هوشیاری
در موقعیت های دفاع شخصی با دفاع از خود ،همه چیز با هوشیاری آغاز می شود ،شناسایی یک مهاجم احتمالی در حالی که او هنوز به صورت تهدیدی احتمالی است،به این معناست که شما می توانید منطقه را قبل از شروع درگیری و خشونت ترک کنید.متخصصان و افراد حرفه ای در زمینه حفاظت و حراست اصول رنگ پیت سازی (cooper color codes)را آموزش می دهند و استفاده می کنند تا درک و فهم سطوح هوشیاری را آسانتر سازند.
سفید:
شرایطی را نشان می دهد که احساس امنیت و آرامش وجود دارد،مثل زمانی که در خانه هستید.
زرد:
نمادی از یک موقعیت آرام اما محتاطانه از ذهن است.شما گوش به زنگ محیط اطراف خود هستید و از برخورد افراد آگاهید و از موقعیتی که ممکن است پیش بیاید ،اطلاع دارید .
نارنجی:
به این معناست که چیز خاصی شما را گوش به زنگ خطر کرده است.کم کم برای درگیری آماده می شوید .
قرمز:
درگیری را نشان می دهد.در درون نزاع،مشاجره و دعوا قرار دارید.زمان جنگیدن،مبارزه یا فرار کردن است. پس باید تصمیم بگیرید و از آن پیروی کنید .
سیاه:
موقعیتی را نشان می دهد که شما کاملا در حوادث غرق شده اید .سرگردانی ذهنی و روحی رخ داده است.کاملا غافلگیر و شگفت زده شده اید و هیچ راه حلی ندارید.به عبارت دیگر این موقعیت شکست و ناکامی فاجعه آمیز از رابطه ذهن بدن است.میخکوب شده اید و با صدمه و آسیب جدی و شدید با مرگ مواجه می شوید .
یکی از مشکلات مربوط به تیراندازی در میان جمعیت انبوه این است که خشونت و درگیری ناگهان در منطقه رخ می دهد ،یعنی جایی که بیشتر مردم معمولا در شرایط زرد و سفید هستند.این امر به این معنا نیست که شما نمی توانید هیچ علایمی از موقعیت تیراندازی قبل از اینکه اتفاق بیفتد،ببینید.
هر غریبه ای که وارد ساختمانی می شود ،ارزش بررسی و آمادگی داشتن سطح نارنجی را دارد و افرادی که شما می شناسید در زمانی که خطرناک می شوند معمولا چند علامت را با هم بروز می دهند .حراست و حس ششم یکی از قوی ترین ابزارهای هوشیاری است که شما در اختیار دارید .به ندرت پیش می آید که سیگنال کوچکی به شما بگوید فردی یا موقعیتی یک تهدید است .پس به آن گوش کنید.
فرار
بهترین کار در موقعیت تیراندازی ،فرار است .این یک فیلم اکشن نیست .شخصیت اصلی فیلم شخص شما هستید و این احتمال هست که مانند هر کس دیگری کشته شوید.از نزدیکترین راه خروج و از طریق ایمن ترین مسیری که پیدا می کنید ،بدوید و فرار کنید.
اگر امکان دارد ،پشت اشیائی پنهان شوید که می توانند جلوی گلوله را بگیرند یا حداقل جلوی دید را زمانی که حرکت می کنید بگیرند .تردید نکنید و آهسته ندوید ،مگر اینکه بخواهید به فردی کمک کنید.به حرکت ادامه دهید تا زمانی که داخل یک ساختمان دیگر در امان باشید.
فورا با پلیس تماس بگیرید ،اما فقط بعد از اینکه فرار کردید.اگر نمی توانید از آن ساختمان خارج شوید ،به دورترین اتاق بروید.داخل اتاق شوید و در را قفل کنید .کاملا ساکت و آرام بمانید تا زمانی که مطمئن شوید موقعیت خطر از بین رفته و وضعیت به حال عادی برگشته است .هرگز بیرون نروید تا شاهد اتفاقات باشید .در جای خود بمانید تا زمانی که صدای گروه کمک و نجات اضطراری را بشنوید.
هوشیاری و آگاهی در اینجا به اندازه قبل از شروع حمله اهمیت دارد. اگر می دانید که خروجی ها کجا هستند و چگونه در حالت اضطراری می توانید به آنجا برسید ،فرار کنید.عادت کنید دو خروجی از هر ساختمانی را که وارد آن می شوید ،شناسایی کنید.
پنهان شدن
اگر هنگامی که تیراندازی شروع می شود نمی توانید بدوید و فرار کنید ،بهترین گزینه ،مخفی شدن است.بیشتر تیراندازی ها در میان جمعیت انبوه کار احمق و دیوانه ای تنها و بدون نظم است.چنین افرادی به هر کسی که در تیررس باشد،به صورت اتفاقی ،شلیک می کنند .موقعیتی برای خود به وجود نیاورید که در تیررس خط آتش و شلیک قرار گیرید .زمانی که مخفی می شوید ،ضروری است تفاوت بین پوشش و مخفی شدن را بدانید .
مخفی شدن به این معناست که خط دید توسط یک شی ء مسدود می شود و شما دیده نمی شوید.نتیجه این است که تیرانداز نمی تواند شما را ببیند.اگر اهداف دیگری در دسترس باشند و یا اگر او به دنبال شما نگردد،به طور خاص شما را مورد هدف قرار نمی دهد.
پوشش یعنی شیء بین شما و اسلحه وجود دارد و باید بتواند گلوله را متوقف سازد .این حالت شما را از شلیک تصادفی و عمدی حفظ می کند .در بیشتر موارد ،پوشش شرایط مخفی شدن را نیز را فراهم می کند. واضح است که پوشش بهتر از پنهان شدن است،اما مخفی شدن بهتر از هیچ است.
وقتی پشت چیزی مخفی شده اید ضروری است تا جایی که امکان دارد پایین بروید.به شکل یک توپ بدن را حلقه کنید تا با شلیک تصادفی یا کمانه کردن گلوله در امان باشید .مثال هایی از محل های مخفی شدن شامل میز ،درب چوبی یا فلزی توخالی یا دیوارهاست .پشت پوشش و حفاظ باید ساکت و ارام بمانید .نجات شما به این بستگی دارد که توجه تیرانداز را به خود جلب نکنید .اگر در محیطی باز و بدون جای پنهان شدن و یا پوشش و محافظی گیر کردید،"خود را به مردن زدن" می تواند تاکتیک موثری باشد.
بدن دراز کشیده روی کف در میان اجساد توجه تیرانداز را به ما جلب نمی کند،مگر اینکه به طور خاصی شما را در نظر داشته باشد.اگر مهاجم از موقعیت و منطقه شما خارج شد ،از فرصت استفاده کنید و راهبرد خود را از مخفی شدن به دویدن و فرار کردن تغییر دهید.
از زمان حمله سال 1999در دبیرستان کلومبین در کلرادو،طرح پیشنهادی.واکنش پلیس در برابر تیراندازان مهاجم تغییر کرده است .به این ترتیب که به جای محاصره کردن منطقه ،یک گروه کوچک فورا و به سرعت وارد ساختمان می شوند و سعی می کنند تهدید را خنثی کنند.به این معنا که پلیس به سرعت آنجا خواهد بود و در زمان لازم آماده شلیک نیز هستند.این دلیل دیگری است که باید تا آنجا که امکان دارد نامحسوس و پنهان بمانید .
حمله
حتما باید از مبارز ه و درگیر شدن با یک دیوانه آدمکش که اسلحه دارد ،اجتناب کنید .اما تمام موقعیت های که چنین تیراندازی به وجود می آورند ،امکان یا فرصت فرار یا یافتن مخفیگاه را به قربانیان نمی دهند .در چنین مواردی،حمله کردن معمولا بهتر از کاری نکردن است .اگر مجبورید به مهاجم تیرانداز حمله کنید تا آنجا که امکان دارد به سرعت و با خشونت به او حمله کنید و ضربات سختی به او بزنید،از سلاح های فوری استفاده کنید ،یا صورتش را گاز بگیرید و چشم هایش را بکنید .به نوع خشونتی که ان شخص که قصد دارد به شما ضربه بزند فکر کنید و سپس با همان سطح از وحشیگری به او پاسخ دهید.
تا زمانی که مهاجم خلع سلاح شود و یا عاجز و ناتوان شود ،به حملات خود ادامه دهید .هر زمان که یک موقعیت و واقعه مانند تیراندازی سندی هوک ،تیتر اخبار می شوند مردم می پرسند باید با خود سلاح مخفی حمل کنند ؟اگر تعلیمات درست و مناسبی برای حمل اسلحه دارید ،این موضوع انتخابی شخصی است که به بررسی بیشتر نیاز دارد .اما اگر تخصصی در استفاده از اسلحه ندارید ،پاسخ سوال شما منفی است .شانس و فرصت زنده ماندن در طول حمله انقدر کم است که به خطر حمل اسلحه نمی ارزد.
به عبارت دیگر،اگر تمایل به حمل اسلحه دارید ،قانونا این کار را بکنید .چه در یک موقعیت تیراندازی بدوید و فرار کنید ،چه مخفی شوید و چه مجبور به حمله شوید ،آنچه مهم است این است که با تعهد کامل و قاطع عمل کنید. تردید ثانیه ها را از شما می گیرد و ثانیه ها به معنای لحظات بین مرگ و زندگی است .آماده بودن کلید اصلی اجتناب از تردید در یک موقعیت اضطراری است .به این موقعیت ها فکر کنید .مفاهیم،راهبردها و تکنیک هایی را بیاموزید و سپس ان ها را با اطرافیانتان به اشتراک بگذارید .به این ترتیب،برای شما و دیگران بهترین فرصت زنده ماندن و نجات از موقعیت های خطرناک فراهم می آید .
