دفاع شخصی در مقابل چاقو

با داشتن بیش از 30 سال تجربه تمرین در هنر های رزمی،

Michael Janich به عنوان یکی از متخصصان برتر و شناخته شده مبارزه با چاقو در آمریکا است و حرکات و دوره های بسیاری را در مورد دفاع در مقابل چاقو در دفاع شخصی طراحی کرده است.
یکی از سخت ترین موقعیت هایی که در مبارزات خیابانی دچار آن می شوید دفاع با دست خالی در مقابل چاقو است که یکی از ترسناکترین و موقعیت هایی است که می توانید متصور شوید و همچنین یکی از جدی ترین حملاتی است که ممکن است برای شما روی دهد به صوری که مستقیما با جان شما درگیر است.

 نوعی از حمله را که به استایل زندان مشهور است توضیح می دهد که در آن فرد مهاجم با دست به صورت شما حمله می کند و با دست دیگر، پشت سر هم با چاقو به شکم شما می زند.

توصیه اول Michael Janich این است : شما ممکن است فقط یک شانس برای استفاده از حرکات دفاع شخصی در مقابل مهاجم چاقو بدست داشته باشید آن را از دست ندهید.
در این موقعیت احتمال اینکه شما بتوانید چند بار ضربه چاقو را دفاع کنید بسیار کم است و ممکن است جواب ندهد.

توصیه دوم: اولین حرکت دفاع شخصی شما ممکن است ریسک مرگ و زندگی باشد.
مهاجم اول به شما حمله می کند و نتیجه حمله اول، به دقت و تجربه مهاجم بستگی دارد نتیجه دوم به هوشیاری و سرعت حرکت دفاع شخصی شما بستگی دارد.

وقتی که مهاجم ضربه اول را می زند من باید از این حرکت جان سالم بدر ببرم. در صورتی که این ضربه را با موفقیت کنترل کنم می توانم حریف را کامل در کنترل داشته باشم و بازوی او را قفل کنم.

توصیه سوم: ادامه دادن حیاتی است.

هنگامی که حمله اول را به خوبی کنترل کردیم یک سئوال پیش می اید که با مهاجم چکار کنیم؟ اگر کسی در اطرافتان نیست و با مهاجم تنها هستید بهتر است حالت برتری خود را حفظ کنید و به او ضربه بزنید و یا او را خلع سلاح کنید.در صورتی که دست بدون چاقویش را بر روی زمین قرار داد پا روی انگشتانش بگذارید و با زانوی پای دیگر به سرش ضربه بزنید.

کدام مهمتر است تکنیک یا قدرت ؟

یکی از مهمترین خصوصیات  یک رزمی کار موفق مهارت او در تکنیک های رزمی است. اهمیت ندارد که حریف شما چاق است یا لاغر بزرگ است یا کوچک! اگر به خوبی فنون رزمی و مهارت های مبارزه را فرا گرفته باشد میتوانید او  را از پا در بیاورید!

اگر در هنرهای رزمی، نکته ای باشد که اکثر رزمی کاران گذشته و حال بر روی آن اتفاق نظر داشته باشند، این نکته دقیقاً توافق روی این مسئله است که در هنرهای رزمی، قدرت جسمی همه چیز نیست.
شاید هنوز هم تعداد زیادی رزمی کار در آسیای شرقی وجود داشته باشند که مغلوب قدرت و عضلات برجسته رزمی کاران اروپائی که هنرهای رزمی ترکیبی کار می کنند می شوند و تعداد رزمی کاران اروپائی و آمریکائی هم که جوجیتسوی برزیلی کار می کنند ولی آرزو دارند تا روزی درون رینگ مسابقه دهند کم نیست و روز به روز هم افزایش می یابد. اما در همه این موارد، اول قدرت جسمی به عنوان یک مؤلفه اصلی و دوم مهارت که به رزمی کار کمک می کند تا از رقبایش متمایز گردد.

در هنرهای رزمی، قدرت جسمی همه چیز نیست

در میدان مسابقه، تنها زمانی زور و قدرت زیاد به کار شما می آید که حریفتان از شما خیلی ضعیف تر و کم زورتر باشد و از فنون مبارزه هم هیچ چیز نداند. به همین دلیل است که داشتن نیرو و ماهیچه های عضلانی در رقابت های امروزی یک استراتژی مؤثر و کارساز محسوب نمی شود، زیرا یک رقیب قوی تر، با استفاده از عضلات و ماهیچه هایش شما را شکست می دهد و یک رقیب ماهر هم که بر تکنیک های رزمی مسلط است راهی را برای غلبه بر قدرت شما پیدا خواهد کرد. رزمی کاران که تنها از زور خود و نه از مهارت های فنی برای غلبه بر حریفانشان استفاده می کنند تنها می توانند رزمی کاران تازه کار را شکست دهند ولی  تا کی می توان تنها با حریفان تازه کار و تمرینی مبارزه کرد و پیروز شد؟

 اگر شما تنها با افرادی که از نظر جثه از شما ضعیف تر و کوچک تر هستند مبارزه کنید و پیروز شوید، آن وقت این پیروزی معنای اصلی خود را نخواهد داشت زیرا همه هدف هنرهای رزمی، شناساندن افراد سخت کوش و با تکنیک به حریفان است نه صرفاً افراد پر زور و عضلانی که حتی یک رزمی کار ضعیف تر و کوچک تر هم بتواند با یادگیری فنون اصیل رزمی راهی برای غلبه بر او پیدا کند.

پس اگر شما به واسطه زور و قدرت ماهیچه هایتان تنها بتوانید افراد کوچک تر و ضعیف تر را شکست دهید مسلماً یک رزمی کار بااخلاق جلوه نخواهید کرد. هنرهای رزمی تنها برای شما نیستند، آنها به افرادی نظیر شما پاسخ می دهند.

شاید مهم ترین مبحث در بحث هنرهای رزمی ذکر این نکته است که زور بازو و قدرت در مبارزات تنها بستگی به جثه رزمی کار دارد و داشتن اندام عضلات قوی تصادفی است زیرا شما با جثه ای کوچک یا بزرگ متولد می شوید و خودتان نقشی در بزرگی یا کوچکی اندام خود ندارید. میزان جثه شما، در آینده میزان زور و توانائی شما را تضمین خواهد زد.

شاید شما بتوانید با تمرین و انجام فعالیت های ورزشی، اندازه عضلات خود را افزایش دهید و قوی تر شوید به طور که بتوانید وزنه های سنگین را بلند کنید اما مسلماً هرگز از نظر قدرت به شخصی که حدود50 کیلو از شما سنگین تر است نخواهید رسید. وابستگی به زور بازو و سنگینی وزن، تنها برای ورزشکاران و رزمی کارانی که در وزن های فوق سنگین مبارزه می کنند مفید خواهد بود و برای افراد دیگر تکیه بر چنین خصوصیتی مسلماً راه گشا محسوب نمی شود.

اما از سوی دیگر مهارت و داشتن تکنیک، گزینه ای است که می توانید با بهبود و تقویت آن، خود را از دیگران متمایز نمائید. زیرا داشتن مهارت نه تنها هیچ تناسبی با اندازه عضلات، وزن و قدرت ماهیچه های شما ندارد بلکه حتی می تواند در هنگام مبارزه و در رویاروئی با یک رقیب قوی و نیرومند، بهترین نتایج را در کوتاه ترین زمان ممکن برایتان به ممکن سازد.

مبارزی که دانش تکنیکی بالاتر و مهارت بیشتری داشته باشد همواره می تواند از حریفان قوی تر، جوان تر، سریع تر و عضلانی تر خود موفق تر و بهتر عمل کند. یک مثال خوب برای این ادعا، بوکسوری به نام ”جیمز تونی“ است. او که در اوایل دهه 90 و در میان وزن، مبارزه می کرد، به خاطر تکنیک های دفاعی فوق العاده و نیروی مشت هایش، مشهور شد. امروز، او 50 سال دارد و به واسطه چاقی نسبی اش، دیگر چندان سریع و چابک نیست، اما با استفاده از تکنیک های متعدد و زیبایش، تبدیل به یک سنگین وزن موفق و برتر در طول 14 سال اخیر شده است.

البته هر رزمی کاری نمی تواند مثل تونی موفق و برجسته عمل کند، اما شما می توانید با فراگیری تکنیک های متعدد و مؤثر، به جنگ محدودیت ها و ضعف طبیعی و جسمانی خود بروید و بر آنها غلبه کنید. بکوشید تا راه هائی را برای پر کردن نقاط ضعف جسمانی خود پیدا کنید. تنظیم عضلات خود را تقویت و راه های مقابله با حملات حریفتان را تمرین کنید. توجه داشته باشید که برای یادگیری و کسب مهارت در هر کدام از این تکنیک ها، زمان و کوشش فراوان لازم است و برخلاف جثه و قدرت بدنی، داشتن تکنیک های متعدد هیچ گونه محدودیتی ندارد. اگر به تکنیک های هنرهای رزمی مسلط باشید می توانید اطمینان داشته باشید که هیچ گاه مغلوب یک حریف قوی تر از خود نخواهید شد و قادر خواهید بو به همان اندازه که از او ضربه دریافت می کنید، به ضرباتش پاسخ دهید

آیا کاتا به بهبود مهارت های مبارزه و دفاع شخصی کمک می کند؟

در بین هنرهای رزمی بحث ادامه داری در مورد مفید بودن کاتا ( برای هنر های ژاپنی)، هیونگ ( هنر های رزمی کره ای) و یا فرم وجود دارد.
کاتا به حرکات منظم از پیش تعیین شده ای گفته می شود که برای دفاع در مقابل حملات و مبارزات خیالی طراحی شده است.اما بحث بر سر این نیست که کاتا چیست؟ بحث بر سر این است که آیا کاتا برای مبارزات واقعی و خیابانی موثر است یا نه؟در واقع سئوال این است که آیا کاتا برای یک هنرجوی رزمی، ارزش وقت گذاشتن و تمرین دارد یا نه؟

هنگامی که بروس لی در حال شکل دهی جیت کان دو بود کاتا یا فرم در هنر رزمی او معرفی نشده بود. عقیده او بر این بود که کاتا یا فرم کمک چندانی به مهارت دفاع شخصی آنها نمی کند.فایتر های MMA، که هنرشان مبارزه کامل و فول در مقابل حریفانشان به صورت مداوم است هم عقیده ای به تمرین کاتا و فلسفه کاتا ندارند.با این حال تعداد بسیار زیادی از رشته های هنر های رزمی وجود دارند که عقیده دارند کاتا مهارتهای رزمی آنها را بهبود می بخشد و در زمینه دفاع شخصی آنها را آماده تر می کند.

حال کدامیک درست است؟ آیا تمرین کاتا به شما کمک می کند که از خود دفاع کنید یا خیر؟ خوب، این سئوال بزرگی است این متن دیدگاههای موافق و مخالف را در مورد تمرین کاتا توضیح می دهد.

آیا کاتا به بهبود عملکر شما به عنوان رزمی کار کمک می کند و مهارت دفاع شخصی شما را افزایش  می دهد؟

 

 

دیدگاههای موافق:

1- پایه را یاد بگیرید.
از آنجا که کاتا شامل ضربات پایه و تعیین شده و حرکات دفاعی است برای آموزش مهارتهای پایه ای در هنر های رزمی  همانند ضربات پا، ضربات دست و دفاع ها، برای تازه کاران،  مفید هستند. در هر حال همه تا زمانی تازه کار هستند و از نقطه ای بایستی شروع کنند.

2- قدرت و بدنسازی
کاتا به هنرجویان کمک می کند تا از طریق تمرین های مکرر و متمرکز، توانمند شوند.از این جهت به آنها کمک می کند تا همیشه برای دفاع شخصی آماده باشند.

3- بهبود نظم
سخت است که بگوییم رزمی کار منظم، رزمی کار بهتری نیست.تعدادی از اساتید هنر های رزمی می گویند که کار سخت و نظمی که برای فراگیری کاتا لازم است در زمان مبارزه و دفاع شخصی در رزمی کار خودش را نشان می دهد.

4-بهبود تکنیک و استراتژی
از آنجا که کاتا نحوه عمل در مورد حملات خیالی را آموزش می دهد،هدف این است که در حملات واقعی از این تکنیک ها استفاده کنید و آنقدر این تمرینات را انجام دهید تا به غریزه شما تبدیل شود. به عبارت دیگر،تمرین مکرر کاتا باعث ذخیره این حرکات در حافظه ماهیچه ای می شود که در لحظات بحرانی انجام آنها غریزی خواهد شد.

5- مدیتیشن
اگر مبارزه یک فایتر UFC را مشاهده کنید خواهید فهمید که استرس نقش بزرگی در مبارزه دارد. اغلب اوقات خواهید دید که مبارزه اول بسیار سخت تر از بقیه مبارزه ها است چون ورزشکاران نمی توانند خود را آرام کنند.اینجاست که نقش کاتا و تمرکز ذهن پررنگ می شود.اگر Diego Sanchez با یوگا خود را برای روبرویی با تنش مسابقه آرام می کند چرا از نقش کاتا برای آرام کردن بسیاری دیگر از افراد که آن را امتحان کرده اند سخن نگوییم.یک فرد آرام در مبارزه و دفاع شخصی بهترین مبارز است.

6- جلوگیری از صدمه دیدن
حرف آخر این است که کاتا شما را آموزش می دهد بدون اینکه شما در یک درگیری فیزیکی گرفتار شوید در درگیری فیزیکی احتمال جراحت بالاست اما در اجرای کاتا این مورد وجود ندارد.

 

 

تعدادی از نظرات مخالف کاتا:

1- بله مطمئنا شما تکنیک های پایه را می آموزید اما ...
یادگرفتن کاتا زمانبر است.بیشتر هنر های رزمی سنتی نیازمند ان است که تعدادی کاتا را یاد بگیرید و این کار زمانبر است اگر می خواهید نحوه مشت زدن را یادبگیرید بهتر است به تعداد زیاد مشت بزنید. یادگرفتن مشت زدن همراه حرکات دیگری در کاتا فقط اتلاف وقت است.

2- بیشتر فایتر های MMA کاتا تمرین نمی کنند
اگر معتقدید که مبارزات MMA نزدیکترین مبارزات به مبارزات خیابانی است باید بدانید که در MMA همه به تمرین کاتا معتقد نیستند.

3- کاتاهای سنتی از مد افتاده اند تعدادی از حرکات دیگر کارا نیستند.
برای مثال داچی هایی همانند کیبا داچی( نشستن حالت اسب سواری) در دنیای واقعی کاربرد کمی دارد.شاید هم تعداد زیادی از دفاع ها در هنر های رزمی سنتی در دنیای واقعی کاربرد کمی دارد.

4- حریف خیالی
چرا به خود زحمت تمرین با حریف خیالی را بدهیم در حالی که حریف واقعی را در باشگاه می توان یافت.

 

این ها نظرات تعدادی از موافقان و مخالفان تمرین کاتا در هنر های رزمی است.
نظر شما چیست؟

تقویت سرعت در اجرای تکنیک‌ها

در هنگام تقویت سرعت در اجرای تکنیک‌های خود، نکات زیر را به خاطر داشته باشید.

• اجرای یک تکنیک باید اساساً از لحاظ فیزیکی سریع باشد. تا زمانی که بر مدل اساسی فیزیکی (اجرای صحیح تکنیک) تسلط نیافته‌اید، سعی در تقویت سرعت نکنید. اگر نیاز دارید که درباره مکانیزم‌های اجرای یک مهارت تمرین کنید و یا آن را بدون فرم صحیح بیومکانیکی اجرا می‌کنید، امکان شما برای تقویت سرعت محدود می‌شود.

• آرام باشید. پرورش سرعت از لحظه شروع تا لحظه اصابت نیازمند آرامش است. در لحظه اصابت با حداکثر قدرت، عضلات باید قدری منقبض شوند و بعد دوباره آرام گردند تا سریعاً ریکاوری حاصل شود.

• وضعیت سالم بدن را باز یابید. استراحت و توقف بین اجرا برای تقویت سرعت ضروری است. اگر تنها یک تکنیک را تمرین می‌کنید، مثلاً ضربه اوراماواشی گری، فاصله بین ضربات می‌تواند کوتاه و حداکثر تا 10 ثانیه باشد. اما اگر روی تکنیک‌های ترکیبی تمرین می‌کنید، مدت زمان بیشتری از بین دفعات تکرار مکث کنید تا خیلی زود خسته و کوفته نشوید.

• اول تمرین کنید، آخرتمرین کنید! در مورد زمان تمرینات سرعتی در طول یک جلسه تمرینی دو تئوری وجود دارد. بسیاری از متخصصان، پرورش سرعت را در ابتدای جلسه توصیه می‌‌کنند چون خسته نیستید و عضلات تازه و سرحال است. اگر از انعطاف‌پذیری و استقامت کافی برخوردار باشید و بتوانید به راحتی ریکاوری شوید، این توصیه خوبی است. اما دو ایراد بر پرورش سرعت در ابتدای جلسه تمرینی وارد است: شاید خیلی زیاد خسته شوید و نتوانید تمرینات بعدی را خوب اجرا کنید و نیز ممکن است عضلاتتان سفت و کشیده شوند و نتوانید از حداکثر توانایی خود استفاده کنید. تمرین مهارت‌های سرعتی نزدیک به انتهای یک جلسه تمرینی به این معناست که عضلاتتان شل‌تر هستند و گرچه شما کمی از شادابی‌تان را از دست داده‌اید، اما استراحت کردن برایتان آسانتر می‌شود. نهایتاً پرورش و ازدیاد سرعت را مناسب شیوه اجرای خود تنظیم کنید.

• از تعداد تکرارهای کم استفاده نمایید. دفعات تکرار در هر تکنیک را پایین (کمتر از 10 بار) و کیفیت هر تکرار را بالا نگه دارید. هر تکنیک را صحیح،‌ با تمرکز کافی و قوی انجام دهید و بین تکرارها نیز تمرکز کنید (متوالی و بی‌وقفه انجام ندهید).

• سرعت را حس کنید. با اجرای هر تکرار شاید این نکته را بیابید که یک تکرار سریع، احساس متفاوتی از دیگر تکرارها ایجاد می‌کند. سعی کنید این احساس را ایجاد کنید.

• کمی هم استراحت کنید. در طول تمرینات سرعتی شاید حس کنید که به یک سد سرعت برخورد کرده‌اید، سرعتی که می‌توانید آن را مرتباً تکرار کنید اما نمی‌توانید از آن پیشی بگیرید. در این مواقع چند روز از تمرینات سرعتی دست بکشید. به جای تمرین آن تکنیک هر روز زمان بیشتری را به مجسم کردن موفقیت تازه در سد سرعت اختصاص دهید. بعد زمانی که به تمرین سرعت بازگشتید، کار خود را با ذهنی باطراوت و بشاش و با نیت کسب موفقیت تازه در سطح جدیدی شروع کنید. فکر شما باید بر محدویت‌های بدنتان غلبه کند.

خود را از نظر روحی آماده کنید. اگر فکر می‌کنید که هنوز نمی‌توانید در سرعت گام تازه‌ای بردارید، سعی کنید مسابقات دوستانه‌ای در پایان جلسات تمرینی با دیگر شاگردان داشته باشید. گاهی اوقات کمی تقویت فکر یا تغییر دورنما، تنها چیزی است که برای دست یافتن به موفقیت نیاز دارید.

در تمریناتتان جدی و کوشا باشید