تاریخچه پیدایش نانچیکو

یک باور عامیانه بسیار معروف می‌گوید که نانچاکو در اصل یک ابزار خرمن‌کوبی برای جداکردن برنج از شلتوک بوده که کشاورزان ژاپنی آن را به شکل یک سلاح مرگبار درآوردند تا با آن به نبرد سامورایی‌ها بپردازند. اما در حقیقت کشاورزان اوکیناوایی نانچاکو را با تغییر در نوعی لگام اسب در سدهٔ هفدهم ابداع کردند. در آن زمان دایمیو ایالت ساتسوما که اوکیناوا را به نیز تصرف کرده بود، نگهداری سلاح برای کشاورزان را ممنوع کرده بود، به همین دلیل کشاورزان به سراغ سلاح‌های جایگزین دیگری رفتند. ظاهر نانچاکو طوری بود که مأموران حکومت آن را با نوعی اسباب بازی یا یک تکه چوب بی‌خطر اشتباه می‌گرفتند. در حالی‌که این تکه چوب معمولی در واقع سلاح دفاعی مؤثری بود.

 

با این حال نانچاکو در گذشته سلاح محبوبی نبود. این حقیقت را می‌توان از این نکته دریافت که در هیچ‌یک از ده‌ها کاتای سنتی کاراته از این وسیله استفاده نمی‌شود. این موضوع احتمالاً به دلیل کارایی ناچیز این سلاح در مقابل سلاح‌های دورزن همچون شمشیر و چوب بوده‌است، البته شخصی که مهارت خوبی در استفاده از نانچاکو داشت به راحتی می‌توانست چندین شخص مجهز به خنجر یا بی‌سلاح را شکست دهد. همچنین مخفی نگهداشتن نانچاکو هم بسیار آسان بود، در نتیجه در اوکیناوا نانچاکو در درجهٔ اول به عنوان یک وسیلهٔ دفاع شخصی در مقابل دزدان و اوباش مورد استفاده بود.

روایتی باستانی است که درمورد تمامی سلاح ها در دفاع شخصی گفته می شود :
( طی ساعتها تمرین با نانچکو این سلاح جزئی از روح وبدن شما در خواهد آمد ) هنگامیکه شما با این نیت تمرین کنید .نانچکو عضوی از بدنی شما میشود. قدرت تخریب این سلاح بیش از ۳۰۰ کیلوگرم می باشد که به راحتی میتوانند جمجمه دشمن را منحدم کند. این سلاح ساده و بسیار ارزن به راحتی دردسترس همگان است می توان را به راحتی ساخت .

 

استفاده از این سلاح در هنر رزمی بطور کلی شامل۵ روش بسیار مهم میباشد:
- تکنیکهای دفاعی
- تکنیکهای هجومی
- تکنیکهای ترفندی
- تکنیکهای نمایشی
- تکنیکهای آکروباتیکی

نانچیکو انواع زیادی دارد – چوبی – پلاستیکی – فلزی – پارچه ای – ابری – و باتومی اندازه ناچیکو به نوع وشرایط استفاده از آن دارد ولی بهترین اندازه باید تمام یک فک آن آرنج شما تا مشت جمع کرده شما را پوشش بدهد.
سرعت مانور با نانچیکو بنا به تمرینات مستمر و منظم شما دارد . هر تکنیکی باید ساعتها تمرین شود تا بتواند به مهارت رسید.

 هر تکنیکی باید ساعتها تمرین شود تا بتواند به مهارت رسید. امروز هزاران نفر از این سلاح استفاده میکنند ومسابقات بسیاری نیز برگزار میکنند ولی کمتر کسی پیدا میشود که بتواند هنرواقعی نانچیکو را کاملا به نمایش بگذارد

 

 

اموزش خصوصی نانچیکو در اصفهان در 12 جلسه تضمینی

آیا نانچیکو می تواند باعث شکستن استخوان شود

استخوانها از تجمع فیبر ها تشکیل شده اند که در طول استخوانها به صورت موازی در کنار هم قرار گرفته اند.این نوع ساختار ترکیب نا همسانی را تشکیل می دهد.
با یک ضربه عمودی به این فیبر ها در سطح تماس 1 سانتیمتر مربع، استخوانها می توانند بدون شکستن تا 10000 ژول انرژی را تحمل کنند.
با ضربه ای با زاویه ای کمتر از 15 درجه و با همان سطح تماس 1 سانتیمتر مربع ، استخوان تنها می تواند 375 ژول را تحمل کند.
این محاسبات برای یک استخوان با سختی میانگین است.تعدادی از استخوانها دارای سختی بیشتر( استخوانهای آرنج زانو ،پاشنه)و تعدادی دارای سختی کمتری هستند همانند استخوانهای بند انگشتان.

  نانچیکو می تواند نیرویی با شدت 3.5 ژول بر میلیمتر مربع یا 350 ژول بر سانتیمتر مربع را وارد کند.با این اطلاعات، ضربه ای با شدت فوق و زاویه ی بیشتر از 15 درجه نمی تواند استخوان را بشکند.
با این حال در ضربات با شدت بیشتر از معمول و یا زاویه کمتر از 15 درجه ، نانچیکو می تواند باعث شکستن استخوان شود.
حرفه ای های نانچیکو، در جریان مبارزات دوست دارند تا دست ها را هدف قرار دهند. یک ضربه به بند انگشتان و مچ دست ، به راحتی می تواند باعث شکستن آن شود این ناحیه بسیار حساس هم هست و باعث درد شدیدی خواهد شد.
زدن ضربه به دست، برای خلع سلاح کردن کسی که مسلح است بسیار موثر است یا برای اینکه به سادگی او را در بقیه دعوا از کارکرد دست محروم کنید.

تاریخچه نانچاکو

تقریبا پذیرفته شده است که نانچاکو سلاحی از ناحیه اکیناوا است.اکیناوا بزرگترین جزیره از رشته ای از جزیره ها از جنوب ژاپن تا تایوان است.
در طول تاریخ اکیناوا، اکیناوا به صورت کلونی هایی تحت تاثیر و یا اشغال قدرت های منطقه بوده است در این میان هیچگاه هم از تلاش برای استقلال دست بردار نبوده است.
امروز اکیناوا بخشی از ژاپن است اما مردم آن ژاپنی نیستند و از نژاد ژاپنی نیستند.آنها زبان و فرهنگ مخصوص خود را دارند که اکیناوایی نامیده می شود.
تا امروز، نحوه ساخت نانچاکو در این جزیره به صورت یک راز باقی مانده است البته چند تئوری مطرح شده است که تلاش می کنند نحوه ساخت نانچاکو را توضیح دهند.
بسیاری بر این باورند که نانچاکو در اصل یک وسیله کشاورزی بوده است تعدادی دیگر می گویند که نانچاکو برای دهنه اسب استفاده می شده است و یا یک وسیله برای کندن پوست درخت بوده است.نظریه دیگری می گوید که نانچاکو وسیله ای برای تق تق کردن به وسیله نگهبانان در شب بوده است.
نظریه دیگری در مورد این سلاح سرد تاثیر هنر های رزمی چین در قرن 13 تا 14 را مطرح می کند در این مدت زمان، تعدادی بیشماری از چینیان از چین به اکیناوا مهاجرت کردند.اغلب این چینیان مهاجر، در شهر کومه مورا  اقامت گزیدند  و در آنجا با نوعی سلاح شبیه به نانچاکوی امروزی با نام شوانگ جی، به معنی چوب دو تکه یا باتون دو تکه تمرین می کردند.
این نظریه محتمل تر به نظر می رسد زیرا اکیناوایی ها شوانگ جی را نانچاکو تلفظ می کردند. در همین زمان اکیناوا بین سه قدرت تقسیم شد.هوکوزان،چونزان و نانزان.این حکومت ها در رقابت با هم حکومت می کردند.
در سال 1429، شاه شو هاشی سلسله شو را با متحد کردن این حکومت ها بنیانگذاری کرد.برای به کنترل درآوردن این جزیره، پادشاه دستور داد تا تمامی سلاح ها از میان مردم اکیناوا جمع آوری شود هرچند اکیناوا مکانی خشونت بار با درگیری های خونین داخلی،جنایت و راهزنی بود.
از آنجایی که طبق قانون صادر شده اکیناوایی ها قادر به حمل سلاح هایی همانند شمشیر و تیروکمان نبودند شروع به آموختن مبارزات تک به تک کردند این در نهایت منجر به پیدایش آنچه ما به عنوان کاراته می شناسیم شد.
آنها همچنین شروع به آموختن استفاده از وسایلی که اجازه حمل داشتند شدند تا از آنها در مبارزه استفاده کنند.این ابزارها امروز هم می توانید در رشته کوبودو بیابید.سلاح هایی همانند تونفا، سای،بو، تاما و البته نانچاکو.

این قانون تا 1879 پا برجا بود تا زمانی که در نهایت سلسله شو سقوط کرد و اکیناوا به صورت رسمی جزئی از ژاپن گردید.قانون اساسی جدید اجرا شد و کاراته و کوبودو به صورت عمومی تدریس می شدند.
در زمان دوره تایشو(1910 تا 1926)، نمایشهای بیشماری در جزیره اصلی ژاپن اجرا شد در نتیجه کاراته و کوبودو در میان مردم عادی بسیار محبوب شدند.
بعد از پایان جنگ جهانی دوم گردانهای ارتش آمریکا در نقاط بیشماری از ژاپن پایگاه ساختند.با گذشت زمان سربازان شروع به یادگیری کاراته و کوبودو کردند.بعد از بازگشت این سربازان به آمریکا،بسیاری مدرسه هنرهای رزمی خود را بنا نهادند در طول چند دهه، کاراته و کوبودو در سراسر جهان گسترش پیدا کردند.نانچاکو هم مسیر انها را دنبال کرد و راه خود را در محبوبیت عمومی پیدا کرد.

برای یادگیری هنر این سلاح باستانی با من تماس بگیرید و کاملا حرفه ای در مدتی تمامی فنون این سلاح را فرا خواهید گرفت