نکاتی برای کاهش وزن و رژیم غذایی

همانطور که می دانید حفظ وزن سالم، سخت و کاهش وزن از آن سخت تر می باشد. شاید قبلا برای کاهش وزن تلاش کرده اید و بر این باور هستید که رژیم غذایی در شما تفاوتی ایجاد نمی کند. احتمالا حق با شما است: بعضی از رژیم های غذایی در کوتاه مدت و دراز مدت هیچ تغییری در شما ایجاد نمی کنند. راه های کوچک اما قدرتمندی برای اجتناب از بروز اشتباه در رژیم غذایی وجود دارند. کسب موفقیت در روند کاهش وزن مستلزم ایجاد یک رابطه سالم با مواد غذایی می باشد.
 

 

کلید موفقیت کاهش وزن
وزن شما متعادل است، اما این معادله ساده ای است: اگر شما کمتر از آنچه که می خورید کالری بسوزانید، اضافه وزن پیدا می کنید و اگربیشتر از آنچه که می خورید کالری بسوزانید کاهش وزن پیدا می کنید. از آنجا که 3500 کالری معادل نیم کیلو چربی است، اگر شما هر روز 500 کالری از رژیم غذایی خود کم کنید، شما حدود نیم کیلو در هفته وزن کم می کنید(500 کالری * 7روز= 3500 کالری). پس چرا کاهش وزن سخت است؟

اغلب اوقات، کاهش وزن به وسیله رژیم های غذایی شدید بسیار سخت است و ما را بدخو و گرسنه می کند. انتخاب شیوه زندگی ناسالم تلاش ها برای رژیم غذایی ما را تضعیف می کند. با انتخاب های هوشمند  می توانید عادات غذایی خود را تغییر دهید تا در روند کاهش وزن احساس رضایت و پیشرفت بیشتری داشته باشید.

 

شروع کار با کاهش وزن
در حالی که هر رژیمی برای همه مناسب نمی باشد، راه حلی برای کاهش وزن سالم به صورت دائمی وجود ندارد. دستورالعمل های زیر نکات خوبی برای شروع کار می باشند:

 

تغییر در شیوه زندگی، نه رژیم غذایی به صورت کوتاه مدت. با استفاده از یک رژیم غذایی صحیح می توانید وزن خود را کاهش دهید. برای کاهش وزن سعی کنید شیوه زندگی خود را تغییر دهید. رژیم های غذایی مختلف می توانند به از دست دادن وزن ما کمک کنند، اما تغییرات در شیوه زندگی خود و انتخاب های غذایی مناسب می تواند در دراز مدت کمک زیادی به شما بکند.
 

تشویق کردن. حمایت های اجتماعی می توانند برای شما مهم باشد. برنامه هایی مانند "جنی کریگ" می توانند در روند کاهش وزن و رسیدن به یک برنامه غذایی سالم برای شما مفید باشد. برای این کار شما به تشویق و حمایت دوستان، خانواده و اطرافیان خود نیاز دارید.
 

 

آهسته و ثابت حرکت کردن. برای اطمینان از کاهش وزن سالم شما باید در طول یک هفته نیم تا یک کیلو وزن کم کنید. از دست دادن سریع وزن می تواند بر روی ذهن و بدن شما اثرات مخربی داشته باشد و احساس تنبلی و بیماری کنید. هنگامی که شما در مدت زمان کوتاهی وزن زیادی از دست می دهید، در واقع به جای چربی، عضلات شما آب می شوند.
 

تنظیم اهداف برای حفظ انگیزه. اهداف کوتاه مدت، احساس اعتماد به نفس بیشتری به شما می دهد. تمرکز بر روی مزایای سلامتی می توانند انگیزه خوبی برای ادامه کار باشد.
 

 

ابزاری که می توانند در روند پیشرفت به شما کمک کنند. داشتن یک مجله مواد غذایی و کاهش وزن می توانند در کاهش هر گرم از وزن شما مفید باشد.
 

به خاطر داشته باشید استفاده از تجارب دیگران در رژیم غذایی می تواند برای شما هم مفید باشد. مهم است که در دراز مدت از روند کار احساس رضایت داشته باشید. اگر یک برنامه غذایی خوب کار نمی کند، یکی دیگر را امتحان کنید. راه های زیادی برای کاهش وزن وجود دارند، ولی مهم این است که آنچه که برای شما مفید است را انتخاب کنید.

داستان موفقیت کاهش وزن: چطور دوقلو ها توانستند 40 کیلو وزن کم کنند؟

دوقلوهای همسان  28 ساله، "جن" و" کلی" کارتی می گویند: غذاهای مورد علاقه ما غذاهای سنگینی مانند مرغ آلفردو و سیب زمینی سرخ کرده بود.  جن متخصص سود در شرکت های بزرگ می باشد. او می گوید مانند بچه ها دوست داریم همیشه و در همه جا چیزی برای خوردن داشته باشیم. کلی می گوید که در آموزش های ویژه کار می کند. جان و کلی که در حال حاضر در "وارن" زندگی می کنند، هر کدام از آنها حدود 127 کیلو وزن داشتند.

 

 

تغییر

این دو برای پنهان کردن بدن خود از لباس های گشاد استفاده می کردند. در تابستان سال 2009 یک عکس دسته جمعی با دوستان خود گرفتند و آن را در فیس بوک گذاشتند. این عکس توجه جن را به خود جلب کرد. جن متوجه شد که با هم سن و سال های خود خیلی فرق دارد و در وضعیت وحشتناکی گرفتار شده است. روزهای بعد، او یک آگهی از رادیو در مورد یک باشگاه ورزشی شنید و تصمیم گرفت تا به آن باشگاه بپیوندد. کلی می گوید من برای رفتن به آن مردد بودم.

 

شیوه زندگی

مربی به جن و کلی برای طراحی یک برنامه ورزشی خوب کمک کرد. او به آنها ورزش هایی مانند دو و دوچرخه سواری پیشنهاد داد و همچنین چهار بار در هفته به مدت یک ساعت به تمرین با وزنه بپردازند. زمان رفتن های آنها به آشپزخانه برای پخت و پز و خوردن خوراکی ها به آهستگی کم شد. جین می گوید برای میان وعده ها سفیده تخم مرغ و کره بادام زمینی می خوردیم. در ژانویه 2013 حدود 40 کیلو وزن کم کردیم. آنها توانستند در کنار هم پیشرفت کنند و همراه با ورزش شنا به به تمرین وزنه برداری بپردازند. یکی از روش های مورد علاقه آنان برای وزن کم کردن رفتن به کلاس های کمپ آموزشی و عرق کردن در طی کلاس ها بود.

 

پاداش

این روزها، جن و کلی به راحتی می توانند به فروشگاه لباس های زنانه بروند و هر لباسی که دوست دارند انتخاب کنند. کلی می گوید الان خوش اندام شده ام و کم کردن وزن به کلی کمک کرده است که اعتماد به نفس بیشتری به دست آورد.

 

نکات موفقیت جین و کلی

• رفتن به اینترنت. جن می گوید در تویتر دنبال مارک های مواد غذایی کم کالری می گشتم و پیشنهادات خاصی به من داده می شد.
• شروع آهسته. لازم نیست که در هر تمرین تغییرات زیادی اعمال کنید. سعی کنید آهسته و پیوسته پیش بروید.اگر توانستید به یک کلاس تناسب اندام بروید.
• تقویت رنگ و بو. ادویه جات وترشی جات راه مناسبی برای اضافه کردن طعم و مزه به غذا هستند بدون این که کالری بیشتری وارد بدن ما شود. جن می گوید ما دوست داریم در صبحانه ها از دارچین و در شام از گشنیز استفاده کنیم.
• کمک خواستن. کلی می گوید در مواقعی که نیاز به کمک داشتیم از تجربه و سفارش های افراد دیگر هم استفاده می کردیم.

5 استراتژی کاهش وزن که شما باید از آن ها اجتناب کنید

هنگامی که شما در حال تلاش برای کاهش وزن هستید، مهم است که یک روش سریع و سالم را برای خود انتخاب کنید. رعایت رژیم غذایی که برای خود تعیین کرده اید همیشه آسان نیست. در این مقاله به برسی 5 روش کاهش وزن که برای شما خطرناک هستند و باید از آن ها دوری کنید می پردازیم.
 

حذف کامل یک گروه غذایی
حذف یک گروه غذایی ممکن است به سوء تغذیه منجر شود و باعث میل شدید شما به آن نوع غذایی شود. به جای اینکه بگوییم تمام کربو هیدرات ها را حذف کنید، بر روی غلات سبوس دار و حبوبات تمرکز کنید. معمولا خوردن بعضی از غذاها باعث ایجاد چربی در دور کمر می شود. برای جلو گیری از این کار می توانید در غذایی مانند ماکارونی از رشته فرنگی گیاهی که کربن کمتری دارد استفاده کنید.

 

انجام تمرینات قلبی
اگر شما بر روی تردمیل کار می کنید و هرگز دمبل را بلند نکرده اید، یکی از مهمترین قطعات پازل تناسب اندام را از دست داده اید.این کار نه تنها باعث تناسب اندام می شود بلکه مفاصل آسیب دیده را نیز تقویت می کند و باعث حذف حجم ماهیچه ای شده و سوخت و ساز بدن را نیز افزایش می دهد. سعی کنید از کفش های کتانی و سبک برای انجام ورزش استفاده کنید.

 

ورزش با معده خالی
اگر شما به طور منظم و بدون غذا خوردن ورزش می کنید، باید در انجام این کار تجدید نظر کنید. هنگامی که شما در حال گرسنگی ورزش می کنید، تحقیقات نشان داده است که شما کالری عضلات و ماهیچه ها را می سوزانید نه چربی های اضافه را. سعی کنید که قبل از ورزش از یک وعده غذایی سبک استفاده کنید.

 

کم خوابی
بریدن از وقت خواب برای انجام دادن ورزش بی معنی است. اما اگر شما در حال کم کردن وزن هستید می توانید از کارهای و چرت زدن های اضافی خود کم کنید. شما برای انجام ورزش نیاز به انرژی اضافی دارید. علاوه بر این، کم خوابی می تواند بر توانایی بدن شما برای کاهش وزن تاثیر بگذارد. همچنین خواب بیش از حد "گرلین" که هورمون ترشح کننده اشتها می باشد را افزایش  می دهد. پس سعی کنید در تعادل باشید و در خواب خود افراط یا تفریط نکنید.

 

حذف وعده های غذایی
قطع کالری کلید کاهش وزن است، اما حذف وعده های عذایی می تواند بر روی سوخت و ساز بدن شما اثرات مخربی داشته باشد. هنگامی که مدت طولانی غذا نمی خورید، بدن واکنش نشان می دهد و سرعت سوخت و ساز را کاهش می دهد و در تلاش شما برای کاهش وزن وقفه ایجاد می کند. اگر برنامه زمانی شما بیش از حد شلوغ است  و نمی توانید یک وعده کامل غذایی بخورید، تنقلات کوچک را در کیف خود همرا داشته باشید تا  سرعت سوخت و ساز بدن خود را خفظ کنید.

چرا باید کاتا را یاد بگیرید

گاهی اوقات بسیاری از مردم ار من می خواهند که به آنها فقط کاتا یا مبارزه را آموزش دهم. آنها می خواهند مانند انتخاب میوه که آن را گلچین می کنند من هم فقط چیزهای خاص را به آنها یاد دهم و اصرار دارند که از من که مربی کاراته همستم بهتر می دانند که چه چیزی را و چه وقتی به آنها آموزش دهم. کاتا و مبارزه شدیدا یکپارچه هستند و من بر این باورم که هردوی آنها باید همراه هم آموزش داده شوند.
وقتی می بینم که کسی برای مسابقات کاراته در هر دو بخش کاتا و مبارزه شرکت می کند خیلی خوشحال می شوم.در حالی این باور رایج است که کاتا و کاراته از هم جدا هستند ولی حقیقت این است که در مبارزات کاراته از حرکات کاتا استفاده می شود. کاتا روال مشترکی با حرکات ژیمناستیک دارد و اگر شما می خواهید برنامه های کاربردی را از آنها یاد بگیرید به شما پیشنهاد می کنم که به کلاس جوجیتسو بروید نه کلاس کاراته.

 

حقیقت این است که شما با استفاده از سه تکنیک می توانید در مبارزات کاراته برنده شوید. شما می توانید در مسابقات کاتا بدون اینکه با کسی درگیر شوید برنده باشید. این دو فعالیت به طور کامل از هم جدا هستند و مهارت و توانایی های متفاوتی می خواهند. ممکن است کسی در یکی از آنها استعداد داشته باشد اما در دیگری بی استعداد باشد. حال این سوال پیش می آید که چرا شما باید هردوی آن را یاد بگیرید؟

 

کاراته یک ورزش است.در این رشته ورزشی دو نوع مسابقه وجود دارد:

کاتا (شما باید حرکات را به ترتیب و روال خاصی انجام دهید)
مبارزه (دو نفر با هم مبارزه می کنند و از تکنیک هایی استفاده می کنند که در ادامه توضیح خواهیم داد)
 

واما شاید این سوال برای شما پیش آید که واقعا کاتا چیست؟

کاتا مجموعه ای از حرکات و تکنیکهای تهاجمی و دفاعی است که به شکل نوعی رقص موزون به نظر میرسد. وقتی یک کاتا به خوبی اجرا میشود در واقع نظم درونی و هنر اجرا کننده را نشان میدهد.
کاتاها به وسیله اساتید بزرگ کاراته طراحی و ابداع شده اند تا با تمرین مدام، کاراته کار را قادر سازد در یک زمان با هشت حریف مبارزه کند.البته بدون به هم خوردن تعادل لازم و حالت بدن تا به راحتی بتواند ضربات فلج کننده یا کشنده را به حریف وارد کند.

بسیاری از مربیان و استادان قدیمی کاراته بر این باور بودند که " همه چیز در کاتا نهفته است" و دائما یادآوری می کردند که بدون کاتا، کاراته نیز وجود ندارد.

 

با فراگیری کاتا تمام موارد لازم درباره کاراته واقعی به شما آموخته می شود. در مسابقات هر کاراته کار حرفه ای باید توانایی نشان دادن مفهوم و معنی هر حرکتی اعم از یک ضربه داچی یا تنفس را دارا باشد. یک کاتا کار خوب، کسی است که بتواند با کیفیت عالی، اجرای ضربات و حرکت، این پیام را به داوران منتقل کند که او چقدر خوب و حرفه ای کاتا را اجرا کرده یا در واقع مبارزه کرده است.کاتا در میان اولین آموزش های هر شخصی در کلاس کاراته می باشد. بزرگترین عامل در تشخیص میزان مهارت واقعی یک کاراته کار چگونگی اجرای کاتا توسط او است.

 

هر کاتا حدوداً از ۲۰ تا ۷۰ حرکت (چرخش و گام برداشتن) تشکیل شده که با همراهی انواع ضربات دست و پا انجام می‌شوند. بسیاری از کاتاها بر اساس تعداد حرکات‌شان نام‌گذاری شده‌اند. کاربرد کاتا خیلی بیشتر از آن است که فکر می کنیم. برای اینکه یک کاراته کار موفق شویم و بتوانیم مبارزات خوبی انجام دهیم نباید کاتا را فراموش کنیم. برای مثال وقتی که از استیو آرنیل اولین مرد 100 کمیته این سوال پرسیده شد که چطور توانستی در مبارزات موفق شوی در پاسخ گفت که روزی شش ساعت به تمرین کاتا پرداخته است.

 

یادگیری کاراته بدون آگاهی از روش آن ، مانند این است که بخواهیم بدون آن که شلیک کنیم، کاربرد سلاحی را بیاموزیم و یا بدون آنکه وارد زمین مسابقه شویم از شرایط آن مطلع گردیم

 

برای این که کاتا،ارزش حقیقی و واقعی خود را برای کاراته کار داشته باشد، حرکات هر کاتا می بایستی مورد مطالعه وبررسی قرار گیرد و تمامی این حرکات عملا مورد تجزیه قرار می گیرند. دید گاه خوب وعملی برای دستیابی به چنین حالتی این است که فرد آنقدر تمرین کند تا حرکات پای او به صورت طبیعی وخودکار جابجا شود. با انجام چنین روشی، فرد قادر خواهد بود که زاویه وریتم حرکات پای خود را به راحتی تغییر دهد. به این ترتیب می تواند درک وفهم کامل تری نسبت به توانایی های خود داشته باشد.

 

بیشتر کاتاها با یک تکنیک دفاعی شروع شده و تقریباٌ تمام آنها با دفاع خاتمه می یابد و حقیقتی که در جمله معروف استاد فوناکوشی نهفته است که می گوید :"در کاراته هرگز اولین حمله وجود ندارد"

نقش سلاح های سامورایی وbushido در راه تسلط بر نفس

تعالی در شمشیر بازی نیازمند آن است که یک تلاش آگاهانه برای یادگیری و اجرای تکنیک صحیح با سلاح های سامورایی صورت بگیرد.در حالی که زندگی مطابق با فضائل bushido است. با گذشت زمان و تجربه و با فرض سطح خاصی از توانایی های فیزیکی و پشتکار در عمل، با سلاح سامورایی با تسلط بر نفس می توان به دوره خاصی سفر کرد.

 

رمز ذهن و سلاح

کلید تسلط بر نفس آمیختن بدن و سلاح سامورایی مانند شمشیر است. درنتیجه باعث ایجاد روحیه درونی خوبی می شود. کد سامورایی ناشی از درک درستی از این نیاز برای کنترل ذهن و بدن است .بدون چنین دخالت کلی به سختی می توان به فضائل bushido پایبند بود.

 
اقدام مسئولانه در تمرین سلاح های سامورایی

همانطور که تمرینات سامورایی راهی پر مخاطره برای تسلط بر نفس هستند ممکن است به عنوان قاضی عمل کنند. با این حال، موقعیت اجتماعی خود مسئولیت هایی را به ما در کدهای سامورایی تحمیل می کند.
آنها مجبور شده اند برای عواقب ناشی از اعمال خود به فراتر از حال حاضر نگاه کنند و در نتایج احتمالی استفاده از سلاح های سامورایی تامل کنند. یکی از دلایل که آنها مورد احترام قرار گرفتند این است که حساسیت هایی را در استفاده از سلاح های سامورایی نشان دادند و نه تنها به فضائل bushido بلکه به احکام اخلاقی نیز پایبند بودند. این افراد آگاهانه از سلاح های سامورایی تیز و برنده خود در موقعیت های اجتماعی استفاده میکردند.

از آنجا که جنگ ، زمین آزمایش و اثبات آنها بود آنها به سرعت یاد گرفتند که چگونه از سلاح های خود به بهترین نحو استفاده کنند. در مواجه با تعارضات، آنها با استفاده از دانشی که در طول زندگی خود کسب کرده بودند از خود محافظت می کردند. آنها به این عقیده بودند که میدان نبرد عرصه نهایی، برای تست فطرت و شکیبایی است.

 
دو نوع سلاح سامورایی مورد استفاده جنگجویان سامورایی

در جنگ ، سامورایی ها استادان کشتار بودند. آنها به آرامی شروع به درک تعادل ظریف میان مرگ و زندگی می کردند. آنهایی که قرار بود بمیرند می خواستند به انجام این کار با حرمت و تواضع و بدون فکر به آسایش و راحتی خود جان خود را فدا کنند. همه این جنگجویان مسائل bushido را رعایت میکردند. آنها مایل بودند که از سلاح های سامورایی خود برای مبارزات مسالمت آمیز و نه کشتار استفاده کنند بدون اینکه خود یا دیگری را در معرض خطر قرار دهند.

هر بار که یک سامورایی شمشیر خویش را از نیام بر می کشد به نوعی آنرا به کار می گیرد، اما او خوب می داند که یک شمشیر هراسناک است و خوش ندارد تیغه اش بی جهت به نمایش در آید از این رو سامورایی هرگز تهدید نمی کند . یک سامورایی همیشه مراقب حرکات شمشیر خویش است و از یاد نمی برد که شمشیرش هم همیشه مراقب حرکات اوست. یک سامورایـی همواره محتـاط است.

واقعیت های ورزش های هوازی

 

ورزش های هوازی را گاهی اوقات با نام "ورزش های قلبی" نیز نام می برند که نیاز به پمپاژ خون از قلب به سایر عضلات را برای اکسیژن رسانی بالا می برد. ورزش آیروبیک می تواند ضربان قلب و سرعت تنفس را افزایش دهد. نمونه هایی از ورزش های هوازی عبارتند از: دو، شنا، پیاده روی، کلاس های ایروبیک، رقص، اسکی و کیک بوکسینگ .

ورزش های غیر هوازی می توانند به ورزش های هوازی تبدیل شوند اگر در یک سطح، شدت آنها افزایش یابد. ورزش های هوازی نه تنها باعث بهبود تناسب اندام می شوند بلکه برای سلامت جسمی و روانی نیز مفید می باشند. ورزش آیروبیک می تواند در پیشگیری یا کاهش احتمال ابتلا به برخی سرطان ها، دیابت، افسردگی، بیماری های قلبی عروقی و پوکی استخوان مفید باشد. برنامه ورزشی هوازی باید ساده، عملی و واقع بینانه باشد. ممکن است گاهی اوقات از وسایل خاصی برای ورزش های هوازی استفاده شودد اما همیشه ورزش های هوازی نیاز به وسایل خاصی ندارند.

 
ورزش های هوازی چیست؟

تصور کنید که در حال ورزش هستید. در حال ورزش کردن عرق می کنید و تنفس تان سخت می شود، قلب تان تند تند می زند تا خون را از طریق رگ ها برای رساندن اکسیژن به عضلات بفرستد. ورزش های هوازی همچنین به عنوان "ورزش های قلبی" در سالن های ورزشی شناخته می شود. هر گونه فعالیت که شما می توانید بیش از چند دقیقه به حالت پایدار بمانید، در حالی که قلب، ریه ها و عضلات کار اضافی انجام می دهند. در این مقاله مکانیسم های ورزش های هوازی از جمله : انتقال و مصرف اکسیژن، نقش قلب و عضلات و مزایای اثبات شده ورزش های هوازی را بررسی می کنیم.

 
شروع به کار

با تنفس شروع می شود. به طور متوسط یک انسان بالغ و سالم، حدود 7 تا 8 لیتر هوا را در یک دقیقه تنفس می کند. هنگامی که می خواهید ریه ها را پر کنید، اکسیژن موجود در هوا (هوا تقریبا دارای 20٪ اکسیژن است) از طریق لوله های کوچک فیلتر می شود (به نام برونشیولها) تا زمانی که به آلوئول می رسد. آلوئول ها کیسه های میکروسکوپی هستند که اکسیژن از طریق آن ها به خون نفوذ می کنند(وارد می شود)  و به قلب می رسد.

 
رسیدن به قلب

قلب دارای چهار محفظه است که با خون پر شده و خون پمپاژ می کنند (دو دهلیز و دو بطن) و برخی شریانهای کرونری بسیار فعال می شوند.  قلب نیاز به اکسیژن تازه دارد و شما با تنفس کردن آن را فراهم می کنید. وقتی که قلب نیاز به اکسیژن دارد پمپاژ خود را افزایش می دهد و مواد مغزی را از طرف بطن چپ بزرگ و از طریق سیستم گردش خون به تمام اعضای بدن می رساند.

 
پمپاژ خون

قلب شما در حالت استراحت حدود 60 تا 80 بار در دقیقه می زند.100000  بار در روز ، بیش از 30 میلیون بار در سال و حدود 2.5 میلیارد بار در یک عمر 70 ساله! در هر بار ضربان، قلب حجمی از خون را همراه با اکسیژن و سایر مواد مغزی مورد نیاز بدن می فرستد. در افراد سالم و بالغ در هر دقیقه حدود 5 لیتر خون پمپاژ می شود.

 
مصرف اکسیژن و عضلات

این موضوع که اکسیژن توسط خون پمپ می شود مهم است. ممکن است شما با کلمه "مصرف اکسیژن " آشنایی داشته باشید. در علم آن را با نام  VO2 یا "حجم اکسیژن مصرفی" می شناسند. این مقدار اکسیژن که عضلات استخراج می کنند یا خون مصرف می کند را با عنوان "میلی لیتر / کیلوگرم / دقیقه" بیان می کنند (میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن). عضلات مانند موتور به سوخت نیاز دارند (درست مانند یک اتومبیل که برای حرکت به سوخت نیاز دارد) فقط عضلات از چربی و کربوهیدرات ها به جای بنزین استفاده می کنند. اکسیژن یک بازیگر کلیدی است زیرا در داخل عضلات، برای سوختن چربی و کربوهیدرات ها از آن استفاده می شود.

 

بهترین نوع ورزش هوازی چیست؟

بهترین نوع ورزش هوازی برای هر کس متفاوت می باشد.  تاثیرات و فواید ورزش های هوازی بر روی قلب تقریبا مشابه هم هستند. شما باید برای خود مانند دکتر یا فیزیولوژیست ورزشی باشید و ورزشی را انتخاب کنید که با اندام و توانایی های شما تناسب داشته باشد.

 

برنامه ورزشی هوازی شما باید چهار هدف داشته باشند:

    استفاده و بکار گیری عضلات به طور متوالی
    بتوانید باید آن را به مدت 30 تا 60 دقیقه، و 3 تا 5 روز در هفته انجام دهید.
    باید اهداف قلبی و عروقی که دکتر یا فیژیولوژیست برای شما تجویز می کند را شامل شود.
    باید طوری باشد که وقتی آن را به طوری متوالی انجام می دهید از آن لذت ببرید.

 

اول ایمنی!

نوع ورزشی که شما انتخاب می کنید یک تصمیم شخصی است، اما شما باید در هنگام انتخاب،  برخی از عوامل مانند کاهش خطر آسیب دیدگی و یا عوارض آن را در نظر بگیرید.

    همیشه با دکتر خود قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید صحبت می کنند
    نوع ورزشی که انتخاب می کنید باید قابلیت آن را داشته باشد که بتوانید در طول بلند مدت آن را ادامه دهید.
    باید طوری باشد که وقتی در حال انجام آن هستید توانایی صحبت کردن داشته باشید. این آزمون "صحبت کردن"  یک قانون کلی است که به شما این امکان را می دهد که بدانید یک ورزش چقدر برای شما می تواند شدید باشد.

گزینه های ورزش

اجازه دهید به چند تا از ورزش های شایع هوازی نگاهی بندازیم. آن وقت می توانید بهترین گذینه را بر اساس توانایی و وضعیت خود انتخاب کنید.
پیاده روی

پیاده روی یکی از ساده ترین و در دسترس ترین ورزش های هوازی می باشد. شدت آن به سطح تناسب اندام شما بستگی دارد. برای پیاده روی بجز کفش به هیچ تجهیزات خاصی نیاز نیست. شما در هر نقطه و جایی که باشید می توانید آن را انجام دهید چه در داخل خانه باشید چه در بیرون از خانه( در داخل خانه می توان از تردیمل استفاده کرد). اگر شما تا به حال ورزش دیگری انجام نداده اید پیاده روی انتخاب خوبی برای شروع برنامه ورزشی شما می باشد.
دوچرخه سواری

دوچرخه سواری نوع دیگری از ورزش های هوازی می باشد. این ورزش را هم مثل پیاده روی می توان هم در داخل منزل و هم بیرون از منزل انجام داد(در داخل منزل می توان از دوچرخه های ثابت استفاده کرد). دوچرخه سواری ممکن است برای افرادی که مشکلات ارتوپدی و یا ورم مفاصل داشته باشند ایده آل باشد. یک برنامه، که ترکیبی از پیاده روی و دوچرخه سواری می باشد،  مزایای قلبی و عروقی فراوانی بدون اینکه درد خاصی داشته باشیم برای ما دارد. دوچرخه سواری یک انتخاب خوب برای کسانی است که بیش از 20 کیلو گرم اضافه وزن دارند. یکی از محدودیت های دوچرخه سواری در خارج از خانه این است که آب و هوا ممکن است بر روی فعالیت شما تاثیر بگذارد و آن را محدود کند.
ماشین آلات شبیه ساز اسکی، پله کوهنوردی، استپر

                                                                                                       

 

این نوع از ماشین آلات می توانند یک تمرین هوازی خوب ارائه دهند و هر کدام نقاط قوت و ضعف منحصر به فردی دارند. ورزش با این دستگاه ها ممکن است خیلی شدید و لذت بخش باشد و حتی در پایین ترین تنظیمات برای افراد مبتدی یا کسانی که سطح آمادگی کمی دارند مفید می باشد. برای اینکه کاربرد هر یک از این دستگاه ها را بدانید بهتر است قبل از خرید، آن ها را در فروشگاه یا باشگاه های تناسب اندام آزمایش کنند.

افراد با مشکلات زانو یا مفاصل ران باید از کار کردن با دستگاه پله کوه نوردی پرهیز کنند. موتورهای پله ای این دستگاه می توانند تنش اضافی را در مفاصل ایجاد کنند. ماشین آلات اسکی نیاز به هماهنگی بالا تر از متوسط دارد. یکی از بهترین مزیت این دستگاه ها این است که بدون توجه به شرایط آب و هوایی می توان با آنها در داخل منزل کار کرد.

 
فعالیت های شنا

 

شنا یکی از ورزش های هوازی بسیار عالی است. اما قبل از هر ورزشی باید ملاحضاتی را در نظر گرفت. برای کسانی که مبتدی ، در سطح پایین و یا شنا بلد نیستند مقداری دشوار است به این دلیل انجام هر مرحله فعالیت سنگین به مدت 30 تا 60 دقیقه توصیه می شود. شنا بیشتر بر روی عضلات بالا تنه کوچکتر تمرکز می کند و از دوچرخه سواری و پیاده روی کارآمدتر می باشد. به راحتی می توانید محدودیت ضربان قلب خود را با شنا کردن افزایش دهید. از این رو در کسانی که بیماری قلبی دارند باید قبل از شنا با پزشک خود مشورت کنند تا برنامه مخصوصی برای آنها ارائه دهد. ایروبیک و پیاده روی در آب، می توانند جایگزین خوبی برای کسانی که با مشکل درد مفاصل مواجه هستند باشد.

 
آهسته دویدن و رقص آیروبیک

می توانند ورزشی بی خطر و مناسب برای بیشتر افراد باشند. هر دو را می توان در داخل خانه انجام داد، هر کس با مشکلات ارتوپدی یا علائم درد در قفسه سینه و مشکلات تنفسی مواجه است، باید از انجام این ورزش ها خودداری کند. به یاد داشته باشید که قبل از هر ورزشی با دکتر خود یا یک مربی توانبخشی مشورت کنید.

سلاح در هنرهای رزمی

هنگامی که انسان ها در ابتدا شروع به یادگیری هنرهای رزمی کردند از آن لذت نمی بردند. به این ترتیب برای ورزش، تفریح، سرگرمی و حتی زنده ماندن از هر وسیله ای که در دسترس بود استفاده می کردند. به این ترتیب مبارزه با سلاح اغلب زودتر از مبارزه با دست خالی آموزش داده می شد. حتی گاهی مبارزه با دست خالی را هم نادیده می گرفتند.

در این مقاله سعی داریم سلاح های موجود در ورزش های رزمی کنونی را برسی کنیم.

هر شخصی دلیلی برای پیوستن از هنرهای رزمی دارد.ما نیز در این مقاله سعی می کنیم مردم را تشویق کنیم که به هنرهای رزمی و رشته مورد علاقه خود بروند و به درک تئوری از سیستم هنرهای رزمی برسند تا با استفاده از پتانسیلی که در خود دارند بتوانند به نتیجه دلخواه برسند.

 

بحث ما در مورد این است که مهمترین ویژگی های یک مبارز خوب که منجر به پیشرفت و پیروزی او می شود را پیدا کنیم:

    سطح و توانایی های ذهنی او
    سطح توانایی های فیزیکی او
    توانایی های فنی

اولین و مهمترین اهمیت استفاده از سلاح در ورزش های رزمی یادگیری شیوه استفاده از آن سلاح می باشد (یک جنگجوی خوب با داشتن یک چاقوی تیز می تواند حریف خود را شکست دهد). جنبه های فنی مبارزه اگر بیشتر از جنبه های ذهنی نباشد کمتر از آن نیست.

یک راه و روش مشخص برای مبارزه با سلاح وجود دارد اما برای یک رزمی کار آموزش ندیده تقریبا غیر ممکن است که بتواند با تکیه بر توانایی های ذهنی خود به موفقیت برسد( این مورد شمل مبارزه با دست خالی نمی شود).

 

 

تفاوت های فنی در دنیای سلاح های رزمی

 

مبارزه با دست خالی یک تکنیک است. در مبارزه بدون سلاح ما می توانیم از دست و پاهای خود برای جلوگیری از حمله استفاده کنیم و یا ممکن است اجازه دهیم ضربه ای به ما برخورد کند تا بتوانیم موقعیت را جوری کنیم که در واکنش بدترین ضربه را به او بزنیم.در حالی که در هنرهای رزمی با سلاح این امکان وجود ندارد.چون امکان دارد برخورد یک ضربه با سلاح کار شما را تمام کند.

در مبارزات با سلاح می توان از ابزاری مثل چاقو، شمشیر، پنجه بکس و یا حتی سنگ استفاده کرد که با برخورد هر کدام از این ها با بدن ممکن است قسمتی از بدن شکسته یا مجروح شود. برای استفاده از سلاح در مبارزه باید نقاط ضعیف و حساس را پیدا کرده و ضرباتی به آنجا وارد کنیم.

با توجه به تفاوت های فیزیکی که در مبارزه با سلاح ها وجود دارد ولی باز هم یکی از نکات مهم، داشتن توانایی در حرکات رزمی بدون سلاح می باشد تا بتوانید آنها را با حرکات سلاح خود ترکیب کنید.

 

در اغلب موارد، اولین هدف یک فرد غیر مسلح هنگام مبارزه با یک فرد مسلح خنثی کردن سلاح می باشد. هدف اصلی در این وضعیت این است که اسلحه را به زور از دست بیاندازید. این باور که بهترین دفاع حمله است همیشه درست از آب در نمی آید مگر زمانی که حریفتان سلاح داشته باشد و بخواهید او را خلع سلاح کنید.

در هنرهای رزمی با سلاح قدرت نیز اهمیت دارد اما نه به اندازه هنرهای رزمی بدون سلاح. ما می توانیم با داشتن یک سلاح کوچک و ساده ضربات مرگباری را به حریف وارد کنیم.

سرعت و چابکی یکی از خصوصیات مهم هنرهای رزمی با سلاح می باشد.حرکات و ضربات شما باید سریع و دقیق باشند چرا که هیچ جایی برای اشتباه وجود ندارد.

 

 

همانطور که می دانید از هر ۱۰ نفر رزمی کار ۱ نفر سلاح های رزمی را کار کرده است و آن ۹ نفر دیگر فقط رزمی کار هستند.

مروزه اکثر افراد که سلاح های رزمی را کار می کنند همه روی نمایشات با سلاح های رزمی کار می کنند و آن سلاح مربوطه را خوب چرخش می دهد ولی وقتی از او می پرسید برای کدام نقطه بدن این کار اجرا می شود یا اینکه چگونه با یک نفر توسط این سلاح که در دستت است مبارزه باید کرد نمی داند و جوابی ندارد که بدهد.

 

نمایشات و فرم ها در سلاح های رزمی بسیار خوب و مفید است ولی به شرطی که مبارزه کردن با آن سلاح رزمی را هم کار کنید تا در هر شرایط بتوانید از آن استفاده کنید.

سلاح های رزمی خیلی زیاد هستند مانند سلاح های دو فکی مثل نانچاکو سه فکی مثل سانچاکو بلند مثل چوب، نیزه ، پودائو ریسکی مثل شلاق، طناب توپی، کمربند خشک و برنده مثل شمشیر سامورائی کوتاه و جفتی مثل اسکریما، چوب کوتاه، تونفا و خیلی دیگر که بسیار زیاد هستند. هر کدام با یکدیگر تفاوت دارند، مثلاً شمشیر سامورائی و دائو هر دو شمشیر و برنده هستند ولی در شمشیر سامورائی قدرت کوبش و برش با تمرکز بیشتری زده می شود اما در دائو حرکات بسیار نرم و سرعتی زده می شود. یا سلاحی مانند شلاق برش می دهد و سوزش بالایی دارد و روی بدن یا شی جایش تا مدت ها می ماند ولی طناب توپی خورد می کند و شکستگی بجا می گذارد، پس هر کدام با یکدیگر با اینکه در یک دسته هستند با هم تفاوت زیادی دارند و نقاط مثبتی برای خودشان دارند.

 

سلاح های رزمی بسیار زیاد هستند و علاوه بر آنها از هر چیزی می توان به عنوان یک سلاح رزمی استفاده کرد مانند یک خودکار، کمربند شلوار، کیف زنانه، بند کفش و غیره که اینها هم برای خودشان یک دسته جدا را تشکیل می دهند.

 

شما باید این را بدانید که برای یادگیری شما باید سلاح ها را به ترتیب یاد بگیرید که در بدن شما جا بگیرد. مثلاً اول از سلاحی مانند نانچاکو شروع کنید که جزء سلاح های دوفکی می باشد و تقریباً کل بدن را با خودش به حرکت در می آورد و با دورانی که دارد تمام بالا تنه و پایین تنه را به هم ربط می دهد بعد می توانید به سراغ یک سلاح بلند مانند چوب بلند بروید که هم قد خودتان باشد تا شما را برای سلاح هایی مانند نیزه و کوان دائو و غیره آماده کند بعد دیگر به ترتیب سراغ جفت نانچاکو، چاقو، اسکریما تونفا، شمشیر سامورائی، زنجیر و غیره بروید چون که آمادگی اولیه را در بدن خود به وجود آورده اید.

دوئل ها در ژاپن فئودالی

دوئل ها،در کنار هنرهای رزمی ژاپنی ،یک موضوع جالب را در دوران فئودالی به وجود آورده بودند. هنرمندان ورزشهای نمایشی  در مبارزه های رسمی، و برای دلایل گوناگون با یکدیگر به رقابت می پرداختند. یک توریست پرتغالی در اوایل1600 میلادی وارد ژاپن شد  ودر مورد شیوه به کارگیری از شمشیر در سنجش فرد مقابل (حتی با سلاح های واقعی )،مشاهدات خود را به رشته تحریر در آورد.

 گاهی اوقات یک رزمی کار می توانست به دنبال دوئل در برابر هر فردی باشد،زیرا به واسطه این کار به شهرت زیادی می رسید .پیروزی در مقابل یک حریف مشهور می توانست شاگردان زیادی را برای فرد پیروز (و ثروت فراوان)به ارمغان بیاورد.
همچنین او می توانست نظر لردهای ثروتمند را برای استخدام جلب نماید. کسانی که به عنوان مربیان رسمی این لردها انتخاب می شدند، حقوق و موقعیت بالایی را به دست می آوردند.

شوگونت توانست دیدگاههای رسمی را در مورد دوئل کردن جهت دهی و یکپارچه سازد.
در این دوران،افراد عالی رتبه همین خواسته را دنبال می کردند .اگر سامورائی ها از انرژی خودشان در مبارزات استفاده می کردند، و در عوض کمتر در فعالیت های کم ارزش حضور می یافتند. مثل سرنگونی حکومت توکا گاواکه در آن شوگانها به دنبال حذف دوئل کردن بودند،زیرا این عمل را نوعی وحشی گری قلمداد می کردند.رهبران آن ها به دنبال کشوری آرام  بودند.همچنین در فرایند این دوئل ها هیچ گونه پیوستگی خاصی ملاحظه نمی شد.گاهی اوقات دوئل ها با یک پلاکارد رسمی در یک محل عمومی آغاز می گردید ،و گاهی اوقات آنها برای رقبای خصوصی انجام می گرفت.یکی از ترسناک ترین آنها اینگونه بود که فردی به طرف مرکز اموزش می رفت و مبارز می طلبید.اگر در این مبارزه مربی پیروز می شد ،اتفاق خاصی نمی افتاد ،اما اگر شکست می خورد ،او را اخراج و حقوق او را نمی دادند.

 

و اما در دیگر کشورها

دوئل کردن: یک تاریخچه طولانی در غرب دارد ،البته تفاوتهای زیادی بین نوع دوئل های انها با دوئل های دوران فئودالی ژاپن وجود دارد. در حالی که حس انتقام در غرب افراد را به سوی دوئل می کشاند، اما این نوع دوئل کمتر در ژاپن دیده می شد.مشهور بودن در غرب خیلی جدی بود،اما این مفهوم را در ژاپن نداشت. این به همان دلیل است که وقتی مربیان هنرهای نمایشی ژاپنی وارد غرب شدند،به شاگردان خودشان دوری از حمله و ضربه زدن به دیگران را می آموختند. انتقام گیری جایی در دوئل های قدیمی ژاپن نداشت. اگر کسی دچار اشتباه می شد و به شما آسیبی می رساند، شما او را می یافتید و سپس او را به قتل می رساندید. انتقام در این صورت نوعی عدالت بود و برای فرد مرتکب شونده هیچ بی آبرویی به همراه نداشت. تفاوت دیگر در قوانین است ژاپنی اصلا قوانینی را برای دوئل نداشتند در غرب از قرن 16تا19،تمامی دوئل ها عادلانه انجام می شد (ویرجینیا).

شرکت کنندگان برای سلاح توافق می کردند.و دوئل های رسمی قرون وسطی (اروپا)صورت می گرفت. ترتیب دهندگان دوئل ها نیز به دنبال بررسی سلاح ها بودند. در ژاپن،چنین چیزی قابل تصور نبود.کسانی که دوئل می کردند،می توانستند حتی از سلاح های واقعی استفاده نمایند. در کنار این موضوع،حتی فرد می توانست ان سلاح را بر روی دست بگیرد وبه همگان نشان دهد.یک شرکت کننده می توانست یک شمشیر چوبی داشته باشد و رقیب او یک میله آهنی در دست داشته باشد.حتی اگر موافقتی در این موضوع وجود داشت،هیچ تضمینی برای عدم آسیب رساندن وجود نداشت. نیروی حداکثری در استفاده از سلاح و داشتن سلاح های برتر کاری اخلاقی تلقی می شد .اگر یک مبارز با چوبی کوچک حضور یابد و شخصی با یک زنجیر بزرگ به مبارزه با او بیاید ،این یک مبارزه نا عادلانه خواهد بود.این تمایز بین دوئل ها در غرب و ژاپن ،بیشتر ریشه در تفاوت در ذهنیتی و فرهنگ دو طرف داشت.
 در غرب،ما به دنبال کارهای ناعادلانه هستیم ،پس به همین دلایل است که در مسابقات جودو یا کاراته تکنیک های خشنی استفاده نمی شوند.این اصلاحات برای ایمن تر شدن و عادلانه تر کردن این ورزشها است ،که بعدها ژاپنی ها از ان ها استفاده کردند.به نظر این روند غیر پیوسته بوده است،اما مفهوم عدالت غربی بر هنرهای ژاپن تحمیل شده و باعث رشد و تکامل در آن ها گردیده است.پس یک فرد 200پوندی نمی تواند با شخص سبک وزن مبارزه جودو داشته باشد .پس ما به تفکر در مورد دوئل های مرتبط با زمان فئودالی ژاپن و بررسی تفاوت های بین آنها و مبارزات امروزی و انعکاس معنی آنها نیاز داریم.

تجربه من!

سلام دوستان

در طی این سالها آموزش دفاع شخصی که به افراد زیادی دادم یک عده هرگز در کلاسها ثبت نام نکردند! فقط محض کنجکاوی سوالاتی میپرسیدند ..

اون عده کسانی هستند که پیامک میدند! و انتظار دارند با پیامک توضیحات مفصلی راجب شرایط آموزش بدم.. و تمام اون کسانی که پیامک میدادند و من جواب میدادم هرگز ثبت نام نکردند حتی یک نفر!

به همین دلیل پیامک جواب نمیدم!