اصول هفتگانه مبارزه

برای ارائه بهترین  مبارز می بایست موارد ذیل را داشته باشید:

 

1- 

امادگی جسمانی

شما زمانی می توانید به مبارزه بپردازید که بدنی کاملا آماده داشته باشید و بدن آماده نمی شود مگر با تمرینات سخت و مداوم.

این تمرینات سخت و مداوم علاقه و پشتکار شما را می طلبد و می بایست همیشه و در همه حال کوشا و فعال باشید و تنبلی و سستی را از خود دور کنید.
 

2- تمرکز فکر

شما وقتی وارد رینگ مبارزه شدید باید تمام فکرتان را جمع کرده و فقط به مبارزه و حریف فکر کنید.

در ضمن وقتی وارد دینگ می شوید باید اراده قوی داشته باشید و همیشه به خود تلقین کنید که من حریف را شکست خواهم داد.

شما طوری در مبارزه عمل کنید که حریف از هیبت شما بترسد و دست و پایش را گم کند.دقت کنید منظور این نیست که حریف را کوچک بشمارید .

مقصود این است که قوی تر از او ظاهر شوید و تمام حواستان را جمع کنید چون شما در مقابل یک جسم بی جان قرار ندارید بلکه کسی که در مقابل شماست یک رزمیکار است.فکر می کند جسمی آماده دارد باهوش و ذکاوت خودش و امکان دارد از یک لحظه غفلت شما استفاده کرده و شما را نقش زمین کند.
 

3- سرعت عمل

شما باید یاد بگیرید که طوری قدرت و سرعت را با هم منسجم کنید که ضربات دست یا پای شما همانند چکشی بر سر و بدن حریفان فرود آید و سرعت نیز طوری باشد که حریفتان دست و پایش را گم کند و شما ضربه نهایی را به او بزنید.
 

4- رقص پا

با تغییر دادن مکان و موقعیت خود مجال ضربه زدن را از حریفان خود سلب کنید.

شما با رقص پای خو لحظه ای در سمت چپ حریف و لحظه ای در سمت راست او در لحظه ای دیگر به صورت دایره ای دور حریف بچرخید تا با این عمل حریف را گیج کرده و ضربه های سرنوشت ساز را بر او وارد نمائید.
 

5- کیاب

خارج کردن هوای بازدم به بیرون همراه صدا در موقع ضربه زدن را کیاب می گویند.

این کار برای شما سه مزیت مفید در پی دارد اول قدرت را بیشتر می کند دوم حواس حریف را پرت می کند و سوم ترس را در وجود حریف بوجود می آورید که همین باعث می شود تا شما موقعیت ضربه زدن به حریف را پیدا کنید.

6- ضربه زدن به مناطق حساس بدن

از زدن ضربه های بیهوده جدا پرهیز کنید چون نه تنها به حریف اصابت نمی کند بلکه باعث می شود تا شما زودتر از معمول خسته شوید. زیرکانه عمل کنید و هر ضربه ای که به طرف حریف پرت می کنید می بایست به هدفی اصابت کند که از قبل مد نظر بوده است. یعنی به جای زدن صد ضربه بی فایده یک ضربه حساب شده و مؤثر بزنید.
 

7- مبارزه با تمام قدرت

برای اینکه بتوانید حریفان خود را در ثانیه های اول شکست دهید باید با چنان قدرت و سرعتی مبارزه را آغاز کنید که انگار این حریف دشمن واقعی شماست.

نگذارید احساسات عاطفی به درونتان راه پیدا کند که در غیر این صورت شکست شما حتمی خواهد بود.

 در مبارزه به هیچ کسی رحم نکنید...

چگونه هنر رزمی متناسب را انتخاب کنیم؟

قبل از تصمیم گیری برای انتخاب یک هنر رزمی و ادامه ی آن باید واقعا در این مورد تحقیق کنید تا در آخر از تصمیم اشتباه خود پشیمان نشوید .
این مقاله شامل نکات ارزنده ای است که می تواند شما در امر انتخاب سبک رزمی خود قبل از شروع کمک کند .

1- تنظیم بودجه : بعضی از هنرهای رزمی سرمایه گذاری خاصی برای خرید تجهیزات می طلبد، در حالی که هنری مانند کاراته تنها یک لباس سفید کتانی می خواهد. پس در انتخاب سبک هنر به فکر جیب خود باشید.

2- هدف نهایی خود را مشخص کنید : چهار هدفی که بیشتر دنبال می شوند عبارت اند از :
•    سلامتی و تناسب اندام  به عنوان اثرات جانبی ورزش های رزمی
•    تکنیک های رزمی به عنوان یک هدف اولیه و تناسب اندام به دنبال آن
•    ورزش های رزمی را به عنوان بخشی از میراث و فرهنگ چندین ساله ی یک ملت نگاه کردن و علاقه به ادامه ی آن
•    مدال آوری در رشته های رزمی و کسب افتخار

با انتخب هدف مناسب هنر رزمی متناسب را انتخاب کنید .

3- تصمیم برای انتخاب سبک های رزمی : شما ممکن به سبک های رزمی سخت مانند موی تای و بوکس غربی ، به سبک های نیمه سخت مانند تکواندوی کره یا سبک های نرم مانند ایکیدو و بعضی گرایش های کونگ فو و یا باز سبک های گیر و بند مانند جوجیتسو بروید . شما به دنبال آن هستید که مبارزات تن به تن درون رینگ داشته باشید یا به دنبال آداب و رسوم باستانی یک ملت بروید یا بتوانید در دعواهای خیابانی از خود دفاع کنید. متدهای آموزشی به طور بسیار چشم گیری از هم متفاوت اند و هر مدرسه ای روی جنبه ی خاصی تمرکز دارد .

4- محدودیت های بدنی خود را بشناسید : اگر شما فرد آکروباتیکی نیستید و یا از شما سن و سالی گذشته دیگر ووشو مناسب حال شما نیست اما تای چی می تواند بسیار عالی باشد. ورزش های مبارزه ای مانند کاراته و تکواندو ممکن است برای هیکل های کوچک زیاد مناسب نباشند. بعضی از هنر های لنگرگاهی مانند ایکیدو جودو و حوجیتسو یا بعضی از سبک های خاص چینی ممکن است برای وزن یا قد خاصی مناسب باشد.

5- به علایق فرهنگی خود توجه کنید : اگر شما علاقه ی خاصی به یک تمدن دارید و سعی در شناخت بیشتر آن دارید انتخاب هنر رزمی آن تمدن می تواند برای شما جذاب باشد. مثلا اگر علاقه ی خاصی به کشوری مانند ژاپن دارید، سبک هایی مانند جودو و جوحیتسو را فراموش نکنید.

6- کدام متد آموزشی برای شما مناسب است : دوست دارید سبک را به صورت کاملا عملی یاد بگیرید و هرچه سریعتر وارد مبارزات شوید یا خیر؟ البته توجه داشته باشید که نباید زیاد در ابتدا برای وارد شدن به مبارزات پافشاری کنید، هنر جو های آماتور کنترل زیادی روی حرکات خود ندارند در نتیجه می توانند در همان ابتدا صدمات جبران ناپذیری به هم وارد کنند.

7- هم رزمان و ارشد های خود را بشناسید : داشتن حس احترام و شناختن شخصیت هم باشگاهی های خود بسیار بر عملکرد و پیشرفت شما در باشگاه تاثیر دارد. شما زمان زیادی را همراه آن ها سپری می کنید و هنگامی که با آن ها صمیمی شوید، زمان باشگاه برای شما لذت بخش تر خواهد بود.

8- صلاحیت استادی را که می خواهید زیر نظر او کار کنید، بررسی کنید : در مورد درجه ها و مدارک او نگران نباشید، موارد اصلی که باید برای شما مهم باشد در زیر اشاره شده است :
•    مربی اش چه کسی بوده است ؟
•    چه مقدار از زمان با آن مربی بوده است ؟
•    چند سال فعالیت دارد ؟
•    ایا او دروه های مربیگری را گذرانده یا تنها مهارت مورد نظر را کسب کرده است ؟

 با در نظر گرفتن این پارامتر ها سبک رزمی مناسب را پیدا کرده و با ثابت قدمی آن را ادامه دهید .

دوره ویژه دفاع شخصی

دوره فشرده و سطح حرفه ای دفاع شخصی در سه ماه شامل موارد آموزشی زیر: 

آموزش تکنیکهای کمربند سفید تا مشکی دفاع شخصی

بدنسازی و آمادگی جسمانی و آموزش تکنیکهای مبارزاتی و خیابانی نانچاکو 

کاملا خصوصی در سه ماه .. هزینه ۳ میلیون تومان.. پذیرش محدود 

 

هنر رزمی خود را بشناسید

هر کسی دلیل خاص خود را برای شروع هنرهای رزمی  دارد و ما بسیاری از آن دلایل را می دانیم. اما دلایلی را هم می دانیم که چرا عده ای ورزش های رزمی را ترک کرده و یا اصلا به طرف آن ها نمی روند. دلیل عمده ی ترک بسیاری از رزمی کاران سرخوردگی آنان از برنامه ی غلط و خسته کننده و اشتباه مربیان در آماده نکردن قبلی ذهن رزمی کار برای درک ایده های اصلی هنرهای رزمی است.
حقیقت این است که عده ی زیادی از مردم فکر می کنند که تمامی ورزش های رزمی یکی هستند. تمامی آن چه بسیاری از مردم در مورد هنرهای رزمی می دانند مربوط به فیلم های اکشن است. آن ها هم می خواهند که بپرند و مثل جکی چان مشت و لگد بزنند پس سر خود را پایین می اندازند و به اولین مدرسه ی رزمی که می رسند، یک جلسه تمرینات آن ها را نگاه کرده و ثبت نام می کنند. خوب فرض کنید که فرد در باشگاه جودو ثبت نام کرده، بعد از چند ماه کار تازه می فهمد که نه وی پریدن و لگد زدن یاد گرفته و نه جودو این  تکنیک ها را درس می دهد پس به جای کمی تحقیق در مورد هنر ها تنها بلدند آن ها را ترک کنند.
وقتی شما ذاتا به ufc علاقه مندید دیگر با ثبت نام در مدارس تکواندو نسبت به ورزشهای رزمی بی علاقه می شوید . برای همین بهتر است مربیان ابتدا در مورد آینده ی هنرجویان و آن چه از این رشته می خواهند بپرسند. در حقیقت هر کس ایده ی خاص خود را در مورد هنرهای رزمی دارد. البته به طور کلی نیاز ها و نگرش های هنرجویان در رشته های رزمی به 3 گروه تقسیم می شود .

 

سبک شما چیست ؟

علاقه مندان – افرادی که ایده ی یادگیری ورزش های رزمی به ذهنشان خطور کرده است. این افراد فقط می خواهند کاری انجام دهند دیگر برایشان مهم نیست چه کاری. شاید با دیدن تمرینات رزمی در فیلم یا تلویزیون بگویند : من می خواهم که توانایی انجام این کار را به دست بیاورم. این دسته از افراد تمرینات رزمی را کار جالبی می بینند و آن را به عنوان یک تفریح برای رسیدن به تناسب اندام می بینند.
عده ای این دلیل را برای انتخاب هنرهای رزمی اشتباه می بینند اما واقعیت این نیست! اکثر افراد در شروع کار در این دسته قرار می گیرند و این دلیل بزرگی برای شروع است اما مشکل اینجاست که عده ای در این دسته واقعا نمی دانند دنبال چه هستند پس برنامه ی غلطی را برای کار انتخاب می کنند و همین دسته هستند که ممکن است سرخورده شوند .
این دسته از رزمی کاران به محض اینکه تمریناتشان سخت شد علاقه ی خود را از دست می دهند و ایده ی خود را ترک می کنند در حالی که نمی دانند در همین ورزش های رزمی سبک هایی مناسب برای علایق هر کدام وجود دارد، در ادامه بیشتر به بحث در مورد اینکه این دسته چه می خواهند می پردازیم و فعلا باید به پوشش دادن کامل انواع ایده برای رزمی کار شدن بپردازیم .

تحلیل گران – این ها افرادی هستند که قبل از هر کاری محاسبات زیادی انجام می دهند و از انجام هر کاری باید دقیقا به هدف خود برسند، آن ها تمام زوایای کار را می سنجند، آن ها قبل از هر کاری خود را از آن بیمه می کنند و می خواهند از هر خطایی محافظت شده باشند .
این دسته همواره خود را حتی برای مشکلات غیر پیش بینی شده هم آماده می کنند و اکثرا در موقعیت های شغلی پر مخاطره کار می کنند .
این طرز فکر آنها قطعا دلیل و انگیزششان برای هنرجویی رزمی است. البته این دسته از افراد بیشتر به سمت برنامه های غلط متمایل اند، آن ها اکثرا بعد از جند ماه کار، درجه گیری و ارتقای کمر را مهم ترین چیز برای خود تلقی می کنند.
مهم ترین چیزی که آنها را در برنامه یشان با شکست مواجه می کند این است که بعد از مدتی غرق شدن در کار احساس می کنند که آن ها به هدف اصلی خود که استفاده از هنر رزمی برای دفاع شخصی بوده نرسیده اند .

رقابتی ها – این دسته از افراد عاشق مسابقات و تنش زایی مثبت برای خود هستند، این افراد همیشه می خواهند یکدیگر را ثابت کنند. این افراد عاشق ساعت ها تماشای مسابقات بوکس و کیک بوکسینگ و mma هستند. آن ها همیشه در ذهن خود به فکر مسابقات و تشویق شدنشان توسط طرفدارانشان هستند.
شاید این اشتیاق ها برای هیجان باشد یا تنها برای کسب شهرت و شانس های زندگی است اما مسئله همین جاست . ممکن است آن ها حداقل در ابتدای کار در مبارزات تن به تن نتوانند توانایی های خود را اثبات کنند پس فورا فکرشان به طرف این می رود که ممکن است برنامه یا هنر رزمی انتخابیشان اشتباه باشد. به خاطر همین است که امید به ستاره شدنشان را از دست می دهند پس یا تند تند سبک عوض می کنند یا کامل از هنرهای رزمی دست بر می دارند.
هر یک از این سه دسته باید به دنبال سبک خودشان باشند .

حالا تصمیم بگیرید

اجازه بدهید ابتدا یک شفاف سازی صورت گیرد! این دسته بندی های بالا عمومی هستند و خیلی کم پیش می آید که فردی انحصاری در یک گروه قرار گیرد. مثلا کسی که برای علاقه به هنرهای رزمی روی می آورد ممکن است از آن هدف دفاع شخصی هم داشته باشد یا یک فرد عاشق مسابقه حتی اگر بداند که ستاره ی ufc نمی شود اما باز به خاطر علاقه اش ورزش های رزمی را ترک نکند .
بنابراین باید ابتدا بفهمید که کدام سبک هنرهای رزمی بیشتر برای شما سودمند است.  البته باز هم باید بگوییم که رشته ها و سبک های رزمی هم باز در حالت عمومی تعریف می شوند. اما چیزی که باید بدان بسیار اهمیت بدهیم این است که اگر فردی می خواهد به سمت هنرهای رزمی برود باید بداند که واقعاً از آن ها چه می خواهد و هدفش چیست و باید کمی در مورد آن مدرسه ای که در آن می خواهد تمرین کند، تحقیق در مورد نوع آموزش و تناسب آن با اهداف وی به عمل آورد.
شما عمدتا ذهن علاقه مند، تحلیل گر یا رقابتی دارید؟ حالا وقت انتخاب است .
اگر بیشتر به خاطر علاقه و جذابیت به دنبال ورزش می روید حتما در مورد برنامه های هنر ایکیدو پرس و جو کنید. چون این هنر بسیار گسترده و رایج است، با یک جستجوی ساده در صفحات وب می توانید اطلاعات زیادی در مورد آن کسب کنید . ایکیدو یک ورزش کم تنش و درحالت عادی تنها در موارد محدود رقابتی است. این هنر بهترین راه برای لذت بردن از ورزش، فعال ماندن و وارد دنیای هنرهای رزمی شدن است.
البته ورزش هایی مانند کانگ فو و کاراته به خاطر پوشش دادن سطوح مبتدی و ارائه تکنیک های مناسب در چندین ماه، می توانند جالب باشند. نبرد تن به تن و مبارزه در این ورزش ها در مرحله ی دوم قرار دارد و تا زمانی که شما به مهارت خوبی در این هنر نرسید، توقع این کار را ندارند. البته فراموش نشود که در ورزش های رزمی، روش و سبک های آرام و علاقه ای کمی وجود دارد.
آن هایی که مغز تحلیلی دارن و میلشان بیشتر به سمت سبک های دفاع شخصی است بهتر است به ورزشی مانند جوجیتسو روی آورند. اجازه دهید بیشتر در مورد جوجیتسو حرف بزنیم البته فراموش نشود که منظورمان از جوحیتسو ، جوجیتسوی سنتی ژاپن است نه جوجیتسوی برزیلی (که آن را در قسمت رقابتی بحث می کنیم ) . جوجیتسو یک هنر رزمی جامع و تقریبا منشا اکثر هنرهای رزمی ژاپن است و در آن تکنیک های مشت زنی، لگد، قلاب کردن و کار با مفاصل تدریس می شود. این ورزش بهترین روش برای دفاع شخصی های خیابانی است.
کراوماگا هم ورزش خوبی برای افراد محتاط و تحلیلی نگر است . این هنر صرفا می تواند مورد توجه افرادی قرار گیرد که به فکر یادگیری تکنیک های دفاع شخصی هستند البته به یاد داشته باشید که اکثر تمرینات کراوماگا شدید هستند و شما برای تحمل آن به شرایط فیزیکی خوبی نیازمندید.
و آخر سر افرادی که به ورزش های رقابتی علاقه مندند بهتر است به هنرهایی مانند جودو یا جوجیتسوی برزیلی فکر کنند. هر دو ورزش بسیار رقابتی هستند و در همان ابتدا شاگردان را روبروی هم قرار داده تا توانایی تکنیکی آن ها را بیازمایند . این دو ورزش به دلیل شدت زیاد، توانایی های فیزیکی و ورزشی خاصی می طلبند و هر دو ورزش فورا شما را به سمت مسابقات سوق می دهند .
موی تای هم ورزش بسیار رقابتی است و از سوی دیگر بسیاری از مدارس تکواندو هم، اکنون تکواندو را منحصرا بر اساس معیارهای المپیکی تدریس می کنند و تمرکز، تنها بر کسب مقام و اهداف رقابتی و مسابقاتی است. شما تقریبا می توانید در هر جا که هستید برنامه های رایج تکواندو و جودو را دنبال کنید.

 

نتیجه گیری

این یک راهنمایی ساده و گذرا بر موضوع بود اما تا حدودی شما را با انواع هنرهای رزمی آشنا کرد . هنرهای رزمی چیزی بسیار فراتر از آن است که ما تعدادی از آن ها را نام بردیم . امیدوارم که این مقاله تا حدودی شما در اینکه واقعا به دنبال چه هستید کمک کرده باشد و شما چشم اندازی در رابطه با آینده ی ورزشی خود پیدا کرده باشید.

چند نکته قبل از شروع هنرهای رزمی

1- انتخاب متد : همه چیز وابسته به آن است که شما چه می خواهید؟ شما می خواهید به آرامی تکنیک های دفاع شخصی را یاد گرفته و تا زمانی که نتوانید اجرای درست یکی یکی آن ها را انجام دهید به دنبال دیگری نروید یا اینکه می خواهید زود پیشرفت کنید، به زودی خود را در مبارزات بیابید و اشتباهات خود را در طول یادگیری تصحیح کنید؟ انتخاب شما بستگی به سن و وضعیت فیزیکی شما دارد .

 

2- انتخاب مدرسه :  کدام مدرسه یا باشگاه؟ چند پارامتر برای انتخاب مدرسه وجود دارد. شما به راحتی می توانید همین الان از وبسایت ها اطلاعات زیادی در این مورد کسب می کنید. این مسئله بسیار مهم است که چه سبک و استادی را برای تمرین انتخاب کنید.

3- صبور باشید : از آنجا که هنر های رزمی در مورد قدرت نیست لازم نیست که زیاد به خود فشار بیاورید. تحمل کلید موفقیت است. شما ابتدا در مبارزات تن به تن شرکت می کنید و ممکن است سرانجام در آخر یک تنه در مقابل 10 نفر قرار بگیرید. پس آرام باشید و برنامه های بلند مدت را دنبال کنید تا عملکرد بهتری داشته باشید.

4- گذشته را به یاد آورید : هدف اصیل هنر های رزمی این بود که افراد در برابر حمله ی مهاجمان حتی تا سر حد مرگ از خود دفاع کنند اما امروزه بسیاری از افراد این هدف را تغییر داده اند . هدف حقیقی زنده ماندن در برابر تلاش افرادی است که می خواهند شما را بکشند است.

5- نقش استاد خود را دریابید : استاد شما دوست،محرک و یا بدترین دشمن شماست. او باید شما را تا آن سوی ظرفیت هایتان ببرد و هرگز از تمرین و مبارزه با شما دست نکشد. از او کمک بخواهید ولی سعی نکنید او را منحصرا برای خود نگه دارید زیرا افراد دیگری هم مثل شما از وی تقاضای کمک دارند. راهکارهای او را به خاطر بسپارید و به کار بگیرید و فراموش نکنید که تجربه اش از شما بیشتر است و حتی قبل از اینکه شما به مدرسه ی او بروید، او استاد بوده است.

6- به باشگاه احترام بگذارید : در باشگاه نه کسی بازی می کند و نه کسی گیج بازی در می آورد به خصوص وقتی که استاد مشغول صحبت کردن است . با احترام گذاشتن به محیط باشگاه در واقع به دوستان خود احترام گذاشته اید. همیشه قبل از تدریس در محیط باشگاه حضور یابید.

7- پیشرفت بقیه را درک کنید : هدف شما از تمرین در باشگاه ممکن از هدف دیگران هم نباشد. در باشگاه بچه هایی هستند که شاید تنها بخواهند قدرت خود را افزایش دهند و یا با حرکات رزمی پیش دوستان خود هنرنمایی کنند. جوانانی هستند که از غرور و درندگی خود مایه می گذارند و افرادی مسن هستند که تنها به دنیال یادگیری تکنیک ها هستند. پس شما با هر مدل هنرآموزی برخورد می کنید. اگر مربی فردی کارآزموده باشد فورا دسته های متفاوت هنرجویان را از هم جدا می کند و هر دسته را به هدف مشخص خودش هدایت می کند. در باشگاه به افرادی که برای جلب توجه کار می کنند و هدفشان خودی نیست اعتنا قائل نشوید .

8- طرز فکر درستی را برای خود انتخاب کنید : شما باید بیشتر نفس بکشید، باید عرق بریزید، خسته شوید و حتی جراحت بردارید اما توقفی در کار نیست. خوب طبیعی است که اگر به درستی تمرین کنید بعضی اوقات یا دیگران را زخمی می کنید یا خودتان زخمی می شوید. اگر در طی مبارزه زخمی شدید، تنها چند نفس عمیق بکشید و دیگر به عصبانیت آن لحظه برنگردید. شما شاید در طول مبارزه نوسان های شدید داشته باشید و سعی کنید که با حمله های پرخاشگرانه حریف را در یک فاصله از خود نگه دارید اما این کار را نکنید. ایده ی نهفته در تمامی هنرهای رزمی آرام ماندن برای زنده ماندن است.

9- تمرین : هر تکنیکی را که می بینید تمرین کنید تا انجام آن برای شما عادی و طبیعی شود و تکنیک ها را یکی پس از دیگری عوض کنید. فراتر از آنچه به شما تدریس می شود به تکنیک ها فکر کنید و در مورد جوانب کار از استاد خود سوال کنید.

10- فکر داخل و خارج باشگاه را از هم تمایز دهید : باشگاه را به عنوان یک محیط پاک تلقی کنید. هرگونه پرخاش و عصبانیت را که در خارج باشگاه داشته اید دم در باشگاه جا بگذارید. هرگونه دعوا با دوستان هم باشگاهی خود، شما را از تمرکز روی تمرینات رزمی باز می دارد پس درون باشگاه از هرگونه فکر منفی دور باشید.

11- خودنمایی نکنید : چه لزومی دارد که مردم بفهمند که هنرجوی رزمی هستید یا کمرتان چه رنگی است. این مبارزات واقعی است که تفاوت شما را با بقیه نمایان می کند پس به جای تظاهر و خودنمایی روی تکنیک هایتان بیشتر تمرکز کنید .

 

کاهش وزن: آیا برای تغییر عادات بد خود آماده هستید؟

آیا انگیزه کافی برای کاهش وزن دارید؟  آیا هدفی که برای کاهش وزن انتخاب کرده اید را واقع بینانه می بینید؟  با پاسخ به این پرسش ها می توانید مطمئن شوید که آمادگی کافی برای کاهش وزن دارید یا نه؟

موفقیت در کاهش وزن به این بستگی دارد که شما بتوانید با چالش هایی که در این راه دارید دست و پنجه نرم کنید و با موفقیت آنها را پشت سر بگذارید.

استفاده از سوالات زیر برای ارزیابی شما برای کاهش وزن می تواند مفید باشد.

1- آیا شما برای ایجاد تغیرات بلند مدت در زندگی خود آمادگی دارید ؟

کاهش وزن موفق،  بستگی به تغییر در شیوه زندگی دائمی خود ازجمله: خوردن غذاهای سالم و فعالیت های بدنی در زندگی روزمره دارد.

دانستن اینکه شما نیاز به ایجاد تغییرات در زندگی خود دارید و آنها را انجام می دهید دو چیز متفاوت است. شما ممکن است مجبور به پیاده سازی رژیم غذایی  خود شوید و مجبور به مصرف غلات سبوس دار، میوه ها، سبزیجات و محصولات لبنی کم چرب شوید. همچنین شما باید روزانه حداقل 30 تا 45 دقیقه مشغول ورزش و فعالیت بدنی باشید.

با گام برداشتن در این راه و فکر کردن به اینکه شما می توانید وزن خود را برای سلامتی بهتر، بهبود ظاهر خودتان احساس بهتری داشته باشید و  انگیزه و تمرکز کافی نیز کسب کنید.

 

2- آیا در زندگی خود بعضی اوقات دچار حواس پرتی می شوید؟

گاهی اوقات ممکن است که شما دربرخورد بارویدادهای مهمزندگیمانند مشکلات زناشویی، استرس شغلی، بیماری و یا نگرانی های مالی، عادات غذایی بدی که منجر به اضافه وزنی می شود را پیدا کنید. به همین دلیل سعی کنید کمتر دچار حواس پرتی شده و استرس و نگرانی را از خود دور کنید.

 

3- آیا شما یک تصویر واقع بینانه از اینکه چقدر وزن خود را در چه مدتی کم کنید دارید؟

دستیابی و حفظ یک وزن سالم یک فرایند مادام العمر است.  مطمئن شوید که هدف شما برای ماهش وزن واقع بینانه است. ابتدا هدفی واقع بینانه انتخاب کنید(مثلا کم کردن 10 درصد از وزن فعلی خود) سپس سعی کنید هر هفته نیم تا یک کیلو گرم از وزن خود را کاهش دهید تا به هدف خود برسید. سعی کنید که روزانه 500 تا 1000 کالری را از طریق ورزش یا رژیم غذایی بسوزانید.

شما ممکن است سریع تر بتوانید وزن خود را کاهش دهید، البته به شرطی که بعضی از عادات خود را تغییر دهید. مراقب باشید که بعضی از عادات ممکن است که در آن لحظه شما را به هدفتان برساند ولی ممکن است در دراز مدت با مشکلات دیگری روبرو شوید.

 

4- آیا بیشتر مسائل عاطفی و احساسی شما در رابطه با وزنتان است؟

احساسات وموادغذاییاغلبدر هم تنیده شده است. خشم، استرس، غم، اندوه و خستگی می تواند باعث غذا خوردن احساسی شما شود.اگر شما سابقه اختلال در غذا خوردن دارید ممکن کاهش وزن برای شما سخت تر شود. برای آمادگی در مقابل چالش های پیش رو هرگونه مسائل احساسی مربوط به غذا خوردن خود را شناسایی کنید.

 

5- آیا شما پشتیبان وتشویق کننده ای دارید؟

هر برنامه کاهش وزن ممکن است دشوار باشد. ممکن است بعضی مواقع دلسرد شوید. به همین دلیل داشتن کسی در اطراف خود که بتواند شما را تشویق کند می تواند کمک خوبی برای شما باشد. اگر دوست یا کسی نزد شما نیست می توانید به گروه های حمایت کننده کاهش وزن بپیوندید.

همچنین اگر شما سوالاتی تخصصی در مورد کاهش وزن داشتید می توانید به صورت آنلاین از یک متخصص تغذیه کمک بگیرید.

 

6- آیا شما برای روبروشدن  با چالش کاهش وزن آمادگی دارید؟

اگر شما یک نگرش مثبت در مورد کاهش وزن را نداشته باشید و در مورد آنچه در پیش رو است وحشت کنید نه تنها به هدف خود که کاهش وزن است نمی رسید بلکه ممکن است با مشکلات بیشتری مواجه شوید.

سعی کنید در مورد رسیدن به هدف خود امیدوار باشید و افکار منفی را از خود دور کنید. برای دلگرمی خود در زمان های معین از خود عکس بگیرید و وزن خود را اندازه گیری کنید و با دفعات قبل مقایسه کنید.

 

و اما نتیجه نهایی : آیا برای شروع آمادگی دارید؟

شما احتمالا برای تغییر در شیوه رندگی خود برای کاهش وزن آمادگی کافی دارید. پس از همین امروز می توانید با تهیه یک رژیم غذایی مناسب و فعالیت های بدنی منظم شروع به کاهش وزن کنید. اگر احساس کردید که به کمک نیاز دارید به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید و یا در یک کلاس کاهش وزن معتبر ثبت نام کنید. اگر مقدار قابل توجهی از وزن خود را از دست دادید باید مدتی تحت نظر یک متخصص تغذیه قرار داشته باشید.

پس فرصت را از دست ندهید وهمین الان دست به کار شوید !!

برای کاهش سریع وزن و تمرینات سنگین آمادگی جسمانی با من تماس بگیرید

حس مرگ در نقاط فشار

هیچ چیزی به اندازه ی دیم ماک، ورزش های رزمی جهان را تابحال متحول نکرده است. شما چه نام چینی آن، دیم ماک، یا نام ژاپنی آن، کیوشوجوتسو و نام انگلیسی آن ،(pressure point) نقاط فشار را نام ببرید نتیجه یکیست . افرادی که روی تکنیک های مهم تر ورزش های رزمی تمرین دارند ادعا می کنند که نقاطی در بدن است که ضربه زدن به آن ها موثرتر واقع می شود. این نقاط در طب سوزنی هم تعریف می شوند. رزمی کاران مدعی اند که این تکنیک ها به مهارتهای قوی رزمی در گذشته بر می گردد این در حالی است که عده ای از منتقدان می گویند که این نقاط اصلا وجود ندارند و یا در مبارزه چنین نقشی را ایفا نمی کنند. آنان از این استدلال بهره می برند که تا حالا موردی مستند دیده نشده که فردی در طول مبارزه با ضربات عمدی یا تصادفی به آن نقاط دچار آسیب جدی شده باشد.
در واقع استدلال ها،عدم تاثیر دیم ماک را بر اساس کمبود اطلاعات مدعی می باشد اما متون پزشکی جدید، مقالات و موضوعاتی را شامل می شود که بحث نقاط حیات بدن را تایید نموده و آسیب پذیری شدید آن ها را در اثر ضربات موثر را مورد بحث قرار می دهد.

 

نقاط دیم ماک

مستقیما در جاهایی واقع شده اند که شاهرگ ها به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می شوند. نقاط st9 محلی مخصوص در گردن است که با ضربه زدن به آن ها می توان حریف را از پای در آورد یا او را دچار مرگ تدریجی کرد. این قسمت از شاهرگ دارای یک سیستم عصبی خاص است که همواره فشار خون جاری را به مغز گزارش می دهد.
وقتی که فشار خون خیلی زیاد می شود و این اعصاب آن را گزارش می دهند، مغز دستور به کاهش فشار خون با گشاد کردن عروق جانبی و کاهش ضربان قلب می دهد. فیزیوتراپ ها در اکثر اوقات با استفاده از تحریک شاهرگ سینوسی نرخ ضربان قلب را پایین آورده تا با هدف خاصی، از ریتم اشتباه ضربان قلب در آن لحظه جلوگیری کنند. البته علم پزشکی پی برده که تحریک بیش از حد این عضو ها باعث کاهش زیاد فشار خون و در نتیجه پایین آمدن سطح هوشیاری یا ایست قلبی می شود. به علاوه شاهرگ ها مستعد تجمع پلاک های آترواسکلروتیک در رگ های سینوسی هستند.
ضربه زدن به شاهرگ توسط نقطه ی st9 می تواند آسیب وارد کند و یا باعث پارگی جداره ی داخلی شاهرگ شود که این هم موجت لختگی خون و انسداد رگ و به دنبال آن هم سکته ی مغزی و مرگ شود .
بعضی از مخالفان هنرهای رزمی نقطه ی st9 را رد می کنند و دلیلشان نبود سندیت بر آسیب جدی دیدن بدن با ضربه زدن به این نقطه است این در حالی است که بسیاری از منابع پزشکی جدید اسنادی دارند که حاکی بر جراحت ها و مشکلاتیست که از آسیب دیدن شاهرگ ناشی شده است و این نتایج می تواند شامل مرگ فرد بر اثر پارگی شاهرگ باشد.
حتی اشاره شده که رزمی کاری در سن جوانی که دارای شرایط فیزیکی خوبی بوده در کلاس کاراته ضربه ای بر گردن او وارد می شود و در همان لحظه احساس درد شدیدی می کند اما بعد از یک هفته احساس می کند که تقریبا قسمتی از بدن خود را از دست داده اما این نتیجه از نظر پزشکی چیزی شگفت انگیز نبوده، او دچار پارگی شاهرگ شده بود. حتی مطالعاتی نشان داده  که ممکن است نتیجه ی این نارسایی ها در شاهرگ تا 10 سال دیگر خود را بروز ندهد.

دیم ماک : لمس مرگ

نقطه ای دیگر به نام bladder -10  در پشت گردن و در پایین ترین نقطه ی جمجمه قرار دارد. این نقطه مهلک ترین نقطه ی دیم ماک است. این نقطه در نگاه اول برای منتقدان مسخره وعصبانی کننده بود اما گزارش مستند، حاکی بر مرگ انسان در اثر یک ضربه به این نقطه وجود دارد. در این گزارش ابتدا پیش بینی می شد که ضربه ی مغزی باعث مرگ فرد شده اما کالبد شکافی ها نشان داد که تنها پارگی رگ در موقعیت نقطه ی bladder -10 باعث این مرگ شده است. به نظر می رسد که مکانیسم مرگ فرد تنها با تحریک اعصاب پشت گردن اتفاق افتاده و در آخر باعث هلاکت کامل سیستم عصبی فرد شده است.
تا حالا چند گزارش مرگ هم در اثر زدن ضربه ی هر چند خفیف به قفسه ی سینه گزارش شده است. کالبد شکافی مقتولی-مرد جوانی که بر اثر ضربه ی وارد بر قفسه ی سینه اش مرده بود – هم نشانه هایی از زخم داخلی و خارجی را نشان داده بود که این مقتول هم بر اثر از کار افتادن سیستم عصبی اش بر اثر ضربه ی وارد بر قفسه ی سینه اش  فوت شده بود .

در آخر لازم است توصیه کنیم که ما نباید چیزی را بدون اطلاع از اعتبار آن بپذیریم . در طول تاریخ همواره تئوری هایی بوده اند که جای خود را به طور کامل به علوم قوی تر و کارآمد تر داده اند. در مورد دیم ماک هم تعاریف سنتی زیادی وجود دارد که بهتر است آنها را مزخرفات بنامیم اما چیزی که مهم است این است که جنبه هایی از بحث دیم ماک امروزه توسط پزشکی مدرن هم اثبات می شود.

تاکتیک های دفاع شخصی

در اینجا قرار نیست در مورد محاسبات حرکت خود، کاری انجام دهیم. ما فقط می خواهیم در مورد چگونه روبرو شدن با حریف صحبت کنیم .
ابتدا با یک سوال شروع می کنیم، شما چقدر می توانید تهدیدات حریف را شناسایی کرده و تا چه حد توانایی دادن پاسخ سریع را دارید ؟
بیشتر افراد آمادگی مبارزات خیابانی خود را بر اساس قابلیت های " تکنیک سخت " خود ارزیابی می کنند و وقت کمتری برای توسعه ی مهارت های  نرم  خود صرف می کنند این در حالی است که این مهارت ها برای حملات فوری بسیار لازم و مفیدند .
یکی از مهم ترین تکنیک های نرم، آگاهی لحظه به لحظه از موقعیت خود است. این یعنی یک هوشیاری کامل و جمعی از تهدیدات، محیط، حرکات و ناهنجاریهای اطراف است. به این ناهنجاریها شاخص های قبل از حادثه هم می گویند که شاخص های حمله ی قریب والوقوع را شامل می شود. داشتن مهارت به سرعت تعیین کردن تهدیدات مخفی، مهارتی فوق العاده گرانبها در درگیری های خیابانی است.
خیلی خوبه؟ اینجا هیچ اتفاقی رخ نمی دهد. اما چند ثانیه قبل از حمله هم همین طور؟
خوب حالا ببینیم بعد از اینکه شما از محیط خود آگاهی پیدا کردید، قرار است چه تدبیری برای خود بکنید؟ وقتی که خود را وسط معرکه می بینید و دیگر نمی توانید از برخورد فیزیکی جلوگیری کنید بهترین کار برای انجام چیست ؟
خوب بهتر است بهترین عملکرد ها را شماره بندی کنیم.

1- جلوگیری از رخوت

روبروی حریف خود گوزن نباشید، یک زیست شناس می گوید : گوزن ها در دعواهایشان نمی دانند چه کار می کنند برای همین کاری نمی کنند .
خوب اگر شما هم تابحال در مقابل کسی دچار این حالت شده اید هیچ کلمه ای به اندازه ی" بهت زده " آن حالت شما را توصیف نمی کند.
برای اجتناب از این حالت باید به این فکر کنید که شما هر لحظه می توانید مورد حمله قرار بگیرید. در مرحله ی دوم یک بازخورد مناسب و موفق را در برابر حمله ی فرد برای خود مجسم کنید. وسواس به ذهن خود راه ندهید، به ذهن خود اعمال کنید که می توانید در بدترین شرایط از خود دفاع کنید .
اگر نمی توانید از این تکنیک بهره ببرید و این جسارت را از خود نشان دهید بهتر است بروید و نمک بلیسید.

2- تا حدودی از مهارت های بالقوه ی حریف سر در بیاورید

از وضعیت جسمی حریف و مسلح بودن یا نبودن وی سعی کنید تا حدودی سر در بیاورید. چگونه؟ آیا چیزی درون دستانش است؟ احساس می کنید جای از بدنش متورم شده؟ چیزی درون جیب هایش است؟ چیزی از پیراهنش بیرون نزده؟ این چیز های عادی ممکن است برای شما مسئله ای بزرگ تر شود.
آگاهی از حریف یا مشکوک شدن به وی برای داشتن اسلحه ای که ممکن است در دعوا از آن استفاده کند می تواند برای شما بسیار حیاتی باشد.

3- موقعیت، موقعیت، موقعیت

در چه موقعیتی قرار دارید؟ در حین دعوا فورا کاری کنید که در موقعیتی تاکتیکی و ممتاز قرار بگیرید و همواره راهی برای فرار داشته باشید. می توانید در همان جا یک اسلحه ی دم دست برای خود پیدا کنید و یا چیزی را سد راه او قرار دهید.
وقتی که به شدت تهدید می شوید و احساس خطر می کنید دیگر به اطلاعاتی نیاز ندارید که منتظر آن باشید ولی الزاما قرار نیست که شما حمله کنید .

4- درنده خو شوید

یک ذهنیت نابودگر برای خود بسازید. اگر این حالت را حتی برای چند ثانیه برای خود مجسم کنید حملات شما موثر تر خواهد بود. امید را از دست ندهید و مطمئن باشید که این تکنیک موثر است.

نانچیکو چقدر نیرو وارد میکند؟

تمام تکنیک های نانچیکو بر پایه نرمی این اسلحه طراحی شده اند.زمانی که با نانچیکو ضربه می زنیم سه نیرو با هم جمع می شوند.

• نیروی تولید شده توسط گشتاور بازویی که حرکت را انجام می دهد.
• نیروی گشتاور بدن که با حرکت همگام است.
• نیروی گشتاور خود نانچیکو

جمع این سه نیرو افزایش قابل ملاحظه ای را در اینرسی کل نانچیکو خواهد داشت.
آزمایش هایی برای اندازه گیری قدرت نانچیکو، با نانچیکویی که وزن آن 180 گرم بوده است انجام شده اند سرعت انتهای آزاد نانچیکو به 88 متر بر ثانیه در هنگام فرود ضربه رسیده است این سرعت برابر است با 316 کیلومتر بر ساعت.نیازی به گفتن ندارد که در این سرعت کوچکترین نیرو می تواند تلفات بالایی را سبب شود.
با این اطلاعات، می توانیم انرژی جنبشی تولید شده با نانچیکو را در زمان انجام یک حرکت پایه ای اندازه بگیریم.

این فرمول انرژی جنبشی است که در دبیرستان خوانده اید.
E انرژی جنبشی تولید شده و M جرم جسم و v سرعت حرکت جسم است.
ما m را 0.09 کیلو گرم یا 90 گرم محاسبه می کنیم چون فقط یک بازوی نانچیکو آزاد است و با هدف برخورد می کند بنابراین باید وزن نانچیکو را نصف در نظر بگیریم.
اگر مقادیر ذکر شده را جایگزین کنیم انرژی جنبشی محاسبه شده را 348.48 ژول به دست می آید.
این انرژی جنبشی برابر است با انرژی آزاد شده از انفجار 0.5 گرم TNT  و همچنین برابر است با انرژی آزاد شده از شلیک گلوله کلت M1911

اما اگر انرژی نانچیکو برابر است با انرژی یک گلوله کلت، چرا هنگام ضربه نانچیکو از بدن عبور نمی کند؟
بر پایه پدیده های فیزیک این کاملا قابل توضیح است برای درک بهتر یک مثال می زنیم.با یک انگشت به بازویتان فشار وارد کنید مطمئنا انگشتتان وارد بازویتان نمی شود حال با همان فشار، بدون کم یا زیاد کردن فشار، سوزنی را به بازویتان فشار دهید.مطمئنا سوزن وارد بازویتان خواهد شد.در این آزمایش تنها چیزی که تغییر کرد سطحی بود که نیرو به آن اعمال شد.سطحی که نیروی یک سوزن به آن اعمال می شود 1000 بار کوچکتر از سطح یک انگشت است بر همین اسا است که گلوله برنده تر از نانچیکو عمل می کند زیرا گلوله سطح بسیار کوچکتری دارد و تیز تر است.
اگر چه نانچیکو نمی تواند بدن را ببرد اما چون نیروی بالایی وارد می کند بنابراین آسیب آن هم جدی است.به همین دلیل است که نانچیکو را یک سلاح به حساب می آورند نه یک اسباب بازی.

نکته مهم دیگر این است که تفاوت بین نیروی تولید شده توسط نانچیکو و نیروی انتقال یافته به هدف(نیروی موثر) در نقطه برخورد را درک کنیم.
نیروی تولید شده، در اثر حرکت نانچیکو تولید می شود هر چه این نیرو بیشتر باشد نانچیکو سریعتر حرکت می کند از نظر تئوری این نیرو در نقطه برخورد با هدف، کاملا به هدف منتقل می شود اما این نیرو برای اندازه گیری میزان آسیبی که وارد می کند کافی نیست.
نیروی موثر با دو فاکتور نمایش داده می شود نیرو و سطح تماس. مطمئنا مکانی که نیرو بر آن وارد می شود هم مهم است هرچه سطح تماس ضربه بیشتر باشد، آسیب کمتری را باعث می شود این نیرو همچنین بر مقاومت سطح هم بستگی دارد برای مثال اگر سطحی که به آن ضربه می زنیم نرم باشد مقداری از انرژی ضربه را جذب خواهد کرد.

اجازه دهید نیروی موثر نانچیکو و کلت را محاسبه کنیم.
گلوله کلت دارای سطح 25 میلیمتر مربع است بنابراین نیروی موثر عبارت است از 350/25=14 یعنی 14 ژول بر متر مربع نیرو وارد می کند.
برای نانچیکو سطحی که بازوی آزاد نانچیکو پس از برخورد انجام می دهد 1 سانتیمتر مربع است بنابراین نیروی موثر عبارت است از
350/100=3.5
بنابراین نیروی موثر کلت 4 برابر نیروی موثر نانچیکو است.
این محاسبات با این فرض انجام شده است که هدف یک سطح سخت است و هیچ انرژی ضربه را جذب نمی کند.می توانیم برای اینکه نیروی موثر را افزایش دهیم می توانیم هم شدیدتر ضربه را بزنیم و یا سطح تماس را کاهش دهیم.
به همین دلیل است که نانچیکوی ژاپنی را 8 ضلعی می سازند تا کمترین سطح تماس را در ضربه ها داشته باشد.

برای یارگیری این سلاح مرگبار و زیبا با من تماس بگیرید...

هنر رزمی ، ورزش رزمی یا دفاع شخصی

 هنر رزمی عبارتی با تفسیر های گوناگون است بسته به فردی که جواب می دهد تفسیر ها متفاوت است.یکی از دلایل این تنوع، این است که سبک های بسیاری از هنرهای رزمی بنا نهاده شده است و هر سبک هم هنرجویان و طرفداران زیادی دارد.حتی کسانی هم که سبک خاصی را کار می کنند ممکن است تعاریف متفاوتی از سبک خود داشته باشند.
چون افراد مختلف درک متفاوتی از هنر رزمی خواهند داشت بنا براین تعاریف آنها هم از هنر رزمی متفاوت خواهد بود.
ابتدا مفهوم هنر رزمی را به سه شاخه ی، هنر رزمی، ورزش رزمی و دفاع شخصی تقسیم می کنیم.

ورزش رزمی
در ابتدا هنر رزمی به منظور آموزش سربازان برای مبارزه در میدان جنگ توسعه پیدا کرد.هدف این بود که سربازان در میدان جنگ بتوانند از خود دفاع کنند.در آن زمان قانونی در میدان جنگ حاکم نبود( امروز هم نیست) یکی از چیزهایی که این سربازان می آموختند این بود که چگونه حریف را به قتل برسانند.
در جهان امروز، مردمان بیشماری هنر رزمی را تمرین می کنند اما آنها لزوما هنر رزمی را با هدف دفاع شخصی  یا اینکه بخواهند سرباز شوند یاد نمی گیرند.تعداد بیشماری از آنها به همان دلایلی به ورزش رزمی روی می آورند که بسیاری از مردم به فوتبال، والیبال و ژیمناستیک روی می آورند.به این دلیل که ورزش باعث سلامتی آنها می شود اعتماد به نفس آنها را افزایش می دهد و روابط اجتماعی آنها را بهبود می بخشد و بسیاری دلایل دیگر.
در این گونه موارد ورزش رزمی اصطلاحی مناسبتر از هنر رزمی است.ورزشی با تکنیک های مبارزه ای.
گام انقلابی دیگر برای هنرهای رزمی ، عنصر رقابت بود.زمان نه چندان طولانی بعد از اینکه یک هنر رزمی متولد می شد، تعدادی مبارزات رقابتی همانند فستیوال و یا تورنمنت برای این هنرها برگذار می شد.امروزه تعدادی از مردم هنر های رزمی را تنها و یا اغلب برای این رقابت ها و روح ورزشی هنر رزمی تمرین می کنند.این دلیل دیگری است که چرا هدف هنر رزمی در طول سالهای اخیر تغییر کرده است.
تفاوت بسیاری بین مبارزه در میدان جنگ برای نجات جان بدون هیچ قانونی ، و مبارزه روی تاتمی در یک تورنومنت ورزشی با قوانین مشخص وجود دارد.این تفاوت تاثیر بسیار بزرگی بر روی سبک بخصوصی از هنر رزمی نهاده است.برای مثال، در جودو ضربات دست و پا به هیچ عنوان مجاز نیست بنابراین جودوکار در زدن ضربات به خوبی یک کیک بوکسینگ کار که تنها می تواند ضربه بزند مهارت ندارد.هر دو ورزش جودو و کیک بوکسینگ هنر رزمی هستند چون پیشینه ای در مبارزات دارند.اما عنصر رقابت بر اساس تعریف  هنر رزمی مورد نظر  و قوانین آن تاثیر مستقیمی بر سبک هنر رزمی دارد و تعیین می کند که مبارزات در این سبک چگونه باید انجام شوند.

دفاع شخصی

تقریبا همه هنر های رزمی ریشه ای در دفاع شخصی دارند اما فلسفه آنها با هم متفاوت است.تعدادی از هنر های رزمی بر روی استفاده از نیروی حریف و برگرداندن این نیرو به خود حریف تکیه دارند و برخی دیگر بر روی کنترل کردن حریف بدون صدمه به او، تکیه دارند.مهم نیست چه سبکی کار می کنید به دقت اگاه باشید که آیا هنر رزمی کار می کنید ورزش رزمی کار می کنید و یا هدفتان دفاع شخصی است.بعضی مربیان تنها یک و یا دو تا از این سه عنصر را آموزش می دهند اما اگر شما در مورد این تقسیم بندی آگاه تر باشید می توانید طوری تمرین کنید که در هر سه شاخه آموزش ببینید.

همان طور که قبلا گفته شد فرق بسیاری بین نحوه دفاع از خود ،  دریک جنگ بدون قانون زمان ژاپن فئودالی در مواجه با سامورایی ها، و دفاع از خود در یک مسابقه مدرن تکواندو( برای مثال ) وجود دارد. در جنگ قانون بکش یا کشته شو حاکم است اما در مسابقات در بالاترین حالت ، فقط لازم است کمتر ضربه  بخوری و بیشتر دفاع و یا حمله کنی.
قوانین تکواندو  ضربه به پاینتر از کمر مجاز نیست.در دفاع شخصی این قوانین وجود ندارد در یک مسابقه تکواندو شما بر اساس تعداد ضرباتی که به بالاتنه وارد می کنید امتیاز می گیرید اما در دفاع شخصی بهتر است تعداد ضربات پایین تنه بیشتری بزنید زیرا این ضربات ریسک کمتری دارد و انرژی کمتری از شما می گیرد به علاوه ساده تر و کاراتر است.

هنر رزمی
حال که دو شاخه ورزش رزمی و دفاع شخصی را تعریف کردیم می توانیم بر روی تعریف هنر رزمی هم توجه کنیم.هنر رزمی هنر مبارزه است به طوری که ورزش رزمی و دفاع شخصی هم می تواند جزئی از آن باشد. اما هنر رزمی چیزی بسیار فراتر از این تعاریف است.
همیشه گفته می شود که برای یادگیری هنر رزمی باید در مدرسه و یا باشگاه هنر رزمی ثبت نام کنید.اما کلمه هنر به چیزی فرتر از تمرین ورزشی و یا یادگیری دفاع شخصی دلالت دارد. وقتی هنر رزمی تمرین می کنید تنها در حال ورزش کردن و یا یادگیری اینکه تحت قوانین خاصی چگونه از خود دفاع کنید نیستید شما در مسیری در جهت تکامل گام برداشته اید که باید دنبال کنید.همیشه باید تلاش کنید تا نحوه مبارزه خود را کامل تر کنید وبهتر شوید.
تعداد از افراد بیشتر بر روی مسیر ورزشی هنر رزمی تمرکز می کنند اما شما می تواند بر روی تکامل هنرتان تمرکز کنید.برای مثال شاید یادگرفتن کار با نانچیکو در یک موقعیت دفاع شخصی چندان به کمک شما نیاید ( همیشه نانچاکو ندارید) اما می توانید از جنبه هنری به آن نگاه کنید و برای خود هدفی تعیین کنید و برای تکامل هنرتان، با نانچاکو تمرین کنید.