آموزش دفاع شخصی در اصفهان

سیستم دفاع شخصی کاربردی

سیستم دفاع شخصی کاربردی

آموزش دفاع شخصی در اصفهان

آموزش تخصصی پیشرفته ترین سیستم دفاع شخصی
آموزش دوره دفاع شخصی چاقو
آموزش مبارزات آزاد و مبارزه با چاقو
آموزش حرفا ای بدنسازی رزمی و آمادگی برای مسابقات
آموزش تمامی سلاح های سرد رزمی و دفاع انها در یک موقعیت تهاجمی
آموزش سلاح های سرد نظامی تونفا و باتوم
آموزش سیستم کالی کمبت
آموزش کامل چاقوی کارامبیت
آموزش کامل تکنیکهای قفل مفاصل در هر موقعیتی
آموزش از صفر تا حرفه ای و قهرمانی و مربیگری
ارائه احکام معتبر فدراسیونی
توسط مربی و داور رسمی دفاع شخصی و سلاح های سرد
با من حرفه ای شوید....
09044068017

۱۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آکادمی دفاع شخصی بانوان اصفهان» ثبت شده است

می خواهید دفاع شخصی یاد بگیرید؟ تصمیم گرفته اید که به یک باشگاه بروید؟ این مقاله را بخوانید و اطلاعاتی را که برای انتخاب هنر های رزمی لازم دارید به دست آورید.
 

 -1انتخاب رشته رزمی : همه چیز به آن بستگی دارد که شما چه می خواهید؟ شما می خواهید به آرامی تکنیک های دفاع شخصی را یاد گرفته و تا زمانی که نتوانید اجرای درست یکی یکی آن ها را انجام دهید به دنبال دیگری نروید، یا اینکه می خواهید زود پیشرفت کرده و به زودی در مبارزات شرکت کنید و اشتباهات خود را در طول یادگیری تصحیح کنید؟ انتخاب شما بستگی به سن و وضعیت فیزیکی شما دارد .

 

 -2 انتخاب باشگاه ورزشی :  کدام مدرسه یا باشگاه؟ چند پارامتر برای انتخاب باشگاه ورزشی وجود دارد. شما همین الان می توانید به راحتی از اینترنت اطلاعات زیادی در این مورد کسب می کنید. این مسئله بسیار مهم است که چه سبک و استادی را برای تمرین انتخاب کنید.

 

 -3 صبور باشید : از آنجا که هنر های رزمی در مورد قدرت نیست لازم نیست که زیاد به خود فشار بیاورید. تحمل کردن، کلید موفقیت است. ابتدا شما می توانید در مبارزات دو نفره شرکت کنید و ممکن است سرانجام در آخر یک تنه در مقابل 10 نفر قرار بگیرید. پس آرام باشید و برنامه های بلند مدت را دنبال کنید تا عملکرد بهتری داشته باشید.

 

 -4  گذشته را به یاد آورید : هدف اصیل هنر های رزمی این بود که افراد در برابر حمله ی مهاجمان حتی تا سر حد مرگ از خود دفاع کنند اما امروزه بسیاری از افراد این هدف را تغییر داده اند. هدف حقیقی زنده ماندن در برابر تلاش افرادی است که می خواهند شما را شکست دهند.

 

 -5نقش استاد خود را دریابید : استاد شما دوست،محرک و یا بدترین دشمن شماست. او باید شما را تا آن سوی ظرفیت هایتان ببرد و هرگز از تمرین و مبارزه با شما دست نکشد. از او کمک بخواهید ولی سعی نکنید او را منحصرا برای خود نگه دارید زیرا افراد دیگری هم مثل شما از وی تقاضای کمک دارند. راهکارهای او را به خاطر بسپارید و به کار بگیرید و فراموش نکنید که تجربه اش از شما بیشتر است و حتی قبل از اینکه شما به مدرسه ی او بروید، او استاد بوده است.

 

 -6  به باشگاه احترام بگذارید : در باشگاه نه کسی بازی می کند و نه کسی گیج بازی در می آورد به خصوص وقتی که استاد مشغول صحبت کردن است . با احترام گذاشتن به محیط باشگاه در واقع به دوستان خود احترام گذاشته اید. همیشه قبل از تدریس در محیط باشگاه حضور یابید.

 

 -7 پیشرفت بقیه را درک کنید : هدف شما از تمرین در باشگاه ممکن از هدف دیگران هم نباشد. در باشگاه بچه هایی هستند که شاید تنها بخواهند قدرت خود را افزایش دهند و یا با حرکات رزمی پیش دوستان خود هنرنمایی کنند. جوانانی هستند که از غرور و درندگی خود مایه می گذارند و افرادی مسن هستند که تنها به دنیال یادگیری تکنیک ها هستند. پس شما با هر مدل هنرآموزی برخورد می کنید. اگر مربی فردی کارآزموده باشد فورا دسته های متفاوت هنرجویان را از هم جدا می کند و هر دسته را به هدف مشخص خودش هدایت می کند. در باشگاه به افرادی که برای جلب توجه کار می کنند و هدفشان خودی نیست اعتنا قائل نشوید .

 

 -8طرز فکر درستی را برای خود انتخاب کنید : شما باید بیشتر نفس بکشید، باید عرق بریزید، خسته شوید و حتی جراحت بردارید اما توقفی در کار نیست. خوب طبیعی است که اگر به درستی تمرین کنید بعضی اوقات یا دیگران را زخمی می کنید یا خودتان زخمی می شوید. اگر در طی مبارزه زخمی شدید، تنها چند نفس عمیق بکشید و دیگر به عصبانیت آن لحظه برنگردید. شما شاید در طول مبارزه نوسان های شدید داشته باشید و سعی کنید که با حمله های پرخاشگرانه حریف را در یک فاصله از خود نگه دارید اما این کار را نکنید. ایده ی نهفته در تمامی هنرهای رزمی آرام ماندن برای زنده ماندن است.

 

 -9  تمرین : هر تکنیکی را که می بینید تمرین کنید تا انجام آن برای شما عادی و طبیعی شود و تکنیک ها را یکی پس از دیگری عوض کنید. فراتر از آنچه به شما تدریس می شود به تکنیک ها فکر کنید و در مورد جوانب کار از استاد خود سوال کنید.

 

 - 10فکر داخل و خارج باشگاه را از هم تمایز دهید : باشگاه را به عنوان یک محیط پاک تلقی کنید. هرگونه پرخاش و عصبانیت را که در خارج باشگاه داشته اید دم در باشگاه جا بگذارید. هرگونه دعوا با دوستان هم باشگاهی خود، شما را از تمرکز روی تمرینات رزمی باز می دارد پس درون باشگاه از هرگونه فکر منفی دور باشید.

 

-11 خودنمایی نکنید : چه لزومی دارد که مردم بفهمند که هنرجوی رزمی هستید یا کمرتان چه رنگی است. این مبارزات واقعی است که تفاوت شما را با بقیه نمایان می کند پس به جای تظاهر و خودنمایی روی تکنیک هایتان بیشتر تمرکز کنید.

استرس واکنشی است که در فرد در اثر حضور عامل دیگری به وجود می‌آید و قوای فرد را برای روبه‌رو شدن با آن بسیج می‌کند و ارگانیزم (یا موجود زنده) حالت آماده‌باش پیدا می‌کند. تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید، ازدواج، مرگ نزدیکان و وجود یک بیماری با اهمیت در خانواده از جمله عوامل بیرونی رهاسازی فشارعصبی هستند. استرس می تواند در موارد خاص هیجان انگیز باشد و همچنین می تواند محرک و مفید باشد. با این حال استرس دشمن عمومی شماره یک برای سلامتی ما می باشد و به وضوح به بیماریهای زیر مرتبط می باشد:


آسم
اختلالات پوستی
کمر درد
زخم معده
بیماری های قلبی عروقی
آرتریت روماتویید
دیابت
فشار خون بالا
اختلالات قاعدگی
میگرن
استرس همچنین مقاومت و عملکرد سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری های شایع مانند سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش می دهد.  و در پیشرفت برخی سرطان ها نقش دارد. استرس باعث می شود ما بیشتر از سن خود به نظر برسیم. و باعث تشدید اختلالات روانی و عاطفی می شود.

 

زمانی که به ما استرس وارد می شود چه اتفاقی می افتد؟
 

در نظر بگرید که شما در مقابل جانور درنده ای گیر کرده اید که می خواهد به شما حمله کند و از شما به عنوان یک وعده غذایی استفاده کند. در چنین حالتی باید واکنش سریع انجام داده و از محدوده خطر فرار کنید. اگرچه امروزه امکان خورده شدن توسط یک جانور وحشی تا حد زیادی کاهش یافته است،  اما هنوز بدن در موقعیت های استرس زا واکنش نشان می دهد.  مثلا زمانی که در ترافیک هستید یا در محل کارتان با رئیس تان مجادله می کنید.

 

نشانه های استرس
کم حوصلگی، سردرد، تغییر ضربان قلب، خستگی جسمی، خشم و پرخاشگری، بی خوابی، فشار در سینه، اختلال گوارشی، سوزش معده، عرق کردن، خشکی دهان، بی‌اشتهایی، داغ شدن و یا سرد شدن بدن، غمگینی، لرزش بدن، میل به سیگار، از دست دادن تمرکز، احساس سرگیجه، تغییر تنفس، تکرر ادرار، کم شدن حافظه، دردهای بدنی پراکنده، آه کشیدن، تمایل به تنهایی، آشفتگی، التهاب، سرخ شدن پوست صورت و...

 

 

تغیرات درونی
زمانی که به ما استرس وارد می شود بدن فورا واکنش نشان می دهد. در اینجا برخی از چیزهایی که اتفاق می افتند عبارتند از :

 

آدرنالین آزاد شده در جریان خون باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شدید شده بنابراین باعث تشدید وضعیت رگ های خونی می شود.
 

در افراد مبتلا به آسم باعث تنفس سطحی و کم عمق می شود.
 

 در مواقع اضطراری  جریان خون را ازسطح پوست به بخش هایی از بدن  مانند ارگان های داخلی و مغز که نیاز به انرژی بیشتری دارند منتقل می کد. بنابراین باعث می شود که رنگ ما پریده و در دراز مدت پوست مواد مغزی را از دست بدهد.
 

 

تمایل خون به لخته شدن را در کسانی که مبتلا به بیماری های شریانی هستند افزایش می دهد.
 

اسید هیدروکلریک بیش از مقدار مورد نیاز در معده ترشح می شود و باعث زخم معده می شود.
 

منجر به درد گردن و شانه و سردردهای شدید می شود.
 

تمام ارگان های داخلی مانند طحال، کبد، مغز، قلب و غیره بیشتر از مقدار مورد نیاز خود انرژی مصرف می کنند و مقدار زیادی از جریان خون، اکسیژن و مواد مغذی هدر می رود.
 

حتی بی اهمیت ترین اتفاقات نیز می توانند  باعث ایجاد  یک حالت اضطراب و تنش عصبی در بدن ما شوند. به همین دلیل باعث می شود که کل سیستم جسمی و روحی ما به تدریج انرژی خود را از دست دهد. قلب به طور مداوم  و به سرعت درحال تپیدن است و آدرنالین هم سریع وارد جریان خون می شود و باعث می شود که عضلات بدن متشنج شده و رگ های خونی تنگ تر شده و فشار زیادی به آنها وارد شود. به همین دلیل استرس زیاد باعث می شود که به سادگی بیمار شویم و در بعضی مواقع می تواند کشنده باشد.

 

 

چطوری با استرس مقابله کنیم ؟
 

بعضی از ورزش های شرقی مانند یوگا، چی گونگ و تای چی باعث می شود که بتوانیم به اعصاب خود مسلط شویم و استرس خود را کنترل کنیم. از تای چی و برخی از انواع از چی گونگ به عنوان حرکت مدیتیشن استفاده کنیم. یکی از ملزومات کلیدی برای مدیتیشن و یوگا این است که به آرامی و منظم نفس بکشیم. هنگامی که نفس های آرام و عمیقی بکشیم باعث می شود که اکسیژن بیشتری به مغز برسد و ذهن ما آرامتر شود. استفاده از ورزش های ذهنی مانند یوگا، مدیتیشن و تای چی باعث می شود که ذهن ما آرام تر شده و در مقابله با سختی ها و مشکلات بتوانیم استرس خود را کنترل کنیم. به همین دلیل این ورزش ها را با نام پادزهرهای استرس نام می برند.

با استفاده از نکات و مهارت هایی که در این مقاله توضیح می دهیم و با تمرین کردن آن ها توانایی دفاع از خود را افزایش می دهید.
 

1- علت درگیری. درگیری فیزیکی با طرف مقابل باید آخرین انتخاب و راه چاره شما باشد. سعی کنید با روش های مختلف از ایجاد درگیری فیزیکی جلوگیری کنید. همچنین نباید شما اولین کسی باشید که حمله می کنید. همانطور که از نام آن پیداست دفاع شخصی فقط برای دفاع از خود می باشد نه حمله به دیگران.

 

 

2- اگر باز طرف کوتاه نیامد و خواست که با شما درگیر شود، موضع و گارد مناسبی انتخاب کنید. بدن خود را آماده کنید و شانه راست خود را به سمت جلو ببرید(البته به وضعیت شما بستگی دارد و امکان دارد شانه چپ شما جلو باشد). دست خود را برای محافظت از خود در سمت جلو بالا  برده و مشت کنید.نباید دست شما بیش از حد پایین باشد که نتوانید در مقابل ضرباتی که به سر شما میزند زود واکنش نشان دهید، همچنین دست خود را بیش از اندازه بالا نگه ندارید که دید شما را مسدود کند. دست تان باید تا اندازه ای بالا باشد که بتوانید در برابر ضربات از سر خود محافظت کنید.

 

 

3-  بدانید که چگونه یک حمله را دفع کنید. برای جلوگیری از برخورد مشت با استفاده از دست باز و فشار مشت خود، ضربه ای که به سمت شما وارده شده است را از مسیر خود منحرف کنید تا به جاهای حساس بدن ازجمله سر، معده و یا کشاله برخورد نکند.

 

 

4- انجام حمله متقابل. دستان خود را نزدیک به هم نگه ندارید. سعی کنید آن ها را از هم باز کنید به طوری که مانند یک حرف C  بزرگ به نظر برسد. باید دست شما به قدری باز باشد که هم بتوانید مشت بزنید و هم گردن حریف را با آن بگیرید. همچنین می توانید با استفاده از ضربات پا به طرف مقابل صدمه بزنید. پایی که می خواهید با آن ضربه بزنید باید رو به عقب باشد و همچنین سرعت آن به قدری زیاد باشد که نتواند پای شما را بگیرد.

 

 

5- نحوه مشت کردن دست را بدانید. این نکته ممکن است که یک چیز بیهوده و پیش پا افتاده به نظر برسد، اما دانستن اینکه چطور دست خود را مشت کنید و ضربه بزنید از آسیب دیدگی شما جلوگیری می کند. مشت شما باید چسبیده و محکم به هم باشد. چهار انگشت شما باید در زیر و انگشت شستتان روی آنها قرار گیرد (با توجه به تصویر). هیچ وقت انگشت شست خود را زیر سایر انگشتان قرار ندهید چون اگر ضربه محکمی وارد کنید امکان شکستگی انگشت شما وجود دارد. اگر انگشت های دست شما به هم چسبیده و محکم مشت شده باشند ضربه بیشتری به حریف وارد می کند. همچنین به یاد داشته باشید که هنگام زدن مشت، مچ دست شما راست باشد.

 

6- مشت شدید به طرف قسمت راست بینی مهاجم. با انجام این کار او درد شدیدی احساس می کند و شما می توانید از این فرصت استفاده کنید و خود را از آن محل دور کنید. اگر مجبور شدید که از خودتان دفاع کنید، ابتدا ضربات سبکی به حریف وارد کنید، شاید با این کار کوتاه بیاید. اگر خواست که با شما درگیر شود، می توانید ضربات خود را به صورت صعودی محکم تر کنید.

 

 

7- اگر از پشت شما را محکم بغل کرد و دست خود را دور قفسه سینه شما حلقه کرد می توانید با آرنج خود به صورت یا گردن او ضربه بزنید. تا سست شود و شما فرصت داشته باشید که خود را از آن وضعیت خلاص کنید. برای درک بهتر می توانید به تصویر بالا نگاه کنید. اگر طرف مقابل چاقو یا هر سلاح دیگری داشت باید اولویت شما این باشد که این سلاح را از دست او بیاندازید.

 

8- از محیط اطراف خود آگاه باشید. معمولا بیشتر کسانی که صدمه می بینند از اطراف به آنها ضربه وارد شده است. ممکن است درگیری در هر محیطی صورت بگیرد. امکان دارد در خیابان باشد، یا در یک محله آرام و یا شبی تاریک، به همین دلیل باید به محیط پیرامون خود توجه داشته باشید که هنگام درگیری، نفر دیگری از پشت به شما ضربه نزند.

 

9- داشتن حالت تدافعی.  اگر کسی به شما نزدیک شد، او را با فشار کف دست تان از خود دور کنید. یکی دیگر ار عوامل بازدارنده در درگیری ها این است که ژستی که می گیرید طوری باشد که قوی به نظر برسید همچنین محکم باشید و اعتماد به نفس زیادی داشته باشید. آرام باشید و از حریف تان با صدای بلند بپرسید که از شما چه چیزی می خواهد و انگیزه و هدفش از این کار چیست؟ با این کار شما می توانید طرف مقابل را تا حدی آرام کنید و جدیت او را برای درگیری بسنجید. اگراو به سوالات شما پاسخ داد سعی کنید او را آرام کنید و با صحبت کردن با او مصالحه کنید. یکی دیگر از نکات کلیدی در اینگونه شرایط این است که شما هم در این شرایط بتوانید خود را کنترل کنید و زود از کوره در نروید.

 

برای یادگیری اصولی و حرفه ای دفاع از خود تماس بگیرید

بیشتر بچه ها دوست دارند شبیه نینجاها و یا ورزشکاران بزرگ شوند. اما آیا می دانید چه چیزی برای تبدیل شدن شما به یک ورزشکار حرفه ای لازم است؟ برای رسیدن به جواب می توانید این مقاله را مطالعه کنید.
 

گام ها

 

1- یک آموزش خوب. شما برای یاد گیری هر چیزی از آموزش ریاضی گرفته تا روانشناسی،جغرافیا و بازیگری باید به کلاس آموزشی بروید و نکات کلیدی را از مربی خود یاد بگیرید.هنر های رزمی هم از این قاعده جدا نیستند و برای یادگیری آن ها باید زیر نظر یک مربی خوب و واجد شرایط آموزش ببینید.

 

 

2- یکی از مهمترین نکات برای اینکه به یک نینجا تبدیل شوید هنرهای رزمی می باشد. مهارت هایی را در Bujinkan, Genbukan و Jinenkan بدست آورید.

 

 

3- تمرین. نه تنها در هنرهای رزمی بلکه در هر چیزی که می خواهید یاد بگیرید تمرین کردن یکی از مهم ترین نکات در یادگیری است. ارزش تمرین در هنرهای رزمی دو چندان است. باید وقت زیادی را به تمرین اختصاص دهید تا آستانه درد خود را افزایش دهید و بتوانید ضربات سنگین را تحمل کرده و در مقابل خستگی دوام بیاورید. همچنین با استفاده از تمرینات مداوم باید بتوانید سرعت، قدرت و میزان انعطاف پذیری خود را افزایش دهید.

 


 

4- آموزش یک سلاح رزمی. سعی کنید که حداقل استفاده و کار با یک سلاح رزمی را یاد بگیرید. این سلاح می تواند شمشیر، نانچیکو، تونفا و یا هر سلاح سرد دیگری باشد.

 

 

5- اگر برایتان به صرفه بود و توانستید، سفری به ژاپن بکنید. به دیدن کلاس های نینجا بروید. اگر چه این مورد اختیاری است اما دیدن کلاس های نینجا از نزدیک می تواند کمک بزرگی برای شما باشد تا بهتر بتوانید راه خود را ادامه دهید.

                                                                                                        

            

6- ممکن است بخواهید این کار را در رزومه کاری خود ثبت کنید. ممکن است برای بعضی از شغل ها از جمله: پلیس، کارآگاهی، عضو یک تیم حرفه ای در دولت، یک کماندوی ارتش و یا یک مربی هنرهای رزمی به آن احتیاج داشته باشید. پس آن را در رزومه کاری خود ثبت کنید.

 

 

7- دریافت کار. می توانید در ژاپن عضو یک گروه نینجای واقعی باشید و در دولت یا به طور خصوصی مشغول به کار شوید. به یاد داشته باشید چیزهایی را که به طور معمول جنایی هستند، مانند قتل یا سرقت بیشتر با آن مرتبط هستند. استفاده از این حرکات فقط در شرایط زیر قابل قبول است:

یک شغل دولتی که برای انجام دادن این ماموریت ها طراحی شده باشد.
دفاع شخصی
خانواده شما مورد حمایت دولت باشد.

 

 

8- این یک کار جدی است، اما ممکن است در بعضی مواقع چنین نباشد، مانند اینکه کار دومی در رزومه خود داشته باشید یا برای سرگرم کردن اطرافیان خود از این کار استفاده می کنید.

 

 

9- از آن لذت ببرید، اما به یاد داشته باشید که این یک کار بسیار جدی است.

گاهی اوقات بسیاری از مردم ار من می خواهند که به آنها فقط کاتا یا مبارزه را آموزش دهم. آنها می خواهند مانند انتخاب میوه که آن را گلچین می کنند من هم فقط چیزهای خاص را به آنها یاد دهم و اصرار دارند که از من که مربی کاراته همستم بهتر می دانند که چه چیزی را و چه وقتی به آنها آموزش دهم. کاتا و مبارزه شدیدا یکپارچه هستند و من بر این باورم که هردوی آنها باید همراه هم آموزش داده شوند.
وقتی می بینم که کسی برای مسابقات کاراته در هر دو بخش کاتا و مبارزه شرکت می کند خیلی خوشحال می شوم.در حالی این باور رایج است که کاتا و کاراته از هم جدا هستند ولی حقیقت این است که در مبارزات کاراته از حرکات کاتا استفاده می شود. کاتا روال مشترکی با حرکات ژیمناستیک دارد و اگر شما می خواهید برنامه های کاربردی را از آنها یاد بگیرید به شما پیشنهاد می کنم که به کلاس جوجیتسو بروید نه کلاس کاراته.

 

حقیقت این است که شما با استفاده از سه تکنیک می توانید در مبارزات کاراته برنده شوید. شما می توانید در مسابقات کاتا بدون اینکه با کسی درگیر شوید برنده باشید. این دو فعالیت به طور کامل از هم جدا هستند و مهارت و توانایی های متفاوتی می خواهند. ممکن است کسی در یکی از آنها استعداد داشته باشد اما در دیگری بی استعداد باشد. حال این سوال پیش می آید که چرا شما باید هردوی آن را یاد بگیرید؟

 

کاراته یک ورزش است.در این رشته ورزشی دو نوع مسابقه وجود دارد:

کاتا (شما باید حرکات را به ترتیب و روال خاصی انجام دهید)
مبارزه (دو نفر با هم مبارزه می کنند و از تکنیک هایی استفاده می کنند که در ادامه توضیح خواهیم داد)

 

واما شاید این سوال برای شما پیش آید که واقعا کاتا چیست؟

کاتا مجموعه ای از حرکات و تکنیکهای تهاجمی و دفاعی است که به شکل نوعی رقص موزون به نظر میرسد. وقتی یک کاتا به خوبی اجرا میشود در واقع نظم درونی و هنر اجرا کننده را نشان میدهد.
کاتاها به وسیله اساتید بزرگ کاراته طراحی و ابداع شده اند تا با تمرین مدام، کاراته کار را قادر سازد در یک زمان با هشت حریف مبارزه کند.البته بدون به هم خوردن تعادل لازم و حالت بدن تا به راحتی بتواند ضربات فلج کننده یا کشنده را به حریف وارد کند.

بسیاری از مربیان و استادان قدیمی کاراته بر این باور بودند که " همه چیز در کاتا نهفته است" و دائما یادآوری می کردند که بدون کاتا، کاراته نیز وجود ندارد.

 

با فراگیری کاتا تمام موارد لازم درباره کاراته واقعی به شما آموخته می شود. در مسابقات هر کاراته کار حرفه ای باید توانایی نشان دادن مفهوم و معنی هر حرکتی اعم از یک ضربه داچی یا تنفس را دارا باشد. یک کاتا کار خوب، کسی است که بتواند با کیفیت عالی، اجرای ضربات و حرکت، این پیام را به داوران منتقل کند که او چقدر خوب و حرفه ای کاتا را اجرا کرده یا در واقع مبارزه کرده است.کاتا در میان اولین آموزش های هر شخصی در کلاس کاراته می باشد. بزرگترین عامل در تشخیص میزان مهارت واقعی یک کاراته کار چگونگی اجرای کاتا توسط او است.

 

هر کاتا حدوداً از ۲۰ تا ۷۰ حرکت (چرخش و گام برداشتن) تشکیل شده که با همراهی انواع ضربات دست و پا انجام می‌شوند. بسیاری از کاتاها بر اساس تعداد حرکات‌شان نام‌گذاری شده‌اند. کاربرد کاتا خیلی بیشتر از آن است که فکر می کنیم. برای اینکه یک کاراته کار موفق شویم و بتوانیم مبارزات خوبی انجام دهیم نباید کاتا را فراموش کنیم. برای مثال وقتی که از استیو آرنیل اولین مرد 100 کمیته این سوال پرسیده شد که چطور توانستی در مبارزات موفق شوی در پاسخ گفت که روزی شش ساعت به تمرین کاتا پرداخته است.

 

یادگیری کاراته بدون آگاهی از روش آن ، مانند این است که بخواهیم بدون آن که شلیک کنیم، کاربرد سلاحی را بیاموزیم و یا بدون آنکه وارد زمین مسابقه شویم از شرایط آن مطلع گردیم

 

برای این که کاتا،ارزش حقیقی و واقعی خود را برای کاراته کار داشته باشد، حرکات هر کاتا می بایستی مورد مطالعه وبررسی قرار گیرد و تمامی این حرکات عملا مورد تجزیه قرار می گیرند. دید گاه خوب وعملی برای دستیابی به چنین حالتی این است که فرد آنقدر تمرین کند تا حرکات پای او به صورت طبیعی وخودکار جابجا شود. با انجام چنین روشی، فرد قادر خواهد بود که زاویه وریتم حرکات پای خود را به راحتی تغییر دهد. به این ترتیب می تواند درک وفهم کامل تری نسبت به توانایی های خود داشته باشد.

 

بیشتر کاتاها با یک تکنیک دفاعی شروع شده و تقریباٌ تمام آنها با دفاع خاتمه می یابد و حقیقتی که در جمله معروف استاد فوناکوشی نهفته است که می گوید :"در کاراته هرگز اولین حمله وجود ندارد"

دلایل متعددی برای ثبت‌نام فرزندانمان در رشته‌ هنرهای رزمی و استمرار آن وجود دارد. هنرهای رزمی علاوه‌بر افزایش اعتماد به‌نفس، سبب یادگیری نظم و انضباطی می‌شود که ایجادکننده شالوده‌ای محکم است به‌نحوی که شخصیت آنها را قوی می‌سازد.
با وجودی که آموختن هنرهای رزمی، مفرح و دل‌پذیر است، اما درس‌های مهمی را نیز در باب ارزش‌ها و احترام به بچه‌ها خواهد آموخت که چگونگی نگاه آنها را به دنیای اطرافشان شکل می‌دهد. حتی اگر اجتناب از درگیری‌ها را به بچه‌ها آموزش دهیم، باز هم در شرایط وخیم، آنها می‌توانند با تکیه به آموخته‌هایشان در مقابل آسیب‌های جسمی و بدنی از خویش دفاع و حفاظت کنند. این انرژی یا قدرتی است که از هنرهای رزمی به وجود می‌آید. هنرهای رزمی اعتماد به‌نفس را افزایش می‌دهد.

این هنر، ورزش جسمانی و طاقت‌فرسا است


بچه‌هائی که وارد این حیطه هنرهای رزمی می‌شوند و در این مسیر پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را به‌دست می‌آورند، رفتار و حالات مثبتی را در خود رشد می‌دهند که می‌تواند آنها را در به انجام رسانیدن وظایف مهم دیگر و هم‌چنین رویاروئی با دیگر چالش‌های زندگیشان، یاری کند. مدارس رزمی سبب می‌شوند تا بچه‌ها خود را باور کنند و افزون بر آن در آنها ایجاد انگیزه می‌نمایند.
تلاش و تمرکز ما بر فراهم آوردن فضائی مثبت برای بچه‌هاست، جائی که آنها حتی پس از یک روز بد و ناخوشایند در مدرسه و یا انجام ورزش، احساس اطمینان کنند. مکانی که وقتی بچه‌ها احساس ناامیدی یا شکست می‌کنند، برای آنها هم‌چون تکیه‌گاهی مطمئن باشند. مدارس رزمی این آمادگی و توانائی را دارند که از فرزندان ما در رویاروئی با مشکلات زندگی به اندازه کافی حمایت کنند و آنها را در مسیر درست قرار دهند.
علاوه‌بر قوانین معین حاکم بر مدارس، هنرهای رزمی نیز نظم و انضباط خاصی را به فرزندان می‌آموزد. این نظم و انضباط سبب می‌شود تا فرزند ما به موقع در سر کلاس حضور یابد و خود را ملزم به پیروی از قوانین و اصول مدرسه کند. هم‌چنین اهمیت احترام به خود و دیگران را می‌آموزد.
این هدف مهمی است که ما می‌کوشیم به‌تدریج به شاگردانمان آموزش دهیم. حتی با وجود سختی کار و یا شکست در اولین بار، ما به بچه‌ها می‌آموزیم که احساس ناکامی نکنند. در عوض به آنها یاد می‌دهیم تا آرامش خویش را حفظ کنند، از نو برنامه‌ریزی کنند و بار دیگر، صد در صدِ تلاش خود را به کار برند. یادگیری این نظم و انضباط به آنها کمک می‌کند تا تمرکز داشته و برای به انجام رسانیدن اهدافشان سخت بکوشند.

 


هنرهای رزمی ابزاری است که می‌تواند بچه‌ها را در ورزش‌های دیگر یاری رسانیده و نیز سبب سلامتی و حفظ تناسب اندام در آنها شود. تمرین‌های بسیاری که ما انجام می‌دهیم، مهارت‌های آنها را در فعالیت‌های فوق برنامه دیگر، افزایش می‌دهد.
برای مثال، تعادل و توازن مناسب و صحیح و هماهنگی دست و چشم، مهارت‌هائی هستند که در ورزش‌هائی مانند بیسبال، فوتبال و ژیمناستیک ضروری‌اند. آموزش هنرهای رزمی، حس رقابت‌جوئی را در فرزندانمان افزایش می‌دهد. مزیت دیگری که بچه‌ها در اثر آموزش هنرهای رزمی به‌دست می‌آورند، این است که در صورت بروز یک حادثه یا مشکل، می‌توانند به خوبی از خود دفاع کنند. هنرهای رزمی، تنها نحوه? دفاع شخصی را به بچه‌ها نمی‌آموزد، بلکه مهم‌ترین درس، چگونگی دوری جستن از موقعیت‌ها و وضعیت‌های خطرناک است.
اجتناب از این موقعیت‌ها، در عوضِ قرار گرفتن در درگیری‌های فیزیکی، راه‌کار مهمی است که اساتید، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم آن را آموزش می‌دهند. با آموختن هنرهای رزمی، فرزندان ما درس‌های بسیار ارزشمندی را فرا می‌گیرند که آنها را در لحظه لحظه زندگیشان یاری خواهد نمود و بهترین چیز این‌که، یک سرگرمی لذت‌بخش است. گرچه بچه‌ها ممکن است، به ارزش فراگیری این ویژگی‌ها پی نبرند. یادگیری مهارت‌های جدید، پیشرفت و موفقیت روزافزون آنها نه‌تنها برای خودشان لذت‌بخش است، بلکه مایه غرور و مباهات برای کسانی است که شاهد این مهم می‌باشند.


چرا خود را در حاشیه قرار می‌دهیم؟

هنرهای رزمی فعالیتی است که ما هم می‌توانیم آن را به‌عنوان عضوی از خانواده انجام دهیم. این راهی است برای این‌که اوقات مفیدتری را با فرزندانمان سپری کنیم که در دنیای آشفته‌? امروز فوق‌العاده ارزشمند است. هنرهای رزمی، هنری است که برای قرن‌های متوالی وجود داشته و امروزه در سراسر دنیا آموزش داده می‌شود. این آموزش‌ها منحصربه‌فرد و امیدبخش هستند. ارزش‌ها و آموخته‌های هنرهای رزمی، بچه‌ها را یاری می‌کند تا شهروند بهتری باشند و آمادگی بیشتری در مواجه با بسیاری از موقعیت‌ها که در دوران تحصیل و زندگی شخصی خود با آن روبه‌رو می‌شوند، داشته باشند.

1ـ یک مبارز به هیچ گروهی تعلق ندارد:گرچه او برای انجام هنرهای رزمی نهاد یا موسسه ای خاص دارد اماسعی میکند تا تکنیک هایی را از سایر سبکها برداشت نموده و مجموعه ای مرکب برای خود ایجاد کند.

 

2ـ یک جنگجو باید ساده بگیرد:تکنیکهای او باید بر مهارت های کلی حرکتی وابسته باشد.اگر حرکتی بد و پیچیده انجام شود شکست حتمی است.تکنیکهای ساده که سریعتر و تند تر اجرا میشود او را زنده نگه میدارد.

 

3ـ مبارزی که خوب تمرین میکند بهتر میجنگد:هرچه با تلاشی بیشتر به تمرین بپردازید مبارزه ای ساده تر خواهید داشت.تمرین زیاد تنها باتمرین واقعی در صحنه های برخورد واقعی حاصل میشود  پس هر وقت که خسته شدی فوری تمرین را ول نکنید.

 

4- یک مبارزه در لباسی تمرین میکند که با همان نیز مبارزه واقعی دارد:او باید با لباسی تمرین که میبایست در طی یک مبارزه واقعی پوشیده باشد چه ان لباس لباس کار باشد جین باشد یا لباس خانه باشد تفاوتی ندارد.اگر عضو تیم است باید با تمام ابزار لازم که در ماموریتحمل میکند تمرین کند.

 

5 یک مبارز باید دارای وضعیت روحی مثبتی باشد:او بااین شعارها اشناست گفته هایی که این موضوع را القا میکند که همتای او هرگز تسلیم نمیشود.هر که شهامت دارد پیروز است.

 

6ـ یک مبارز انعطاف پذیر است: در تمرین و مبارزه او هرگز فقط کاری را که دلش میخواهد انجام نمیدهد بلکه خود را با محیط و تغیرات مبارزه وقف میدهد.

 

7- یک مبارز همه چیز را ارزیابی میکند:او همواره تکنیک ها و تاکتیک های خود را میسنجد و مسایل را زیر سوال میبرد و به دنبال راهایی میگردد تا اطلاعات خود را افزایش دهد.او هرگز نمیگوید این راه تنها راه چاره است.

 

8- یک مبارز وضعیت فیزیکی خود را به خوبی حفظ میکند:اگرچه عقل او نخستین سلاح وی محسوب میشود ولی با این وجود میداند که حفظ ترکیب و تناسب اندام به او کمک خواهد کرد که تکنیکهای خود را به موقع اجرا کند.اعتماد به نفس خود را افزایش دهد و نیروی تبحر خود را تقویت نماید

 

9- یک مبارز یک حرفه ای ارام و موقر است:او ساده باقی میماند.به خود نمی نازد.او صرفا به مبارزه به عنوان بخشی ضروری در شغل خود مینگرد

 

10- یک مبارز هرگز تعلیمات خود را متوقف نمیکند:او همیشه درپی یافتن روشها و تکنیکهای برتر است حتی اگر هزینه ای را نیز متحمل شود.شاید امکان برخورد در نوع شغل یا زندگی خصوصی وی وجود داشته باشد در هر حال او باید مثل یک اسفنج باشد و هر طرح خوب اموزشی را جذب کند.اما به قول مربی مون بسیاری در فکر پیروزی هستند اما تنها تعداد بسیاری معدودی میل به اماده سازی خود برای پیروزی دارند

ممکن است برای تمرین رزمی خود علاوه بر باشگاه تمرینات شخصی نیز داشته باشید ، ممکن است با دوستان باشگاه خود خارج از باشگاه نیز تمرین کنید ، اما مطمئناً تمرین شما در هر مقطعی پیرو و وابسته به میزان تاثیر پذیری شما در باشگاه و حین تمرین در حضور استاد و همرزمان دیگر است و اعتماد به نفس شما در تمامی زمانهای تمرینی و مسابقات نیز از میزان موفقیت شما در باشگاه رزمی سرچشمه می گیرد .
نتیجه اینکه نیاز است تا به زمان تمرینی خود در باشگاه و نوع تمرین خود در آن بیشتر حساس شوید و نکته هایی را فرا بگیرید تا از این زمان و مکان یعنی زمان تمرینات رزمی خود در باشگاه نهایت استفاده را ببرید .
نکات زیر به شما کمک خواهد کرد تا پیشرفت قابل توجهی در پیشرفت و استفاده بهینه از زمان کلاس رزمی خود در باشگاه داشته باشید :


 

 


1-به طور منظم به کلاس بروید:
وقتی کلاس شروع می شود، تنبلی نکنید و مستقیم به کلاس بروید. نیمی از فلسفه ی ورزشهای رزمی نظم است که در کلاس به دست می آید. در غیر این صورت از همان آغاز محکوم به شکست هستید.

2- همیشه بهترینتان را در معرض نمایش بگذارید:
هرگز هیچ چیزی را کمتر از تلاش خود نپذیرید. شما برای حضور در کلاس های رزمی هزینه پرداخت می نمایید پس پول خود را بیهوده هدر ندهید و وقت خویش را در آموزش با کم کاری تلف نکنید.

3- یک یار تمرینی عالی پیدا کنید:
هیچ چیز بدتر از این نیست که به کلاس بروید و سپس مجبور شوید با کسی که نمی خواهد آنجا باشد جفت و جور شوید. یک یار خوب پیدا کنید که در اهداف و ارزشهایتان هم فکر و سهیم باشد و مطمئن شوید که هر دو می دانید که در هر فرصتی با هم تمرین خواهید کرد.

4- اهداف خاصی را برای خود در نظر بگیرید:
لیست اهداف خویش را بنویسید و هر روز یا حداقل هر ماه آنها را نگاه کنید.

5- یادداشتی از آن چه که در هر کلاس انجام داده اید بنویسید:
درست است که این کار کمی سخت است اما اگر تنها همین یک مورد را کاملا از روی صداقت انجام دهید شخصا می توانم تضمین کنم که به طور چشمگیری پیشرفت خواهید کرد. هیچ چیز با ارزش تر از این نیست که نوشته یا یادداشتی از آن چه در هر کلاس انجام داده اید را نگه دارید تا بتوانید به هدف تان ادامه دهید و همچنین به شما کمک می کند چیزهایی را که یاد گرفته اید و  جاهایی را که به رشد و پیشرفت نیاز دارید بشناسید.

6- از یادداشت هایتان استفاده مفید کنید:
یادداشت کاربرد چندانی ندارد مگر این که آن چه را که نوشته اید بار دیگر بخوانید و سپس پاسخ هایی را برای هر سوالی که از هر درس دارید پیدا کنید.

7- اگر چیزی را نمی فهمید سوال کنید:
شما مشتری هستید، به استاد خود پول می دهید تا با کیفیتی هر چه بهتر به شما آموزش دهد. اگر چیزی را نمی فهمید از سوال کردن نترسید. هر استاد خوبی برای پاسخ دادن به سوال بیشتر از هر چیز دگر باید خوشحال شود، این که چقدر ممکن است این سوالات در نظر دیگران ناچیز بیاید مهم نیست.

8- برای درک کلی مطلب و موضوع در هر کلاس تلاش کنید:
بیشتر اساتید خوب موضوع یا هدف کلی ای دارند که در هر کلاس با دقت به آن می پردازند. از طریق مفهوم و محتوای هر درس و با درک این که چطور هر موضوع و محتوای آن به کلیت درس مربوط می شود و نیز با درک مفهوم کلی هر کلاس به بینش های بسیار بزرگتری می توانید دست پیدا کنید.

کوه پیمایی یک از انواع ورزش کوهنوردی است که می تواند نقش مهمی در کاهش وزن داشته باشد.


خورشید بالای سرتان می‌درخشد و تنها چند ابر در آسمان پیداست. بوت مخصوص کوه‌پیماییتان را به پا کرده و سفتش کرده‌اید، و باتوم‌هایتان را محکم به دست گرفته‌اید. دامنه‌ی کوه دقیقاً روبروی شماست، GPS تان را هم به مچتان بسته‌اید و آماده‌اید که کوه را بنوردید.
یکی از دلایلی که کوه پیمایی یک فعالیت عالی است، این است که خیلی باحال است! ورزش کردن در باشگاه برای خیلی از آدم‌ها خسته‌کننده است، اما این واقعیت که هنگام کوه پیمایی می‌توانید مزه‌ی تازگی طبیعت و هوای کوهستان را بچشید، آنرا به یک لذت واقعی تبدیل می‌کند. در زیبایی‌های اطرافتان گم می‌شوید و تقریباً فراموش می‌کنید که در حال ورزش کردن هستید!

جای تعجب نیست، شما می‌توانید هر ساعتی که کوه پیمایی می‌کنید حدود500 کالُری بسوزانید، هرچند باید سریع راه بروید. راه رفتن با سرعت7 کیلومتر در ساعت، حدود500 کالُری می‌سوزاند، در صورتی که راه رفتن با سرعت4 کیلومتر در ساعت، چیزی حدود 250 کالُری خواهد سوزاند. بهرحال مهم نیست چقدر سریع پیاده روی کنید، هنگامی که در شگفتی‌های طبیعت گشت می‌زنید، کلی چربی می‌سوزانید!

اگر از زندگی شهری خسته شده‌اید، کوه پیمایی به شما کمک می‌کند تا از همه‌ی آن سر و صداها و استرس‌های دور و ورتان دور شوید و استراحتی کنید. می‌توانید به جای خلوتی در طبیعت بروید، جایی که هیچ چیز به جز شما و حیات وحش نباشد. چه شما کوه پیمایی کنید، چه به قله‌ی آن صعود کنید و یا چه در جنگلی پیاده روی کنید، متوجه خواهید شد که این کار بسیار استرس شما را کاهش داده و خیلی آرامتان می‌کند.

یکی از چیزهایی که کوه پیمایی را برای ورزش و کاهش وزن گزینه‌ی خوبی کرده، این است که شما مجبور به پیاده روی می‌شوید. اگر از زمانی که اتومبیل خود را ترک کرده‌اید، یک ساعت پیاده روی کرده باشید، باید یک ساعت دیگر وقت صرف کنید تا به اتومبیلتان بازگردید. حتی اگر تا بالاترین نقطه‌ی کوه هم نروید یا کل دامنه‌ی کوه را زیر پا نگذارید، مجبورید پیاده روی کنید تا دوباره به تمدن برگردید! هیچ مهم نیست که چه کار می‌کنید و چگونه راه می‌روید، بهرحال در کوه پیمایی ورزش خوبی خواهید کرد و چربی می سوزانید، البته مگر اینکه در همان یکی دو کیلومتر اول بازگردید!

مزایای اثبات شده‌ی کوه پیمایی

?. کوه پیمایی، هورمون آدرنالینی که از یک هفته‌ی کاری پر استرس در بدنتان تولید شده است را آزاد می‌کند، که باعث کاهش استرس و اضطراب در شما می‌شود.

?. هر نوع ورزشی، خطر ابتلا به فشار خون، دیابت و انواع بیماری‌های قلبی را به شدت کاهش می‌دهد.

?. پیاده روی می‌تواند تراکم استخوان شما را افزایش دهد و به طور موثری اثرات ناشی از پوکی استخوان را معکوس کند!

?. آن‌هایی که ?7 ساعت در هفته فعالیت فیزیکی دارند، 40درصد کمتر از کسانی که فقط 30 دقیقه در هفته فعالیت می‌کنند، در معرض خطر مرگ هستند.

?. ثابت شده است که پیاده روی، خواب شب را بهبود می‌بخشد.

?. پیاده روی و کوه پیمایی سیستم قلبی و تنفسی شما را سالم نگاه می‌دارند، و به عضلات شما استقامت بیشتری می‌بخشند.

 

شما ممکن است برنامه ورزشی مناسبی را تهیه کرده باشید و مطابق آن پیش بروید ولی مشاهده کنید که به نتایج دلخواه دست پیدا نمی‌کنید. وزنتان به اندازه دلخواه‌تان کاهش پیدا نمی‌کند و یا دچار آسیب‌های ناشی از ورزش می‌شوید. در این موارد باید به فکر باشیدکه جایی از کار مشکل دارد و شما مرتکب اشتباهاتی در هنگام ورزش کردن می‌شوید. به تازگی متخصصان طب ورزشی موسسه ملی ورزش آمریکا، با بررسی فعالیت‌های ورزشکاران مختلف، تعدادی از اشتباهات اساسی را که حین ورزش کردن انجام می‌دهند، کشف کرده و آنرا در یک فهرست مرتب کرده‌اند. ببینید که آیا شما هم درست ورزش می‌کنید:

حرکات کششی کافی انجام نمی‌دهند:
نخستین اشتباه ورزشکاران آن است که پیش از آغازفعالیت‌های ورزشی خود، حرکات کششی را یا انجام نمی‌دهند و یا با انجام حرکات کششی کمی از نظر تعداد و کیفیت، ورزش اصلی خود را آغازمی‌کنند. بهترین روش آن است که شما نخست حرکات کششی را انجام دهید و بعد از آن به سراغ فعالیت‌ها و تمرینات ایروبیک (هوازی) بروید. این روش موجب می‌شود، عضلات شما گرم شده و انعطاف‌پذیری خود را به دست آورند. به این ترتیب از بروز آسیب‌های ورزشی نیز پیشگیری خواهد شد.
 
وزنه‌های سنگین را بلند می‌کنند:
اشتباه دوم بیشتر ورزشکاران آن است که بسیار عجول‌اند و از همان ابتدا به سراغ بلند کردن وزنه‌های سنگین می‌روند. شما باید وزنه‌هایی را در ابتدا بلند کنید که عضلات‌تان توانایی کنترل آنها را داشته باشند. سپس به تدریج این وزنه‌ها را سنگین‌تر کنید. با این روش هم عضلات‌تان به‌تدریج توانایی‌های لازم را به دست خواهند آورد و کمتر دچار آسیب‌های ورزشی می‌شوید.
 
پیش ازورزش، بدن‌شان را گرم نمی‌کنند:
عضلات‌ شما نیاز دارند که خود را به تدریج با حرکات هوازی که شما انجام می‌دهید و افزایش بارکاری وارد بر آنها تطبیق دهند. بنابراین به آرامی ورزش کردن را آغاز کنید، سپس به تدریج بر شدت و سختی حرکات ورزشی خود بیفزایید. دویدن آرام، بالا و پایین پریدن و راه رفتن روش‌های (نرمش‌های مناسبی) برای گرم کردن بدن شما هستند.

پس از ورزش خود را خنک نمی‌کنند:
شاید شما هم توجه کرده باشید که وقتی در اوج ورزش کردن هستید، تعداد ضربان قلب‌تان بسیار بالا است و دمای بدن‌تان نیز بالا است. اشتباه بیشتر ورزشکاران این است که هنگامی که در اوج فعالیت ورزشی هستند، ناگهان از حرکت بازمی‌ایستند. در حالی که اگر تصمیم دارید به ورزش کردن خود خاتمه دهید، باید آهسته آهسته شدت و سختی ورزش خود را کاهش دهید و برای دقایقی به قلب‌تان فرصت دهید که سرعت تپش خود را کاهش دهد و همچنین عضلات‌تان به تدریج از انقباض خارج شوند. این روش موجب می‌شود که بدن‌تان انعطاف‌پذیری اولیه خود را بهدست آورده و بر قلب و عروق شما نیز فشار زیادی وارد نشود.
 
مدت طولانی، ورزش‌های سنگین انجام می‌دهند:
اشتباه دیگر ورزشکاران آن است که مدت طولانی از زمانی را که برای ورزش در نظر گرفته‌اند، به شدت زیاد ورزش کرده ونرمش‌های سنگین را انجام می‌دهند. در حالی که این کاملا غلط است. روش درست آن است که بخش بیشتری از زمان ورزش کردن‌تان را به حرکات ورزشی با شدت متوسط اختصاص داده وفقط چند دقیقه ورزش‌های سنگین را انجام دهید.
 
به اندازه کافی آب نمی‌نوشند:
شما نباید صبر کنید تا تشنه شوید و سپس آب بنوشید. این اشتباه دیگر ورزشکاران است که موجب می‌شود بدن‌شان هنگام ورزش کردن دچار کمبود آب شود. وقتی ورزش می‌کنید، بیشتر عرق می‌کنید و بدن‌تان مقدار زیادی آب از دست خواهد داد. هنگام ورزش کردن یک شیشه آب کنار دست‌تان قرار دهید و گاهی از آب آن بنوشید. نوشیدن آب را در طول روز نیز ادامه دهید.
 
به اندازه و باشدت کافی ورزش نمی‌کنند:
بعضی از ورزشکاران فقط ورزش می‌کنندتا حرکتی به خودشان داده باشند، در حالی که این غلط است. شما باید شدت و سختی حرکات ورزشی را که انجام می‌دهید، تنظیم کنید. این روش موجب می‌شود سرعت ضربان قلب‌تان به اندازه کافی افزایش یافته و بتواند خون را با سرعت مناسبی به عضلات‌تان که مشغول فعالیت هستند، پمپ کند و شما بتوانید از فواید ورزش کردن بهره‌مند شوید.
 
هنگامی که وزنه بلند می‌کنند، حرکات تند و سریع انجام می‌دهند:
اگر وزنه بلند می‌کنید، هنگامی که عضلات‌تان در حالت انقباض قرار دارند، حرکات تند و سریع به بدن‌تان ندهید. این کار موجب خواهد شد که عضلات‌تان دچار آسیب شوند. عضلات کمر بیش از سایر عضلات در این موارد آسیب‌پذیرند. اگر شماسنگینی وزنه‌هایی را که بلند می‌کنید کنترل کنید، اجازه نخواهید داد که وزنه‌ها حرکات شما را کنترل کنند.‌