هنر رزمی ، ورزش رزمی یا دفاع شخصی

 هنر رزمی عبارتی با تفسیر های گوناگون است بسته به فردی که جواب می دهد تفسیر ها متفاوت است.یکی از دلایل این تنوع، این است که سبک های بسیاری از هنرهای رزمی بنا نهاده شده است و هر سبک هم هنرجویان و طرفداران زیادی دارد.حتی کسانی هم که سبک خاصی را کار می کنند ممکن است تعاریف متفاوتی از سبک خود داشته باشند.
چون افراد مختلف درک متفاوتی از هنر رزمی خواهند داشت بنا براین تعاریف آنها هم از هنر رزمی متفاوت خواهد بود.
ابتدا مفهوم هنر رزمی را به سه شاخه ی، هنر رزمی، ورزش رزمی و دفاع شخصی تقسیم می کنیم.

ورزش رزمی
در ابتدا هنر رزمی به منظور آموزش سربازان برای مبارزه در میدان جنگ توسعه پیدا کرد.هدف این بود که سربازان در میدان جنگ بتوانند از خود دفاع کنند.در آن زمان قانونی در میدان جنگ حاکم نبود( امروز هم نیست) یکی از چیزهایی که این سربازان می آموختند این بود که چگونه حریف را به قتل برسانند.
در جهان امروز، مردمان بیشماری هنر رزمی را تمرین می کنند اما آنها لزوما هنر رزمی را با هدف دفاع شخصی  یا اینکه بخواهند سرباز شوند یاد نمی گیرند.تعداد بیشماری از آنها به همان دلایلی به ورزش رزمی روی می آورند که بسیاری از مردم به فوتبال، والیبال و ژیمناستیک روی می آورند.به این دلیل که ورزش باعث سلامتی آنها می شود اعتماد به نفس آنها را افزایش می دهد و روابط اجتماعی آنها را بهبود می بخشد و بسیاری دلایل دیگر.
در این گونه موارد ورزش رزمی اصطلاحی مناسبتر از هنر رزمی است.ورزشی با تکنیک های مبارزه ای.
گام انقلابی دیگر برای هنرهای رزمی ، عنصر رقابت بود.زمان نه چندان طولانی بعد از اینکه یک هنر رزمی متولد می شد، تعدادی مبارزات رقابتی همانند فستیوال و یا تورنمنت برای این هنرها برگذار می شد.امروزه تعدادی از مردم هنر های رزمی را تنها و یا اغلب برای این رقابت ها و روح ورزشی هنر رزمی تمرین می کنند.این دلیل دیگری است که چرا هدف هنر رزمی در طول سالهای اخیر تغییر کرده است.
تفاوت بسیاری بین مبارزه در میدان جنگ برای نجات جان بدون هیچ قانونی ، و مبارزه روی تاتمی در یک تورنومنت ورزشی با قوانین مشخص وجود دارد.این تفاوت تاثیر بسیار بزرگی بر روی سبک بخصوصی از هنر رزمی نهاده است.برای مثال، در جودو ضربات دست و پا به هیچ عنوان مجاز نیست بنابراین جودوکار در زدن ضربات به خوبی یک کیک بوکسینگ کار که تنها می تواند ضربه بزند مهارت ندارد.هر دو ورزش جودو و کیک بوکسینگ هنر رزمی هستند چون پیشینه ای در مبارزات دارند.اما عنصر رقابت بر اساس تعریف  هنر رزمی مورد نظر  و قوانین آن تاثیر مستقیمی بر سبک هنر رزمی دارد و تعیین می کند که مبارزات در این سبک چگونه باید انجام شوند.

دفاع شخصی

تقریبا همه هنر های رزمی ریشه ای در دفاع شخصی دارند اما فلسفه آنها با هم متفاوت است.تعدادی از هنر های رزمی بر روی استفاده از نیروی حریف و برگرداندن این نیرو به خود حریف تکیه دارند و برخی دیگر بر روی کنترل کردن حریف بدون صدمه به او، تکیه دارند.مهم نیست چه سبکی کار می کنید به دقت اگاه باشید که آیا هنر رزمی کار می کنید ورزش رزمی کار می کنید و یا هدفتان دفاع شخصی است.بعضی مربیان تنها یک و یا دو تا از این سه عنصر را آموزش می دهند اما اگر شما در مورد این تقسیم بندی آگاه تر باشید می توانید طوری تمرین کنید که در هر سه شاخه آموزش ببینید.

همان طور که قبلا گفته شد فرق بسیاری بین نحوه دفاع از خود ،  دریک جنگ بدون قانون زمان ژاپن فئودالی در مواجه با سامورایی ها، و دفاع از خود در یک مسابقه مدرن تکواندو( برای مثال ) وجود دارد. در جنگ قانون بکش یا کشته شو حاکم است اما در مسابقات در بالاترین حالت ، فقط لازم است کمتر ضربه  بخوری و بیشتر دفاع و یا حمله کنی.
قوانین تکواندو  ضربه به پاینتر از کمر مجاز نیست.در دفاع شخصی این قوانین وجود ندارد در یک مسابقه تکواندو شما بر اساس تعداد ضرباتی که به بالاتنه وارد می کنید امتیاز می گیرید اما در دفاع شخصی بهتر است تعداد ضربات پایین تنه بیشتری بزنید زیرا این ضربات ریسک کمتری دارد و انرژی کمتری از شما می گیرد به علاوه ساده تر و کاراتر است.

هنر رزمی
حال که دو شاخه ورزش رزمی و دفاع شخصی را تعریف کردیم می توانیم بر روی تعریف هنر رزمی هم توجه کنیم.هنر رزمی هنر مبارزه است به طوری که ورزش رزمی و دفاع شخصی هم می تواند جزئی از آن باشد. اما هنر رزمی چیزی بسیار فراتر از این تعاریف است.
همیشه گفته می شود که برای یادگیری هنر رزمی باید در مدرسه و یا باشگاه هنر رزمی ثبت نام کنید.اما کلمه هنر به چیزی فرتر از تمرین ورزشی و یا یادگیری دفاع شخصی دلالت دارد. وقتی هنر رزمی تمرین می کنید تنها در حال ورزش کردن و یا یادگیری اینکه تحت قوانین خاصی چگونه از خود دفاع کنید نیستید شما در مسیری در جهت تکامل گام برداشته اید که باید دنبال کنید.همیشه باید تلاش کنید تا نحوه مبارزه خود را کامل تر کنید وبهتر شوید.
تعداد از افراد بیشتر بر روی مسیر ورزشی هنر رزمی تمرکز می کنند اما شما می تواند بر روی تکامل هنرتان تمرکز کنید.برای مثال شاید یادگرفتن کار با نانچیکو در یک موقعیت دفاع شخصی چندان به کمک شما نیاید ( همیشه نانچاکو ندارید) اما می توانید از جنبه هنری به آن نگاه کنید و برای خود هدفی تعیین کنید و برای تکامل هنرتان، با نانچاکو تمرین کنید.