آدرنالین توسط غدد فوق کلیوی در بدن ما تولید می شود. زمانی که بدن، شرایط روحی و جسمی را با استرس بالا را تجربه می کند آدرنالین آزاد می شود که باعث تحریک انوع فعالیت های بدن از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و افزایش جریان اکسیژن در ریه ها می شود. آدرنالین می تواند برای افزایش سطح عملکرد خود در ورزش یا دفاع شخصی مورد استفاده قرار گیرد، شما را سریع تر و قوی تر می کند و باعث می شود کمتر تحت تاثیر درد قرار بگیرید. همچنین شما را قادر می سازد که بتوانید به سرعت اطلاعات را مورد پردازش قرار داده و سریع تر به تهدیدات پاسخ دهید. هر کسی واکنش های مختلفی در موقعیت های استرس زا دارد و مقدار آدرنالین ترشح شده در هر شخصی متفاوت می باشد.
در این مقاله به برسی این واکنش ها و اینکه چطوری می توانیم این واکنش ها را در هنرهای رزمی و دفاع شخصی به نفع خود تغییر دهیم می پردازیم:
مقابله یا گریز
زمانی که در موقعیت های استرس زا قرار می گیریم به طور ناخودآگاه تغییراتی در ما بوجود می آورند. در مواقعی که به نظر می رسد به درگیری ختم می شود، بعضی از افراد به احتمال زیاد درگیر می شوند و بعضی دیگر به دلیل خجالتی بودن دوری می کنند. واکنشی که در یک درگیری انجام می دهید لزوما درست یا غلط نیست. بسته به شرایط، هر دو صورت می تواند مفید یا مضر باشد. بعضی ها می گویند اگر قادر به استفاده از هنرهای رزمی در یک وضعیت بالقو، خشونت آمیز و یا نزاع خیابانی هستید، شما باید تهاجمی باشید.
کسانی که خجالتی هستند و تمایل دارند که از درگیری ها دوری کنند، زمانی که بر روی تشک مبارزه قرار میگیرند چهره ای پر اضطراب و استرس دارند. هنگامی که آنها در مبارزه ضربه ای از حریف خوردند ممکن است تمایل به پوشش داشته باشند، چشمان خود را دور از حریف خود، بسته یا کوچک می کنند. کسانی که از عادت مبارزه برخوردار هستند ضربات برگشتی را به صورت جسورانه تری می زنند. در این شکل از مبارزه اندازه و قدرت در مقابل تکنیک در هنرهای رزمی مورد بحث قرار میگیرد.
چگونگی واکنش در درگیری ها
تصورات شما
سریعترین راه برای تعامل با آدرنالین، استفاده از تصورات خود است. ذهن ابزاری قدرتمند است و می تواند ما را به انجام کارهای شگفت انگیز ترغیب کند. بسیاری از مردم در هنگام درگیری ها بیشتر تمایل دارند درگیر شوند تا اینکه پا به فرار بگذارند. هنگامی که کسانی برای آموزش هنرهای رزمی پیش من می آیند به آنها می گویم که هنرهای رزمی را برای دفاع از خود یاد بگیرند نه برای ایجاد درگیری و نزاع های خیابانی. ابتدا به این چیز فکر کنید که اگر به درگیری نپردازید چه اتفاقی برایتان پیش می آید؟ آیا او به شما حمله می کند یا اینکه کاری به کارتان ندارد.
قدرت تخیل کار متفاوتی انجام می دهد. در هنرهای رزمی شما می توانید با استفاده از قدرت ذهن و تخیل خود خیلی از چیزها را مقایسه، پیش بینی و برسی کنید.
تمرین جسمانی
برای افزایش واکنش و تسلط در مبارزات خود، شما باید با واکنش های بدن که منجر به ترشح آدرنالین می شوند آشنا شوید. بیشتر آنها برای شما آشنا هستند. بدن هر کس واکنش متفاوتی به آدرنالین دارد. در بعضی ها باعث می شود که چشمانشان تنگ و کوچک شود و در بعضی ها ممکن است شنوایی شان کمتر شود. در برخی موارد وقتی مغز بر روی تهدیدی که وجود دارد، تمرکز می کند و نتواند خیلی از چیزهای دور و بر خود را ثبت کند. برای مثال وقتی کسانی که بر روی رینگ در حال مبارزه هستند وقتی که مربی به آنها دستورات و راهنمایی هایی می دهد به خاطر تمرکزی که بر روی مبارزه و حریف خود دارند صدای مربی خود را نمی شنود. برخی از موقعیت ها برای عده ای به آرامی و برای عده ای دیگر به تندی سپری می شود. بسیاری از مردم تجربه های فیزیکی خود را بعد از فروکش کردن آدرنالین فراموش می کنند.
در زیر تعدادی از شکل های آموزشی است که می تواند آدرنالین را افزایش دهد:
آموزش احساس ناراحتی
هنگام برسی واکنش های خود به آدرنالین، این ایده خوبی برای شروع در سطوح پایین تر است. در صورتی که چیزی باعث این می شود که در آموزش های خود احساس ناراحتی کنید احتمالا جای خوبی برای شروع است. اگر شما از ضربه خوردن می ترسید از یک محافط دهان و دندان استفاده کنید. برخی از مردم هنگامی که در اضطراب شدیدی قرار گرفته اند هجوم آدرنالین را تجربه کرده اند. نمایش در کلاس یا در یک محفل آموزشی بزرگ، راه خوبی برای برسی واکنش های آدرنالین است.
آموزش در زندگی
شما به طور طبیعی زمانی که با خانواده تان هستید سطح بالاتری از استرس را تجربه می کنید، هنگامی که یک شخص به یک سطح از توانایی می رسد که می تواند آموزش زندگی خود را با خیال راحت انجام دهد. این چیزی است که اجازه می دهد آن ها یاد بگیرند که چگونه با استفاده از مهارت های خود در شرایط استرس زا بهتر عمل کنند.
آموزش استرس بالا
در بعضی از سبک ها در هنرهای رزمی مانند ریو و جوجیتسو می توانیم در مبارزات به سطوح بالاتری از استرس دست بیابیم که شامل مبارزه در حمله های متعدد 2 در 1، 3 در 1 و سایر حالات مشابه استرس زا در مبارزه می باشد. برخی از قوانین برای ایمنی بیشتر وجود دارند، مانند حملات به پشت سر، گلو، ستون فقرات، کلیه ها، و زانو. ورزشکاران باید از کلاه ایمنی، محافظ دهان، محافظ کشاله ران و محافظ ساق پا استفاده کنند. یک مربی همیشه باید در کلاس باشد تا در صورت نیاز و برای جلوگیری از صدمات احتمالی، کمک ها و راهنمایی های لازم را ارائه دهد و محیط آموزشی امنی را ایجاد کند. توصیه می کنم که زیر نظر مربیانی که واجد شرایط هستند و مدرک مربی گری دارند فعالیت کنید. پلیس و آتش نشان ها از جمله شغل هایی هستند که با استرس زیادی روبرو هستند. روش هایی مانند پرواز یک فرد در سطح پایین یک هلی کوپتر که توسط یک تسمه آویزان شده است تا به دیگران کمک کند استرس خیلی زیادی به انسان وارد می کند.
بدیهی است که افراد سطح تحمل مختلفی نسبت به استرس دارند. افرادی که خود را بیشتر در موقعیت های خطرناک قرار می دهند (مانند کسی که در زیر هلی کوپتر آویزان است) دارای اعتماد به نفس بیشتری می باشند. پس سعی کنید که با آموزش های پله ای میزان کنترل خود به استرس و ترشح آدرنالین را افزایش دهید.
