آموزش دفاع شخصی در اصفهان

سیستم دفاع شخصی کاربردی

سیستم دفاع شخصی کاربردی

آموزش دفاع شخصی در اصفهان

آموزش تخصصی پیشرفته ترین سیستم دفاع شخصی
آموزش دوره دفاع شخصی چاقو
آموزش مبارزات آزاد و مبارزه با چاقو
آموزش حرفا ای بدنسازی رزمی و آمادگی برای مسابقات
آموزش تمامی سلاح های سرد رزمی و دفاع انها در یک موقعیت تهاجمی
آموزش سلاح های سرد نظامی تونفا و باتوم
آموزش سیستم کالی کمبت
آموزش کامل چاقوی کارامبیت
آموزش کامل تکنیکهای قفل مفاصل در هر موقعیتی
آموزش از صفر تا حرفه ای و قهرمانی و مربیگری
ارائه احکام معتبر فدراسیونی
توسط مربی و داور رسمی دفاع شخصی و سلاح های سرد
با من حرفه ای شوید....
09044068017

۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آموزش خصوصی دفاع شخصی» ثبت شده است

حذف کالری اضافی برای کاهش وزن و سلامتی شما مفید می باشد. اما تغییر عادات غذایی می تواند سخت و چالش بر انگیز باشد. رژیم های غذایی شدید می توانند برای یک یا دو هفته کار کنند اما نتایج پایداری ندارند. برای رسیدن به کاهش وزن پایدار باید سعی کنید عادات خود را در بلند مدت تغییر دهید.


در این مقاله به ارائه راهنمایی های ساده ای می پردازیم که می توانند به شما در تغییر عادات غذایی تان کمک کنند و باعث کمتر غذا خوردن شما شوند تا در نهایت منجر به کاهش وزن شما شود.
 

به آرامی غذا بخورید و در هنگام غذا خوردن کار دیگری انجام ندهید
اکثر مردم عادت کرده اند در وقتی که غذا می خورند مشغول کار دیگری مانند گشت و گذار در اینترنت، تماشای فیلم و ... می شوند. عده زیادی هم وقتی که سرکار می روند ترجیح می دهند که غذای خود را در بین راه و هنگام رانندگی بخورند. این کار باعث می شود که بر روی غذا و مقداری که خورده اید تمرکز نداشته باشید و بیشتر از چیزی که لازم دارید، می خورید.تمرکز بر روی وعده های غذایی و موادی که در غذا هستند می تواند خوردن شما را لذت بخش تر کند و در نهایت منجر به کاهش میل شما شود.

همچنین خوردن غذا به آرامی باعث می شود که معده سیگنال هایی برای مغز ارسال کند که معده پرشده است. زمانی که شما بیش از حد سریع غذا می خورید، قبل از آنکه معده این سیگنال ها را به مغز بفرستد شما مقدار زیادی غذا خورده اید. همچنین آهسته غذا خوردن باعث می شود که شما طعم واقعی غذا را بچشید و از خوردن آن احساس لذت بکنید.

 

استفاده از بشقاب های کوچک
خوردن غذا در یک بشقاب کوچکتر به ما کمک می کند که به مغز کلک بزنیم و مغز احساس کند که یک بشقاب بزرگ غذا خورده اید. استفاده از بشقاب های بزرگ باعث می شود که شما فضای بیشتری برای گذاشتن غذا در آن داشته باشید. کوچک کردن ظروف غذا خوری باعث می شود بدون آنکه احساس کنید که رژیم غذایی گرفته اید از مقدار غذای خود بکاهید.

 

آب بنوشید
معده گنجایش محدودی دارد. وقتی که شما هنگام غذا خوردن آب یا سایر مایعات می نوشید، باعث می شود که فضای زیادی از معده شما پر شود و معده سیگنال هایی به مغز می فرستد که در حال سیر شدن هستید. اگر می خواهید غذای کمتری بخورید قبل از شورع غذا یک لیوان آب بنوشید.

 

در هر وعده غذایی پروتئین بخورید
مطالعات زیادی نشان داده است که مصرف پروتئین در وعده های غذایی به خصوص صبحانه باعث می شود که ما احساس سیر بودن داشته باشیم و در طول روز کمتر بخوریم. پروتئین دارای بالاترین مواد مغذی است و مصرف آن باعث می شود که احساس صیری کنیم.

به جای آنکه مصرف پروتئین را به یک وعده غذایی محدود کنید، سعی کنید در هر وعده غذایی به طور متوسط 30 گرم پروتئین بخورید. این کار به حفظ حجم عضلانی شما هم کمک می کند.

 
استفاده نکردن از مواد غذایی  برای جنبه های عاطفی
کالری اضافی می تواند یک منبع خوب برای احساس آسایش و راحتی ما باشد، یا زمانی که در یک موقعیت استرس زا قرار داریم، سعی می کنیم با خوردن غذا خود را آرام کنیم.

اما به یاد داشته باشید که مواد غذایی برای حمایت عاطفی طراحی نشده اند، در حالی که خیلی ها از آن چنین استفاده ای می کنند. از خود بپرسید که چرا در در حالی که گرسنه نیستید دارید غذا می خورید؟ یافتن جایگزین های سالم به شما کمک می کنند که زمانی که چنین احساساتی داشتید چطور بتوانید خود را کنترل کنید.

 

خوردن مواد غذایی واقعی
بسیاری از رژیم های غذایی یا غذاهای فرآوری شده حاوی مواد شیمیایی هستند که می توانند در سلامتی ما اثرات منفی داشته باشند. آنها همچنین می توانند با سیگنالینگ به مغز، احساس رضایت از خوردن آن غذاها را برای ما  ایجاد کنند. به جای خوردن مواد غذایی با طعم مصنوعی سعی کنید از مواد غذایی طبیعی استفاده کنید. این کار باعث می شود که هم از جنبه های سلامتی آن بهره مند شوید و هم از خوردن آن احساس رضایت واقعی کنید.

کیوکوشین کاراته
 

این رشته شامل بخش های مختلفی است که شامل تجریبات اویاما و تکنیک‌های دیگر سبک‌های کاراته بوجود آمده‌است. کیوکوشین از سه لغت کیوکو (بالاترین، نهایت)، شین (حقیقت، روح) و کای (گروه، انجمن) ترکیب شده‌است. این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسو نیز نامیده می‌شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات بطور متوالی استفاده می‌شود.

 

 

تای چی غیر قانونی
 

ترکیبی موثر برای حملات سریع به مناطق حیاتی مانند چشم ها، گوش ها، صورت، گردن و کشاله ران می باشد. این ورزش در رده ورزشهای رزمی نرم و درونی قرار دارد و باعث می‌شود تا عضلات بدن با انجام تمرینات نرم و ساده، انعطاف‌پذیر و قوی شوند. تمرینات و نرمشهای تای جی چوان با حرکات کند، آرام، و معمولا به صورت گروهی هنگام صبح انجام می‌شوند

 

 

باندو
 

اگرچه سبک این هنر مبتنی بر سلاح های سرد است اما تکنیک های دفاعی بسیار موثری بوجود می آورد. ترکیبی از رشته‌های رزمی موای تای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزشی رزمی می‌باشد که تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد. در کیک بوکسینگ ضربات دست، پا، زانو، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد. ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است. به طورکلی هدف از تمرینات کیک بوکسینگ دفاع ازخود، به دست آوردن آمادگی جسمانی و هم چنین به عنوان ورزش رزمی می‌باشد.

 

 

کاجوکنبو
 

هنر رزمی جدید که از ترکیب کاراته، جودو، کمپو و بوکس بوجود آمده است. نام آن نیز برگرفته از کلمات اول نام این سبک ها است. کاجوکنبو شامل ضربات دست و پا و تکنیک های درگیری نزدیک می باشد.این سبک بر ضربات ادامه دار تکیه داشته و تا از پا افتادن حریف ضربات را ادامه می دهد و معتقد است زمانی که حریف مبارزه را آغاز کرد شما تصمیم بگیرید که کی آن را خاتمه دهید.

 

 

کونگ فو
 

در کل ، هنرهای رزمی چین با نام کونگ فو شناخته می شود . کلمه کونگ فو ظاهرا هیج معنای خاصی ندارد . ولی در بعضی از اقوام کونگ فو ( مرد دانا ) اطلاق می شود . و در نزد بعضی دیگر از مردم نیز به ( عالی ترین شکل هر چیز ) گفته می شود . مجموع می توان گفت کونگ فو به هنری اطلاق می گردد که بیانگر حرکات فیزیکی موزون دست و پا است . در هر صورت کونگ فو تقریبا همیشه در دست مردان و زنانی بوده است که مورد اعتماد مردم بوده اند

 

 

اوکیناوا-ته
 

هنرهای رزمی اوکیناوا، به آن‌دسته از هنرهای رزمی گفته می‌شود که در میان مردم بومی جزیره اوکیناوا در ژاپن ایجاد شده‌است که مهمترین آن‌ها کاراته، تگومی و کوبودوی اوکیناوا می‌باشد. در این هنر رزمی ترکیبی از آموزش های تحمل درد و مهارت های علمی هستند که بتوان به وسیله آن در حداقل زمان حداکثر ضربه را وارد کرد. نقطه صعف این رشته این است که مدت زمان مورد نیاز برای یادگیری تمام شکل های آن زیاد می باشد.

 

 

جودو
 

جودو هنری رزمی است که اساسا گلاویز شدن در آن زیاد بوده و هدف آن زمین زدن ، گیر انداختن ، مهار کردن و حتی از کار انداختن بازوان حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود. تاکید اصلی جودو روی توانایی به کار بردن نیروی حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . جودو تنها یک مبارزه فیزیکی نمی باشد بلکه یک مبارزه فکری نیز هست بدین گونه که یک جودو کار موفق باید قادر باشد حرکات حریف را از قبل پیش بینی کرده و با عکس العمل خود پاسخ مناسبی به آن بدهد.

 

 

ایی آی جوتسو
 

ایی‌آی‌جوتسو یک هنر مبارزه‌ای بیرون آوردن شمشیر است که لزوما خشن هم نیست زیرا هنری است که برای دفع حمله ساخته شده است. البته از تکنیک‌های آن می توان برای حمله پیش‌دستانه نیز استفاده کرد. روش‌های مبارزه‌ای آن بیشتر از اینکه برای شرایط و موقعیت‌های پرتحرک جنگی ساخته شده باشند برای موقعیت‌های زندگی روزانه یک جنگجو خارج از میدان نبرد ساخته شده‌اند.

 

 

کیک بوکسینگ
 

 ترکیبی از رشته‌های رزمی موای تای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزشی رزمی می‌باشد که تنها سی سال از تولد آن می‌گذرد. در کیک بوکسینگ ضربات دست، پا، زانو، آرنج و گرفتن همدیگر آزاد می‌باشد. ولی زدن حریفی که بر روی زمین افتاده ممنوع است. به طورکلی هدف از تمرینات کیک بوکسینگ دفاع ازخود، به دست آوردن آمادگی جسمانی و هم چنین به عنوان ورزش رزمی می‌باشد.

 

 

بوکس
 

بوکس یا مشت ‌زنی یکی از رشته‌های ورزش های رزمی است که در آن دو نفر با ضربات مشت با یکدیگر مبارزه می‌کنند. بوکس ورزشی است که در آن حملات و دفاع تنها با مشت صورت می گیرد.بوکسورها دستکش می پوشند و تعداد راندها از سه تا پانزده وقت سه دقیقه ای متغیر است. بین هر دو راند یک دقیقه استراحت وجود دارد و مسابقه در یک رینگ مربع که با چهار طناب محصور شده است برگزار می گردد

می خواهید دفاع شخصی یاد بگیرید؟ تصمیم گرفته اید که به یک باشگاه بروید؟ این مقاله را بخوانید و اطلاعاتی را که برای انتخاب هنر های رزمی لازم دارید به دست آورید.
 

 -1انتخاب رشته رزمی : همه چیز به آن بستگی دارد که شما چه می خواهید؟ شما می خواهید به آرامی تکنیک های دفاع شخصی را یاد گرفته و تا زمانی که نتوانید اجرای درست یکی یکی آن ها را انجام دهید به دنبال دیگری نروید، یا اینکه می خواهید زود پیشرفت کرده و به زودی در مبارزات شرکت کنید و اشتباهات خود را در طول یادگیری تصحیح کنید؟ انتخاب شما بستگی به سن و وضعیت فیزیکی شما دارد .

 

 -2 انتخاب باشگاه ورزشی :  کدام مدرسه یا باشگاه؟ چند پارامتر برای انتخاب باشگاه ورزشی وجود دارد. شما همین الان می توانید به راحتی از اینترنت اطلاعات زیادی در این مورد کسب می کنید. این مسئله بسیار مهم است که چه سبک و استادی را برای تمرین انتخاب کنید.

 

 -3 صبور باشید : از آنجا که هنر های رزمی در مورد قدرت نیست لازم نیست که زیاد به خود فشار بیاورید. تحمل کردن، کلید موفقیت است. ابتدا شما می توانید در مبارزات دو نفره شرکت کنید و ممکن است سرانجام در آخر یک تنه در مقابل 10 نفر قرار بگیرید. پس آرام باشید و برنامه های بلند مدت را دنبال کنید تا عملکرد بهتری داشته باشید.

 

 -4  گذشته را به یاد آورید : هدف اصیل هنر های رزمی این بود که افراد در برابر حمله ی مهاجمان حتی تا سر حد مرگ از خود دفاع کنند اما امروزه بسیاری از افراد این هدف را تغییر داده اند. هدف حقیقی زنده ماندن در برابر تلاش افرادی است که می خواهند شما را شکست دهند.

 

 -5نقش استاد خود را دریابید : استاد شما دوست،محرک و یا بدترین دشمن شماست. او باید شما را تا آن سوی ظرفیت هایتان ببرد و هرگز از تمرین و مبارزه با شما دست نکشد. از او کمک بخواهید ولی سعی نکنید او را منحصرا برای خود نگه دارید زیرا افراد دیگری هم مثل شما از وی تقاضای کمک دارند. راهکارهای او را به خاطر بسپارید و به کار بگیرید و فراموش نکنید که تجربه اش از شما بیشتر است و حتی قبل از اینکه شما به مدرسه ی او بروید، او استاد بوده است.

 

 -6  به باشگاه احترام بگذارید : در باشگاه نه کسی بازی می کند و نه کسی گیج بازی در می آورد به خصوص وقتی که استاد مشغول صحبت کردن است . با احترام گذاشتن به محیط باشگاه در واقع به دوستان خود احترام گذاشته اید. همیشه قبل از تدریس در محیط باشگاه حضور یابید.

 

 -7 پیشرفت بقیه را درک کنید : هدف شما از تمرین در باشگاه ممکن از هدف دیگران هم نباشد. در باشگاه بچه هایی هستند که شاید تنها بخواهند قدرت خود را افزایش دهند و یا با حرکات رزمی پیش دوستان خود هنرنمایی کنند. جوانانی هستند که از غرور و درندگی خود مایه می گذارند و افرادی مسن هستند که تنها به دنیال یادگیری تکنیک ها هستند. پس شما با هر مدل هنرآموزی برخورد می کنید. اگر مربی فردی کارآزموده باشد فورا دسته های متفاوت هنرجویان را از هم جدا می کند و هر دسته را به هدف مشخص خودش هدایت می کند. در باشگاه به افرادی که برای جلب توجه کار می کنند و هدفشان خودی نیست اعتنا قائل نشوید .

 

 -8طرز فکر درستی را برای خود انتخاب کنید : شما باید بیشتر نفس بکشید، باید عرق بریزید، خسته شوید و حتی جراحت بردارید اما توقفی در کار نیست. خوب طبیعی است که اگر به درستی تمرین کنید بعضی اوقات یا دیگران را زخمی می کنید یا خودتان زخمی می شوید. اگر در طی مبارزه زخمی شدید، تنها چند نفس عمیق بکشید و دیگر به عصبانیت آن لحظه برنگردید. شما شاید در طول مبارزه نوسان های شدید داشته باشید و سعی کنید که با حمله های پرخاشگرانه حریف را در یک فاصله از خود نگه دارید اما این کار را نکنید. ایده ی نهفته در تمامی هنرهای رزمی آرام ماندن برای زنده ماندن است.

 

 -9  تمرین : هر تکنیکی را که می بینید تمرین کنید تا انجام آن برای شما عادی و طبیعی شود و تکنیک ها را یکی پس از دیگری عوض کنید. فراتر از آنچه به شما تدریس می شود به تکنیک ها فکر کنید و در مورد جوانب کار از استاد خود سوال کنید.

 

 - 10فکر داخل و خارج باشگاه را از هم تمایز دهید : باشگاه را به عنوان یک محیط پاک تلقی کنید. هرگونه پرخاش و عصبانیت را که در خارج باشگاه داشته اید دم در باشگاه جا بگذارید. هرگونه دعوا با دوستان هم باشگاهی خود، شما را از تمرکز روی تمرینات رزمی باز می دارد پس درون باشگاه از هرگونه فکر منفی دور باشید.

 

-11 خودنمایی نکنید : چه لزومی دارد که مردم بفهمند که هنرجوی رزمی هستید یا کمرتان چه رنگی است. این مبارزات واقعی است که تفاوت شما را با بقیه نمایان می کند پس به جای تظاهر و خودنمایی روی تکنیک هایتان بیشتر تمرکز کنید.

استرس واکنشی است که در فرد در اثر حضور عامل دیگری به وجود می‌آید و قوای فرد را برای روبه‌رو شدن با آن بسیج می‌کند و ارگانیزم (یا موجود زنده) حالت آماده‌باش پیدا می‌کند. تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید، ازدواج، مرگ نزدیکان و وجود یک بیماری با اهمیت در خانواده از جمله عوامل بیرونی رهاسازی فشارعصبی هستند. استرس می تواند در موارد خاص هیجان انگیز باشد و همچنین می تواند محرک و مفید باشد. با این حال استرس دشمن عمومی شماره یک برای سلامتی ما می باشد و به وضوح به بیماریهای زیر مرتبط می باشد:


آسم
اختلالات پوستی
کمر درد
زخم معده
بیماری های قلبی عروقی
آرتریت روماتویید
دیابت
فشار خون بالا
اختلالات قاعدگی
میگرن
استرس همچنین مقاومت و عملکرد سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری های شایع مانند سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش می دهد.  و در پیشرفت برخی سرطان ها نقش دارد. استرس باعث می شود ما بیشتر از سن خود به نظر برسیم. و باعث تشدید اختلالات روانی و عاطفی می شود.

 

زمانی که به ما استرس وارد می شود چه اتفاقی می افتد؟
 

در نظر بگرید که شما در مقابل جانور درنده ای گیر کرده اید که می خواهد به شما حمله کند و از شما به عنوان یک وعده غذایی استفاده کند. در چنین حالتی باید واکنش سریع انجام داده و از محدوده خطر فرار کنید. اگرچه امروزه امکان خورده شدن توسط یک جانور وحشی تا حد زیادی کاهش یافته است،  اما هنوز بدن در موقعیت های استرس زا واکنش نشان می دهد.  مثلا زمانی که در ترافیک هستید یا در محل کارتان با رئیس تان مجادله می کنید.

 

نشانه های استرس
کم حوصلگی، سردرد، تغییر ضربان قلب، خستگی جسمی، خشم و پرخاشگری، بی خوابی، فشار در سینه، اختلال گوارشی، سوزش معده، عرق کردن، خشکی دهان، بی‌اشتهایی، داغ شدن و یا سرد شدن بدن، غمگینی، لرزش بدن، میل به سیگار، از دست دادن تمرکز، احساس سرگیجه، تغییر تنفس، تکرر ادرار، کم شدن حافظه، دردهای بدنی پراکنده، آه کشیدن، تمایل به تنهایی، آشفتگی، التهاب، سرخ شدن پوست صورت و...

 

 

تغیرات درونی
زمانی که به ما استرس وارد می شود بدن فورا واکنش نشان می دهد. در اینجا برخی از چیزهایی که اتفاق می افتند عبارتند از :

 

آدرنالین آزاد شده در جریان خون باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شدید شده بنابراین باعث تشدید وضعیت رگ های خونی می شود.
 

در افراد مبتلا به آسم باعث تنفس سطحی و کم عمق می شود.
 

 در مواقع اضطراری  جریان خون را ازسطح پوست به بخش هایی از بدن  مانند ارگان های داخلی و مغز که نیاز به انرژی بیشتری دارند منتقل می کد. بنابراین باعث می شود که رنگ ما پریده و در دراز مدت پوست مواد مغزی را از دست بدهد.
 

 

تمایل خون به لخته شدن را در کسانی که مبتلا به بیماری های شریانی هستند افزایش می دهد.
 

اسید هیدروکلریک بیش از مقدار مورد نیاز در معده ترشح می شود و باعث زخم معده می شود.
 

منجر به درد گردن و شانه و سردردهای شدید می شود.
 

تمام ارگان های داخلی مانند طحال، کبد، مغز، قلب و غیره بیشتر از مقدار مورد نیاز خود انرژی مصرف می کنند و مقدار زیادی از جریان خون، اکسیژن و مواد مغذی هدر می رود.
 

حتی بی اهمیت ترین اتفاقات نیز می توانند  باعث ایجاد  یک حالت اضطراب و تنش عصبی در بدن ما شوند. به همین دلیل باعث می شود که کل سیستم جسمی و روحی ما به تدریج انرژی خود را از دست دهد. قلب به طور مداوم  و به سرعت درحال تپیدن است و آدرنالین هم سریع وارد جریان خون می شود و باعث می شود که عضلات بدن متشنج شده و رگ های خونی تنگ تر شده و فشار زیادی به آنها وارد شود. به همین دلیل استرس زیاد باعث می شود که به سادگی بیمار شویم و در بعضی مواقع می تواند کشنده باشد.

 

 

چطوری با استرس مقابله کنیم ؟
 

بعضی از ورزش های شرقی مانند یوگا، چی گونگ و تای چی باعث می شود که بتوانیم به اعصاب خود مسلط شویم و استرس خود را کنترل کنیم. از تای چی و برخی از انواع از چی گونگ به عنوان حرکت مدیتیشن استفاده کنیم. یکی از ملزومات کلیدی برای مدیتیشن و یوگا این است که به آرامی و منظم نفس بکشیم. هنگامی که نفس های آرام و عمیقی بکشیم باعث می شود که اکسیژن بیشتری به مغز برسد و ذهن ما آرامتر شود. استفاده از ورزش های ذهنی مانند یوگا، مدیتیشن و تای چی باعث می شود که ذهن ما آرام تر شده و در مقابله با سختی ها و مشکلات بتوانیم استرس خود را کنترل کنیم. به همین دلیل این ورزش ها را با نام پادزهرهای استرس نام می برند.

با وجودی که آموختن هنرهای رزمی، مفرح و دل‌پذیر است، اما درس‌های مهمی را نیز در باب ارزش‌ها و احترام به بچه‌ها خواهد آموخت که چگونگی نگاه آنها را به دنیای اطرافشان شکل می‌دهد. حتی اگر اجتناب از درگیری‌ها را به بچه‌ها آموزش دهیم، باز هم در شرایط وخیم، آنها می‌توانند با تکیه به آموخته‌هایشان در مقابل آسیب‌های جسمی و بدنی از خویش دفاع و حفاظت کنند. این انرژی یا قدرتی است که از هنرهای رزمی به وجود می‌آید. هنرهای رزمی اعتماد به‌نفس را افزایش می‌دهد.

دلایل متعددی برای ثبت‌نام فرزندانمان در رشته‌ هنرهای رزمی و استمرار آن وجود دارد. هنرهای رزمی علاوه‌بر افزایش اعتماد به‌نفس، سبب یادگیری نظم و انضباطی می‌شود که ایجادکننده شالوده‌ای محکم است به‌نحوی که شخصیت آنها را قوی می‌سازد.
 

 
این هنر، ورزش جسمانی و طاقت‌فرسا است

 

بچه‌هائی که وارد این حیطه هنرهای رزمی می‌شوند و در این مسیر پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را به‌دست می‌آورند، رفتار و حالات مثبتی را در خود رشد می‌دهند که می‌تواند آنها را در به انجام رسانیدن وظایف مهم دیگر و هم‌چنین رویاروئی با دیگر چالش‌های زندگیشان، یاری کند. مدارس رزمی سبب می‌شوند تا بچه‌ها خود را باور کنند و افزون بر آن در آنها ایجاد انگیزه می‌نمایند.

تلاش و تمرکز ما بر فراهم آوردن فضائی مثبت برای بچه‌هاست، جائی که آنها حتی پس از یک روز بد و ناخوشایند در مدرسه و یا انجام ورزش، احساس اطمینان کنند.

 مکانی که وقتی بچه‌ها احساس ناامیدی یا شکست می‌کنند، برای آنها هم‌چون تکیه‌گاهی مطمئن باشند. مدارس رزمی این آمادگی و توانائی را دارند که از فرزندان ما در رویاروئی با مشکلات زندگی به اندازه کافی حمایت کنند و آنها را در مسیر درست قرار دهند.

علاوه‌بر قوانین معین حاکم بر مدارس، هنرهای رزمی نیز نظم و انضباط خاصی را به فرزندان می‌آموزد. این نظم و انضباط سبب می‌شود تا فرزند ما به موقع در سر کلاس حضور یابد و خود را ملزم به پیروی از قوانین و اصول مدرسه کند. هم‌چنین اهمیت احترام به خود و دیگران را می‌آموزد.

این هدف مهمی است که ما می‌کوشیم به‌تدریج به شاگردانمان آموزش دهیم. حتی با وجود سختی کار و یا شکست در اولین بار، ما به بچه‌ها می‌آموزیم که احساس ناکامی نکنند. در عوض به آنها یاد می‌دهیم تا آرامش خویش را حفظ کنند، از نو برنامه‌ریزی کنند و بار دیگر، صد در صدِ تلاش خود را به کار برند. یادگیری این نظم و انضباط به آنها کمک می‌کند تا تمرکز داشته و برای به انجام رسانیدن اهدافشان سخت بکوشند.

 

 

هنرهای رزمی ابزاری است که می‌تواند بچه‌ها را در ورزش‌های دیگر یاری رسانیده و نیز سبب سلامتی و حفظ تناسب اندام در آنها شود. تمرین‌های بسیاری که ما انجام می‌دهیم، مهارت‌های آنها را در فعالیت‌های فوق برنامه دیگر، افزایش می‌دهد.

برای مثال، تعادل و توازن مناسب و صحیح و هماهنگی دست و چشم، مهارت‌هائی هستند که در ورزش‌هائی مانند بیسبال، فوتبال و ژیمناستیک ضروری‌اند. آموزش هنرهای رزمی، حس رقابت‌جوئی را در فرزندانمان افزایش می‌دهد. مزیت دیگری که بچه‌ها در اثر آموزش هنرهای رزمی به‌دست می‌آورند، این است که در صورت بروز یک حادثه یا مشکل، می‌توانند به خوبی از خود دفاع کنند. هنرهای رزمی، تنها نحوهٔ دفاع شخصی را به بچه‌ها نمی‌آموزد، بلکه مهم‌ترین درس، چگونگی دوری جستن از موقعیت‌ها و وضعیت‌های خطرناک است.

اجتناب از این موقعیت‌ها، در عوضِ قرار گرفتن در درگیری‌های فیزیکی، راه‌کار مهمی است که اساتید، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم آن را آموزش می‌دهند. با آموختن هنرهای رزمی، فرزندان ما درس‌های بسیار ارزشمندی را فرا می‌گیرند که آنها را در لحظه لحظه زندگیشان یاری خواهد نمود و بهترین چیز این‌که، یک سرگرمی لذت‌بخش است.

 گرچه بچه‌ها ممکن است، به ارزش فراگیری این ویژگی‌ها پی نبرند. یادگیری مهارت‌های جدید، پیشرفت و موفقیت روزافزون آنها نه‌تنها برای خودشان لذت‌بخش است، بلکه مایه غرور و مباهات برای کسانی است که شاهد این مهم می‌باشند.

 

 

چرا خود را در حاشیه قرار می‌دهیم؟
 

هنرهای رزمی فعالیتی است که ما هم می‌توانیم آن را به‌عنوان عضوی از خانواده انجام دهیم. این راهی است برای این‌که اوقات مفیدتری را با فرزندانمان سپری کنیم که در دنیای آشفته‌ٔ امروز فوق‌العاده ارزشمند است. هنرهای رزمی، هنری است که برای قرن‌های متوالی وجود داشته و امروزه در سراسر دنیا آموزش داده می‌شود.

این آموزش‌ها منحصربه‌فرد و امیدبخش هستند. ارزش‌ها و آموخته‌های هنرهای رزمی، بچه‌ها را یاری می‌کند تا شهروند بهتری باشند و آمادگی بیشتری در مواجه با بسیاری از موقعیت‌ها که در دوران تحصیل و زندگی شخصی خود با آن روبه‌رو می‌شوند، داشته باشند.

یک ضربه با پا می تواند یک سلاح خوب در مبارزات باشد که می توانیم از آن هم در مسابقات رزمی و هم در دنیای عادی استفاده کنیم. یک ضربه خوب خصوصیاتی همچون دقت ، سرعت ، زمانبندی، قدرت و قابلیت غافلگیر کردن حرف دارد. قبل از اینکه به برسی نکاتی در مورد یک ضربه خوب با پا بپردازیم ایتدا به توضیح مختصری در مورد خصوصیات یک ضربه خوب می پردازیم.


دقت

یک ضربه هر چقدر هم قوی باشد اگر به حرف برخورد نکند هیچ ارزشی ندارد چه بسا که حریفتان از این اشتباه شما به نفع خود استفاده کند.پس هنگام زدن ضربه باید دقت کافی داشته باشید تا ضربه شما به هدف بخورد.

 

سرعت

سرعت هم بخشی از  قدرت است .یا بهتر بگوییم تکمیل کننده قدرت است. اگر ضربه شما به حریف برخورد کند اما ضرب یواشی داشته باشد هیچ فایده ای ندارد

 

زمانبندی

توانایی تشخیص اینکه حریفتان چه موقع می خواهد ضربه بزند تا شما بتوانید واکنش مناسب را داشته باشید و یا اینکه تشخیص زمان مناسب برای زدن ضربه خود یکی دیگر از خصوصیات مهم ضربات با پا می باشد.

 

قدرت

توانایی ترکیب وزن بدن با ضربات پا خیلی مهم است.همانطور که گفتیم ضربه ای که به حریف زده شود ولی قدرت کافی نداشته باشد هیچ فایده ای ندارد.معمولا کسانی که پاهای لاغرتری دارند می توانند ضربات سنگین تری به حریف وارد کنید

 

غافلگیری

آخرین خصوصیت یک ضربه خوب توانایی غافلگیر کردن حریف است. زمانی  که ضربه ای را به حریفتان وارد کنید و او آمادگی دریافت و واکنش به آن را نداشته باشد می تواند تاثیری دو چندان داشته باشد

 

 

بسیاری از هنرجویان سبکهای مختلف رزمی دچار این اشتباه میشوند که کشش قسمتهای بالائی وپائینی بدن را جداگانه انجام میدهند و برای بهبود ضربات پای خود اهمیت قائل نمیشوند. در حقیقت برای استفاده از حداکثر قدرت باید ضربه پا را با تمام بدن وارد کنید و این بدان معناست که شما باید از تمامی اجزاء بدن استفاده نمائید و آن را مورد حرکات کششی قرار دهید. 

یک نرمش خوب مستلزم حرکات چرخشی و دورانی مفاصل است. به طور سرعتی و نرم ،کمر، قوزک پا، شانه ها، مچ، کفل و زانوهای خود را بچرخانید. هنگام اجرای حرکات کششی پایه قبل از تمرین، حرکات پرشی و چرخشی را که موجب کشیدگی ماهیچه ها و تاندونها میشود انجام دهید. دیگر حرکات  مفید پیش از تمرین شامل چرخاندن دستها و پاها از طریق حرکات کامل کنترلی با سرعتی آهسته میباشد. انجام ضربات دورانی و مستقیم پا به سمت جلو، پهلو، پشت و همچنین ضربات هلالی داخل و خارج پا موجب افزایش حرکات شده و جریان خون را به تمام نقاط بدن هدایت میکند

هرگز به این فکر نیافتید که ماهیچهای را به طور جداگانه بکشید تمام قسمتهای بدن شما باید با هم کار کنند. به علاوه به دلیل اینکه بدن نمیتواند جدا از فکر و ذهن باشد شما باید فکر و ذهن خود را آزاد و انعطاف پذیر نگه دارید تا بتوانید از انعطاف بدن نیز استفاده کنید. برای ایجاد قدرت، بدن باید کاملاً راحت باشد و وقتی تحت فشار ذهنی و فکری هستید، بدن نمی تواند راحت و آزاد باشد. در نظر داشته باشید که در یک مبارزه واقعی برای شما  فرصتهائی وجود دارد که از مشت و پاهای خود برای ضربه زدن استفاده کنید و  بدون داشتن بدن آماده و فکر انعطاف پذیر، شما این فرصتها را از دست خواهید داد و شما مبارزه را خواهید باخت.

اولین هدف هنرجویان افزایش قدرت انفجاری در ضربات پایه جلو، و ضربههای دورانی پا و ضربه پا از پهلو میباشد. 

متأسفانه بسیاری از مردم سالها آموزش دیده اند و هنوز نمیتوانند به حداکثر قدرت دست پیدا کنند زیرا آنها ضربات پا را به اشتباه آموزش دیده اند. بدون اصول و قواعد صحیح هرگز پیشرفت حاصل نخواهد شد.  بنابراین ارزش دارد، آنها را به طور صحیح دوباره فرا گیرند

 

 

 

هنگام تمرین ضربه پا به جلو  از پاهای خود هم زمان استفاده کنید تا به  حریف ضربه را وارد نمائید. زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید و بدن خود را به سمت جلو بکشید تا ضربه را وارد نموده و پای خود را جمع کنید.  همیشه در تمرین ضربه را تا حد ممکن بالا بزنید سپس در بالاترین نقطه ضربه حداکثر قدرت و سرعت خود را به کار بندید. هنگام ضربه زدن به هدف، کفل خود را به سمت خارج پرتاب کنید و برای وارد آوردن ضربه از این قسمت استفاده کنید. هنگامی که به سمت جلو حرکت میکنید پای ستون به طور طبیعی به سمت خارج و زاویه ?? درجه قرار میگیرد و حرکت ضربه کفل باعث میشود به سمت عقب تکیه نمائید و ستون فقرات حالت هلالی شکل بگیرد. 

برای اجرای ضربه دورانی پا  نسبت به هدف به طور عمودی بایستید. زانوی خود را تا حد امکان از پهلو بالا ببرید. بر روی پای ستون خود بهطور ?? درجه تکیه کنید  کفل را چرخانده و به طور افقی ضربه بزنید . هنگام ضربه زدن به عقب تکیه کنید. اما چرخش خود را به طور عمودی بر روی هدف حفظ کنید. بر روی ضربه خود تمرکز کنید تا در عرض نقطه هدف اصابت کند

در اجرای لگد از پهلو باید در برابر هدف عمودی بایستید و زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید به سمت جلو یا کنار سپس پای خود را باز کنید و بر روی پای ستون زاویه 90 تشکیل دهید. لگن خود را به سمت جلو هدایت کنید و با انتهای پای خود به هدف ضربه بزنید. هنگام ضربه زدن به پای عقب تکیه کنید اما نسبت به هدف چرخش نکنید. بسیاری از هنرجویان قدرت انفجاری خود را با انجام چرخش لگن به سمت داخل محدود می کنند.

به خاطر داشته باشید حالتی که در بالا شرح دادیم برای موقعیتهای بهینه بدن میباشند. در مبارزه شما باید از هر حالتی که مؤثر است استفاده کنید. برای مثال بهتر است ضربات را پائینتر بزنی تا بالا. اگرچه در تمرین ضربات را بالا بزنید خواهید فهمید که بدن شما برای ضربه زدن در ارتفاع در یک لحظه خاص بهترین حالت را دارد.  حالتهای پایی را که توصیه میکنیم در تمرین از آن استفاده کنید

 

در یک مبارزه، برای هر ضربه خود را بر روی یک حالت محدود نکنید. برای مثال در اجرای ضربه از پهلو خود را برای استفاده از تمام پا، پاشنه، کف پا و پنجه بسته به بهترین حالت مقتضی آماده  کنید. 

هنگام ضربه زدن باید از تمام بدن خود استفاده کنید. شما باید تمام بدن را بکشید و با انرژی تمام در جهت ضربه آن را هدایت کنید. تمام بدن شما باید یک خط قدرت غیرمنقطع باشد. هرگز به ایجاد انرژی تنها با پاهای خود فکر نکنید. عملکرد پاها مانند محوری است که به یک چرخ متصل است که با قدرت وارده نه از ناحیه پاها بلکه از حرکت چرخشی کمر و پای ستون به حرکت در میآید. بدن شما باید مانند شلاق حرکت کند: 

قدرت ایجاد شده توسط پیچیدن و پای ستون از طریق پا به حرکت درآمده و در حالت انفجاری به هدف برخورد کند. 

کلید پیدایش قدرت انفجاری ریلکس بودن بدن تا لحظه اصابت به هدف میباشد. تکنیک شما به نرمی کتان قبل از اصابت و به سختی فولاد هنگام اصابت به هدف میباشد. به خاطر داشته باشید اصابت به هدف ارجحیت دارد به هدفگیری. زیرا تمام قدرت شما در لحظه تماس با هدف منجر میشود و برگشت به حالت اولیه باید نرم و کنترل شده باشد. با قدرت کوه ضربه بزنید اما به سبکی پر به حالت اولیه برگردید

 

1- مهمترین بخش شجاعت احتیاط و درگیر نشدن است چرا که درگیری خیابانی همیشه با آسیب یکی از طرفین همراه است و در هر صورت به صلاح شما نیست پس بهتر است در عین هوشیاری سعی کنید با گفتگو و آرامش مسئله را حل کنید و اگر لازم شد از پول و دارایی خود بگذرید حتما این کار را بکنید و قضیه را خاتمه دهید

 

2- همیشه و در همه حال هوشیار و مراقب اطراف خود باشید زیرا اکثر جرائم و مشاجرات خیابانی بطور ناگهانی و غیر منتظره اتفاق می افتند – تا می توانید از معابر عمومی و پر تردد عبور کنید و از تردد در کوچه های خلوت بپرهیزید (خصوصا خانم ها) – نسبت به اطراف خود کنجکاو و حساس باشید – از گوش خود بطور کامل استفاده کنید و به صداهای اطراف خود بی توجه نباشید - هر چند دقیقه یکبار اطراف خود را با آرامش کنترل کنید مثلا پشت ویترین یک بوتیک بایستید و مطمئن شوید کسی دنبالتان نیست - مراقب افرادی که می آیند به سمت شما تا سوالی بپرسند باشید اگر کیفی در دست دارید روی شانه ای بیندازید که سمت پیاده رو قرار گرفته است.

 

3-  همیشه و خصوصا در درگیری ها منتظر غیرمنتظره ها باشید و هوشیارانه عمل کنید .

 

4- سعی کنید در درگیری ها پشت به دیوار یا مانعی باشید تا از پشت سر به شما حمله نشود اما خود را در کنج دیوار گیر نیندازید که بسیار خطرناک است.

 

5- سعی کنید در درگیری ها از تکنیکهای بسیار ساده و پایه ای استفاده کنید و به دنبال اجرای تکنیک پیشرفته و زیبا نباشید و حتی اگر لازم شد از گاز گرفتن هم استفاده کنید.

 

6- فراموش کنید که موجودی متمدن هستید و یادتان باشد که در مبارزات خیابانی قانونی وجود ندارد و از تکنیک هایی مانند حمله با سر و زانو و... نیز که در مسابقات ممنوع است استفاده کنید حتی اینگونه تکنیک ها در مبارزات خیابان کاربردی تر و مؤثرتر هستند.

 

7-برای اینکه بهتر تصمیم بگیرید سعی کنید حریف خود را در موارد زیر ارزیابی کنید: ( قدو قامت – میزان چابکی – هیکل و قدرت بدنی – شجاعت و... )

 

8- راه فرار را همیشه هم برای خود و هم برای حریف باز بگذارید و به خاطر داشته باشید حتی ناتوان ترین افراد هم اگر راه فراری نداشته باشند می توانند برای شما خطرآفرین باشند پس شما با این کار خیلی عاقلانه از خطر دوری جسته اید.

 

9- حالا تصمیم بگیرید که چه وقت باید ابتکار عمل را بدست بگیرید و کی مشاجرات لفظی بین شما به درگیری فیزیکی تبدیل می شود و همیشه خط قرمزی را برای خود در نظر بگیرید و اجازه ندهید کسی از آن تجاوز کند.

 

10- بعد از تمام شدن کار هم همچنان در حالت آماده باقی بمانید و کار را تمام شده فرض نکنید و هر لحظه منتظر حمله ای دیگر از سوی حریف مغلوب خود باشید زیرا حالا او در نهایت عصبانیت حمله خواهد نمود (یا اینکه فورا صحنه ی درگیری را ترک کنید)

 

 لازم است نقاط حیاتی بدن را بشناسیم تا بتوانیم هم از خود بهتر محافظت کنیم هم آگاهانه به حریف حمله کنیم و او را راحت تر و با آسیب کمتر مغلوب نماییم.

 

برای یادگیری سطوح دفاع شخصی تماس بگیرید

 

تقریبا اکثر کسانی که برای نخستین روز پا در یک کلاس رزمی می گذارند، به روزی فکر می کنند که در آزمون کمربند سیاه خود شرکت کرده و به دریافت آن نایل می شوند. اما از آنجا که این امر مستلزم سالها تلاش و تمرین است ؛ خیلی از آنان هرگز آن روز رویایی را تجربه نمی کنند. در این مقاله چند راه کار ساده را به شما معرفی می کنیم که امیدواریم با پیروی از آنها ، مسیر گاها سخت و طاقت فرسایی را که باید تا رسیدن به آن روز موعود پشت سر بگذارید، برایتان تبدیل به مسیری پرماجرا، مفید و خاطره انگیزگردد.

 

برای خود اهداف کوتاه مدت درنظر بگیرید

خیلی از هنرجویان از نخستین روز کلاس فقط به دریافت کمربند سیاه فکر می کنند.این آینده نگری خوب است. اما اگر بیش از اندازه روی آن متمرکز شوید آهسته آهسته انگیزه شما برای ادامه تمرینات کم خواهد شد، چراکه دریافت کمربند سیاه در چند سال آینده اتفاق خواهد افتاد؛ درحالیکه شما برای چند ماه آینده خود نیز به انگیزه نیاز دارید. پس ضمن آنکه دریافت کمربند سیاه را به عنوان یکی از اهداف بلند مدت خود در ذهن دارید؛ به روی اهداف کوتاه مدت مثل دریافت کمربند زرد(یا نخستین درجه در رشته رزمی خود) تمرکز کنید. این هدف خیلی زودتر اتفاق خواهد افتاد و انگیزه شما جهت ادامه کار را دوچندان خواهد کرد.

به صدای بدن خود گوش کنید

عده ای از هنرجویان از آنجایی که علاقه فوق العاده ای به ورزش های رزمی دارند، با این هدف که هرچه زودتر مراحل آن را طی کرده و پیشرفت کنند رو به تمرینات شدید می آورند. البته تمرینات سخت بخشی جدایی ناپذیر از هنرهای رزمی است؛ اما تمرین بیش از اندازه نیز نه تنها شمارا به هدفتان نزدیکتر نمی کند بلکه ممکن است باعث آسیب دیدگی شما شده و شما را عملا چندین هفته از تمرینات عقب بیاندازد. به صدای بدن خود گوش کنید و هرگز بیش آنچه که در توانتان است(خصوصا زمانی این تمرینات را خارج از باشگاه و بدون نظارت مربی انجام می دهید) از بدنتان کار نکشید. البته باید مراقب باشید که این موضوع به تنبلی شما منجر نشود! توجه داشته باشید که به موازات اینکه بدنتان از آمادگی بیشتری برخوردار شد، باید نوع و شدت تمرینات را نیز عوض کرده و یا افزایش داد.

تکنیک های پایه را جدی بگیرید

خیلی از تکنیک هایی که شما در ماه های نخست می آموزید جزو اصلی ترین و کاربردی ترین تکنیکهای رزمی هستند. خیلی از هنرجویان با این تصور که این تکنیکها، تکنیک های ابتدایی و بدردنخوری هستند،این تکنیک ها را جدی نگرفته و مدام برای یادگیری تکنیک های به قول خودشان پیشرفته لحظه شماری می کنند. این تصور اشتباهی است . عمده تفاوت یک کمربند سیاه با مثلا یک کمربند سبز، تعداد تکنیکهایی که آموخته نیست، بلکه میزان مهارتی است که وی نسبت به آن کمربند سبز دارد.مهارت در همان تکنیک هایی که بیشتر آن تکنیک ها را همان هنرجوی کمربند سبز نیز آموخته است!

تواناییها و تفاوت های خود را بشناسید

البته در این مورد نقش مربیان بسیار حیاتی است. شما باید متوجه این موضوع باشید که بدن هر انسانی با انسان دیگر متفاوت است. افراد مختلف به دلایل ژنتیکی ممکن است از توانایی ها و یا ضعف هایی نسبت به دیگران برخوردار باشند. بنابراین هرگز خودتان را با دیگران مقایسه نکنید و گمان نکنید اگر شما به خوبی فلان هنرجو نمی توانید پاهایتان را ۱۸۰درجه باز کنید و یا نسبت به هنرجوی دیگری از قدرت بدنی کمتری برخوردار هستید پس به اندازه کافی برای آنکه به یک رزمی کار تبدیل شوید خوب نیستید. شما باید با کمک مربی و تلاش خوتان به نقاط ضعف و قوت خود پی برده و با استفاده از نقاط قوت و برطرف کردن یا بهبود نقاط ضعف خود تلاش کنید تا نهایت بهره را از توانایی هایتان ببرید که این توانایی ها لزوما قابل سنجش و مقایسه با توانایی های دیگر هنرجویان نیست.

همواره برای یادگیری آماده باشید

دریافت کمربند سیاه پایان راه نیست. اگر از اساتید هنرهای رزمی سئوال کنید، به شما خواهند گفت که دریافت کمربند سیاه تازه اول راه است و هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارند. اگر شما از آغاز به این امر واقف باشید، آنگاه خیلی برای رسیدن به کمربند سیاه عجله نخواهید کرد چراکه می دانید آنجا پایان کار نخواهد بود. به علاوه اگر از روزهای نخست بیاموزید که همواره باید آماده آموختن باشید ، هنگامی هم که به دریافت کمربند سیاه نائل شدید هرگز مانند بعضی از مربیان دچار این توهم که همه چیز را می دانید نخواهید شد.هم اکنون مربیان زیادی وجود دارند که سالها از زمانی که کمربند سیاه خود را گرفتنه اند گذشته و البته آنان نیز با وجود گذشت سالها هنوز در همان چند سال پیش خودشان متوقف مانده اند!

 حرکات کششی مثل روغنی است که کارایی بدن شما را دو چندان می کند در واقع زحمت اندکی که می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند، احتمال بروز مشکلات را کاهش دهد و کمک کند تا همه چیز بهینه پیش رود. این چیزی است که نباید از آن غافل شوید، به همین دلیل قصد داریم پنج مورد از اصلی ترین اشتباهات در اجرای حرکات کششی و چگونگی اصلاح آنها را برایتان شرح دهیم. حواستان را متمرکز کنید.

 

 

اشتباه اول : استفاده از کشش های ایستا

 

کشش های استاتیک از جمله قدیمی ترین و رایج ترین انواع حرکات کششی است، شامل اعمال کشش بر یک عضله و حفظ عضله در حالت کشش.

مطالعات نشان داده این روش می تواند قدرت و انعطاف پذیری را بهبود دهد و سطوح کورتیزول که توسط بدن ترشح می شود را کاهش دهد که مزیت بزرگی است، به خصوص که کورتیزول از عملکرد تستسرون در بدن ممانعت می کند. اما در عین حال مطالعات نشان داده اجرای کشش های استاتیک پیش از تمرین می تواند قدرت عضلات را در آن جلسه کاهش دهد.

 

راه حل ها:

 -از اجرای کشش های استاتیک پیش از تمرین خودداری کنید.

- کشش های استاتیک را بلافاصله پس از تمرین انجام دهید.

 -می توانید همزمان با پیش روی تمرین، از برخی کشش های استاتیک از جمله کشش عضلات لاتیسموس، بین ست ها یا یبن حرکات استفاده کنید.

 

 

اشتباه دوم : غفلت از کشش های پویا

 

هرچند که پیش از تمرین نباید از کشش های استاتیک استفاده کنید، ولی به این معنی نیست که نباید از هیچ نوع کششی استفاده کنید. کشش های دینامیک عبارتند از حرکات سریع پرتابی، از جمله چرخش بازوها برای سرشانه و پرتاب پاها به جلو و عقب برای پاها، و مطالعات نشان داده وقتی این کشش ها قبل از تمرین با وزنه انجام شود، می تواند توان عضلانی را افزایش دهد.

متاسفانه اغلب بدنسازان از چنین حرکاتی استفاده نمی کنند، معمولا بدلیل هراس از اینکه شاید چرخش دست ها یا پرتاب پاها باعث شود تا کمتر مثل یک بدنساز به شمار آیند و بیشتر شبیه افرادی که ورزش های رزمی یا ایروبیک تمرین می کنند به چشم بیایند! اما بدون شک اگر این کار را تجربه کنید و شاهد اثر مثبت آن بر قدرت تان در طول تمرین باشید، نظرتان تغییر خواهد کرد.

 

راه حل ها:

 -پیش از تمرین از کشش های دینامیکی استفاده کنید که برای حرکانی که قرار است اجرا کنید مناسب باشد. برای مثال، قبل از اینکه تمرین سینه را شروع کنید از حرکات کششی دینامیک برای سینه بهره بگیرید( صاف بایستید، دست ها را طرفین بدن نگه دارید و برای ۱۰تکرار به عقب و جلو حرکت و کشش دهید.(

 -انجام کشش های دینامیک قبل از یک ست هم می تواند قدرت را تقویت کند. برای مثال، انجام چند تکرار اسکوات جهشی (با وزن بدن) دقیقا پیش از رفتن زیر میله برای اجرای اسکوات.

 -کشش های پرتابی ارتباط نزدیکی با کشش های دینامیک دارند. آنها عبارتند از اجرای کشش های دینامیک پی در پی به حالت تاب مانند. بعنوان مثال، بین ست های پشت پا ماشین، می توانید عضلات همسترینگ را با تعدادی خم شدن پی در پی به سمت پایین و تلاش برای لمس پنجه پا تحت کشش قرار دهید. البته در هنگام استفاده از کشش های بالستیک باید مراقب باشید که کششی نامناسب بر عضله وارد نشود.

 

 

اشتباه سوم: کشش بیش از حد

 

بدنسازان عاشق تمرینات پیش رونده اند، و به همین دلیل برخی بدنسازان که عقیده دارند”یا باید سنگین تمرین کرد و یا اصلا تمرین نکرد!”، همین ایده را در مورد کشش هم بکار می برند و هر بار سعی می کنند تا دامنه کشش را افزایش دهند و عضلات و تاندون ها را بیش از جلسه قبل کشش دهند!

در این صورت به جای اجتناب از آسیب دیدگی ، اجرای حرکات کششی به خودی خود باعث آسیب می شود، و در نهایت ضرر آن بیش از فوایدش خواهد بود.

 

راه حل ها:

- قبل از هر نوع کششی که استفاده می کنید، دینامیک، استاتیک یا بالستیک، به هر حال باید از گرم کردن استفاده کنید. در ابتدا از کشش های کوتاه تر استفاده کنید و کم کم، به سمت کشش در دانه کامل پیش روید.

- وقتی صحبت از کشش است، درد را مساوی با پیشرفت ندانید. درد سیگنال های بدن است به این معنی که کشش کافی است. اما درد شدیدی حس کنید به این معنی است که در حال زیاده روی هستید.

- کشش های شدید را تنها باید بلافاصله پس از تمرین هر بخش بدن اجرا کنید وقتی عضله کاملا با خون پمپ شده و گرم است. ضمن اینکه نباید تستی باشد برای اینکه تحمل خود در برابر درد را محک بزنید. موقعیتی را پیدا کنید که کشش در آن چندان راحت نباشد، ولی در عین حال آزار دهنده هم نباشد.

 

 

اشتباه چهارم : چشم پوشی از حرکات کششی

 

در طول این سال ها، جی کاتلر همواره وقت زیادی را به تمرینات  یوگا و پلایومتریک اختصاص داده به دلیل حرکات کششی و تعادلی زیادی که در این ورزش ها رایج است. از سال ۲۰۰۸، او یک مربی هم مخصوص حرکات کششی استخدام کرد، که سه جلسه ۳۰دقیقه ای در هفته را به این نوع حرکات اختصاص می دهد. اگر مستر المپیا پیشین دنیا این همه وقت صرف تقویت انعطاف پذیری بدنش می کند، مطوئنا شما هم می توانید تنها چند دقیقه را قبل و پس از هر جلسه تمرین صرف این کار کنید. البته نیازی نیست جلسات اختصاصی برای این کار در نظر بگیرید یا اینکه مربی استخدام کنید. بدون اینکه هیچ هزینه اضافی متحمل شوید، انجام چند کشش پایه کافی است برای اینکه پیشرفت خود را در بدنسازی تقویت کنید.

 

راه حل ها :

- یاد بگیرید که چطورحرکات کششی دینامیک و استاتیک را برای هر بخش از بدن اجرا کنید.

- انجام کشش های دینامیک پیش از تمرین و کشش های استاتیک پس از تمرین را به عنوان بخش ضروری از جلسه تمرین در نظر بگیرید. اگر لازم است تمام حرکات کششی را که مورد نظرتان است در ابتدا و انتهای برنامه تمرینتان بنویسید تا فراموش نکنید. از این طریق، می توانید کمی تنوع در کشش های خود وارد کنید و همچنین مقدار اثر بخشی آنها برافزایش قدرت و رشد عضلانی را بدقت مد نظر داشته باشید، و تنظیمات لازم را انجام دهید.

- مثل کاتلر، می توانید زمان هایی را هم غیر از جلسات تمرین با وزنه به حرکات کششی اختصاص دهید.

 

درس هایی که باید به یاد بسپارید:

 

- کشش های استاتیک پیش از تمرین انجام ندهید در عوض، آن را پس از تمرین اجرا کنید.

- از کشش های دینامیک پیش از تمرین استفاده کنید با تمرکز روی عضله ای که قصد تمرین روی آن را دارید.

 -در هنگام استفاده از حرکات کششی سعی نکنید تحمل تان در برابر درد را محک بزنید. بعبارتی از اجرای حرکات کششی در دامنه ای که باعث درد زیاد شود خودداری کنید.