آموزش دفاع شخصی در اصفهان

سیستم دفاع شخصی کاربردی

سیستم دفاع شخصی کاربردی

آموزش دفاع شخصی در اصفهان

آموزش تخصصی پیشرفته ترین سیستم دفاع شخصی
آموزش دوره دفاع شخصی چاقو
آموزش مبارزات آزاد و مبارزه با چاقو
آموزش حرفا ای بدنسازی رزمی و آمادگی برای مسابقات
آموزش تمامی سلاح های سرد رزمی و دفاع انها در یک موقعیت تهاجمی
آموزش سلاح های سرد نظامی تونفا و باتوم
آموزش سیستم کالی کمبت
آموزش کامل چاقوی کارامبیت
آموزش کامل تکنیکهای قفل مفاصل در هر موقعیتی
آموزش از صفر تا حرفه ای و قهرمانی و مربیگری
ارائه احکام معتبر فدراسیونی
توسط مربی و داور رسمی دفاع شخصی و سلاح های سرد
با من حرفه ای شوید....
09044068017

۱۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آموزش خصوصی دفاع شخصی بانوان» ثبت شده است

می خواهید دفاع شخصی یاد بگیرید؟ تصمیم گرفته اید که به یک باشگاه بروید؟ این مقاله را بخوانید و اطلاعاتی را که برای انتخاب هنر های رزمی لازم دارید به دست آورید.
 

 -1انتخاب رشته رزمی : همه چیز به آن بستگی دارد که شما چه می خواهید؟ شما می خواهید به آرامی تکنیک های دفاع شخصی را یاد گرفته و تا زمانی که نتوانید اجرای درست یکی یکی آن ها را انجام دهید به دنبال دیگری نروید، یا اینکه می خواهید زود پیشرفت کرده و به زودی در مبارزات شرکت کنید و اشتباهات خود را در طول یادگیری تصحیح کنید؟ انتخاب شما بستگی به سن و وضعیت فیزیکی شما دارد .

 

 -2 انتخاب باشگاه ورزشی :  کدام مدرسه یا باشگاه؟ چند پارامتر برای انتخاب باشگاه ورزشی وجود دارد. شما همین الان می توانید به راحتی از اینترنت اطلاعات زیادی در این مورد کسب می کنید. این مسئله بسیار مهم است که چه سبک و استادی را برای تمرین انتخاب کنید.

 

 -3 صبور باشید : از آنجا که هنر های رزمی در مورد قدرت نیست لازم نیست که زیاد به خود فشار بیاورید. تحمل کردن، کلید موفقیت است. ابتدا شما می توانید در مبارزات دو نفره شرکت کنید و ممکن است سرانجام در آخر یک تنه در مقابل 10 نفر قرار بگیرید. پس آرام باشید و برنامه های بلند مدت را دنبال کنید تا عملکرد بهتری داشته باشید.

 

 -4  گذشته را به یاد آورید : هدف اصیل هنر های رزمی این بود که افراد در برابر حمله ی مهاجمان حتی تا سر حد مرگ از خود دفاع کنند اما امروزه بسیاری از افراد این هدف را تغییر داده اند. هدف حقیقی زنده ماندن در برابر تلاش افرادی است که می خواهند شما را شکست دهند.

 

 -5نقش استاد خود را دریابید : استاد شما دوست،محرک و یا بدترین دشمن شماست. او باید شما را تا آن سوی ظرفیت هایتان ببرد و هرگز از تمرین و مبارزه با شما دست نکشد. از او کمک بخواهید ولی سعی نکنید او را منحصرا برای خود نگه دارید زیرا افراد دیگری هم مثل شما از وی تقاضای کمک دارند. راهکارهای او را به خاطر بسپارید و به کار بگیرید و فراموش نکنید که تجربه اش از شما بیشتر است و حتی قبل از اینکه شما به مدرسه ی او بروید، او استاد بوده است.

 

 -6  به باشگاه احترام بگذارید : در باشگاه نه کسی بازی می کند و نه کسی گیج بازی در می آورد به خصوص وقتی که استاد مشغول صحبت کردن است . با احترام گذاشتن به محیط باشگاه در واقع به دوستان خود احترام گذاشته اید. همیشه قبل از تدریس در محیط باشگاه حضور یابید.

 

 -7 پیشرفت بقیه را درک کنید : هدف شما از تمرین در باشگاه ممکن از هدف دیگران هم نباشد. در باشگاه بچه هایی هستند که شاید تنها بخواهند قدرت خود را افزایش دهند و یا با حرکات رزمی پیش دوستان خود هنرنمایی کنند. جوانانی هستند که از غرور و درندگی خود مایه می گذارند و افرادی مسن هستند که تنها به دنیال یادگیری تکنیک ها هستند. پس شما با هر مدل هنرآموزی برخورد می کنید. اگر مربی فردی کارآزموده باشد فورا دسته های متفاوت هنرجویان را از هم جدا می کند و هر دسته را به هدف مشخص خودش هدایت می کند. در باشگاه به افرادی که برای جلب توجه کار می کنند و هدفشان خودی نیست اعتنا قائل نشوید .

 

 -8طرز فکر درستی را برای خود انتخاب کنید : شما باید بیشتر نفس بکشید، باید عرق بریزید، خسته شوید و حتی جراحت بردارید اما توقفی در کار نیست. خوب طبیعی است که اگر به درستی تمرین کنید بعضی اوقات یا دیگران را زخمی می کنید یا خودتان زخمی می شوید. اگر در طی مبارزه زخمی شدید، تنها چند نفس عمیق بکشید و دیگر به عصبانیت آن لحظه برنگردید. شما شاید در طول مبارزه نوسان های شدید داشته باشید و سعی کنید که با حمله های پرخاشگرانه حریف را در یک فاصله از خود نگه دارید اما این کار را نکنید. ایده ی نهفته در تمامی هنرهای رزمی آرام ماندن برای زنده ماندن است.

 

 -9  تمرین : هر تکنیکی را که می بینید تمرین کنید تا انجام آن برای شما عادی و طبیعی شود و تکنیک ها را یکی پس از دیگری عوض کنید. فراتر از آنچه به شما تدریس می شود به تکنیک ها فکر کنید و در مورد جوانب کار از استاد خود سوال کنید.

 

 - 10فکر داخل و خارج باشگاه را از هم تمایز دهید : باشگاه را به عنوان یک محیط پاک تلقی کنید. هرگونه پرخاش و عصبانیت را که در خارج باشگاه داشته اید دم در باشگاه جا بگذارید. هرگونه دعوا با دوستان هم باشگاهی خود، شما را از تمرکز روی تمرینات رزمی باز می دارد پس درون باشگاه از هرگونه فکر منفی دور باشید.

 

-11 خودنمایی نکنید : چه لزومی دارد که مردم بفهمند که هنرجوی رزمی هستید یا کمرتان چه رنگی است. این مبارزات واقعی است که تفاوت شما را با بقیه نمایان می کند پس به جای تظاهر و خودنمایی روی تکنیک هایتان بیشتر تمرکز کنید.

استرس واکنشی است که در فرد در اثر حضور عامل دیگری به وجود می‌آید و قوای فرد را برای روبه‌رو شدن با آن بسیج می‌کند و ارگانیزم (یا موجود زنده) حالت آماده‌باش پیدا می‌کند. تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید، ازدواج، مرگ نزدیکان و وجود یک بیماری با اهمیت در خانواده از جمله عوامل بیرونی رهاسازی فشارعصبی هستند. استرس می تواند در موارد خاص هیجان انگیز باشد و همچنین می تواند محرک و مفید باشد. با این حال استرس دشمن عمومی شماره یک برای سلامتی ما می باشد و به وضوح به بیماریهای زیر مرتبط می باشد:


آسم
اختلالات پوستی
کمر درد
زخم معده
بیماری های قلبی عروقی
آرتریت روماتویید
دیابت
فشار خون بالا
اختلالات قاعدگی
میگرن
استرس همچنین مقاومت و عملکرد سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری های شایع مانند سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش می دهد.  و در پیشرفت برخی سرطان ها نقش دارد. استرس باعث می شود ما بیشتر از سن خود به نظر برسیم. و باعث تشدید اختلالات روانی و عاطفی می شود.

 

زمانی که به ما استرس وارد می شود چه اتفاقی می افتد؟
 

در نظر بگرید که شما در مقابل جانور درنده ای گیر کرده اید که می خواهد به شما حمله کند و از شما به عنوان یک وعده غذایی استفاده کند. در چنین حالتی باید واکنش سریع انجام داده و از محدوده خطر فرار کنید. اگرچه امروزه امکان خورده شدن توسط یک جانور وحشی تا حد زیادی کاهش یافته است،  اما هنوز بدن در موقعیت های استرس زا واکنش نشان می دهد.  مثلا زمانی که در ترافیک هستید یا در محل کارتان با رئیس تان مجادله می کنید.

 

نشانه های استرس
کم حوصلگی، سردرد، تغییر ضربان قلب، خستگی جسمی، خشم و پرخاشگری، بی خوابی، فشار در سینه، اختلال گوارشی، سوزش معده، عرق کردن، خشکی دهان، بی‌اشتهایی، داغ شدن و یا سرد شدن بدن، غمگینی، لرزش بدن، میل به سیگار، از دست دادن تمرکز، احساس سرگیجه، تغییر تنفس، تکرر ادرار، کم شدن حافظه، دردهای بدنی پراکنده، آه کشیدن، تمایل به تنهایی، آشفتگی، التهاب، سرخ شدن پوست صورت و...

 

 

تغیرات درونی
زمانی که به ما استرس وارد می شود بدن فورا واکنش نشان می دهد. در اینجا برخی از چیزهایی که اتفاق می افتند عبارتند از :

 

آدرنالین آزاد شده در جریان خون باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شدید شده بنابراین باعث تشدید وضعیت رگ های خونی می شود.
 

در افراد مبتلا به آسم باعث تنفس سطحی و کم عمق می شود.
 

 در مواقع اضطراری  جریان خون را ازسطح پوست به بخش هایی از بدن  مانند ارگان های داخلی و مغز که نیاز به انرژی بیشتری دارند منتقل می کد. بنابراین باعث می شود که رنگ ما پریده و در دراز مدت پوست مواد مغزی را از دست بدهد.
 

 

تمایل خون به لخته شدن را در کسانی که مبتلا به بیماری های شریانی هستند افزایش می دهد.
 

اسید هیدروکلریک بیش از مقدار مورد نیاز در معده ترشح می شود و باعث زخم معده می شود.
 

منجر به درد گردن و شانه و سردردهای شدید می شود.
 

تمام ارگان های داخلی مانند طحال، کبد، مغز، قلب و غیره بیشتر از مقدار مورد نیاز خود انرژی مصرف می کنند و مقدار زیادی از جریان خون، اکسیژن و مواد مغذی هدر می رود.
 

حتی بی اهمیت ترین اتفاقات نیز می توانند  باعث ایجاد  یک حالت اضطراب و تنش عصبی در بدن ما شوند. به همین دلیل باعث می شود که کل سیستم جسمی و روحی ما به تدریج انرژی خود را از دست دهد. قلب به طور مداوم  و به سرعت درحال تپیدن است و آدرنالین هم سریع وارد جریان خون می شود و باعث می شود که عضلات بدن متشنج شده و رگ های خونی تنگ تر شده و فشار زیادی به آنها وارد شود. به همین دلیل استرس زیاد باعث می شود که به سادگی بیمار شویم و در بعضی مواقع می تواند کشنده باشد.

 

 

چطوری با استرس مقابله کنیم ؟
 

بعضی از ورزش های شرقی مانند یوگا، چی گونگ و تای چی باعث می شود که بتوانیم به اعصاب خود مسلط شویم و استرس خود را کنترل کنیم. از تای چی و برخی از انواع از چی گونگ به عنوان حرکت مدیتیشن استفاده کنیم. یکی از ملزومات کلیدی برای مدیتیشن و یوگا این است که به آرامی و منظم نفس بکشیم. هنگامی که نفس های آرام و عمیقی بکشیم باعث می شود که اکسیژن بیشتری به مغز برسد و ذهن ما آرامتر شود. استفاده از ورزش های ذهنی مانند یوگا، مدیتیشن و تای چی باعث می شود که ذهن ما آرام تر شده و در مقابله با سختی ها و مشکلات بتوانیم استرس خود را کنترل کنیم. به همین دلیل این ورزش ها را با نام پادزهرهای استرس نام می برند.

شاید تصمیم گرفته باشید که به یک کلاس هنرهای رزمی بروید اما در انتخاب آن مردد هستید که چه نوع هنررزمی را انتخاب کنید. در این مقاله به صورت مرحله به مرحله به شما یاد می دهیم که بهترین هنر رزمی باتوجه به وضعیت جسمانی و روحی شما چه رشته ای می باشد.
 

1- تنظیم بودجه. برخی از هنرهای رزمی برای تهیه تجهیزات مورد نیاز به بودجه زیادی احتیاج دارند. برای مثال، تهیه مجموعه وسایل کندو در سطح بالا به 1000 دلار آمریکا نیاز دارد. در حالی که کاراته تنها به یک لباس سفید پنبه ای نیاز دارد. پس قبل از انتخاب هر رشته رزمی به بودجه مورد نیاز آن دقت کنید و رشته ای را انتخاب کنید که با بودجه شما همخوانی داشته باشد.

 

 

2- تعیین هدف نهایی خود در آن رشته. معمولا 4 دسته از اهداف وجود دارد که در زیر آن ها را نام می بریم:

انجام ورزش رزمی برای بهره مندی از مزایای سلامتی و تناسب اندام.
انجام مهارت های رزمی برای رسیدن به نظم و انضباط شخصی.
انجام دادن آن به عنوان بخشی از میراث و سنت های فرهنگی در صد یا هزاران سال پیش.
انجام هنرهای رزمی برای شرکت در مسابقات ورزشی.

 

 

3- یک سبک از هنرهای رزمی را انتخاب کنید. ممکن است که یک سبک سخت را انتخاب کنید، مانند موی تای(تایلندی) و یا بوکس غربی، سبک نیمه سخت مانند تکواندو یا هاپکیدو(کره ای)، یا سبک های آسانی مانند آیکیدو (ژاپنی) و یا یکی ازسبک های کونگ فو (چینی)، و یا سبکی که در آن گلاویز می شوند مانند جیوجیتسو (برزیلی) و هنرهای رزمی غربی (اروپایی). آیا می خواهید با حریف خود در داخل یک رینگ مسابقه دهید و یا به مطالعه سنت های هنر رزمی یک فرهنگ خاص بپردازید و یا خود را برای دفاع در مقابل حملاتی که در زندگی واقعی صورت می گیرند آماده کنید؟

روش های آموزشی بسیار متفاوت هستند، و بیشتر مدارس هنرهای رزمی بر روی یک جنبه خاص تمرکز می کنند. هر مدرسه رزمی تلاش می کند که شما را به یک رزمی کار موفق در رشته ای که در آن کار می کنید تبدیل شوید.

 

 

4- تشخیص محدودیت های فیزیکی خود. اگر شما مسن هستید و قابلیت انعطاف زیادی ندارید، ووشو (چینی) احتمالا برای شما مناسب نباشد. اما تای چی (چینی) ممکن است بهترین گذینه برای شما باشد. می دانیم که هنرهای رزمی مانند کاراته و تکواندو ممکن است برای فیزیک و بنیه بدنی کوچک مناسب نباشند. سبک گلاویز شدن جودو، آیکیدو یا جیوجوتسو، در حالی که به سبک مبارزه هنرهای رزمی نزدیک هستند، بر روی تکنیک و قدرت برای پیشرفت در آن ها تمرکز می کنند. به همین ترتیب سبک های رزمی چینی بیشتر بر روی تکنیک تمرکز می کنند و به قد و وزن وابسته نیستند.

 

 

5- مزایای فرهنگی خود را در نظر بگیرید. اگر شما به فرهنگ خاصی علاقه دارید و به آن احترام می گذارید، با استفاده از آن هنر رزمی می توانید چیزهای بیشتری در مورد آن فرهنگ یاد بگیرید و یک تجربه بزرگ کسب کنید.

 

 

6- تاثیر آن هنر رزمی را در خود در نظر بگیرید. برای مثال هنر رزمی مدرن مانند "کراو ماگا"، بازسازی شده هنر رزمی غربی "آرما" می باشد که در کلاس هایی به سربازان با تجربه و افسران پلیس آموزش داده می شود. اگر شما می خواهید که زمان زیادی را صرف شرکت در کلاس های سبک های مختلف رزمی برای یادگیری دفاع شخصی بکنید، بهتر است که به یک کلاس هنرهای رزمی ترکیبی بروید.

 

 

7- در مورد زمان شروع هنر رزمی تصمیم بگیرید. قبل از انتخاب رشته رزمی مورد نظر خود، بهتر است چند جلسه ای به باشگاه بروید و به عنوان یک تماشاگر بنشینید و به تمرین های آنها نگاه کنید تا ببینید از آن خوشتان می آید یا نه، وقتی از نزدیک با آن آشنا شدید آنوقت می توانید زمان شروع کلاس خود را تعیین کنید.

 

 

8- تحقیق کنید که آیا آن سبک رزمی متناسب با شخصیت شما است یا نه؟ اگر شما به دنبال یادگیری هنرهای رزمی به صورت عملی هستید باید از مرحله مبتدی شروع به کار کرده و به صورت مرحله به مرحله پیش برود. همچنین باید تحقیق کنید که آن سبک رزمی با شخصیت شما همخوانی دارد یا نه. مثلا در بعضی از سبک های رزمی باید روحیه تهاجمی و خشنی داشته باشید و بعضی دیگر آرام باشید.

 

 

9- شرایط مربی را بررسی کنید. در مورد درجه و گواهی مربیگری او تحقیق کنید. همچنین بهتر است در موارد زیر هم اطلاعاتی داشته باشید:

زیر نظر چه کسی آموزش دیده است؟
چه مدت است که مشغول مربیگری است؟
چه مدت است که هنررزمی را شروع کرده است؟
آیا به عنوان یک مربی هیچ تجربه ای دارد، یا فقط یک رزمی کار زرنگ است؟

 

 

10- هر هفته مدت زمان خاصی را به کار در این رشته رزمی اختصاص دهید. مانند بیشتر ورزش های دیگر یادگیری هنرهای رزمی مستلزم تلاش و تمرین فراوانی می باشد. شما می توانید فرم های آن را در خانه هم تمرین کنید. اگر تمرین خود را فقط به کلاس محدود کنید، پیشرفت خاصی عایدتان نخواهد شد. باید در کلاس یاد بگیرید و در خانه تمرین کنید.

گاهی اوقات بسیاری از مردم ار من می خواهند که به آنها فقط کاتا یا مبارزه را آموزش دهم. آنها می خواهند مانند انتخاب میوه که آن را گلچین می کنند من هم فقط چیزهای خاص را به آنها یاد دهم و اصرار دارند که از من که مربی کاراته همستم بهتر می دانند که چه چیزی را و چه وقتی به آنها آموزش دهم. کاتا و مبارزه شدیدا یکپارچه هستند و من بر این باورم که هردوی آنها باید همراه هم آموزش داده شوند.
وقتی می بینم که کسی برای مسابقات کاراته در هر دو بخش کاتا و مبارزه شرکت می کند خیلی خوشحال می شوم.در حالی این باور رایج است که کاتا و کاراته از هم جدا هستند ولی حقیقت این است که در مبارزات کاراته از حرکات کاتا استفاده می شود. کاتا روال مشترکی با حرکات ژیمناستیک دارد و اگر شما می خواهید برنامه های کاربردی را از آنها یاد بگیرید به شما پیشنهاد می کنم که به کلاس جوجیتسو بروید نه کلاس کاراته.

 

حقیقت این است که شما با استفاده از سه تکنیک می توانید در مبارزات کاراته برنده شوید. شما می توانید در مسابقات کاتا بدون اینکه با کسی درگیر شوید برنده باشید. این دو فعالیت به طور کامل از هم جدا هستند و مهارت و توانایی های متفاوتی می خواهند. ممکن است کسی در یکی از آنها استعداد داشته باشد اما در دیگری بی استعداد باشد. حال این سوال پیش می آید که چرا شما باید هردوی آن را یاد بگیرید؟

 

کاراته یک ورزش است.در این رشته ورزشی دو نوع مسابقه وجود دارد:

کاتا (شما باید حرکات را به ترتیب و روال خاصی انجام دهید)
مبارزه (دو نفر با هم مبارزه می کنند و از تکنیک هایی استفاده می کنند که در ادامه توضیح خواهیم داد)

 

واما شاید این سوال برای شما پیش آید که واقعا کاتا چیست؟

کاتا مجموعه ای از حرکات و تکنیکهای تهاجمی و دفاعی است که به شکل نوعی رقص موزون به نظر میرسد. وقتی یک کاتا به خوبی اجرا میشود در واقع نظم درونی و هنر اجرا کننده را نشان میدهد.
کاتاها به وسیله اساتید بزرگ کاراته طراحی و ابداع شده اند تا با تمرین مدام، کاراته کار را قادر سازد در یک زمان با هشت حریف مبارزه کند.البته بدون به هم خوردن تعادل لازم و حالت بدن تا به راحتی بتواند ضربات فلج کننده یا کشنده را به حریف وارد کند.

بسیاری از مربیان و استادان قدیمی کاراته بر این باور بودند که " همه چیز در کاتا نهفته است" و دائما یادآوری می کردند که بدون کاتا، کاراته نیز وجود ندارد.

 

با فراگیری کاتا تمام موارد لازم درباره کاراته واقعی به شما آموخته می شود. در مسابقات هر کاراته کار حرفه ای باید توانایی نشان دادن مفهوم و معنی هر حرکتی اعم از یک ضربه داچی یا تنفس را دارا باشد. یک کاتا کار خوب، کسی است که بتواند با کیفیت عالی، اجرای ضربات و حرکت، این پیام را به داوران منتقل کند که او چقدر خوب و حرفه ای کاتا را اجرا کرده یا در واقع مبارزه کرده است.کاتا در میان اولین آموزش های هر شخصی در کلاس کاراته می باشد. بزرگترین عامل در تشخیص میزان مهارت واقعی یک کاراته کار چگونگی اجرای کاتا توسط او است.

 

هر کاتا حدوداً از ۲۰ تا ۷۰ حرکت (چرخش و گام برداشتن) تشکیل شده که با همراهی انواع ضربات دست و پا انجام می‌شوند. بسیاری از کاتاها بر اساس تعداد حرکات‌شان نام‌گذاری شده‌اند. کاربرد کاتا خیلی بیشتر از آن است که فکر می کنیم. برای اینکه یک کاراته کار موفق شویم و بتوانیم مبارزات خوبی انجام دهیم نباید کاتا را فراموش کنیم. برای مثال وقتی که از استیو آرنیل اولین مرد 100 کمیته این سوال پرسیده شد که چطور توانستی در مبارزات موفق شوی در پاسخ گفت که روزی شش ساعت به تمرین کاتا پرداخته است.

 

یادگیری کاراته بدون آگاهی از روش آن ، مانند این است که بخواهیم بدون آن که شلیک کنیم، کاربرد سلاحی را بیاموزیم و یا بدون آنکه وارد زمین مسابقه شویم از شرایط آن مطلع گردیم

 

برای این که کاتا،ارزش حقیقی و واقعی خود را برای کاراته کار داشته باشد، حرکات هر کاتا می بایستی مورد مطالعه وبررسی قرار گیرد و تمامی این حرکات عملا مورد تجزیه قرار می گیرند. دید گاه خوب وعملی برای دستیابی به چنین حالتی این است که فرد آنقدر تمرین کند تا حرکات پای او به صورت طبیعی وخودکار جابجا شود. با انجام چنین روشی، فرد قادر خواهد بود که زاویه وریتم حرکات پای خود را به راحتی تغییر دهد. به این ترتیب می تواند درک وفهم کامل تری نسبت به توانایی های خود داشته باشد.

 

بیشتر کاتاها با یک تکنیک دفاعی شروع شده و تقریباٌ تمام آنها با دفاع خاتمه می یابد و حقیقتی که در جمله معروف استاد فوناکوشی نهفته است که می گوید :"در کاراته هرگز اولین حمله وجود ندارد"

دلایل متعددی برای ثبت‌نام فرزندانمان در رشته‌ هنرهای رزمی و استمرار آن وجود دارد. هنرهای رزمی علاوه‌بر افزایش اعتماد به‌نفس، سبب یادگیری نظم و انضباطی می‌شود که ایجادکننده شالوده‌ای محکم است به‌نحوی که شخصیت آنها را قوی می‌سازد.
با وجودی که آموختن هنرهای رزمی، مفرح و دل‌پذیر است، اما درس‌های مهمی را نیز در باب ارزش‌ها و احترام به بچه‌ها خواهد آموخت که چگونگی نگاه آنها را به دنیای اطرافشان شکل می‌دهد. حتی اگر اجتناب از درگیری‌ها را به بچه‌ها آموزش دهیم، باز هم در شرایط وخیم، آنها می‌توانند با تکیه به آموخته‌هایشان در مقابل آسیب‌های جسمی و بدنی از خویش دفاع و حفاظت کنند. این انرژی یا قدرتی است که از هنرهای رزمی به وجود می‌آید. هنرهای رزمی اعتماد به‌نفس را افزایش می‌دهد.

این هنر، ورزش جسمانی و طاقت‌فرسا است


بچه‌هائی که وارد این حیطه هنرهای رزمی می‌شوند و در این مسیر پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را به‌دست می‌آورند، رفتار و حالات مثبتی را در خود رشد می‌دهند که می‌تواند آنها را در به انجام رسانیدن وظایف مهم دیگر و هم‌چنین رویاروئی با دیگر چالش‌های زندگیشان، یاری کند. مدارس رزمی سبب می‌شوند تا بچه‌ها خود را باور کنند و افزون بر آن در آنها ایجاد انگیزه می‌نمایند.
تلاش و تمرکز ما بر فراهم آوردن فضائی مثبت برای بچه‌هاست، جائی که آنها حتی پس از یک روز بد و ناخوشایند در مدرسه و یا انجام ورزش، احساس اطمینان کنند. مکانی که وقتی بچه‌ها احساس ناامیدی یا شکست می‌کنند، برای آنها هم‌چون تکیه‌گاهی مطمئن باشند. مدارس رزمی این آمادگی و توانائی را دارند که از فرزندان ما در رویاروئی با مشکلات زندگی به اندازه کافی حمایت کنند و آنها را در مسیر درست قرار دهند.
علاوه‌بر قوانین معین حاکم بر مدارس، هنرهای رزمی نیز نظم و انضباط خاصی را به فرزندان می‌آموزد. این نظم و انضباط سبب می‌شود تا فرزند ما به موقع در سر کلاس حضور یابد و خود را ملزم به پیروی از قوانین و اصول مدرسه کند. هم‌چنین اهمیت احترام به خود و دیگران را می‌آموزد.
این هدف مهمی است که ما می‌کوشیم به‌تدریج به شاگردانمان آموزش دهیم. حتی با وجود سختی کار و یا شکست در اولین بار، ما به بچه‌ها می‌آموزیم که احساس ناکامی نکنند. در عوض به آنها یاد می‌دهیم تا آرامش خویش را حفظ کنند، از نو برنامه‌ریزی کنند و بار دیگر، صد در صدِ تلاش خود را به کار برند. یادگیری این نظم و انضباط به آنها کمک می‌کند تا تمرکز داشته و برای به انجام رسانیدن اهدافشان سخت بکوشند.

 


هنرهای رزمی ابزاری است که می‌تواند بچه‌ها را در ورزش‌های دیگر یاری رسانیده و نیز سبب سلامتی و حفظ تناسب اندام در آنها شود. تمرین‌های بسیاری که ما انجام می‌دهیم، مهارت‌های آنها را در فعالیت‌های فوق برنامه دیگر، افزایش می‌دهد.
برای مثال، تعادل و توازن مناسب و صحیح و هماهنگی دست و چشم، مهارت‌هائی هستند که در ورزش‌هائی مانند بیسبال، فوتبال و ژیمناستیک ضروری‌اند. آموزش هنرهای رزمی، حس رقابت‌جوئی را در فرزندانمان افزایش می‌دهد. مزیت دیگری که بچه‌ها در اثر آموزش هنرهای رزمی به‌دست می‌آورند، این است که در صورت بروز یک حادثه یا مشکل، می‌توانند به خوبی از خود دفاع کنند. هنرهای رزمی، تنها نحوه? دفاع شخصی را به بچه‌ها نمی‌آموزد، بلکه مهم‌ترین درس، چگونگی دوری جستن از موقعیت‌ها و وضعیت‌های خطرناک است.
اجتناب از این موقعیت‌ها، در عوضِ قرار گرفتن در درگیری‌های فیزیکی، راه‌کار مهمی است که اساتید، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم آن را آموزش می‌دهند. با آموختن هنرهای رزمی، فرزندان ما درس‌های بسیار ارزشمندی را فرا می‌گیرند که آنها را در لحظه لحظه زندگیشان یاری خواهد نمود و بهترین چیز این‌که، یک سرگرمی لذت‌بخش است. گرچه بچه‌ها ممکن است، به ارزش فراگیری این ویژگی‌ها پی نبرند. یادگیری مهارت‌های جدید، پیشرفت و موفقیت روزافزون آنها نه‌تنها برای خودشان لذت‌بخش است، بلکه مایه غرور و مباهات برای کسانی است که شاهد این مهم می‌باشند.


چرا خود را در حاشیه قرار می‌دهیم؟

هنرهای رزمی فعالیتی است که ما هم می‌توانیم آن را به‌عنوان عضوی از خانواده انجام دهیم. این راهی است برای این‌که اوقات مفیدتری را با فرزندانمان سپری کنیم که در دنیای آشفته‌? امروز فوق‌العاده ارزشمند است. هنرهای رزمی، هنری است که برای قرن‌های متوالی وجود داشته و امروزه در سراسر دنیا آموزش داده می‌شود. این آموزش‌ها منحصربه‌فرد و امیدبخش هستند. ارزش‌ها و آموخته‌های هنرهای رزمی، بچه‌ها را یاری می‌کند تا شهروند بهتری باشند و آمادگی بیشتری در مواجه با بسیاری از موقعیت‌ها که در دوران تحصیل و زندگی شخصی خود با آن روبه‌رو می‌شوند، داشته باشند.

1ـ یک مبارز به هیچ گروهی تعلق ندارد:گرچه او برای انجام هنرهای رزمی نهاد یا موسسه ای خاص دارد اماسعی میکند تا تکنیک هایی را از سایر سبکها برداشت نموده و مجموعه ای مرکب برای خود ایجاد کند.

 

2ـ یک جنگجو باید ساده بگیرد:تکنیکهای او باید بر مهارت های کلی حرکتی وابسته باشد.اگر حرکتی بد و پیچیده انجام شود شکست حتمی است.تکنیکهای ساده که سریعتر و تند تر اجرا میشود او را زنده نگه میدارد.

 

3ـ مبارزی که خوب تمرین میکند بهتر میجنگد:هرچه با تلاشی بیشتر به تمرین بپردازید مبارزه ای ساده تر خواهید داشت.تمرین زیاد تنها باتمرین واقعی در صحنه های برخورد واقعی حاصل میشود  پس هر وقت که خسته شدی فوری تمرین را ول نکنید.

 

4- یک مبارزه در لباسی تمرین میکند که با همان نیز مبارزه واقعی دارد:او باید با لباسی تمرین که میبایست در طی یک مبارزه واقعی پوشیده باشد چه ان لباس لباس کار باشد جین باشد یا لباس خانه باشد تفاوتی ندارد.اگر عضو تیم است باید با تمام ابزار لازم که در ماموریتحمل میکند تمرین کند.

 

5 یک مبارز باید دارای وضعیت روحی مثبتی باشد:او بااین شعارها اشناست گفته هایی که این موضوع را القا میکند که همتای او هرگز تسلیم نمیشود.هر که شهامت دارد پیروز است.

 

6ـ یک مبارز انعطاف پذیر است: در تمرین و مبارزه او هرگز فقط کاری را که دلش میخواهد انجام نمیدهد بلکه خود را با محیط و تغیرات مبارزه وقف میدهد.

 

7- یک مبارز همه چیز را ارزیابی میکند:او همواره تکنیک ها و تاکتیک های خود را میسنجد و مسایل را زیر سوال میبرد و به دنبال راهایی میگردد تا اطلاعات خود را افزایش دهد.او هرگز نمیگوید این راه تنها راه چاره است.

 

8- یک مبارز وضعیت فیزیکی خود را به خوبی حفظ میکند:اگرچه عقل او نخستین سلاح وی محسوب میشود ولی با این وجود میداند که حفظ ترکیب و تناسب اندام به او کمک خواهد کرد که تکنیکهای خود را به موقع اجرا کند.اعتماد به نفس خود را افزایش دهد و نیروی تبحر خود را تقویت نماید

 

9- یک مبارز یک حرفه ای ارام و موقر است:او ساده باقی میماند.به خود نمی نازد.او صرفا به مبارزه به عنوان بخشی ضروری در شغل خود مینگرد

 

10- یک مبارز هرگز تعلیمات خود را متوقف نمیکند:او همیشه درپی یافتن روشها و تکنیکهای برتر است حتی اگر هزینه ای را نیز متحمل شود.شاید امکان برخورد در نوع شغل یا زندگی خصوصی وی وجود داشته باشد در هر حال او باید مثل یک اسفنج باشد و هر طرح خوب اموزشی را جذب کند.اما به قول مربی مون بسیاری در فکر پیروزی هستند اما تنها تعداد بسیاری معدودی میل به اماده سازی خود برای پیروزی دارند

ممکن است برای تمرین رزمی خود علاوه بر باشگاه تمرینات شخصی نیز داشته باشید ، ممکن است با دوستان باشگاه خود خارج از باشگاه نیز تمرین کنید ، اما مطمئناً تمرین شما در هر مقطعی پیرو و وابسته به میزان تاثیر پذیری شما در باشگاه و حین تمرین در حضور استاد و همرزمان دیگر است و اعتماد به نفس شما در تمامی زمانهای تمرینی و مسابقات نیز از میزان موفقیت شما در باشگاه رزمی سرچشمه می گیرد .
نتیجه اینکه نیاز است تا به زمان تمرینی خود در باشگاه و نوع تمرین خود در آن بیشتر حساس شوید و نکته هایی را فرا بگیرید تا از این زمان و مکان یعنی زمان تمرینات رزمی خود در باشگاه نهایت استفاده را ببرید .
نکات زیر به شما کمک خواهد کرد تا پیشرفت قابل توجهی در پیشرفت و استفاده بهینه از زمان کلاس رزمی خود در باشگاه داشته باشید :


 

 


1-به طور منظم به کلاس بروید:
وقتی کلاس شروع می شود، تنبلی نکنید و مستقیم به کلاس بروید. نیمی از فلسفه ی ورزشهای رزمی نظم است که در کلاس به دست می آید. در غیر این صورت از همان آغاز محکوم به شکست هستید.

2- همیشه بهترینتان را در معرض نمایش بگذارید:
هرگز هیچ چیزی را کمتر از تلاش خود نپذیرید. شما برای حضور در کلاس های رزمی هزینه پرداخت می نمایید پس پول خود را بیهوده هدر ندهید و وقت خویش را در آموزش با کم کاری تلف نکنید.

3- یک یار تمرینی عالی پیدا کنید:
هیچ چیز بدتر از این نیست که به کلاس بروید و سپس مجبور شوید با کسی که نمی خواهد آنجا باشد جفت و جور شوید. یک یار خوب پیدا کنید که در اهداف و ارزشهایتان هم فکر و سهیم باشد و مطمئن شوید که هر دو می دانید که در هر فرصتی با هم تمرین خواهید کرد.

4- اهداف خاصی را برای خود در نظر بگیرید:
لیست اهداف خویش را بنویسید و هر روز یا حداقل هر ماه آنها را نگاه کنید.

5- یادداشتی از آن چه که در هر کلاس انجام داده اید بنویسید:
درست است که این کار کمی سخت است اما اگر تنها همین یک مورد را کاملا از روی صداقت انجام دهید شخصا می توانم تضمین کنم که به طور چشمگیری پیشرفت خواهید کرد. هیچ چیز با ارزش تر از این نیست که نوشته یا یادداشتی از آن چه در هر کلاس انجام داده اید را نگه دارید تا بتوانید به هدف تان ادامه دهید و همچنین به شما کمک می کند چیزهایی را که یاد گرفته اید و  جاهایی را که به رشد و پیشرفت نیاز دارید بشناسید.

6- از یادداشت هایتان استفاده مفید کنید:
یادداشت کاربرد چندانی ندارد مگر این که آن چه را که نوشته اید بار دیگر بخوانید و سپس پاسخ هایی را برای هر سوالی که از هر درس دارید پیدا کنید.

7- اگر چیزی را نمی فهمید سوال کنید:
شما مشتری هستید، به استاد خود پول می دهید تا با کیفیتی هر چه بهتر به شما آموزش دهد. اگر چیزی را نمی فهمید از سوال کردن نترسید. هر استاد خوبی برای پاسخ دادن به سوال بیشتر از هر چیز دگر باید خوشحال شود، این که چقدر ممکن است این سوالات در نظر دیگران ناچیز بیاید مهم نیست.

8- برای درک کلی مطلب و موضوع در هر کلاس تلاش کنید:
بیشتر اساتید خوب موضوع یا هدف کلی ای دارند که در هر کلاس با دقت به آن می پردازند. از طریق مفهوم و محتوای هر درس و با درک این که چطور هر موضوع و محتوای آن به کلیت درس مربوط می شود و نیز با درک مفهوم کلی هر کلاس به بینش های بسیار بزرگتری می توانید دست پیدا کنید.

امروزه یادگیری مهارت های دفاع از خود یک نیاز است. 
آموزش حرفه ای دفاع شخصی سیستم جهانی دفاع شخصی و سلاح های سرد، توی هر سطحی که هستی از همین الان میتونی شروع کنی.

ویژگی های کلاس های ما : 
- اعطای مدارک معتبر فدراسیونی
- امکان شرکت در انواع مسابقات قهرمانی 
- امکان ادامه تا سطح مربیگری
- کلاس ها کاملا خصوصی میباشد.

خطر همیشه در کمین است.فرقی هم ندارد شما خانم/آقا یا یک کودک خردسال باشید…

خطرها متفاوت هستند اعم از : خطر سرقت – خطر حمله به شما در هر زمان و مکانی جهت مقاصدی همچون ازار و اذیت و یا…….

همانطور که گفتیم خطرات انواع مختلفی دارند و در بسیاری از مواقع با خشونت و درگیری همراه هستند.برای مثال بسیاری از درگیری ها در محل کار بر سر حساب و کتاب رخ می دهد که در بسیاری از مواقع با درگیری و آسیب های غیر قابل پیش بینی به یکی از طرفین و گاهی حتی  منجرب به قتل می شود.

در نظر داشته باشید که افراد آموزش دیده می توانند به راحتی درگیری را کنترل کنند و آسیب ها را به کمترین حالت ممکنه برسانند.شما میتوانید با گذراندن دوره های دفاع شخصی  از مهارت و چابکی بالایی برخوردار شوید.شما نباید فکر کنید که حمله یا قتل را فقط افراد خاص مثل قاتل ها یا سارقین انجام می دهند بلکه ممکن است در هر زمانی هر انسانی با توجه به شرایط واکنش های غیرقابل پیش بینی از خود بروز دهد و موجب آسیب رسانی به خود و دیگران شود.

نوع دیگری از خطرات تجاوز نام دارد!!! که در اکثر مواقع فرد مهاجم دارای حالت طبیعی نیست  و باعث تحمیل آسیب های روحی و جسم به فرد مورد نظر میشود.تمامی کشورهای دنیا در قانون خود را امر را محکوم نموده اند و مجرم را محکوم به مجازات های سختی می کنند.

بسیاری از این افراد بعد از بازگشت به حالت عادی و بدست آوردن هوشیاری کامل خود به شدت دچار پشیمانی می شوند.اما در نهایت باید چه کرد ؟؟؟ چگونه آسیب ندید؟چگونه در دام نیفتیم؟

اگر بعنوان طعمه در دام افتادیم چه باید بکنیم؟؟ باز هم پاسخ تمامی سوالات ختم میشود به : باید برای حفظ امنیت مالی و جانی خود و اطرافیانمان دوره های دفاع شخصی را بگذرانیم.

هزینه ای که برای شرکت در دوره های دفاع شخصی میپردازید یک هزارم هزینه ایست که در مواقع خطر باید پرداخت کنید

بسیاری از افراد می گویند که زنان دفاع شخصی را در محیط هایی بهتر یاد می گیرند که منحصرا همه زن باشند. متخصصان می گویند اگر زنان با مردان رقابت نکنند، موقعیت برایشان کمتر تهدیدآمیز است یا بحث کردن در مورد موضوعاتی مانند تجاوز به عنف بدون حضور مردان آسان تر است. بنابراین، روند جدید برنامه دفاع شخصی، کلاس های "دفاع شخصی زنان" است.

من این دلایل را قبول ندارم. چرا باید در کلاس دفاع شخصی رقابت کنیم؟ آیا گمان می کنید که برنده می شوید؟ و چرا بحث تجاوز به ناموس فقط  برای زنان مجاز است؟ آیا این بخشی از مشکل نیست؟ شواهد محکمی وجود دارد که درستی این دیدگاه را نقض می کند.

 

چرا برنامه های دفاع شخصی زنان موثر نیست؟

 بیشتر افرادی که در کلاس های دفاع شخصی شرکت می کنند، زن هستند.  زنانی که در کلاس های دفاع شخصی ثبت نام می کنند می دانند که ممکن است مرد و زن در این کلاس ها با هم باشند. اگرچه حضور مردان در این کلاس ها چندان جدی نیست، بعد از پایان آموزش، همیشه حداقل یک مرد در کلاس می ماند.

 

نکته ی مهم این است، اگر زنی توسط مردی تهدید شود، و آن زن حتی یک کلاس دفاع شخصی را با مردان نگذرانده باشد، او به هیچ وجه در برابر حمله ی این مرد، جان سالم به در نمی برد. مهم نیست چه مدت زمانی و چگونه این کلاس ها را سپری کرده است. چرا؟ چون تهدید صرفا همان کلمه ی ترس است. تا وقتی که نتواند دفاع شخصی را در مقابل یک مرد انجام دهد، نمی تواند بر ترس و وحشتی که از مردان دارد، غلبه کند. اگر تا حالا مورد حمله ی مردی قرار گرفته باشد. اگر نتوانسته باشد بر ترسش غلبه کند، فورا دست پاچه می شود و تکنیک هایی که در کلاس دفاع شخصی یاد گرفته است، به دردش نمی خورد. و اگر او (خانم) آموزش ندیده باشد که چگونه با مردان خشن تر، قوی تر و بزرگ تر مقابله کند، نمی تواند بفهمد این حرکات آموزشی چگونه می تواند موقعیت دنیای واقعی را تغییر دهد.

 

زنان باید دفاع شخصی را با یک مرد تمرین کنند! در غیر این صورت، او چگونه بداند که این تکنیک ها را در برابر یک مرد به کار بگیرد؟ این چیزی است که ما به آن " آموزش سناریوی واقعی" می گوییم. اگر او تکیک های دفاع شخصی را فقط با زنان دیگر تمرین کرده باشد، حس اشتباهی از امنیت دارد و اگر فکر کند این تکنیک ها در موقعیت واقعی کارساز است، کاملا اشتباه می کند. اما مشکلی بزرگ تر هم وجود دارد، اکثر چیزهایی که در کلاس های دفاع شخصی زنان آموزش داده می شود، در هر صورت موثر نیست!

 

شیوه های آموزشی ضعیف

بسیاری از آنچه به عنوان " دفاع شخصی زنان" آموزش داده می شود، نه تنها بی فایده، بلکه توهین آمیز هم هست. کلاس هایی که برای زنان اختصاص داده شده است، بر این فرض است که زنان ضعیف اند و توانایی کمتری برای دفاع از خودشان دارند، بنابراین به روش های مختلفی از مردان برای مقابله با خشونت نیاز دارند.


در زیر به چند مثال از توصیه های نادرست اشاره می کنیم که هنوز در دبیرستان ها و کلاس های دفاع شخصی زنان مطرح است.

 

  • واکنش شدید نشان ندهید. آرام و خونسرد باشید. با خواسته هایش کنار بیایید و او را از حرکت بازدارید. این کار به شما فرصت کشیدن نقشه ی فرار می دهد.
  • این کار در صحنه ی جرم تجاوز کاملا غیر منطقی و غیر موثر است. این توصیه، حرف بیهوده ای است که توسط افرادی ساخته شده که هیچ وقت در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند.
  • تصور کنید درصد مردان و زنانی که مورد تجاوز قرار می گیرند، 50 -50 باشد (به جای 98 درصد زن و 2 درصد مرد). حالا تصور کنید کسی به مردان این توصیه را بکند. "واکنش شدید نشان ندهید. اگر با خواسته هایش کنار بیایید، بنابراین به شما آسیب نمی رساند".

ادعاهای غلط

مشکل دیگر، حس اشتباه امنیت است که با ادعاهای بی اساس به وجود می آید. "دستگاه امنیتی زنان، دفاع شخصی آسان و فوری برایتان فراهم می کند ". این یکی از این ادعاهاست و این روش برای چنین موقعیت هایی مفید نیست.


 آگهی های تلویزیونی دو دقیقه ای برای برنامه دفاع شخصی زنان که ناک اوت تضمینی با استفاده از پا را آموزش می دهند. "وقتی که مهاجم سعی کند شما را بگیرد، با استفاده از پاشنه ی کفش تان پشت سر هم به سرش ضربه بزنید". آیا شما می توانید این کار را در عرض دو دقیقه یاد بگیرید؟ برای یادگیری چنین ضربه ی موثری باید سال ها آموزش کاراته و تکواندو داشته باشید. علی رغم همه ی این ها، حرکتی پر خطر است. این برنامه فقط یک عمل بازاریابی برای دریافت پول بیشتر است.


دفاع شخصی زنان، ابزار های ضد جرم، برنامه های دفاع شخصی هنرهای رزمی بسیار ساده انگارانه است که از تضمین دروغی ناشی می شود. حقیقت این است که برای جان سالم به در بردن در یک جرم بیشتر از توانایی های فیزیکی به مقاومت روحی نیازمندیم. قد، وزن، آمادگی جسمانی و قدرت عضلانی بالاتنه تاثیر چندانی در این موضوع ندارد. اگر این عوامل در چنین موقعیت هایی تاثیر داشتند، بسیاری از مردان با دردسر بزرگی مواجهند. حفظ جان سالم در جرم (چه برای مردان و چه زنان) مستلزم شرایط روحی قوی است.

هیچ اقدامی نکردن

هیچ کاری نکردن در مقابل حمله ی خشونت آمیز، بزرگ ترین ریسک به حساب می آید، زیرا مقاومت و فرار را سخت تر می کند. بدتر از این، احتمال خشونت شدیدتر را افزایش می دهد، خصوصا وقتی که جرم، تجاوز به عنف باشد. محسوس ترین مثال که شامل مقایسه مقاومت در مقابل تسلیم شدن است، یک مطالعه ی منتشر شده توسط وزارت دادگستری آمریکا در سال 1985 بود.


افسانه های بی شماری که در بر گیرنده ی مسئله تجاوز و دفاع شخصی زنان بود، با این مطالعه منتشر شده در هم شکست، اگرچه این ایده اداره های پلیسی را که مستقیما با قربانی ها سروکار داشتند، غافلگیر نکرد.


تجاوزگران معمولا از قبل خود را آماده و مسلح نمی کنند. فقط 23 درصد از 1600 میلیون موردی که مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت، شامل چاقو و اسلحه بوده است. از میان این تعداد کم، تعداد زیادی (یعنی 96 درصد) نیز در خانه را به زور می شکنند و از آشپزخانه منزل چاقو بر می دارند. تقریبا 51 درصد زنان در این چنین موقعیتی مقاومت می کنند و برای فرار کردن جیغ می کشند. 49 درصد دیگر هیچ اقدامی نمی کنند. تنها 0.03 درصد افراد نیز کشته می شوند. این تعداد پایین ترین درصد تمام جرایم خشونتی است.


درست است که همیشه در مقاومت کردن یک ریسک وجود دارد، اما این ریسک فقط به اندازه ی موقعیت تسلیمی تهدیدآور است. اگر شما با یک تجاوزگر روبه رو شوید و هیچ اقدامی نکنید، او به شما تجاوز می کند. اگر با متجاوزی در ماشینش روبه رو شوید و هیچ کاری نکنید، او شما را می دزدد. اساسا افرادی که ترجیح می دهند هیچ اقدامی نکنند، می خواهند از وقوع جرم پیشگیری کنند، اما این استدلال شان غلط است، که فکر می کنند اگر هیچ اقدامی نکنند، هیچ خطری تهدیدشان نمی کند.

چه باید کرد؟

آنچه در چنین موقعیت هایی موثر است و از طریق آزمایش پلیس و ارتش به اثبات رسیده است، "آموزش سناریو" است. آموزش سناریو، شامل آموزش تکنیک ها، تمرین آنها در سناریو های واقعی و سپس تصورسازی این حرکات در ذهن است. این روش در بسیاری رشته ها از جمله ورزشی، پلیسی، نظامی و پزشکی به کار می رود و باید در دفاع شخصی زنان نیز گنجانیده شود.

 

آموزش سناریو روشی برای برنامه ریزی پاسخ هایمان است. ما مشابه این کار را در برنامه روزانه زندگی مان انجام می دهیم. هنگام انتقاد گرفتن رئیس مان از یک گزارش، برنامه ریزی می کنیم که چه پاسخی به او بدهیم. در واقع گاهی اوقات کلماتی که استفاده می کنیم را پیش خودمان تکرار می کنیم. این کار همیشه برای ما بهترین نتیجه ی ممکن را ندارد، اما با انجام آن شانس بهتری برای موفقیت خواهیم داشت.

 

هنگام روبه رو شدن با خشونت، مشکل اولیه و تصمیم لحظه ای شما کارهایی نیست که فرد تجاوزگر انجام می دهد، بلکه کارهایی است که خودتان انجام می دهید. آموزش سناریوی واقعی، پاسخ به حرکاتی است که در همان لحظه روی داده است. شما می توانید در طول آموزش سناریو اشتباه کنید و از آنها تکنیک هایی یاد بگیرید، قبل از اینکه در زندگی اتفاق بیافتند.


بیشتر افراد قبل از اینکه برای زنده ماندن از خشونت برنامه ریزی کنند، باید نگرش خود را تغییر دهند. اگر بر این باور باشید که هیچ گاه چنین چیزی برای شما اتفاق نمی افتد، پس برای مقابله با آن برنامه ریزی نمی کنید. شما باید با حقایق روبه رو شوید و آنها را بپذیرید. همیشه بگویید: چیزی که برای دیگران اتفاق می افتد،  ممکن است برای من نیز اتفاق بیافتد.


افراد بدون آموزش سناریوی واقعی، خصوصا در دفاع شخصی زنان، دست پاچه و شوکه می شوند. این افراد هیچ روشی را برای فرار از ترس زیادی که آنها را دچار سرگشتگی کرده، نمی یابند. هر فردی، چه مرد و چه زن باید سناریوی مشابه را به روش های مشابه آموزش ببینند. برای بهبود مقاومت روحی باید در یک حمله ی واقعی جان سالم به در ببرند.


مهم ترین و اساسی ترین توصیه ما به زنان، مربیان دفاع شخصی زنان و والدین دختران این است: "اگر توصیه ها و تکنیک های مربوط به جان سالم به در بردن در خشونت برای مردان پذیرفتنی نیست، برای زنان نیز قابل قبول نیست."

یادگیری دفاع شخصی ضروری است.

 زنان بسیار بی صبر تر از مردان هستند، آنها نمی خواهند وقت زیادی را در کلاس های دفاع شخصی بگذرانند، در حالی که مردان سال ها از عمر خود را صرف رفتن به کلاس های هنرهای رزمی می کنند. زنان با تمرینات تکراری ناامید و سرخورده می شوند و دوست ندارند تکنیک ها را مرتبا تکرار کنند تا آنها را درست یاد بگیرند. مردان تا وقتی که تکنیک ها را کاملا یاد بگیرند، با کمال میل و اشتیاق تکرار می کنند.


من هر دوی کلاس های دفاع شخصی و هنرهای رزمی را توصیه می کنم. مردان معمولا هنرهای رزمی را انتخاب می کنند، زنان نیز کلاس های دفاع شخصی کوتاه مدت را ترجیح می دهند. مردان مشتاقانه در برنامه کمربند مشکی سه ساله ثبت نام می کنند، و زنان از روی بی میلی در کلاس های دفاع شخصی سه هفته ای نام نویسی می کنند. زنان مدام از من می پرسند: آیا شما کلاس یک روزه ندارید؟


من می گویم کاش به این صورت نبود، اما کلاس های شش ساعته از هیچ بهتر است. زنان اظهار می دارند که آنها نگران امنیت شان هستند، اما تعداد کمی از آنان برای رفع نگرانی شان تلاش می کنند.

هنرهای رزمی برای دفاع شخصی

هنرهای رزمی سنتی برای نظم، دفاع شخصی و ورزش مفیدند. این هنرها به ایجاد طرز فکر صحیح لازم در موقعیت های دفاع شخصی کمک می کنند. اما معمولا چندین سال طول می کشد تا در موقعیت ها و تکنیک های پیچیده تر حرفه ای شوید. اگر برای شرکت در برنامه های دراز مدت وقت کافی دارید، مطمئنا یک هنر رزمی جامع ترین آموزش را برایتان فراهم می کند. اگر شما وقت رفتن به کلاس های دراز مدت را ندارید، مطمئن شوید کلاس های دفاع شخصی که زنان تان شرکت کرده اند، شامل موارد زیر باشد:

  • آگاهی و اجتناب از جرم
  • آموزش و تمرین با مردان (و در مقابل مردان)
  • آموزش سناریوی واقعی
  • بدون این بخش های مهم، برنامه ی دفاع شخصی زنان هیچ گونه تاثیر آموزشی ندارد.