بردارید اما توقفی در کار نیست. خوب طبیعی است که اگر به درستی تمرین کنید بعضی اوقات یا دیگران را زخمی می کنید یا خودتان زخمی می شوید. اگر در طی مبارزه زخمی شدید، تنها چند نفس عمیق بکشید و دیگر به عصبانیت آن لحظه برنگردید. شما شاید در طول مبارزه نوسان های شدید داشته باشید و سعی کنید که با حمله های پرخاشگرانه حریف را در یک فاصله از خود نگه دارید اما این کار را نکنید. ایده ی نهفته در تمامی هنرهای رزمی آرام ماندن برای زنده ماندن است.

 

 -9  تمرین : هر تکنیکی را که می بینید تمرین کنید تا انجام آن برای شما عادی و طبیعی شود و تکنیک ها را یکی پس از دیگری عوض کنید. فراتر از آنچه به شما تدریس می شود به تکنیک ها فکر کنید و در مورد جوانب کار از استاد خود سوال کنید.

 

 - 10فکر داخل و خارج باشگاه را از هم تمایز دهید : باشگاه را به عنوان یک محیط پاک تلقی کنید. هرگونه پرخاش و عصبانیت را که در خارج باشگاه داشته اید دم در باشگاه جا بگذارید. هرگونه دعوا با دوستان هم باشگاهی خود، شما را از تمرکز روی تمرینات رزمی باز می دارد پس درون باشگاه از هرگونه فکر منفی دور باشید.

 

-11 خودنمایی نکنید : چه لزومی دارد که مردم بفهمند که هنرجوی رزمی هستید یا کمرتان چه رنگی است. این مبارزات واقعی است که تفاوت شما را با بقیه نمایان می کند پس به جای تظاهر و خودنمایی روی تکنیک هایتان بیشتر تمرکز کنید.

استرس واکنشی است که در فرد در اثر حضور عامل دیگری به وجود می‌آید و قوای فرد را برای روبه‌رو شدن با آن بسیج می‌کند و ارگانیزم (یا موجود زنده) حالت آماده‌باش پیدا می‌کند. تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید، ازدواج، مرگ نزدیکان و وجود یک بیماری با اهمیت در خانواده از جمله عوامل بیرونی رهاسازی فشارعصبی هستند. استرس می تواند در موارد خاص هیجان انگیز باشد و همچنین می تواند محرک و مفید باشد. با این حال استرس دشمن عمومی شماره یک برای سلامتی ما می باشد و به وضوح به بیماریهای زیر مرتبط می باشد:


آسم
اختلالات پوستی
کمر درد
زخم معده
بیماری های قلبی عروقی
آرتریت روماتویید
دیابت
فشار خون بالا
اختلالات قاعدگی
میگرن
استرس همچنین مقاومت و عملکرد سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری های شایع مانند سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش می دهد.  و در پیشرفت برخی سرطان ها نقش دارد. استرس باعث می شود ما بیشتر از سن خود به نظر برسیم. و باعث تشدید اختلالات روانی و عاطفی می شود.

 

زمانی که به ما استرس وارد می شود چه اتفاقی می افتد؟
 

در نظر بگرید که شما در مقابل جانور درنده ای گیر کرده اید که می خواهد به شما حمله کند و از شما به عنوان یک وعده غذایی استفاده کند. در چنین حالتی باید واکنش سریع انجام داده و از محدوده خطر فرار کنید. اگرچه امروزه امکان خورده شدن توسط یک جانور وحشی تا حد زیادی کاهش یافته است،  اما هنوز بدن در موقعیت های استرس زا واکنش نشان می دهد.  مثلا زمانی که در ترافیک هستید یا در محل کارتان با رئیس تان مجادله می کنید.

 

نشانه های استرس
کم حوصلگی، سردرد، تغییر ضربان قلب، خستگی جسمی، خشم و پرخاشگری، بی خوابی، فشار در سینه، اختلال گوارشی، سوزش معده، عرق کردن، خشکی دهان، بی‌اشتهایی، داغ شدن و یا سرد شدن بدن، غمگینی، لرزش بدن، میل به سیگار، از دست دادن تمرکز، احساس سرگیجه، تغییر تنفس، تکرر ادرار، کم شدن حافظه، دردهای بدنی پراکنده، آه کشیدن، تمایل به تنهایی، آشفتگی، التهاب، سرخ شدن پوست صورت و...

 

 

تغیرات درونی
زمانی که به ما استرس وارد می شود بدن فورا واکنش نشان می دهد. در اینجا برخی از چیزهایی که اتفاق می افتند عبارتند از :

 

آدرنالین آزاد شده در جریان خون باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شدید شده بنابراین باعث تشدید وضعیت رگ های خونی می شود.
 

در افراد مبتلا به آسم باعث تنفس سطحی و کم عمق می شود.
 

 در مواقع اضطراری  جریان خون را ازسطح پوست به بخش هایی از بدن  مانند ارگان های داخلی و مغز که نیاز به انرژی بیشتری دارند منتقل می کد. بنابراین باعث می شود که رنگ ما پریده و در دراز مدت پوست مواد مغزی را از دست بدهد.
 

 

تمایل خون به لخته شدن را در کسانی که مبتلا به بیماری های شریانی هستند افزایش می دهد.
 

اسید هیدروکلریک بیش از مقدار مورد نیاز در معده ترشح می شود و باعث زخم معده می شود.
 

منجر به درد گردن و شانه و سردردهای شدید می شود.
 

تمام ارگان های داخلی مانند طحال، کبد، مغز، قلب و غیره بیشتر از مقدار مورد نیاز خود انرژی مصرف می کنند و مقدار زیادی از جریان خون، اکسیژن و مواد مغذی هدر می رود.
 

حتی بی اهمیت ترین اتفاقات نیز می توانند  باعث ایجاد  یک حالت اضطراب و تنش عصبی در بدن ما شوند. به همین دلیل باعث می شود که کل سیستم جسمی و روحی ما به تدریج انرژی خود را از دست دهد. قلب به طور مداوم  و به سرعت درحال تپیدن است و آدرنالین هم سریع وارد جریان خون می شود و باعث می شود که عضلات بدن متشنج شده و رگ های خونی تنگ تر شده و فشار زیادی به آنها وارد شود. به همین دلیل استرس زیاد باعث می شود که به سادگی بیمار شویم و در بعضی مواقع می تواند کشنده باشد.

 

 

چطوری با استرس مقابله کنیم ؟
 

بعضی از ورزش های شرقی مانند یوگا، چی گونگ و تای چی باعث می شود که بتوانیم به اعصاب خود مسلط شویم و استرس خود را کنترل کنیم. از تای چی و برخی از انواع از چی گونگ به عنوان حرکت مدیتیشن استفاده کنیم. یکی از ملزومات کلیدی برای مدیتیشن و یوگا این است که به آرامی و منظم نفس بکشیم. هنگامی که نفس های آرام و عمیقی بکشیم باعث می شود که اکسیژن بیشتری به مغز برسد و ذهن ما آرامتر شود. استفاده از ورزش های ذهنی مانند یوگا، مدیتیشن و تای چی باعث می شود که ذهن ما آرام تر شده و در مقابله با سختی ها و مشکلات بتوانیم استرس خود را کنترل کنیم. به همین دلیل این ورزش ها را با نام پادزهرهای استرس نام می برند.

هر تمرین ورزشی را که انجام می دهید ممکن است که درست به نظر برسد. اگر به طور مداوم برای کاهش وزن تلاش می کنید اما به نتیجه ای نمیرسید، ممکن است به این خاطر باشد که تمرینات ورزشی را به روش صحیحی انجام نمی دهید. دلایل زیادی برای جلوگیری از کاهش وزن وجود دارند، اما با برسی لیستی از تمرینات اشتباهی که انجام می دهید شاید بتوانید روند کاهش وزن خود را ادامه دهید.
 

هر تمرین را به سختی انجام می دهید
ممکن است درست به نظر برسد که به سختی تمرین می کنید تا کالری بیشتری بسوزانید و وزن بیشتری از دست بدهید. اگر چه تا حدی این کار حقیقت دارد و شما با استفاده از این تفکر بتوانید کالری بیشتری بسوزانید.

در ورزش با شدت متوسط احساس می کنید که به سختی کار می کنید، اما می توانید این مفهوم را انتقال دهید که هنوز از نفس نیفتاده اید. در هنگام فعالیت شدید شما نمی توانید که حرف بزنید و به راحتی بکشید. بله شما کالری بیشتری در طول فعالیت شدید می سوزانید، اما در درجه اول کربوهیدرات می سوزانید. فعالیت متوسط درصد بالاتری از چربی را می سوزاند و می تواند به بدن برای سوزاندن چربی کمک کند.

همچنین ورزش با شدت متوسط راه خوبی برای تنظیم ضربان قلب می باشد که ممکن است که ساعت متابولیسم بدن را بعد از ورزش افزایش دهد.

 

به خطر انداختن بدن خود
همانطور که انجام دادن ورزش بیشتر همیشه به این معنا نیست که شما دارید اشتباه می کنید، انجام دادن سریعتر و تکرار های بیشتر هم به معنای تمرین بهتر نیست. هنگامی که تمرینات را با عجله و با سرعت بیشتر از آن چیزی انجام می دهید که بدن بتواند تحمل کند این کار خیلی اشتباه است. سعی کنید سرعت خود را کم تر کنید و فواصل بین بلند کردن وزنه ها را قدری افزایش دهید. اطمینان حاصل کنید که ماهیچه های شما که قرار است کار کنند احساس راحتی می کنند.

 

ورزش کردن در زمانی که بدن آب از دست داده است
ورزش کردن زمانی که دچار کم آبی هستید حتی 1 یا 2 درصد، می تواند به شدت به تمرین شما ضربه بزند. اگر شما دچار کم آبی هستید، ماهیچه های شما نمی توانند به طور عادی کار کنند و شما احساس خستگی می کنید. شما نمی توانید که وزنه ها را به اندازه قبل بلند کنید و یا با آخرین سرعت روی تردمیل بدوید، به همین دلیل زودتر از حالت طبیعی خود تمرینات خود را قطع کنید.

اطمینان حاصل کنید که کمبود آب ندارید، مخصوصا قبل از تمرین. در حالت ایده آل رنگ ادرار شما زرد بسیار کم رنگ می باشد، سعی کنید در طول تمرین آب و یا مایعات دیگری بنوشید.

 

 

تنها انجام یک نوع ورزش
شما باید انواع مختلفی از تمرینات را انجام دهید. اگر شما تنها یک نوع فعالیت انجام دهید، نمی توانید بدن خود را با روش های مختلف به چالش بکشید. با استفاده از تنوع تمرینات می توانید شدت و کار عضلات مختلف را تغییر دهید. چند نمونه از فعالیت ها برای اضافه کردن به برنامه خود عبارتند از:

اضافه کردن قدرت. با انجام این کار شما می توانید وزنه های متفاوتی را بلند کنید.
 

زومبا یا کلاس های رقص دیگر می توانند به شما برای انجام دادن یک تمرین بزرگ قلبی کمک کنند.
 

اگر شما در حال انجام ورزش های مانند دو میدانی یا دوچرخه سواری هستید سعی کنید بعضی اوقات شنا هم بکنید. شنا یک ورزش تمام بدن است به طوری که تمام عضلات شما هنگام شنا مشغول به فعالیت می شوند.
 

ایجاد وقفه در بین تمرینات به تواند به تنظیم و بالا بردن ضربان قلب شما کمک کند.
 

پیدا کردن کسانی که به ورزش هایی مانند بسکتبال، فوتبال، تنیس و یا سایر ورزش هایی که چند با در هفته علاوه بر تمرین به آن ورزش هم مشغول هستند.
 

 

خوردن اضافی به دلیل ورزش زیاد
ورزش به معنای از دست دادن وزن است. انسان به طور طبیعی کالریی که می سوزاند را دوباره می خواهد که به دست بیاورد. به طور طبیعی وقتی شروع به ورزش بیشتری می کنیم اشتهای ما هم بالا می رود. اگر شما در حال کم کردن وزن خود هستید، وقتی که در سالن ورزشی سخت تمرین می کنید به این معنی نیست که بعد از آن می توانید هر غذایی که دوست دارید می توانید بخورید. رژیم غذایی اگر نقش بیشتری از ورزش در کاهش وزن نداشته باشد مطمئنن نقش کمتری ندارد.

اگر احساس می کنید ورزش زیادی می کنید اما وزن شما کاهش نمی یابد، مصرف مواد غذایی خود را بررسی کنید.  برای کمک بیشتر می توانید با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.

 

نتیجه گیری
اگر احساس می کنید که از اهداف خود برای کاهش وزن دور شده اید، ممکن است به دلیل اشتباهات ساده شما در هنگام ورزش کردن باشد. سعی کنید که با شدت متوسطی تمرین خود را انجام دهید. انجام این کار می تواند به از دست دادن وزن شما کمک کند.

سعی نکنید که فقط یک تمرین خاص را برای کاهش وزن خود انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که در طول ورزش بدن شما آب کافی در اختیار دارد. کم آبی بدن می تواند در کارکرد عضلات تاثیر بگذارد. مواد غذایی که مصرف می کنید را برسی کنید.

آیا شما یک رزمی کار هستید یا فقط فیلم های بروس لی را دوست دارید، یادگیری و استفاده از نانچیکو تفریح و سرگرمی ارزشمند و مفیدی است. عده زیادی به آن علاقه دارند اما نمی دانند از کجا شروع کنند و باید چکار کنند. در این مقاله مراحل یادگیری نانچیکو را به ترتیب توضیح می دهیم.
 

1- خرید یک نانچیکو. نانچیکو از دو دسته تشکیل شده است که به وسیله طناب یا زنجیری به هم متصل شده اند. برای خرید آن می توانید به سایت فروشگاه هنرهای رزمی مراجعه کنید و نانچیکوی مورد نظرتان را خریداری کنید. توصیه من این است که اگر تا به حال با نانچیکو کار نکرده اید نوع پلاستیکی آن را بخرید و بعد که در استفاده از آن مهارت پیدا کردید می توانید نوع چوبی یا فلزی آن را بخرید. چون کار با نانچیکو خطرناک است و اگر به آن مسلط نباشید احتمال دارد که به خودتان صدمه بزنید.

 

 

2- شروع آهسته. نباید توقع داشته باشید که در مدت خیلی کمی به راحتی بتوانید آن را یاد بگیرید و مثل حرفه ای ها با آن کار کنید. در ابتدا حرکات شما کند است و نمی توانید با سرعت زیادی آن را به دور خود به چرخش دربیاورید. اول باید بتوانید آن را مثل عدد 8 بچرخانید. بعد از مدتی که تسلط شما افزایش یافت سرعت حرکات شما نیز افزایش می یابد.

 

 

3- چند حرکت ساده را یاد بگیرید. شما باید یاد بگیرید که با استفاده از نانچیکو حرکاتی مانند عدد8، حرکات زیر بغل، حرکت آن به چپ و راست، حرکت به دور کمر و شیوه توقف آن را یاد بگیرید. هنگامی که شما این حرکات ساده را یاد گرفتید می توانید به تدریج مسائل پیچیده و سخت تری را نیز انجام دهید. یکی دیگر از روش های یادگیری، استفاده از کتاب های آموزشی نانچیکو می باشد. هنرمندان رزمی برای صدها سال از آن استفاده کرده اند.

 

 

4- انجام یا ابداع حرکات پیچیده تر. وقتی که شما به مطالعه کتاب های مربوط به نانچیکو می پردازید و یا فیلم های آموزشی را مشاهده می کنید، باید قادر باشید این حرکات را با هم ادغام کرده و حرکتی جدید درست کنید. حتی باید نحوه پرتاب و گرفتن مجدد نانچیکو را یاد بگیرید.

 

 

5- ارتقاء به چوب. میدانید که فوم سریع و سبک است، شما باید خود را برای چالش های بزرگ تر آماده کنید. تفاوت بین چوب و فوم در وزن آن ها است. شما باید از وزن های سبک شروع کرده و به مرور زمان آن را افزایش دهید. وقتی که کار با نانچیکو را یاد گرفتید و توانستید حرکات را به سرعت انجام دهید، می توانید کم کم به چوب روی آورید و یک نانچیکوی چوبی برای تمرین انتخاب کنید.

 

 

نکته ها
همیشه هر حرکت را به آرامی یاد بگیرید، پس از آن به تدریج سرعت دست خود را افزایش دهید. هنگامی که برای اولین بار با نانچیکو کار می کنید سعی نکنید با سرعت زیاد از آن استفاده کنید. زیرا نانچیکو می تواند صدمات و ضربات سنگینی به شما وارد کند.

 

در کار کردن با آن قاطع و سریع باشید تا بتوانید آن را به دور بدن خود حرکت دهید.
 

قبل از آنکه با آن کار کنید دامنه حرکت خود را تعیین کنید.
 

 

سعی کنید با نانچیکو شبیه یک عضو از بدن خود رفتار کنید و آن را جزئی از خود بدانید. با اینکار تسلط شما بر آن افزایش می یابد.
 

هشدارها
افرادی که از اختلالات مفصل و یا سندرم مچ دست رنج می برند باید از کار کردن با آن پرهیز کنند و سعی کنند ورزش هایی مانند تای چی را انجام دهند.

 

به یاد داشته باشید که نانچیکو یک اسباب بازی نیست. از آن می توان در دفاع شخصی و ورزش های رزمی استفاده کرد.
 

احتمال اینکه با نانچیکو به دوست خود یا کس دیگری آسیب بزنید وجود دارد. در این صورت کمک های اولیه را انجام دهید.
 

خرید و همراه داشتن نانچیکوی چوبی در بعضی از کشورها ممنوع و غیر قانونی می باشد. همیشه قبل از خرید و همراه داشتن آن در منطقه ای دیگر سعی کنید قوانین محلی آن منطقه را بخوانید تا دچار مشکل نشوید.
 

در عصری که به نظر می رسد آمار جرم و جنایت رو به رشد است و از کنترل خارج شده، جای تعجب نیست که زنان هم در کلاس های دفاع شخصی شرکت کنند. اغلب فرض می کنیم که شرکت کنندگان در کلاس های دفاع شخصی اطلاعاتی لازم برای دفاع از خود را فرا می گیرند، اما واقعیت چیز دیگریست، مایه تاسف است که خیلی ها در کلاس های دفاع شخصی چیزهایی به مراتب ترسناک تر از چیزی که لازم است، یاد می گیرند. آنها می خواهند حس امنیت کاذبی داشته باشند.
 

زنانی که در کلاس های دفاع شخصی شرکت می کنند اغلب سنین بین 30 تا 50 سال هستند. با این حال راه برای زنانی که سنین کمتری دارند و می خواهند دفاع شخصی یاد بگیرند باز است. در ادامه به توضیح 5 نکته کامل در مورد دفاع شخصی می پردازیم:

 

 

مرور کلی
چون بسیاری از مربیان دفاع شخصی، در یک رشته رزمی دیگر مشغول کار هستند کم تر پیش می آید که با شاگردان خود ارتباط نزدیکی داشته باشند و با آنها تمرین کنند. مربیان باید آگاه باشند که بیشتر شرکت کنندگان نگران حضور در کلاس های دفاع شخصی می باشند و باید سعی کنند این نگرانی ها را رفع کنند. هدف اصلی مربیان باید از بین بردن ترس دانش آموزان باشد. به این ترتیب برنامه کامل و منظمی برای این کار داشته باشند.

هنگامی که شرکت کنندگان به درک کاملی از آنچه آموزش داده می شود می رسند، می دانند که چه چیزی از آنها انتظار می رود. مربیان و دانش آموزان می توانند با کار کردن در کنار هم به حداکثر نتایج برسند.

در طول کلاس ، جزئیات کوچک می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. مربیان باید به دانش آموزان اجازه تعامل با یکدیگر را بدهند و آنها را برای رسیدن به اهدافشان تشویق کنند و در مورد اهداف فردی دانش آموزان با آن ها گفتگو و بحث کنند. مربیان باید خوش برخورد باشند و به هر کدام از سوال هایی که ممکن است برای دانش آموزان پیش بیاید پاسخ دهند. زنان تحت تاثیر هنرهای رزمی قرار نمی گیرند بنابراین مربیان باید محتاط باشند و بیش از حد سخت گیری نکنند.

 

 

مفاهیم
بسیاری از دوره های دفاع شخصی بیهوده و بی اثر می باشند، زیرا نکات و تکنیک ها از نظر فنی آموزش داده می شوند نه از نظر مفهومی. اغلب دانش آموزان می توانند این تکنیک ها را در کلاس از یکدیگر تقلید کنند. اما آنها نمی دانند که چه استدلال و دلیلی پشت این نکات وجود دارد. آنها باید بدانند که در چه شرایطی می توانند از این تکنیک ها استفاده کنند.

یک روش موثر برای آموزش مفاهیم اساسی و نه تکنیک های خاص، وجود دارد. بدیهی است که شرکت کنندگان نکاتی را که یاد می گیرند باید استدلال و دلیل آن را هم فرا بگیرند، با این کار یادگیری برای آنها آسان تر شده و راحت تر می توانند این تکنیک ها را به خاطر بسپارند.

مربیان می توانند آموزش را با معرفی دو اسل اساسی آغاز کنند. اولین اصل در خط مرکزی است. شرکت کنندگان باید درک کنند که سرعت، قدرت و تمرکز زیاد به راحتی از طریق استفاده از نظریه مرکزی بدست می آیند. اصل دوم شامل چرخش، گشتاورد و محور است. دفاع شخصی به شما یاد می دهد که چگونه می توانید  با یک چرخش ساده بیشترین نیرو را تولید کنید.

یکی دیگر از مفهوم های حیاتی، انفجاری بودن است. در حالی که هنرمندان رزمی به فریاد زدن در طی تمرینات عادت کرده اند، اکثر شرکت کنندگان در دوره های دفاع شخصی ترجیح می دهند که همراه هر حرکتی فریاد بزنند. به همین دلیل مدرسان باید زمان بیشتری برای توضیح ضرورت استفاده از کیاپ اختصاص دهند. دانش آموزان نیاز به درک رابطه بین الگوی تنفس و حالت ذهنی خود هستند. آنها باید تنفس خود را کنترل کنند و آهسته و عمیق نفس بکشند و آرامش خود را حفظ کنند. این کار در تصمیم گیری عقلانی آنها موثر می باشد.

 

 

اهداف
همانطور که گفتیم شرکت کنندگان باید درک روشنی از الگوهای تنفسی و مکانیک بدنی خود داشته باشند. در حال حاضر شروع آموزش جنبه های فیزیکی برای دفاع از خود مناسب است. قبل از آموزش شروع به بررسی روش های و نکات مختلف کنید. باید بدانید که چه کاری باید انجام دهید و قدرت تصمیم گیری خود را افزایش دهید. باید قبل از هر چیزی هدف خود را تعیین کنید و برای رسیدن به آن همه تلاشتان را بکنید.

 

 

تکنیک
آموزش تکنیک های رزمی می تواند بزرگترین چالش برای مربیان باشد. برای از میان برداشتن این چالش، چند قانون برای اطمینان از یادگیری این مهارت ها وجود دارد.

اولین قانون این است که تکنیک ها را با روشی ساده که قابل درک باشد آموزش داده شود. قانون دوم این است که سعی کنید تکنیک های واقع بینانه به آنها آموزش دهید به طوری که حس امنیت کاذب در آنها به وجود نیاید. یکی از اشتباهات بزرگ در آموزش، بیش از حد پیچیده کردن تکنیک ها می باشد. بسیاری از مربیان برای آموزش تکنیک ها آنها را طوری انجام می دهند که ابهت و فرز بودن خود را نشان دهند این کار برای دانش آموز هیچ منفعتی ندارد.

برخی از حملات مخرب تا حد زیادی ساده هستند. مانند حمله با کف دست، حمله با نوک انگشت، مشت زدن، لگد زدن و حمله با آرنج.

زنان در یک دوره آموزشی دفاع شخصی باید حرکات ساده را یاد بگیرند، مانند ضربه به ساق پا که می تواند درد زیادی در مهاجم ایجاد کند. باید به طور مداوم به شرکت کنندگان در دوره آموزشی تدکر داده شود که هدف این کلاس ها دفاع از خود می باشد نه چیز دیگری.

فقط برخی از تکنیک ها در دفاع شخصی کارایی دارند. تکنیک های تهاجمی باید دور ریخته شوند. باید سعی کنید هنگامی که در موقعیت های خطرناکی گرفتار شدید احساسات خود را کنترل کرده و ترس خود را دور بریزید. ترس و اضطراب یک عنضر فلج کننده برای شما می باشند و باعث می شوند که شما نتوانید بهترین عملکرد خود را داشته باشید.

این خطرناک است که فرض کنیم یک فرد با شرکت در یک کلاس دفاع شخصی دیگر می تواند هر نوع حمله ای را دفع کند. شرایطی که در کلاس هستید با شرایط بیرون فرق دارد و شما به خیلی از چیزها آگاهی ندارید.پس همیشه سعی کنید خود را از درگیری ها دور نگه دارید.

هنگامی که آموزش یک دوره دفاع شخصی کوتاه مدت است، تکنیک های خاص آموزش داده نمی شوند. از جمله ضربات به سر، قفل مچ دست و ضربات رفت و برگشتی.

در حالی که دانش آموزان ممکن است قادر به انجام این حرکات در یک محیط کنترل شده باشند، ممکن است در موقعیت های دیگر و زمانی که تحت فشار هستند طوری دیگر رفتار کنند. مربیان باید به خاطر داشته باشند که آموزش تکنیک های تاثیر گذار ممکن است در کلاس درس جذاب باشد و دانش آموزان آنها را در محیط های دیگر و برای اهداف دیگر انجام دهند.

 

 

راهنمایی
با فرض این که یک دوره دفاع شخصی شامل هشت جلسه است، مربیان می توانند از جلسات آخر را به کار روی مهارت های جسمانی و رفع مشکلات دانش آموزان اختصاص دهند و اعتماد به نفس و جسارت آنها را تقویت کنند. تکرار و تمرین تکنیک های گفته شده یکی از راههای موفقیت در دفاع شخصی می باشد. در اتمام دوره، گواهی پایان دوره به شرکت کنندگان داده می شود.