آموزش دفاع شخصی در اصفهان

سیستم دفاع شخصی کاربردی

سیستم دفاع شخصی کاربردی

آموزش دفاع شخصی در اصفهان

آموزش تخصصی پیشرفته ترین سیستم دفاع شخصی
آموزش دوره دفاع شخصی چاقو
آموزش مبارزات آزاد و مبارزه با چاقو
آموزش حرفا ای بدنسازی رزمی و آمادگی برای مسابقات
آموزش تمامی سلاح های سرد رزمی و دفاع انها در یک موقعیت تهاجمی
آموزش سلاح های سرد نظامی تونفا و باتوم
آموزش سیستم کالی کمبت
آموزش کامل چاقوی کارامبیت
آموزش کامل تکنیکهای قفل مفاصل در هر موقعیتی
آموزش از صفر تا حرفه ای و قهرمانی و مربیگری
ارائه احکام معتبر فدراسیونی
توسط مربی و داور رسمی دفاع شخصی و سلاح های سرد
با من حرفه ای شوید....
09044068017

۲۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دوره دفاع شخصی اصفهان» ثبت شده است

1- یک مبارز باید همه چیز را ساده بگیرد: تکنیکهای یک جنگجو باید بر مهارت های کلی و حرکتی او وابسته باشد. اگر حرکتی بد و پیچیده انجام شود شکست او حتمی است. تکنیکهای ساده که سریع و تند اجرا می شوند می توانند منجر به پیروزی او شوند.


 
2- کسی که خوب تمرین میکند در مبارزه هم خوب عمل می کند: هرچه با تلاش بیشتر به تمرین بپردازید مبارزه ای ساده تر خواهید داشت. به یاد داشته باشید که لازمه پیروزی در یک مبارزه واقعی انجام تمرینات مداوم است.  پس هر وقت که در تمرینات خسته شدید فورا تمرین را ول نکنید.

 

3- یک مبارز باید با لباسی به تمرین بپردازد که با همان لباس مبارزه واقعی را انجام می دهد: او باید با لباسی تمرین کند که می بایست در طی یک مبارزه واقعی بپوشد، چه آن لباس لباس کار باشد، جین باشد، یا لباس خانه، تفاوتی ندارد، باید سعی کنید از لباس اصلی آن رشته استفاده کنید. به یاد داشته باشید که در طی تمرینات باید از همه تجهیزاتی که طی مبارزه باید داشته باشید استفاده کنید تا بتوانید به آن ها عادت کنید و مبارزه اصلی خود را شبیه سازی کنید. تجهیزاتی مانند بیضه بند، کلاه ایمنی، لباس ضربه گیر و ...

 

4ـ یک مبارز خوب انعطاف پذیری خوبی دارد: در تمرین و مبارزه او نباید کاری را که دلش می خواهد انجام دهد، بلکه باید خود را با محیط و تغیرات مبارزه وقف دهد.

 

5- یک مبارز واقعی همه چیز را ارزیابی میکند: او همواره تکنیک ها و تاکتیک های خود را میسنجد و مسائل را زیر سوال میبرد و به دنبال راهی میگردد تا اطلاعات خود را افزایش دهد.او هرگز نمیگوید این راه، تنها راه چاره است.

 

6- یک مبارز، وضعیت فیزیکی خود را به خوبی حفظ میکند: اگرچه درک و فهم او نخستین سلاح وی محسوب میشود ولی با این وجود میداند که حفظ ترکیب و تناسب اندام به او کمک خواهد کرد که تکنیکهای خود را به موقع اجرا کند. او باید اعتماد به نفس خود را افزایش دهد و نیروی خود را تقویت نماید.

 

7- یک مبارز حرفه ای آرام و متین است: او ساده باقی میماند.به خود نمی نازد.او صرفا به مبارزه به عنوان بخشی ضروری در شغل خود نگاه می کند.

 

8- یک مبارز، هرگز یادگیری خود را متوقف نمیکند: او همیشه درپی یافتن روشها و تکنیکهای برتر است، حتی اگر هزینه اضافی را نیز متحمل شود. شاید امکان برخورد در نوع شغل یا زندگی خصوصی وی وجود داشته باشد در هر حال او باید مثل یک اسفنج باشد و هر طرح خوب اموزشی را جذب کند. این نکته مهم را که بیشتر مربیان قدیمی به آن اشاره می کنند به یاد داشته باشید که می گویند:  بسیاری در فکر پیروزی هستند اما تنها تعداد بسیاری معدودی میل به آماده سازی خود برای پیروزی دارند.

کیوکوشین کاراته
 

این رشته شامل بخش های مختلفی است که شامل تجریبات اویاما و تکنیک‌های دیگر سبک‌های کاراته بوجود آمده‌است. کیوکوشین از سه لغت کیوکو (بالاترین، نهایت)، شین (حقیقت، روح) و کای (گروه، انجمن) ترکیب شده‌است. این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسو نیز نامیده می‌شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات بطور متوالی استفاده می‌شود.

 

 

تای چی غیر قانونی
 

ترکیبی موثر برای حملات سریع به مناطق حیاتی مانند چشم ها، گوش ها، صورت، گردن و کشاله ران می باشد. این ورزش در رده ورزشهای رزمی نرم و درونی قرار دارد و باعث می‌شود تا عضلات بدن با انجام تمرینات نرم و ساده، انعطاف‌پذیر و قوی شوند. تمرینات و نرمشهای تای جی چوان با حرکات کند، آرام، و معمولا به صورت گروهی هنگام صبح انجام می‌شوند

 

 

باندو
 

اگرچه سبک این هنر مبتنی بر سلاح های سرد است اما تکنیک های دفاعی بسیار موثری بوجود می آورد. ترکیبی از رشته‌های رزمی موای تای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزشی رزمی می‌باشد که تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد. در کیک بوکسینگ ضربات دست، پا، زانو، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد. ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است. به طورکلی هدف از تمرینات کیک بوکسینگ دفاع ازخود، به دست آوردن آمادگی جسمانی و هم چنین به عنوان ورزش رزمی می‌باشد.

 

 

کاجوکنبو
 

هنر رزمی جدید که از ترکیب کاراته، جودو، کمپو و بوکس بوجود آمده است. نام آن نیز برگرفته از کلمات اول نام این سبک ها است. کاجوکنبو شامل ضربات دست و پا و تکنیک های درگیری نزدیک می باشد.این سبک بر ضربات ادامه دار تکیه داشته و تا از پا افتادن حریف ضربات را ادامه می دهد و معتقد است زمانی که حریف مبارزه را آغاز کرد شما تصمیم بگیرید که کی آن را خاتمه دهید.

 

 

کونگ فو
 

در کل ، هنرهای رزمی چین با نام کونگ فو شناخته می شود . کلمه کونگ فو ظاهرا هیج معنای خاصی ندارد . ولی در بعضی از اقوام کونگ فو ( مرد دانا ) اطلاق می شود . و در نزد بعضی دیگر از مردم نیز به ( عالی ترین شکل هر چیز ) گفته می شود . مجموع می توان گفت کونگ فو به هنری اطلاق می گردد که بیانگر حرکات فیزیکی موزون دست و پا است . در هر صورت کونگ فو تقریبا همیشه در دست مردان و زنانی بوده است که مورد اعتماد مردم بوده اند

 

 

اوکیناوا-ته
 

هنرهای رزمی اوکیناوا، به آن‌دسته از هنرهای رزمی گفته می‌شود که در میان مردم بومی جزیره اوکیناوا در ژاپن ایجاد شده‌است که مهمترین آن‌ها کاراته، تگومی و کوبودوی اوکیناوا می‌باشد. در این هنر رزمی ترکیبی از آموزش های تحمل درد و مهارت های علمی هستند که بتوان به وسیله آن در حداقل زمان حداکثر ضربه را وارد کرد. نقطه صعف این رشته این است که مدت زمان مورد نیاز برای یادگیری تمام شکل های آن زیاد می باشد.

 

 

جودو
 

جودو هنری رزمی است که اساسا گلاویز شدن در آن زیاد بوده و هدف آن زمین زدن ، گیر انداختن ، مهار کردن و حتی از کار انداختن بازوان حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود. تاکید اصلی جودو روی توانایی به کار بردن نیروی حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . جودو تنها یک مبارزه فیزیکی نمی باشد بلکه یک مبارزه فکری نیز هست بدین گونه که یک جودو کار موفق باید قادر باشد حرکات حریف را از قبل پیش بینی کرده و با عکس العمل خود پاسخ مناسبی به آن بدهد.

 

 

ایی آی جوتسو
 

ایی‌آی‌جوتسو یک هنر مبارزه‌ای بیرون آوردن شمشیر است که لزوما خشن هم نیست زیرا هنری است که برای دفع حمله ساخته شده است. البته از تکنیک‌های آن می توان برای حمله پیش‌دستانه نیز استفاده کرد. روش‌های مبارزه‌ای آن بیشتر از اینکه برای شرایط و موقعیت‌های پرتحرک جنگی ساخته شده باشند برای موقعیت‌های زندگی روزانه یک جنگجو خارج از میدان نبرد ساخته شده‌اند.

 

 

کیک بوکسینگ
 

 ترکیبی از رشته‌های رزمی موای تای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزشی رزمی می‌باشد که تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد. در کیک بوکسینگ ضربات دست، پا، زانو، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد. ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است. به طورکلی هدف از تمرینات کیک بوکسینگ دفاع ازخود، به دست آوردن آمادگی جسمانی و هم چنین به عنوان ورزش رزمی می‌باشد.

 

 

بوکس
 

بوکس یا مشت ‌زنی یکی از رشته‌های ورزش های رزمی است که در آن دو نفر با ضربات مشت با یکدیگر مبارزه می‌کنند. بوکس ورزشی است که در آن حملات و دفاع تنها با مشت صورت می گیرد.بوکسورها دستکش می پوشند و تعداد راندها از سه تا پانزده وقت سه دقیقه ای متغیر است. بین هر دو راند یک دقیقه استراحت وجود دارد و مسابقه در یک رینگ مربع که با چهار طناب محصور شده است برگزار می گردد

در یک شب آرام در شهر خود مشغول پیاده روی هستید، مردی به شما نزدیک می شود و قبل از آنکه چیزی بفهمید با یک چاقو به شما حمله می کند. در این شرایط چه باید کرد؟
در یک مجله هنرهای رزمی خواندم که متخصصان دفاع شخصی می توانند انواع ضد حمله را انجام دهند. ممکن است در دنیای واقعی حملاتی که به شما صورت می گیرد بسیار متفاوت با آنچه در باشگاه رزمی آموخته اید باشد. به همین دلیل باید قبل از انتخاب کلاس دفاع شخصی ، در مورد آن به خوبی تحقیق کنید که آیا می تواند در دنیای واقعی به کارتان بیاید یا نه؟

راب پینکوس می گوید زمانی که مورد حمله قرار گرفتید با آرامش و هوشیاری سریع واکنش نشان دهید و از حمله او به عنوان ضد حمله برای خود استفاده کنید .باید سعی کنید که دستی که با چاقو به طرف شما می آید را از مسیر خود منحرف کنید و از اندام های حیاتی بدن خود دور کنید. این کار باعث می شود که مهاجم تعادل خود را از دست دهد و خطر برای مدت کوتاهی از شما دور شود. وقتی که او می خواهد که تعادل خود را حفظ کند شما باید دست به کار شوید و از این فرصت به نفع خود استفاده کنید. در آن هنگام اولویت شما این است که خود را از چاقویی که به طرف تان گرفته شده دور کنید و چاقو را از دست او بیرون بکشید. برای این کار شما باید ضرباتی به دست و بازوی او وارد کنید تا دستش سست شود و چاقو از دستانش به زمین بیفتد تا آن را بردارید.

در مواقعی که مهاجم خیلی به شما نزدیک شده و باهم گلاویز شده اید، وقتی که او سعی می کند با چاقو شما را زخمی کند و شما با دستان خود جلوی این کار را گرفته اید اگر چاقو از دستش افتاد سعی کنید فورا آن را با پای خود به گوشه ای برتاپ کنید تا حداقل از خطرات چاقو مصون بمانید.

 

راب پینکوس ادامه می دهد: همانطور که می دانید  با هر مهارت حرکات پیچیده ، هنگامی که شما آن را با سرعت و تحت فشار انجام می دهید طرف مقابل گیج شده و شما در یک چشم بهم زدن می توانید چاقو را از او بربایید.

آدرنالین می تواند یک ابزار عالی برای دفاع از خود در هنرهای رزمی باشد. همچنین می تواند به شما کمک کند که بتوانید با ضربات سخت و سهمگین مقابله کنید. آدرنالین می تواند هنگامی که قصد حمله به حریفتان را دارید شما را تهاجمی و جسورتر نشان دهد. اما داشتن آدرنالین جنبه های منفی نیز دارد. می تواند میدان دید شما را محدود کند، در شنوایی شما تاثیر داشته باشد( مثلا دستورات و راهنمایی هایی که مربی شما در کنار رینگ به شما توصیه می کند را نمی شنوید) و شما مجبور باشید برای بردن حریف تان انرژی بیشتر از آنچه که مورد نیاز است را مصرف کنید.

در اینجا قدرت تصمیم گیری ازفرد گرفته خواهد شد چراکه نشانه های مداوم استرس در بدن فرصت واکنش را از فرد گرفته و اگر برخوردی مناسب با این وضعیت صورت نگیرد ، فرد وارد دور تسلسل شده و نشانه های ایجاد شده در بدن و عدم مقابله مناسب باعث تخلیه انرژی شده و منجر به افزایش تنش و استرس می گردد.

وقتی کسی به یکی از ورزش های رزمی می رود باید یاد بگیرد که چگونه واکنش بدن و آدرنالین خود را کنترل کند. اگر شما که یک تازه کار هستید با یکی دیگر از رزمی کاران که مدت زیادی است مشغول تمرینات رزمی است مبارزه کنید جدا از تکنیک و توانایی هایی که دارید او خیلی بهتر می تواند آدرنالین خود را کنترل و بر استرس خود غلبه کند.

 در اینجا چند نکته را که می توانند در کنترل واکنش های بدن و سطح آدرنالینی که ترشح می کنید به شما کمک کنند را توضیح می دهیم:

 
تنفس

آموزش نگه داشتن جریان نفس. اگر شما در حال مبارزه یا آموزش هستید ، نفس خود را بیرون دهید. بسیاری از مردم تمایل دارند که نفس خود را نگه دارند و یا کوتاه کنند. بسیاری از مردم وقتی که تحت فشار هستند تنفس سریعی دارند. وقتی که در حال مبارزه یا تمرین هستید سعی کنید از راه بینی نفس های عمیقی بکشید تا ریه های شما پر از هوا شوند. این کار به شما کمک می کند که اکسیژن بیشتری به مغزتان برسد و راحت تر بتوانید تمرکز کرده و بر شرایط بحرانی غلبه کنید.

 
آرامش روانی

اگر شما در بین درگیری ها و مبارزاتتان  لحظه ای مکث کنید می تواند برای شما خیلی مفید باشد. با استفاده از این مکث خود را جمع و جور کرده و به آرامش روانی خوبی دست می یابید. راه های مختلفی برای این کار وجود دارند. شما می توانید از عدد 10 تا یک را به صورت معکوس شمارش کنید. می توانید یک تصویر آرام بخش را در جلو چشمان خود تصور کنید.  در اوقات استراحت بین راند ها چشمان خود را برا مدتی ببندید. این کار به شما کمک می کند که تمرکز خود را بازیابید و و کارایی شما افزایش یابد.

 
کلمات و عبارات  درمانی

یکی دیگر از روش های بدست آوردن کنترل آدرنالین استفاده از کلمات و عبارات درمانی و مفید است که یاد می گیرید به صورت آرام با دیگران معاشرت کنید. شما می توانید با ایجاد مدیتیشن کوتاه ارتباط ذهنی مفیدی با دیگران داشته باشید. نگران نباشید، چشمانتان را ببندید و با صدای بلند و یا در ذهن خود کلماتی را بیان کنید، نفس های عمیقی بکشید و به خود مسلط باشید.

 

این موارد به شما کمک می کنند که بر واکنش های شیمیایی بدن خود مسلط باشید و آدرنالین خود را کنترل کنید. بعضی اوقات ممکن است که این موارد را فراموش کنید. در ابتدا حتی در یک محیط آموزشی هم ممکن است که زمان زیادی برای تسلط بر خود و کنترل آدرنالین لازم داشته باشید. اما با انجام تمرینات زیاد و تکرار آنها به مرور زمان این مدت زمان هم کاهش می یابد. برای اینکه زودتر به نتیجه برسید شما باید خود را در حالت آدرنالیزه قرار دهید. تکنیک های یاد شده علاوه بر ورزش و هنرهای رزمی می توانند در زندگی روزمره هم به ما کمک کنند و استرس ما را کاهش دهند

 

آدرنالین توسط غدد فوق کلیوی در بدن ما تولید می شود. زمانی که بدن، شرایط روحی و جسمی را با استرس بالا را تجربه می کند آدرنالین آزاد می شود که باعث تحریک انوع فعالیت های بدن از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و افزایش جریان اکسیژن در ریه ها می شود. آدرنالین می تواند برای افزایش سطح عملکرد خود در ورزش یا دفاع شخصی مورد استفاده قرار گیرد، شما را سریع تر و قوی تر می کند و باعث می شود کمتر تحت تاثیر درد قرار بگیرید. همچنین شما را قادر می سازد  که بتوانید به سرعت اطلاعات را مورد پردازش قرار داده و سریع تر به تهدیدات پاسخ دهید. هر کسی واکنش های مختلفی در موقعیت های استرس زا دارد و مقدار آدرنالین ترشح شده در هر شخصی متفاوت می باشد.


در این مقاله به برسی این واکنش ها و اینکه چطوری می توانیم این واکنش ها را در هنرهای رزمی و دفاع شخصی به نفع خود تغییر دهیم می پردازیم:

 
مقابله یا گریز

زمانی که در موقعیت های استرس زا قرار می گیریم به طور ناخودآگاه تغییراتی در ما بوجود می آورند. در مواقعی که به نظر می رسد به درگیری ختم می شود، بعضی از افراد به احتمال زیاد درگیر می شوند و بعضی دیگر به دلیل خجالتی بودن دوری می کنند. واکنشی که در یک درگیری انجام می دهید لزوما درست یا غلط نیست. بسته به شرایط، هر دو صورت می تواند مفید یا مضر باشد. بعضی ها می گویند اگر قادر به استفاده از هنرهای رزمی در یک وضعیت بالقو، خشونت آمیز و یا نزاع خیابانی هستید، شما باید تهاجمی باشید.

کسانی که خجالتی هستند و تمایل دارند که از درگیری ها دوری کنند، زمانی که بر روی تشک مبارزه قرار میگیرند چهره ای پر اضطراب و استرس دارند. هنگامی که آنها در مبارزه ضربه ای از حریف خوردند ممکن است تمایل به پوشش داشته باشند، چشمان خود را دور از حریف خود،  بسته یا کوچک می کنند. کسانی که از عادت مبارزه برخوردار هستند ضربات برگشتی را به صورت جسورانه تری می زنند. در این شکل از مبارزه اندازه و قدرت در مقابل تکنیک در هنرهای رزمی مورد بحث قرار میگیرد.

 
چگونگی واکنش در درگیری ها

 
تصورات شما

سریعترین راه برای تعامل با آدرنالین، استفاده از تصورات خود است. ذهن ابزاری قدرتمند است و می تواند ما را به انجام کارهای شگفت انگیز ترغیب کند. بسیاری از مردم در هنگام درگیری ها بیشتر تمایل دارند درگیر شوند تا اینکه  پا به فرار بگذارند. هنگامی که کسانی برای آموزش هنرهای رزمی پیش من می آیند به آنها می گویم که هنرهای رزمی را برای دفاع از خود یاد بگیرند نه برای ایجاد درگیری و نزاع های خیابانی. ابتدا به این چیز فکر کنید که اگر به درگیری نپردازید چه اتفاقی برایتان پیش می آید؟ آیا او به شما حمله می کند یا اینکه کاری به کارتان ندارد.

قدرت تخیل کار متفاوتی انجام می دهد. در هنرهای رزمی شما می توانید با استفاده از قدرت ذهن و تخیل خود خیلی از چیزها را مقایسه، پیش بینی و برسی کنید.

 

 
تمرین جسمانی

برای افزایش واکنش و تسلط در مبارزات خود، شما باید با واکنش های بدن که منجر به ترشح آدرنالین می شوند آشنا شوید. بیشتر آنها برای شما آشنا هستند. بدن هر کس واکنش متفاوتی به آدرنالین دارد. در بعضی ها باعث می شود که چشمانشان تنگ و کوچک شود و در بعضی ها ممکن است شنوایی شان کمتر شود. در برخی موارد وقتی مغز بر روی تهدیدی که وجود دارد، تمرکز می کند و نتواند خیلی از چیزهای دور و بر خود را ثبت کند. برای مثال وقتی کسانی که بر روی رینگ در حال مبارزه هستند وقتی که مربی به آنها دستورات و راهنمایی هایی می دهد به خاطر تمرکزی که بر روی مبارزه و حریف خود دارند صدای مربی خود را نمی شنود. برخی از موقعیت ها برای عده ای به آرامی و برای عده ای دیگر به تندی سپری می شود. بسیاری از مردم تجربه های فیزیکی خود را بعد از فروکش کردن آدرنالین فراموش می کنند.

در زیر تعدادی از شکل های آموزشی است که می تواند آدرنالین را افزایش دهد:

 
آموزش احساس ناراحتی

هنگام برسی واکنش های خود به آدرنالین، این ایده خوبی برای شروع در سطوح پایین تر است. در صورتی که چیزی باعث این می شود که در آموزش های خود احساس ناراحتی کنید احتمالا جای خوبی برای شروع است. اگر شما از ضربه خوردن می ترسید از یک محافط  دهان و دندان استفاده کنید. برخی از مردم هنگامی که در اضطراب شدیدی قرار گرفته اند هجوم آدرنالین را تجربه کرده اند. نمایش در کلاس یا در یک محفل آموزشی بزرگ،  راه خوبی برای برسی واکنش های آدرنالین است.

 
آموزش در زندگی

شما به طور طبیعی زمانی که با خانواده تان هستید سطح بالاتری از استرس را تجربه می کنید، هنگامی که یک شخص به یک سطح از توانایی می رسد که می تواند آموزش زندگی خود را با خیال راحت انجام دهد. این چیزی است که اجازه می دهد آن ها یاد بگیرند که چگونه با استفاده از مهارت های خود در شرایط استرس زا بهتر عمل کنند.

 
آموزش استرس بالا

در بعضی از سبک ها در هنرهای رزمی مانند ریو و جوجیتسو می توانیم در مبارزات به سطوح بالاتری از استرس دست بیابیم که شامل مبارزه در حمله های متعدد 2 در 1، 3 در 1 و سایر حالات مشابه استرس زا در مبارزه می باشد. برخی از قوانین برای ایمنی بیشتر وجود دارند، مانند حملات به پشت سر، گلو، ستون فقرات، کلیه ها، و زانو. ورزشکاران باید از کلاه ایمنی، محافظ دهان، محافظ کشاله ران و محافظ ساق پا استفاده کنند. یک مربی همیشه باید در کلاس باشد  تا در صورت نیاز و برای جلوگیری از صدمات احتمالی،  کمک ها و راهنمایی های لازم را ارائه دهد و محیط آموزشی امنی را ایجاد کند. توصیه می کنم که زیر نظر مربیانی که واجد شرایط هستند و مدرک مربی گری دارند فعالیت کنید. پلیس و آتش نشان ها از جمله شغل هایی هستند که با استرس زیادی روبرو هستند. روش هایی مانند پرواز یک فرد در سطح پایین یک هلی کوپتر که توسط یک تسمه آویزان شده است تا به دیگران کمک کند استرس خیلی زیادی به انسان وارد می کند.

 

بدیهی است که افراد سطح تحمل مختلفی نسبت به استرس دارند. افرادی که خود را بیشتر در موقعیت های خطرناک قرار می دهند (مانند کسی که در زیر هلی کوپتر آویزان است) دارای اعتماد به نفس بیشتری می باشند. پس سعی کنید که با آموزش های پله ای میزان کنترل خود به استرس و ترشح آدرنالین را افزایش دهید.

 

بسیاری از روش های تمرینی برای بهبود مهارتها و ایجاد هماهنگی خوب هستند اما لزوما در شرایطی که در تنگنا قرار گرفته ای به کارتان نخواهند آمد.پس چگونه باید تمرین کرد تا برای هر دو شرایط آماده شد؟ تمرین با شدت، فشار و مقاومت کلید اصلی است.


هر کس روش تمرین مورد علاقه ای به منظور افزایش مهارت های شخصی اش برای مبارزه دارد، اما این نکته حائز اهمین است که مبارزه برای برخی صزفا به معنای مسابقه و برای برخی دیگر به معنی مرگ و زندگی است! برای بسیاری هم معنای بینابین این دو: آنها دوست دارند به رقابت بپردازند اما نمی خواهند در کوچه و خیابان کشته شوند.

 

در حال حاضر، روشهای تمرینی رایج زیادی برای آموزش هنرهای رزمی به کار می روند مه در صورتیکه با شدت انجام سوند باعث ایجاد هماهنگی بین مهارتهای دستو پا وکلیه حواس وتناسب اندامی می شوند.اما آیا این روشها واقعا به شما کمک خواهند کرد که در شرایطی که زندگیتان در خطر است هم خودتان را با وضعیت وفق دهید و ای آنها فقط گروهی از حرکات از پیش طراحی شده اند که اگر با ریتم مناسب اجرا شوند احتمالا فقط این حالت را القا می کنند که می توانید برقصید؟!


صادقانه بگویم، بسیاری از روشهایی که من دیده ام ظاهرا در گروه دوم قرار می گیرند. آنها هماهنگی خوبی ایجاد می کنند اما مناسب برای شرایط بحرانی نیستند چرا که اغلب این حرکات متشکل از حرکات از قبل طراحی شده است.


برای موثر بودن فن، به خصوص اگر هدف رسیدن به واکنش های بدون تفکر و غیر ارادی باشد، باید حرکات آن غیر منتظره باشدتنها راهی که می توان به این حالت رسید این است که حریف تمرینی یا کمک مربی درک کاملی از آنچه فن فوق سعی در رسیدن به آن دارد، داشته باشد.


روش اجرای فنون معمولا بسیار خشک و انعطاف ناپذیر بودهو هنرجو را وادار به مواجهه با موارد تصادفی وعکس العمل سریع و واکنشی نمی کند.
در حالت کاملا عکس، یک روش تمرین باید به هنر جو فشار بیاورد، چون در دنیای واقعی  یک درگیری مانند یک معامله که در آن داد و ستد کالا انجام می گیرد نیست بلکه بیشتر شبیه به این است که یک دزد تلاش دارد چیزی از شما بگیرد و شما نیز به نوبه خود باید مقاومت کرده و آن را پس بگیرید.


بنابراین کلید انجام یک تمرین موفقیت آمیز یک حریف تمرینی ( کمک مربی) خوب و ماهر است، هر چه قدر حریف بهتر باشد تمرین موثرتر خواهد بود. افراد باید درک خوبی از مبارزه داشته باشند و طوری تمرین کنند که انگار دارند دعوا می کنند نه اینکه سعی داشته باشد فقط حرکات صحیح اجرا کنند.

 

به یاد داشته باشید حریف تمرینی یک جنگنده فوق العاده در نظر گرفته می شود، که شما نمی توانید به آن صدمه بزنید ولی او حتما قادر خواهد بود به شما صدمه بزند.
این موضوع به تمرین شرایط مبهمی اضافه می کند، بدین شکل که شما نمی دانید که ضربه مشت بعدی سریع است یا آهسته،سخت یا نرم، ویا اینکه با ریتم شکسته و یامتوالی توسط وی اجرا خواهد شد.
برای انکه تمرین بصورت سنجش واقعی مهارت باشد باید هنرجو حرکات را حس کرده و آن را مانند دوچرخه سواری یا شنا در استحر به حالت واکنش ماهیچه ای و بدون تعقل در آورد.
برای کسب واقعی مهارت، شما نیار به حس شرایطی که در آن قرار گرفته اید دارید و این دقیقا چیزیست ه تمرینات در نظر دارند به شما بیاموزند: مجموعه ای از مهارت های مبارزه ای.

سه رکن اساسی که  یک تمرین مبارزه باید در نظر داشته باشد:
شدت - تمرین بید کوتاه و خوشایند باشد، یک دقیقه کافی است شما نباید به هنرجو فرصت دهید که یک الگوی تنفس ریتمیک بدست آورد او باید از یک فرمول تمرینی با تناوب های با شدت بالا پیروی کند.
پاسخ - آنچه که شما سعی در ایجاد آن دارید اجرای یک پاسخ آنی در شرایط ضربه خوردن و یا مورد حمله قرار گرفتن است، این بدین معناست مه دائما توسط حریف تحت تعقیب باشید.

حریف تمرینی - اطمینان حاصل کنید که فردی که میت را نگه می دارد دقیقا می داند شما چه چیزی را از انجام تمرین فوق بدست می آورید نتیجتا او ایده خوبی از ملزومات کاری که انجام می دهد خواهد داشت.


بنابراین، یک جلسه تمرین باید به شرح زیر باشد:
10 دور یک دقیقه ای تمرین با یک استراحت 30 ثانیه بعد از هر دور.
تغییر تمرین در هر دور دو انجام تمرین ترکیبی، شامل کلیه ضربات و دفاعهایی که در تمرین وجود دارند در دور آخر و افزودن کلیه شرایط ناگهانی لازمه به آن.

طرز تفکر  یک آدمخوار را به خود القا کرده و از حریف تمرینی حود تغذیه  کنید. بگونه ای مبارزه کنید که حریف را ببلعید.
تمرین با هدف، فرقی با تغذیه واقعی ندارد، همه چیز به آن بر می گردد که شما چگونه تغذیه شده اید.


کلمات بروس لی را به خاطر بیاورید : همه مجموعه الگو های ثابت  در ایجاد سازگاری و انعطاف پذیری ناتوان می باشند. حقیقت در خارج از تمام الگو های ثابت شده است."

دقت داشته باشید که برای اینگونه تمرینات حریف تمرینی شما نیز باید فردی کاملا کار آزموده بوده ولازم است جهت جلوگیری از آسیب دیدگی همه شرایط ایمنی را در حین تمرینات رعایت کنید.

 

جنگ روانی نیمی از بازی مبارزه است. هنوز بسیاری از رزمی کاران از این نکته غفلت می کنند و به آن توجه چندانی ندارند. در این بخش ما راههای کنترل ذهن در میدان مبارزه را به شما یاد می دهیم و 6 تکنیک پیشرفته برای استفاده از جنگ های روانی که ممکن است در میدان مبارزه، کوچه، خیابان یا زندگی روزمره شما روی دهند را آموزش می دهیم.


 

چگونه بازی را ببریم

چطوری می خواهید در هر وضعیتی که هستید احساس خود را کنترل کنید. هنگامی که در وضعیتی هستید که بر شما فشار شدیدی وارد می شود قبل از هر چیزی نفس عمیقی بکشید.زیرا با این کار می توانید عملکرد بهتر و بهینه تری از خود نشان دهید.

ذهن مانند زمینی است که در آن تمامی مبارزات را برده یا باخته ایم و این تنها میدان نبرد است که میتوان از آغاز تا پایان مبارزه آن را کنترل کنید. مهم این است که پس از این آموزش ها شما بتوانید خود را کنترل کنید و بهترین عملکرد را در میدان مبارزه داشته باشید.

اولا، در طول تمرین ذهن خود را با چالش های کوچک کنترل کنید. مانند زمانی که در ترافیک منتظر هستید یا در جمع خانواده حضور دارید. به زودی راه هایی را پیدا می کنید که از آنچه فکرش را می کردید آسان تر هستند.

 
آموزش شش تکنیک پیشرفته هنرهای رزمی

هنگامی که شما در جمع خانواده هستید ذهن خود را کنترل می کنید و احساسات خود را هدایت می کنید. پیدا کردن احساسات راه بسیار آسانی برای کنترل ذهن شما می باشد.

 
تکنیک شماره 1:

احساسات خود را ندیده نگیرید. حمله و تلاش برای شکست شما همیشه با حمله به هیجانات شما شروع می شود.سامورایی ها آن را به این معنی می دانند که عینیت در ریشه باقی می ماند و می گویند ذهن و دیگر ذهن.

 
تکنیک شماره2:

با یک لبخند جزئی حریف خود را گیج و به اشتباه بیندازید.اگر شما می دانید که او کاری را انجام نمی دهد این شک و ترس را کم کم به حریف خود تزریق کنید.

 
تکنیک شماره3:

وقتی که با یک حمله ذهنی مواجه شدید.خود را شبیه یک آینه ببینید و سعی کنید با هر تغییری که در موقعیت شما بوجود می آید ضربه ای را به او وارد کنید.با این کار روحیه او تضعیف می شود و کم کم سست می شود.

 
تکنیک شماره4:

سعی کنید از زبان بدن خود به خوبی استفاده کنید و جوری وانمود کنید که به طور مکرر قصد حمله به او را دارید و وقتی او گیج شد می توانید ضربه غافلگیر کننده ای به او بزنید.

 
تکنیک شماره5:

ذهن خود را متمرکز کنید.سعی کنید دو رنگ برای خود تعریف کنید.وقتی که رنگ قرمز است یعنی باید به شدت آماده باشید و احتمال حمله از طرف حریف وجود دارد.وقتی رنگ سبز است یعنی اینکه شما در خطر نیستید و می توانید به حریف حمله کنید.
تکنیک شماره 6:

شما قوی تر از آن چیزی هستید که فکر می کند.همیشه سعی کنید افکار مثبت را در ذهن خود بپرورانید. یا این کار شما قادر خواهید بود که به قدرت واقعی خود دست پیدا کنید

 

 

وقتی در فیس بوک از استادان و رزمی کاران هنرهای رزمی سوال کردم چه چیزی شما را برای یادگیری هنرهای رزمی ترغیب کرد جواب های جالبی دادند که در این بخش قصد دارم آنها را با شما به اشتراک بزارم


 

گاهی از مواقع بسیاری از خشم و رفتارهای نابجای من مانند بچه ها بوده است. من زمانی وارد ورزش کاراته شدم که هفت سالم بود و الان 11 سال است که دو رکورد ملی را در دست دارم.من برای انجام کارهای بیشتر و بزرگ نیاز به نظم و انضباظ و مقداری شانس دارم. تقریبا 10 سال پس از ورود من به باشگاه کاراته توانستم آزمون کمربند مشکی را با موفقیت پشت سر بگذارم. این بیشتر از آن چیزی است که بتوان آن را در جملاتی وصف کرد. به معنای واقعی کلمه وقتی که چند بار اول بر روی تشک کاراته رفتم، گریه ام گرفته بود.( Dylan Ott)

 

وقتی من بچه بودم پدرم در فیلم های بروس لی بازی می کرد. خیلی از صحنه های آن را هنوز به یاد دارم و دوست داشتم منم زمانی شبیه او باشم. من وسواس شدم که کمربند مشکی ام را در سن 10 سالگی بگیرم که یکی از اتفاقات بزرگ زندگی من بود.( Marc Golding)

 

همه چیز را جستجو کردم.از آنچه که در آن زمان بود مطمئن نبودم اما بلاخره آن را یافتم.( Jason Sandlin)

 

من دوست داشتم در کاراته کید شبیه Sho Kosugi یا Chuck Norris باشم.اما متاسفانه در دوران جوانی چنین شانسی را نداشتم که با آنها کار کنم.همانطور که من به دبیرستان و کالج رفتم، هنرهای رزمی را راهی برای تناسب اندام و یادگیری مهارت هایی که بتوانم از خود محافظت کنم می دانستم .من 12 سال به باشگاه می رفتم و هر دقیقه از انجام دادن آن لذت می بردم. (Eric Kumor)

 

من همیشه می خواستم به عنوان یک کاراته کار کید آموزش ببینم.اما پدر و مادرم توان پرداخت هزینه آموزش من را نداشتند. من الان دارای کمربند آبی هستم و در فیلم های "بیل را بکش" و "لگد زدن الاغ" ،همراه با وینگ چون نقش ایفا کرده ام. (Kirsten Spitzner)

 

نمی دانم چند ساله بودم اما وقتی فیلم های بروس لی رو مشاهده می کردم با دیدن حرکات او هیجان زده میشدم (Mark Spaulding)

 

وقتی 4 ساله بودم برای اولین بار در زندگی ام بازی" مرگ "، را دیدم و آرزو می کردم وقتی که بزرگ شدم مثل آن شوم.( Lalin Canthump)

 

قدم برای فوتبال و بسکتبال خیلی کوتاه بود.بازی بیس بال هم حوصله من را سر می برد. وقتی فیلم "اژدها وارد می شود" را دیدم همان هفته در نزدیکترین کلاس کاراته به خانه مان ثبت نام کردم.( Bob Gomez)

 

وقتی که جوان بودم برای اولین بار یک مبارزه تکواندو را دیدم. بعد ها که پا به سن گذاشتم، دخترم نزد من آمد و گفت می خواهم فعالیت خود را در کاراته شروع کنم. او از من پرسید که آیا می تواند به باشگاه برود؟ و چند هفته بعد او از من خواست که هنرهای رزمی را نزد من یاد بگیرد.( Wayne McKay)

 

وقتی بچه بودم به یک مدرسه جدید منتقل شدم و چون در آنجا کسی را نمی شناختم و از همه کوچکتر بودم من را خیلی مورد آزار و اذیت قرار می دادند.من که از این وضعیت خسته شده بودم تصمیم گرفتم که به کلاس تکواندو بروم. از آن زمان من عاشق هنرهای رزمی شدم و به جمع آوری مطالب جدید در مورد آنها می پرداختم.( Scott Rowe)

 

پسران من می خواستند کاراته یاد بگیرند.هر دوی آنها در سن جوانی بودند به همین خاطر کمی نگران شدیم. به همین دلیل به آنها گفتم که می خواهم چند هفته اول با شما به باشگاه بیایم. در همان جلسه اول من به آن علاقه مند شدم و هنوز بعد از گذشت چندین سال به کلاس کاراته می روم.( Duane Ahlgrain)

 

در مدرسه با دانش آموزان زورگو و قلدر مشکل داشتم یک روز به طور اتفاقی یکی از فیلم های بروس لی را دیدم. بروس لی به من امید داد و باعث شد که در آن دوران سخت زندگی ام به ورزش های رزمی علاقه مند شوم. بروس همچنین الهام بخش بسیار بزرگی برای من در سن 11 سالگی بود. زمانی که من با یک بیماری بسیار نادر که باعث شد از گردن به پایینم فلج شود دست و پنجه نرم می کردم با نگاهی به گذشته و یادآوری بروس لی و هنرهای رزمی توانستم به این مشکل غلبه کنم. (Robert Dill)

 

وقتی بچه بودم از دست بچه های دیگر به شدت کتک می خوردم به طوری که بعضی اوقات همه بدنم کبود می شد و یا خونریزی میکردم. به همین دلیل مادرم من را به یک باشگاه کاراته برد تا بتوانم از خودم محافظت کنم. حال که 38 سال از آن زمان می گذرد اکنون من به دیگران می آموزم که چطوری از خود محافظت کنند و رزمی کاران خوبی بشوند.( John Mills)

 

زمانی که 3 یا 4 ساله بودم پدرم شروع به آموزش هنرهای رزمی به من کرد. من در یک خانواده رزمی کار ایرلندی زندگی می کردم.تنها مشکل من کم رویی و خجالتی بودن بیش از حد من بود که بعد ها با تصمیم پدرم به باشگاه رفتم و توانستم بر این مشکلم هم غلبه کنم.

 

من خیلی کنجکاو بودم و می خواستم همه چیز را امتحان کنم. به همین دلیل از 16 سالگی شروع به یادگیری هنرهای رزمی کردم. برای کسب مهارت های بیشتر به کلاس های آیکیدو، جودو و کاراته رفتم و الان به عنوان یک محافظ مشغول به کار هستم.

 

 

 

مدت دوره 12 جلسه

کاملا خصوصی و فشرده

کاربردی ترین تکنیکها

قلق های زمین زدن سنگین وزن ها 

به راحتی لات های کوچه خلوت و زورگیران و ادعا کن های پوشالی را از پا در آورید .. 

هرگز از این معتادان بدبخت چاقو به دست نترسید و نشانشان دهید معتادی بیش نیستند و دوران این بچه بازی ها به سر آمده 

در این دوره  آموزشی یاد خواهید گرفت چگونه در خیابان به صورت امن حرکت کنید و چگونه در برابر یک یا چند مهاجم از خود دفاع کنید.

روشهای موثری را یاد خواهید گرفت که در جریان یک تهاججم خیابانی نتایج مثبتی را برای شما رقم میزند

 

آقایان... بانوان... کودکان..

 حضور در مبارزات خیابانی به اندازه کافی سخت است، مخصوصا اگر محدوده حرکتی شما بسته باشد .زمانی که باید از خودتان در داخل اتومبیل دفاع کنید ،چه احساسی دارید ؟متاسفانه گاهی مبارزه در پارکینگ روی می دهد.در این حال شاید بسته یا کیسه یا جعبه هایی همراه دارید و در ذهنتان با افکار و اندیشه های اشفته در گیرید.


در هنگام درگیری،اگر تنها نباشید ،شرایط بسیار پیچیده تر خواهد شد .در واقع تمرکز شما ضرورتا بین تهدیدها ،خودتان و افراد همراهتان تقسیم می شود.اگر درون و کنار اتومبیل باشید ،حرکت شما محدود می شود و احتمال بروز اشتباه به دلیل وجود صندلی ،کنسول،درها،فرمان،دنده و....افزایش می یابد پس تولید نیرو و رهایی از این شرایط کار ساده ای نیست .


این زمان کوتاه،اما در عین حال دشواری است.اولین مرحله دفاع از خود به آگاهی از شرایط و پرهیز از سناریو های ناصحیح مربوط می شود.به این معنا که شما با تهدید روبه رو می شوید  .در این زمان از خود می پرسید که ان مرد چه می کند.چرا کلیدها در دستش نیست؟ چرا او کنار فروشگاه ایستاده است؟ چرا حرکتش را با حرکت من تنظیم می کند؟ اگر دوست ندارید به این سوال ها پاسخ دهید،شما باید به دنبال انتخاب هدف و یا گذاشتن مانعی بین خودتان و او باشید تا به شما حمله نکند.

 

دومین مرحله دفاع از خود باید همراه با ابراز( سلاح) باشد ، سلاحی که هدف محور و قانونی باشد. به نظر من، اگر شما این کار را نکنید ، دچار اشتباه شده اید .قانون به شما اجازه حمل سلاح را برای دفاع از خود می دهد، پس چرا نباید این کار را بکنید؟ به این ترتیب اولین نگرانی شما فقدان محدودیت حرکتی است.

 

اگر بین دو اتومبیل قرار گرفته اید ،حداقل یک راه فرار دارید. لحظه ای که در را باز می کنید، این راه فرار بسته می شود. و بدتر اینکه،شما به سرعت در موقعیت ضعف و طرف مهاجم در موقعیت قوی قرار می گیرد، و این کار را با لگد زدن انجام می دهد. او قدرت تزریق نیروی بیشتر را دارد ،اما شما در حال از دست دادن نیرو هستید.

 

با ورود به هوای آزاد و باز شدن در ،دیگر نمی توانید به او حمله کنید همچنین متوجه می شوید که درها باز می شوند و سر شما به سقف می خورد .وصف شما زمانی بدتر می شود که نشمینگاه شما به صندلی شاگرد برخورد می کند ،همجنان که فشار وارد می کنید ،وضعیت بدنی و وزن نقطه ضعف شما خواهد بود و نیروی انها به پهلوها و نشمینگاه شما منتقل می شود.شما دیگر نمی توانید نیروی لازم را تولید کنید .پاهایتان از زمین جدا می شود و بدتر اینکه کف اتومبیل گیر می کند.و در صورت داشتن زمان کافی می توانید به در اتومبیل نزدیک شوید ،اما این کار نیز به علت وجود رقیب بین شما و در باز  ممکن نیست.

 

اگر نمی توانید رقیب را روی صندلی شاگرد پرتاب کنید ،وضعیت شما را سخت تر خواهد کرد .اگر شما نشسته باشید و او روی شما سوار باشد ،حداقل کاری که می تواند انجام دهداین است،با یک زانو روی صندلی روی شما قرار گیرد و به این ترتیب،این شمایید که تحت قشار خواهید بود.او در این صورت،به راحتی شما را خواهد زد و شما هم نمی توانید کاری انجام دهید . در این میان، فکر کنید که در چنین شرایطی نبرد بین رقبا چگونه خاتمه می یابد .برای تسهیل راه های فرار یا بازیابی پس از حالات بیهوشی ،باید به سرعت به حریف حمله کنید .

به طور کلی،مناطق هدف شما بالای گلوی حریف قرار دارد:

صورت چشم ها،گلو، گردن. پس یک ضربه ناگهانی به این نواحی می تواند حریف را از کار بندازد.شما به حملات ترکیبی و تکراری سریع نیاز دارید.گاهی اولین و دومین ضربه کارساز نیست و باید ضربه های سوم و چهارم را وارد کرد.